Recent Nieuws dinsdag 09 december, 2025 07:37
Hezbollah-trainingskamp in Libanon raakt Israëlische luchtstoten
Jawel, het bureau van burenruzies heeft weer een nieuw hoofdstuk.
Een nachtelijke golf van Israëlische straaljagers schoot gisternacht raketten af op meerdere plekken in Zuid-Libanon. Het uitgesproken mikpunt? Trainingslocaties, raketlanceerders en andere militaire gebouwen van Hezbollah. Volgens het Israëlische leger werd daarbij een kamp van de Radwan-eenheid getroffen – het commando dat volgens Jeruzalem plannen koesterde om de grens over te steken.
Het Libanese staatspersbureau bevestigt de aanvallen, maar kan (nog) niet bevestigen of er slachtoffers zijn gevallen of hoe groot de schade uitpakt. De beelden die het Israëlische leger op sociale media deelt worden vooralsnog niet onafhankelijk gecontroleerd.
Is er dan geen bestand?
Tussen Libanon en Israël ligt officieel sinds november 2024 een wapenstilstand op tafel. Maar in de praktijk knalt het nog regelmatig. Vorige week schoven beide landen nog aan bij een door de VS opgerichte commissie om de boel te sussen. Eindresultaat tot nu toe: weinig.
Voor wie het hele Hezbollah-dossier wil doorspitten staat er een uitgebreide special klaar op NOS.nl.
Dinsdag gaat het duel voor de rechter: hoe kon de stinttragedie gebeuren?
Wat gebeurde er precies?
Begin september 2018 scheurde een elektrische bolderkar – de stint – met vijf peuters en hun jonge begeleider over een spoorwegovergang in Oss. Zo’n twintig seconden later reed een trein er dwars doorheen. Vier kindjes kwamen om, de 32-jarige vrouw achter het stuur en een vijfde kind raakten zwaargewond. Twee van de slachtoffertjes waren zusjes; hun oudere zat met breuken in het ziekenhuis. Kort daarna meldden ouders en clubjes door het hele land dat remmen niet aantrapten of stints zomaar stopten.
Waarom werden die stints eigenlijk verboden?
Omdat het snel duidelijk werd dat het niet alleen aan één kapotte rem lag. In no-time stroomden de meldingen binnen: voertuigen die midden op straat uitvielen, gashendels die bleven hangen, en nog meer technische problemen. Het ministerie besloot nog in 2018 de stint van de weg te halen: even uitzoeken of de hele technische constructie wel veilig was.
Wie krijgt straf en waarom?
Na jaren sleutelen aan 32 ordners bewijsmateriaal gaf het OM vorig jaar groen licht voor een rechtszaak tegen twee bedrijven én twee topmannen. Niet omdat ze die ochtend in Oss zelf achter het stuur zaten, maar omdat ze stints verkochten terwijl ze wisten dat er ernstige mankementen waren. Daarnaast zitten ze in de maag met een knipperlichtmanoeuvre: al bij de introductie in 2011 meldden ze het ministerie dat de stint “aan alle eisen” voldeed, terwijl later bleek dat niet te kloppen. Straf: opzettelijke verkoop van schadelijke goederen, maximaal 15 jaar cel.
Directeur Edwin Renzen zag de rechtszaak eerder met vertrouwen tegemoet: “We hebben altijd meegewerkt. Mooi dat een onafhankelijke rechter nu oordeelt.” Het proces start dinsdag, ruim zeven jaar na het ongeluk. Waarom zo lang? Eerst werd er spitten op de oorzaak zelf, daarna op de bouwers van het voertuig en tot slot kwamen er nog vier nieuwe technische rapporten van de verdediging die door deskundigen moesten worden doorgelicht. Die puzzelwerk kostte extra maanden.
En nu, hoe gaat het verder met die bolderkar?
Renzen kwam in 2020 met een opgepoetste BSO-bus: remmen gecheckt, bestuurder tegenwoordig minstens 18 jaar en een verplichte rijvaardigheidscursus. In 2019 werd even afgeweken: wie wilde, mocht nu 10 in plaats van 8 kinderen meenemen. Dat duurt nog tot 1 januari 2026; daarna is het meteen weer acht kindjes max.
Indy, destijds ook in die stint, overleefde. Haar kleine zusje niet. Met RTL Nieuws keek ze onlangs terug op wat de crash met haar leven deed (eind van het originele artikel).
Het moment dat al 7 jaar werd afgewacht: de Stint-zaak begint vandaag
Vandaag is eindelijk de grote dag voor de ouders van Dana (8), Liva (4), Fleur (6) en Kris (4). Precies zeven jaar en drie maanden na het fatale ongeluk bij station Oss-West gaat de strafzaak van start. “Ze zijn er klaar voor”, zegt Lars Walder van stichting Namens de Familie, die de nabestaanden al die jaren steunde. “Maar ze zien het ook vreselijk op tegen de zes zware dagen die komen.”
Hoe kon het gebeuren? De Stint sloeg op 20 september 2018 op hol
Iedereen weet nog precies waar hij of zij was toen het nieuws binnenkwam. Een medewerkster van een kinderopvang reed met haar groepje kinderen onderweg naar school toen de elektrische bakfiets ineens niet meer remde. Ze vertelde later dat ze wel probeerde te stoppen, maar echt niks hielp. Vlak bij de spoorwegoverging werd de Stint geraakt door een trein. Dana, Liva, Fleur en Kris overleefden het niet. De 11-jarige Indy, de oudere zus van Dana en Liva, kwam zwaargewond onder de zitting en moest vechten om te leven. Ook de begeleidster raakte zwaargewond, maar overleefde.
De vraag: wie had moeten ingrijpen?
Vandaag staan twee bedrijven en twee leidinggevenden voor de rechter. Deze mensen waren verantwoordelijk voor het ontwerpen, produceren en verkopen van de Stint. Het Openbaar Ministerie stelt dat ze heel goed wisten dat er van alles mis was: een flut-rem, geen click-down-schakelaar, een slechte gashendel, geen opstartbeveiliging én geen manier om een noodstop te maken. In plaats van fronsen, zouden ze de boel hebben verzwegen. Jaarplaatjes in het dossier, afgeluisterde telefoons en verklaringen van collega’s zouden dat aantonen.
Waarom het zolang duurde?
- In 2020 werd besloten dat de bestuurster niets te verwijten viel – ze was zelf ook slachtoffer.
- Daarna richtte de recherche zich volledig op de Stint-fabrikant.
- Experts spitten tot op de laatste kabel door het ding en verzamelden duizenden documenten.
- De verdediging wilde iedere schroef nog eens laten wegen, waardoor het proces ver naar voren werd verschoven.
De komende dagen: emoties op het scherp van de snede
Vandaag leggen officieren de feiten uit. Donderdag krijgen ouders, Indy en de begeleidster het woord – ze gebruiken allemaal hun spreekrecht. Maandag 7 april (volgende week, wanneer de strafeis valt) zal dat emotioneel pittig worden. “Ze willen laten zien wat er gebeurt als je een product op de markt brengt dat niet deugt en wat dat doet met mensen”, aldus Walder. Als klap op de vuurpijl zullen de advocaten-Knoops alles beargumenteren namens de beschuldigden.
Honduras zet achtervolging in op ex-president na pardon van Trump
Met nog geen twee weken bewegingsvrijheid op de klok heeft Honduras dinsdag een internationaal arrestatiebevel laten uitgaan tegen voormalig president Juan Orlando Hernández. De regering wil ‘JOJ’, zoals hij in eigen land wordt genoemd, terug in de cel hebben vóór hij definitief onderduikt.
Van presidenciaal paleis naar Amerikaanse gevangenis
In januari 2022 liep Hernández het Honduras-stadion uit, rechtstreeks de luchthaven op en uiteindelijk de Amerikaanse gevangenis in. Vorig jaar kreeg hij daar een straf van 45 jaar opgelegd omdat hij grote hoeveelheden cocaïne had binnengebracht, wapenhandel pleegde en zijn eigen drugsbestrijding slechts schijn bleek. Rechter P. Kevin Castel noemde de ex-president een “ogenschijnlijk charmante, maar diep door en door corrupte leider” die de staat gebruikte om de onderwereld te dienen.
Trump’s verrassingspardon
In de laatste weken van zijn ambtstermijn tekende Donald Trump op 1 december om onduidelijke redenen een gratiebrief. Volgens Trump had ‘iemand’ hem verteld dat de zaak tegen Hernández politiek gemotiveerd was en een actie van de Biden-regering. De feiten waar hij zich op baseerde, heeft hij nooit openbaar gemaakt. Sindsdien verdween de oud-president uit beeld.
Pandora-schandaal achtervolgt hem thuis
Tegelijkertijd ligt in Tegucigalpa een dik corruptiedossier klaar over de periode 2010-2013, de zogeheten ‘Pandora-zaak’. Volgens aanklager Johel Alvarez zouden parlementsleden en hooggeplaatste ambtenaren miljoenen dollars overheidssteun via valse NGO’s hebben weggesluisd voor campagnefinanciering. Hernández zou als schrijver van het plan de draaischijf zijn geweest.
“Ons land is beschadigd door de tentakels van corruptie,” aldus Alvarez op sociale media.
Rode knop bij Interpol
Daarom wil Honduras dat binnenlandse diensten én Interpol nu opschuimen naar de verblijfplaats van de oud-president. Officieel luidt de klacht: witwassen, fraude en misbruik van publieke middelen. Waar Hernández zich ophoudt – of hij al dan niet in de VS, Spanje of een derde land verblijft – is op dit moment een raadsel.
Volgende stap: uitlevering
De regering van president Xiomara Castro is formele uitleveringsverzoeken aan het voorbereiden. Of de VS meewerkt, is afwachten: enerzijds stond Hernández op hun eigen meegezochte-lijst, anderzijds is hij nu officieel vrij dankzij Trumps pardon. Juristen voorspellen een lange diplomatieke en juridische trektocht voordat duidelijk is waar de ex-president uiteindelijk zijn straf zal uitzitten – of juist niet.
Grens oorlogje of echt drama? Cambodja en Thailand gaan weer vol op elkaar
“We hebben 24 uur stilgezeten, maar genoeg is genoeg,” zei Cambodja’s oud-premier Hun Sen gisternacht. “Als ze ons beschieten, vuur je terug – simpel.”
Die ‘terugvuur’ kwam er in de vroege uurtjes: Cambodjaanse eenheden sloegen naar eigen zeggen terug op plekken waar Thailand eerst had geschoten. Volgens Phnom Penh liggen er inmiddels zes burgers dood en tien mensen met schotwonden in het ziekenhuis. Internationale pers schat dat duizenden dorpsbewoners met dekens, kippen en kinderen op de scooter de omgeving hebben verlaten.
Wie begon?
Thailand zegt: wij reageerden alleen maar op Cambodjaanse mortieren in de provincie Ubon Ratchathani. Daarom gingen onze jets de lucht in.
Cambodja zegt: onzin, jullie troepen vielen als eerste onze provincie Preah Vihear aan.
Kortom: een klassieke “jij begon!”-ruzie, maar dan met echt geweer en vliegtuigen.
Een oude wond
De grens rondom de 11e-eeuwse tempel van Preah Vihear ligt al decennia onder een natte deken van politiek en nationalisme. Vorige maand escaleerde het weer: meer dan veertig doden in juli, daarna een staakt-het-vuren dat nu dus voor de tweede keer sneuvelt.
Touristisch advies
Vooral reizigers met plannen naar het noordoosten van Thailand of het Cambodjaanse plaatje krijgen het advies om elders naartoe te gaan: mokka-templetjes kijken kan later ook nog.
Couppoging in Benin mislukt: doden en vluchtende daders
Het was zondagochtend vroeg toen acht soldaten in uniform plotseling de Beninse televisie veroverden. Onder leiding van luitenant-kolonel Pascal Tigri – tot voor kort nog verantwoordelijk voor de veiligheid van president Patrice Talon zelf – kondigden ze triomfantelijk aan dat de macht was gegrepen. De grondwet? Opgeheven. Talon? Afgezet. Even leek het opnieuw raak in West-Afrika, waar de militaire staatsgreep bijna een regionale sport lijkt geworden.
Maar het feestje duurde geen uur. In en om het presidentieel paleis barstten meteen zware gevechten los tussen de self-proclaimed ‘Committee for Refoundation’ (CMR) en getrouwe eenheden. De regering zag zich genoodzaakt ‘precisie-aanvallen’ uit te voeren om grootschalige burgeroorlog te voorkomen, zo liet een zegsman weten. Nigeria, de regionale reus, stuurde op verzoek van Talon fighter jets het luchtruim in die een colonne gepantserde voertuigen van de muiters blokkeerden. Ook Ivoorkust stuurde special forces om de grenzen dicht te houden.
Slachtoffers en gevangenen
Na een paar uur was de klad erin: de coup afgeblazen, vierteen arrestanten, maar ook doden. Hoeveel precies, houdt Benin nog even geheim, maar onder de slachtoffers zou de vrouw van de stafchef vallen. Twee hooggeplaatste officieren die de rebellen gegijzeld hadden, zijn inmiddels vrij; Tigri en enkele handlangers zijn nog steeds spoorloos.
Waarom Nigeria zich plots koesterveilig voelt
Veiligheidsanalisten zien de bui al hangen: als Benin ook nog bezwijkt, heeft Nigeria binnen de kortste keren alleen maar militaire regimes om zich heen. “Eén staatsgreep te veel”, aldus Oluwole Ojewale van het Institute for Security Studies. “Nigeria kan zich geen vijandige cirkel om zijn noordgrens veroorloven.” Het land pompt bovendien dagelijks miljoenen liters olie via pijpleidingen juist door Benin en heeft dus een direct economisch belang bij stabiliteit.
Déjà-vu in West-Afrika
De mislukte coup past in een alarmerend patroon. Sinds 2020 vielen Mali, Guinee-Bissau, Niger, Burkina Fasso en nu dus bijna Benin. Telkens duiken militairen op die beloven corruptie, terreur en economische misère te bestrijden, om vervolgens zélf de dienst uit te maken. Of ze het nu redden of niet, de boodschap is duidelijk: de democratische veerkracht in de regio staat onder zware druk.
Talon aftredend, spanning blijft
Voor Benin is de schok extra groot omdat het land sinds de jaren ’90 juist gold als stabielste democratie van de regio. Talon, nu nog twee maanden aan de macht, mag na tien jaar niet meer meedoen met de verkiezingen in april. De vraag is of zijn opvolger dezelfde legitimiteit krijgt – en of de mannen met de baretten weer rond het presidentieel paleis komen kijken.
