Entertainment Nieuws vrijdag 21 november, 2025 19:30
Mexicaanse Miss wint tumultueus verkiezingsseizoen na protesten en ophef
Het Miss-verkiezingscircuit van dit jaar ging er duidelijk niet om zonder dat er wat gebeurde. Het seizoen, dat eindigde met een overwinning voor Mexico, was behoorlijk bewogen – zacht uitgedrukt. De sfeer in de zaal was al gespannen nog voordat de jurering echt begon, en het had allemaal te maken met een incident dat zich eerder in november afspeelde.
Toen werd de 25-jarige Mexicaanse kandidaat tijdens een officiële activiteit publiekelijk aangepakt door iemand uit de Thaise organisatie. Die persoon beschuldigde haar ervan dat ze onvoldoende promotie voor het evenement had gedaan – en dreigde haar zelfs met diskwalificatie. En dan niet zachtjes: het gebeurde voor de ogen van tientallen andere deelnemsters, wat natuurlijk alles nog pijnlijker maakte.
Wat volgde was indrukwekkend: meerdere kandidaten besloten massaal de ruimte te verlaten als protest. Een krachtige actie die liet zien dat solidariteit onder de vrouwen belangrijk is. Er wordt gespeculeerd dat dit gedrag ook te maken had met een groter conflict achter de schermen – namelijk een machtsstrijd tussen de Thaise organisatie en de Mexicaanse delegatie. Geen fijne mix tijdens een wereldwijde verkiezing waar diplomatie net zo belangrijk is als schoonheid.
Ondanks de spanningen wist Nederland toch iets moois te pakken. Nathalie Yasmin, de vertegenwoordigster van ons land, eindigde in de top 30 van maar liefst 120 deelnemende landen. Volgens Miss Universe Nederland is dit de beste prestatie in elf jaar tijd. Niet mis! En ze stond ook pal achter Fatima Bosch, de Mexicaanse kandidate, toen die onder vuur lag. De 28-jarige Amsterdamse toonde daarmee dat Nederland niet alleen goed scoort op esthetiek, maar ook op empathie.
Duitse schrijver van ‘Hoe olifantjes leren tellen’ overleden
De bekende Duitse maker van prentenboeken, Helme Heine, is op de leeftijd van 84 jaar overleden. Hij stierf gisteren in Nieuw-Zeeland, waar hij al tientallen jaren woonde. Heine was een internationaal gevierd auteur en illustrator wiens werk miljoenen kinderen – en ook volwassenen – wereldwijd heeft bereikt.
Zijn debuut uit 1976, Elefanteneinmaleins, sloeg meteen grote golven. In het Nederlandse taalgebied kenden we het als Hoe olifantjes leren tellen. Het verhaal? Olifanten die stap voor stap leren tellen, terwijl het aantal drollen dat ze per dag achterlaten langzaam maar zeker toeneemt naarmate ze ouder worden. Een slimme én grappige manier om rekenen leuk te maken.
Vanaf dan bleef het productief: er verschenen tientallen boeken, waaronder favorieten als De superhaas en Het allermooiste ei. Maar misschien ken je Heine vooral van Tabaluga – die kleine groene draak die in een tv-serie door achttien landen werd uitgezonden. Ook de geliefde Dikke Vrienden-serie, over de vriendschap tussen een haan, een muis en een varken (Waldemar), kwam van zijn hand. Overigens zou Waldemar qua uiterlijk gebaseerd zijn op de voormalige Duitse bondskanselier Helmut Kohl – wie had het gedacht?
Heines boeken zijn vertaald in maar liefst 35 talen, en de verkochte exemplaren lopen in de miljoenen. Zijn uitgever noemt hem na zijn overlijden “één van de meest succesvolle en gerespecteerde prentenboekenauteurs van deze tijd”.
Interessant detail: Heine vond het belangrijk dat zijn boeken niet alleen voor kleuters waren. “Ik maak boeken die ik zelf ook zou kopen”, zei hij ooit. Hij zag zichzelf eerder als iemand die ingewikkelde dingen vertaalde naar iets begrijpelijks – en daar, zo wist hij, hebben kinderen een scherp oog voor. “En dat begrijpt ieder kind.”
Fugees-rapper Pras veroordeeld tot 14 jaar cel voor stiekeme donaties aan Obama-campagne
Je kent hem misschien van de iconische hits van de Fugees in de jaren ‘90, maar nu staat Prakazrel “Pras” Michel vooral in de schijnwerpers vanwege een zware veroordeling. De 52-jarige rapper en oud-bassist van de groep is tot 14 jaar gevangenisstraf veroordeeld voor het doorsluizen van miljoenen dollars aan illegale donaties naar de herverkiezingscampagne van president Barack Obama in 2012.
Het vonnis volgt op een eerdere veroordeling uit april 2023, waarbij Pras werd gevonden schuldig aan tien aanklachten – denk aan samenzwering, het optreden als niet-geregistreerde agent voor een buitenlandse overheid, en het plegen van meineed. Zijn advocaat wil tegen het vonnis in beroep gaan en noemde de straf “volstrekt disproportioneel”. Hij had drie jaar cel geadviseerd; de rechtbank koos voor veel strenger.
De federale aanklagers stellen dat Pras samenwerkte met de Maleisische zakenman Jho Low, een voortvluchtige miljardair die sinds 2016 wordt gezocht door Interpol. Low zou via Pras meer dan 120 miljoen dollar hebben doorgesluisd, waarvan een deel uiteindelijk terechtkwam bij Obama’s campagne – via zogenaamde stromannen. Omdat buitenlanders per slot van rekening niet mogen doneren aan Amerikaanse verkiezingscampagnes, zou Pras de echte bron van het geld bewust hebben verborgen.
Maar het gaat nog verder: volgens justitie probeerde Pras ook invloed uit te oefenen op een lopend onderzoek naar Low binnen het ministerie van Justitie. Daarnaast zou hij getuigen hebben beïnvloed en herhaaldelijk gelogen hebben tijdens zijn proces. De aanklagers spreken zelfs van landverraad. “Hij heeft zijn land verraden voor geld”, klonk het, en hij zou “meedogenloos hebben gelogen om zijn plannen te realiseren”.
Zijn advocaat pleit daarentegen voor begrip: Pras zou nooit direct hebben geprobeerd de regering te manipuleren en zou slechts een middel zijn geweest in een veel groter netwerk. Toch vindt justitie dat de straf moet weerspiegelen hoe ernstig en doortimmerd zijn daden waren – en hoe groot zijn hebzucht.
Pras, geboren in Brooklyn als zoon van Haïtiaanse immigranten, werd wereldberoemd als lid van de Fugees samen met Lauryn Hill en Wyclef Jean. Met klassiekers als Killing Me Softly, Ready or Not en Fu-Gee-La behaalde de band enorme successen, waaronder twee Grammy’s en tientallen miljoenen verkochte albums. Maar nu lijkt die glorie ver te zoeken, terwijl hij voor langere tijd achter de tralies verdwijnt.
Illustrator Annemarie van Haeringen wint prestigieuze Max Velthuijs-prijs
Grote eer voor kinderboekillustrator Annemarie van Haeringen: zij is de trotse winnaar van de Max Velthuijs-prijs! Deze speciale prijs wordt eens in de drie jaar uitgereikt aan iemand die zich opvallend heeft gemaakt in de wereld van de Nederlandstalige kinderboekillustratie. Het is echt een eretitel – een zogeheten oeuvreprijs – en komt met een flinke beloning: 60.000 euro én een leuk beeldje van Kikker, het bekende figuurtje van Max Velthuijs zelf.
Van Haeringen, inmiddels 66 jaar oud, zit al veertig jaar in het vak en heeft in die tijd niet alleen boeken van andere schrijvers geïllustreerd, maar ook zelf prachtige prentenboeken gemaakt. De jury was helemaal weg van haar werk. Ze noemen onder meer haar knallende kleurengebruik, de warmte en de subtiele humor die je uit haar tekeningen kunt halen. “Haar wereld is vrij van cynisme en zwaarte,” zo oordeelden ze, “maar dat betekent niet dat ze geen diepere emoties raakt. Verdriet, eenzaamheid, woede – die komen gewoon voorbij in haar verhalen. Alleen behandelt ze die met zoveel liefde en schoonheid dat alles toch lichtvoetig blijft.”
Die lichtheid zit volgens de jury niet alleen in de felle tinten, maar ook in de vloeiende, bijna dansende lijnen van haar pen. Een echte stijl waar je direct haar hand in herkent.
En ja, deze prijs is zeker geen verrassing voor mensen die haar werk goed kennen. Van Haeringen pakte al meerdere malen het Gouden Penseel, de bekende illustratieprijs: voor Malmok (1999), De prinses met de lange haren (2000) en Beer is op Vlinder (2005). En pas recent, in 2023, won ze samen met Bibi Dumon Tak de Woutertje Pieterseprijs voor hun boek Vandaag houd ik mijn spreekbeurt over de anaconda.
Toch betekent deze Max Velthuijs-prijs veel voor haar. Bij de uitreiking liet ze weten dat ze nog lang niet klaar is. “Ik hoop mezelf in de toekomst nog steeds te kunnen verbazen. En bovenal: ik hoop dat kinderen zich in mijn boeken kunnen verliezen. Even ontsnappen aan de wereld zoals die is. Wegduiken in een wereld die je nog niet kende – en waar je hopelijk mooi van schrikt.”
Eerdere dragers van deze prijs zijn zware namen in het kinderboekenvak, zoals Philip Hopman (2022), Dick Bruna (2016) en Thé Tjong-Khing (2010). Van Haeringen past daar perfect tussen.
Geraldine Kemper deelt ontroerend moment met haar mama tijdens een gewoon uitje
“Ik besefte ineens hoe bijzonder zo’n simpel dagje shoppen eigenlijk is.” Dat schrijft zangeres en tv-presentatrice Geraldine Kemper, en je voelt meteen aan dat het gemeend is. Ze deelt een liefdevol stukje over een gewone dag die juist door de eenvoud zo intens werd.
Geraldine en haar moeder hebben een mooi ritueel: eens in de twee weken spreken ze af – écht alleen zij tweeën – en proberen ze samen een hele dag door te brengen. Geen hectiek, geen multitasken, gewoon tijd voor elkaar. Deze keer ging het richting de stad voor wat shoppen. Niks extravagants op de planning, gewoon moeder en dochter die even loskomen van de drukte.
Maar dan gebeurt er iets wat alles verandert. Tijdens het passen van bh’s maakt een verkoopster een opmerking die Geraldine diep raakt. De medewerkster vindt het zo mooi dat ze haar moeder helpt en dat ze dit soort dingen samen doen. “Toen kreeg ik echt een helikopterview,” vertelt Geraldine. “Ik zag ons daar staan, in die sfeervolle paskamer, en ineens klikte het: dit is kostbaar. Niet later. Nu al.”
Ze sluit haar bericht af met pure liefde: “Mama, ik hou van jou.” En dat voelt niet als een standaardzinnetje, maar als een hartgrondige dankjewel voor al die kleine, onvergetelijke momenten.
Trouwens, Geraldine is inmiddels weer terug in Nederland, samen met haar verloofde Freek. Na een wereldreis die hen meenam naar Japan, India, Sri Lanka, Oezbekistan, Kirgizië en Georgië, zijn ze weer thuis. Tijdens die reis kreeg ze trouwens een aanzoek – romantischer kan bijna niet. Nu is ze druk bezig met de voorbereidingen van haar droombruiloft. Maar ook dan blijft één ding duidelijk: familie staat voorop.
Drentse artiest René Karst, bekend van ‘Atje voor de sfeer’, op 59-jarige leeftijd overleden
Het nieuws schokt veel fans: René Karst, de populaire Drentse zanger en entertainer, is op 59-jarige leeftijd overleden. Het trieste bericht werd gedeeld via zijn Instagramaccount, waarin dierbaren meldden dat hij “vanmorgen niet meer wakker geworden” is en “op een vredige manier heengegaan”.
“René is er plotseling niet meer. We zijn ontroostbaar”, staat er in de boodschap. Het overlijden komt volkomen onverwacht, vooral omdat Karst net klaar was met het uitbrengen van een nieuwe single – eergisteren nog – en binnenkort zou beginnen aan zijn nieuwe theatertour.
Karst, geboren in Hoogeveen, stond al sinds 1979 op het podium. In eerste instantie samen met zijn moeder als Duo Karst, later als solozanger die flink indruk maakte met nummers in dialect én Nederlands. Wie kent ze niet: Supergave tijd (2007), Liever te dik in de kist (2016) en natuurlijk het feestnummer Atje voor de sfeer (2019), dat tot nu toe één van zijn grootste hits blijft. Zijn groene bril was haast zijn handtekening – je herkende hem er direct aan.
Naast zijn muzikale carrière was hij ook bekend als radiopresentator bij RTV Drenthe. Maar René had ook een hart voor sociale zaken. Sinds 2019 was hij ambassadeur van de Stichting Lezen en Schrijven, waar hij onder andere voorzitter was van de jury van de Taalheldenprijs – een prijs voor volwassenen die laat leerden lezen en schrijven en nu anderen helpen. Vorig jaar stapte hij ook in als ambassadeur voor CliniClowns, die zieke kinderen een lach op hun gezicht toveren.
Zijn doorbraak kwam in 2008 met het album Tussen dreumen en zeker weten, maar daarvoor was hij al actief in de gemeenteraad van Hoogeveen. Een veelzijdig leven dus, gevuld met muziek, humor, engagement en Drentse sfeer.
Het verlies raakt veel mensen, zowel in Drenthe als daarbuiten. René liet niet alleen een rijkelijk muzikaal erfgoed achter, maar ook een warme persoonlijkheid die vele harten raakte.
