Sport Nieuws donderdag 04 december, 2025 15:35
Stoppen of Doorgaan? Seuntjens Twijfelt: ‘Wil Niet als Clown Op Veld Staan’
Ralf Seuntjens, beter bekend als de ‘Seun of God’, zit in een spannende fase van zijn carrière. Bij Lommel SK in België voelt hij zich prima – letterlijk en figuurlijk als een vis in het water. Maar ondanks dat het er nu goed uitziet, twijfelt de 36-jarige spits hard over hoe lang hij nog door wil gaan op het hoogste niveau.
Na zijn terugkeer naar het veld na een zware strijd tegen lymfeklierkanker in 2022, is elke minuut op het gras extra waardevol voor hem. “Ik ga er gewoon van uit dat Lommel mijn laatste club wordt”, vertelt hij eerlijk. Toch houdt hij de deur net iets open: “Maar niks is honderd procent zeker. Ik sluit niks helemaal uit.”
Deze zomer stapte hij over naar de Belgische tweedeklasser, dichtbij huis, zodat zijn gezin in Breda kon blijven wonen. Dat was bewust. Zijn kinderen kunnen rustig doorgaan op school, en hij kan ze zelfs af en toe ophalen. Praktisch én emotioneel belangrijk. “Het is goed te doen vanaf hier. En de club? Top. De faciliteiten zijn echt wereldklasse – alles is geïnspireerd op Manchester City. Ze analyseren elk detail, tot op welke plekken je het meeste kans maakt om te scoren. Klinkt gek, maar het werkt.”
Lommel SK valt onder The City Group, dezelfde investeerders achter Manchester City en Girona. Die groep heeft grootse plannen, bouwde een gloednieuw trainingscomplex – en daar speelt Seuntjens nu zijn laatste hoofdstuk.
Hij werd aangenomen als mentor voor jonge spelers, maar dat betekent niet dat hij zichzelf uit het schema wil spelen. “Natuurlijk wil ik nog goals maken, assists geven. Ik wil laten zien dat ik er nog steeds vol voor ga. Mentaliteit is alles. Dat is wat ik wil overbrengen.”
Zo positief als het nu klinkt, was het niet altijd zo. In 2022 leek zijn droom in Japan met Imabari FC uit te komen. Totdat zes weken later een agressieve vorm van kanker werd ontdekt. “Dat was heftig. Ik had echt iets moois willen neerzetten daar. Eerst praatte ik er moeilijk over, maar nu helpt het juist om erover te praten. Af en toe komt er nog wat boven, maar gelukkig niet meer dagelijks.”
Het wonder? Hij herstelde volledig en keerde terug op het veld – iets wat volgens de prognose bijna onmogelijk leek. “Een paar jaar geleden had ik nooit gedacht dat ik hier weer zou staan als profvoetballer. Maar als je er met hart en ziel voor leeft, kun je veel bereiken.”
Privé is hij nu vooral dankbaar voor de kleine dingen: fietsen met de bakfiets, ijsje halen met de kids, een dagje park of een weekendje weg. “Mijn ziekte heeft ons als gezin dichter bij elkaar gebracht. Dat is echt mooi.”
Fysiek voelt hij zich goed, maar de jaren tellen. Daarom let hij extra op: gezond eten, rekken, personal training – alles om scherp te blijven. “Ik heb de laatste wedstrijden negentig minuten gespeeld, dat voelde goed. Maar in april zitten we samen met de club en dan moet ik ook eens heel eerlijk zijn tegen mezelf.”
Hij zou graag doorgaan – “ik ben een liefhebber, ik wil gewoon blijven spelen” – maar alleen als zijn lichaam het toelaat. “Ik ga niet als clown op het veld staan als het niet meer lukt. Daar heb ik geen zin in.”
Zijn contract loopt deze zomer af. Terug naar Brabant? Denk het niet. “Ik verwacht dat dit mijn laatste club is.” Toch laat hij een klein beetje ruimte: “Maar wie weet wat de toekomst brengt?”
Na het voetbal heeft hij al plannen: een trainerscursus volgen, of misschien zelfs analist worden op tv. Maar eerst? Een vakantie met het gezin naar de Dominicaanse Republiek, tijdens de winterstop. Geen zoektocht naar een nieuwe club – want die moet dan zijn contract afkopen. “En daar vragen ze een flinke prijs voor, kan ik je vertellen”, lacht hij.
Grote deal tussen Breda en NAC: stadiontoekomst veilig
Goed nieuws uit Breda: de gemeente en NAC Breda hebben eindelijk een akkoord in de makelaar over de toekomst van het Rat Verlegh Stadion. Na ruim een jaar onderhandelen is er nu duidelijkheid: de club krijgt meer zeggenschap, en dat zou goed zijn voor zowel de voetbalorganisatie als de stad zelf.
Wat betekent dit nou eigenlijk? Nou, simpel gezegd: de gemeente geeft het voetbalgedeelte van het stadion aan NAC in erfpacht. Daarnaast verkoopt de gemeente ook nog eens acht businessunits aan de club – voor een bedrag van 3,2 miljoen euro. De erfpacht loopt tot 2065, dus we hebben het over een flinke termijn. Voor die tijd betaalt NAC jaarlijks 280.000 euro (met jaarlijkse indexering), wat véél minder is dan de huidige huurkosten. Dat scheelt dus lekker.
Doordat NAC nu als ‘quasi-eigenaar’ mag optreden, kan de club zelf meer investeren in onderhoud en vernieuwing van het stadion. Denk aan betere tribunes, moderne faciliteiten of gewoon een mooier grasveld – wie weet wat er allemaal komt. Het idee is dat dit leidt tot een duurzamer en toekomstbestendiger stadion.
Beide partijen spreken van een ‘win-winsituatie’. Wethouders Jeroen Bruijns en Arnoud van Vliet benadrukken dat de samenwerking nu zakelijker wordt én dat verantwoordelijkheden duidelijker liggen. Iets wat de gemeente al lang graag wilde. En NAC-directeur Remco Oversier is helemaal enthousiast: “Dit is een mijlpaal voor de komende decennia.” Volgens hem is dit niet alleen belangrijk voor de club, maar ook voor de hele stad. Hij noemt het een ‘cruciale stap’ richting een stabielere toekomst.
En ja, hij vindt het best knap dat dit binnen een jaar geregeld is: “Een politiek unicum”, zo noemt hij het. En hij heeft dankbaarheid voor iedereen die eraan heeft meegewerkt. Want laten we eerlijk zijn: dat er breed draagvlak is binnen álle politieke partijen, laat zien hoe diep NAC in de Bredase cultuur zit.
Terug naar waar het begon: in 2003 kocht de gemeente het stadion om de club te redden. Sindsdien zaten ze behoorlijk verstrengeld. Maar met deze nieuwe regeling komt daar gelukkig een einde aan. De gemeenteraad gaat de komende weken nog even goedkeuring geven aan de papieren, maar feestje mag alvast worden voorbereid.
Wielrenster Vinke maakt overstap naar Team SD Worx – Protime
De Amersfoortse wielrenster Nienke Vinke begint per 1 januari aan een nieuw hoofdstuk in haar carrière: ze strijkt neer bij het topteam SD Worx – Protime. Dat maakte de ploeg zelf bekend, en er is duidelijk vertrouwen in haar potentieel.
Danny Stam, ploegleider bij SD Worx – Protime, kijkt positief naar de toekomst met Vinke in de rangen: “We zien haar als iemand die zich de komende jaren kan ontwikkelen tot een echte klassementsrenster in de grote rittenkoersen. Maar ook in de zware klassiekers van de Ardennen kan ze straks flink wat punten scoren.”
Vinke kreeg al vaker de kans om zich te tonen bij Team Picnic PostNL, waar ze indruk maakte met een achtste plek in La Flèche Wallonne. Daarnaast eindigde ze op een fraaie negende plaats in het algemeen klassement van de Vuelta España Femenina, en wist ze op te schitteren als beste jonge renster tijdens de Tour – een prestatie die niet onopgemerkt bleef.
Duidelijk dat haar talent wordt herkend, en bij SD Worx – Protime lijkt ze de ruimte te krijgen om dat verder uit te bouwen.
Liverpool pakt punt bij Sunderland, Van Dijk trekt het ongeluk aan
Gisteren had je wel even het gevoel alsof Anfield weer in oude sleur dreigde te belanden. Liverpool, net lekker op dreef met een winst bij West Ham, kon de momentum niet doortrekken en moest genoegen nemen met een 1-1 gelijkspel tegen een pittige Sunderland. Geen nederlaag, dus: goed nieuws. Maar ook geen overtuigende zege – en dat was dit seizoen juist waar de ploeg van Arne Slot om bekend stond.
Het werd pas het eerste keer dit jaar dat de Reds niet wonnen én niet verloren. Na zeven overwinningen en zes keer onderuit, eindigde het nu dus in een puntendeling. En eerlijk is eerlijk: dat voelde soms als een redding op tijd.
Sterspeler Mohamed Salah begon wéér op de bank. Net zoals zondag bij die knappe 0-2 zege in Londen. Maar zelfs zonder Mo kon Liverpool druk blijven leggen. Virgil van Dijk, Ryan Gravenberch en Cody Gakpo hadden allemaal een basisplek – en dat laatste betekent dat de Nederlandse contingent flink in beeld was.
Sunderland? Die kwamen niet voor niets. Sterker nog: ze waren erop uit om een statement te maken. Met Brian Brobbey voor het eerst in de basis, nadat hij in drie wedstrijden twee keer scoorde. De Amsterdammer toonde zijn klasse in de spits, bleef dreigend, maar kreeg uiteindelijk geen kans om te scoren. Hij werd na ruim een uur gewisseld, maar had zeker zijn stempel gedrukt.
De echte knal kwam in de 67e minuut. En daar speelde Van Dijk helaas een minder mooie hoofdrol. Na een balverlies van de aanvoerder, vond Chemsdine Talbi (Marokkaans international) zijn kans. Zijn schot ging via de bil van Van Dijk de goal in. Ongelukkig, maar helaas telt het wel als tegentreffer. Keeper Caoimhín Kelleher kon er niets aan doen.
Toch gaf Liverpool niet op. In de 81e minuut leek Florian Wirtz zijn moment te pakken. Na een fraaie actie schoot hij raak – maar via de been van Nordi Mukiele. Dus geen doelpunt voor de Duitser, maar wel een gelukje voor de Reds. Het werd 1-1, en daarmee bleef de reeks van thuisnederlagen op één staan.
In de slotfase had Sunderland nog een kans om alles te beslissen. Keeper Robin Roefs – ja, die man is echt top – plaatste een prachtige uittrap die Wilson Isidor kon gebruiken. Maar Federico Chiesa, net ingevallen, redde op de lijn. Wat een moment. Wat een redding. Wat een opluchting op Anfield.
Ondertussen pakte koploper Arsenal rustig maar zeker weer drie punten. Tegen Brentford werd het 2-0 in Londen. Mikel Merino opende de score met een knappe kopbal, afgewerkt op aangeven van Ben White. Brentford kreeg een grote kans via Kevin Schade, maar David Raya – ex-Brentford, trouwens – haalde uit met een reflex en tikte de bal op de lat.
Na rust kwam Brentford wat meer in de wedstrijd, met Sepp van den Berg in de defensie, maar echt gevaarlijk werden ze niet. Bukayo Saka maakte het af: 2-0. Jurriën Timber zat tot vlak voor rust op de bank, maar kreeg dan toch nog speeltijd.
En dan Brighton – daar was het drama compleet. Tegen Aston Villa stonden Nederlanders links en rechts in de basis. Ian Maatsen en keeper Marco Bizot voor Brighton, Bart Verbruggen, Mats Wieffer en Jan Paul van Hecke voor Villa.
Van Hecke opende de score met een makkelijke kopbal, nadat Bizot de bal knullig liet glippen. Later draaide Villa een 2-0 achterstand zelfs om naar 3-4. Donyell Malen, net ingevallen, scoorde binnen een minuut. Lamare Bogarde en Joël Veltman probeerden nog iets terug te doen, en Van Hecke maakte zelfs de tweede – maar de comeback strandde. In blessuretijd redde Bizot wonderwel tegen Danny Welbeck. Alles op alles, maar helaas: geen punt.
Iraanse coach staat toch klaar voor WK-loting in Washington
Eerst leek het erop dat Iran de loting van het komende WK in Washington zou overslaan, maar nu blijkt dat de Iraanse bondscoach wél degelijk aanwezig zal zijn. Vorige week liet het team nog weten te boycotten omdat hoofdtrainer Ghalenoei, bondsvoorzitter Mehdi Taj en zeven andere ploegleden geen visum hadden gekregen om de VS binnen te komen.
Of Taj zelf vrijdag ook daadwerkelijk opduikt, is nog niet duidelijk. Iran valt onder de landen die een inreisverbod hebben vanuit de Amerikaanse overheid – een maatregel die ooit werd ingevoerd door president Donald Trump. Toch gelden er gelukkig uitzonderingen: voor sporters, trainers, begeleiders en hun directe familie mag je tijdens grote evenementen zoals het WK volgend jaar of de Olympische Spelen van 2028 gewoon naar binnen.
Geen wonder dat het spanningsveld tussen de Verenigde Staten en Iran alweer jarenlang aanhoudt – we spreken hier over meer dan veertig jaar politieke spanning. Toch zorgt voetbal soms voor een kleine opening, ook al is die gebaard uit diplomatieke uitzonderingen.
Tsunoda krijgt zware tik na verlies F1-stoel bij Red Bull
“Het leven gooit soms flinke klappen op je pad, en dit voelt er zeker als één.” Zo reageert Yuki Tsunoda, de 25-jarige Formule 1-coureur, op het harde nieuws dat hij binnenkort geen racestoel meer heeft bij Red Bull. Voor het eerst sprak hij woensdag openlijk over zijn degradatie – een beslissing die dinsdag officieel werd gemaakt. Vanaf 2026 moet hij plaatsmaken voor Isack Hadjar, de pas 18-jarige Fransman die Max Verstappen als teamgenoot gaat vervangen. En niet alleen dat: ook bij Racing Bulls, het zusterteam, is er geen plek meer vrij voor hem.
In plaats daarvan wordt Arvid Lindblad, een Zweeds-Britse tiener, samen met Liam Lawson het nieuwe duo in het opleidingsteam. Tsunoda blijft wel bij de organisatie, maar dan in een beperktere rol als test- en reserverijder. Een bittere pil om te slikken voor iemand die al jaren onderdeel is van de Red Bull juniorenopbouw.
Tsunoda is de laatste in een rij coureurs die het moeilijk kregen als collega van de overheersende Verstappen. Denk aan Pierre Gasly, Alex Albon, Sergio Pérez en Liam Lawson – allemaal werden ze uiteindelijk terzijde geschoven of gedwongen hun plek af te staan. “Het weten dat ik volgend jaar geen racestoel heb, was echt een harde klap,” geeft Tsunoda toe. “Maar dit betekent niet dat ik stop met vechten. Ik ga nog harder werken dan ooit, want ik wil bewijzen dat ik hier hoor.”
De Japanner staat bekend als een protegé van Honda, de motorleverancier van Red Bull. Zijn carrière begon sterk: winnaar van het Japanse Formule 4-kampioenschap in 2018, derde in Formule 2 in 2020. Daarna stapte hij over naar de Formule 1 bij Alpha Tauri – zoals het tweede team toen heette. Begin dit seizoen kreeg hij zelfs al na twee races de kans om Lawson te vervangen in het hoofdteam. Maar ondanks zijn snelheid kon hij nooit echt meetellen met Verstappen, die dit jaar al zeven Grands Prix won en nog in de strijd is voor de wereldtitel.
Tsunoda? Die staat slechts op een bescheiden vijftiende plek in het kampioenschap, met 33 punten. Dat is 363 minder dan zijn teamgenoot. Zijn beste resultaat dit jaar was een zesde plaats in Azerbeidzjan. In zijn debuutjaar haalde hij nog een vierde plaats in Abu Dhabi – sindsdien bleef het podium uit. Hij viel vaker negatief op, zoals tijdens de crash in de kwalificatie van Emilia-Romagna.
Toch kreeg hij lof van teambaas Laurent Mekies in het officiële statement: “In zijn vijf jaar in de Formule 1 is Yuki gegroeid tot een complete coureur. Hij is razendsnel in de kwalificatie, heeft goede starts en laat elke zondag zijn vaardigheden zien.”
Een vriendelijke boodschap, misschien. Maar de boodschap erachter is hard: Tsunoda is klaar als racecoureur binnen Red Bull. Nu moet hij zien te bewijzen dat hij elders nog een toekomst heeft.
