Recent Nieuws maandag 17 november, 2025 18:27
Een onrustbarende zaterdagavond in De Leyhoeve
Chefkok Rob Heijland: ‘Plotseling stond de gang vol zwarte rook.’
‘Rick komt binnen: er brandt iets boven!’
Het was rond zaterdagmiddag, kwart over vijf, en ik stond net in de keuken soep voor me te roeren toen Rick – de kleinzoon van een van onze bewoners – langs schoof. Zijn ogen stonden groot, zijn stem trilde: “Er is brand op de tweede verdieping!” Nooit verwacht dat je zo’n woorden in een ouderenzorg-instelling werkelijk hoort.
Gas erop: het draaiboek dat we geoefend hadden
De afgelopen jaren hebben we gefeest en geoefend op papier, met brandalarm en rookmachines. Maar nu was het echt. De melder loeide, mijn hart sloeg op hol en het eerste dat in me opkwam was: bij de BHV-kast verzamelen! Jessica van de thuiszorg was alvast op de stoep. Samen snelden we naar de receptie: “Bel de brandweer, twee hoog, vuur!” Hesje aan, portofoon bij de hand – en weg.
Een gang die oplost in een zwarte muur
Boven aangekomen leek alles rustig, tot we de hoek omdraaiden. Zwarte rook van de vloer tot het plafond, als een dik dekbed dat alles omsluit. Ik holde er vijf(!) keer in en uit om bewoners te waarschuwen, mensen aan de hand naar Jessica, maar na een paar stoetjes had ik echt geen lucht meer. Half kokhalzend moest ik stoppen, smaak van schroeiplastic op mijn tong.
Collega’s kwamen uit alle windrichtingen
Thuis op de bank zou ik nooit gebleven zijn, dus daarom reed ik na het ziekenhuis meteen terug. De parkeerplaats was één grote gezamenlijke sambabal: collega’s die juist vrij hadden, stonden om zes uur ‘s avonds weer klaar om theewater te zetten, mensen een dekentje te geven, of gewoon een arm om een schouder. Die saamhorigheid rukte iedereen door de avond.
Het beeld dat ik niet meer loslaat
Wat me het meest bijblijft? Rick, die **een hele verdieping afzakte om te roepen dat er brand was. En al die gestreepte hesjes, brandweer én collega’s, die knipogen in de chaos en kleine gebaren van steun. Een zaterdagavond om niet snel te vergeten.
Wil je alle verhalen over deze avond lezen? Klik dan hieronder:
Bekijk origineel artikel
Dit is de supertest die zeldzame aandoeningen eindelijk opspoort
Foto: Pixabay
Langs het ziekenhuisparcours? Niet meer nodig
Stel je voor: je kind reist jarenlang van dokter naar dokter, krijgt onduidelijke antwoorden en uiteindelijk blijkt een van de eerder gegeven diagnoses toch fout. Komt je dat bekend voor? In Nederland gebeurt dat helaas bij bijna 1 op de 3 patiënten met een zeldzame aandoening. Door een nieuwe test van het Radboudumc hoeft dit straks hopelijk niet meer.
Gewoon één bloedprik en je weet het
• Tot nu toe stond je bloed af bij verschillende laboratoria voor verschillende testen.
• Straks volstaat één bloedprik waarmee 15 bestaande tests in één klap worden uitgevoerd.
• Binnen 6–10 weken weet je of je kind blindheid, een verstandelijke beperking of een andere genetische ziekte heeft.
Bij de huidige techniek is het DNA als een gigantische legpuzzel van miljarden stukjes. Met zogenoemde long read sequencing krijg je veel grotere stukken, waardoor het leggen plotseling een stuk sneller gaat.
Waarom een diagnose zo belangrijk is
Wendy van Zelst-Stams, hoogleraar aan het Radboudumc, weet als geen ander waarom dit verschil maakt:
- Duidelijkheid: geen jarenlange zoektocht meer.
- Prognose: vaak kan meteen worden verteld welke behandeling nodig is.
- Lotgenotencontact: je vindt andere ouders in dezelfde situatie.
- Gevoel van schuld kan wegvallen: het is erfelijk, niet veroorzaakt door iets tijdens de zwangerschap.
- Volgende zwangerschappen: embryoselectie is mogelijk als de fout in de genen blijkt mee te spelen.
De quest begint in Nijmegen
Vanaf nu start het radboud. Ze verwachten jaarlijks 5.000 metingen te draaien, eerst gericht op genetische vormen van blindheid en ernstige verstandelijke beperkingen. Samen met het Maastricht UMC+ wil men later op 30.000 tests per jaar uitkomen – voldoende om alle bestaande testen te vervangen.
En ja, ook op volwassen leeftijd ontdekte spier-of hartspierziektes worden straks veel sneller blootgelegd.
Spoorlijn in Oost-Polen opgeblazen: mogelijke saboteurs wilden hulproute naar Oekraïne uitschakelen
Afgelopen weekend ging het helemaal mis op een belangrijke spoorlijn in het oosten van Polen. Niet één, maar twee keer werd er flink huisgehouden op het traject richting Lublin. Volgens premier Tusk is het duidelijk: dit is geen ongeluk, maar pure sabotage.
Eerste knal bij Mika
Gisterochtend meldde een treinmachinist op weg van Lublin naar Warschau dat het spoor bij het dorpje Mika volledig kapot lag. Geluk bij een ongeluk: de passagiers en het treinpersoneel kwamen er zonder krassen vanaf. Volgens omwonenden was er zaterdagavond rond 21.00 uur al een enorme knal te horen: “Alles in huis trilde. We dachten eerst aan een gasfles of een verkeersongeluk, maar buiten was niets te zien.”
Tweede incident bij Pulawy
Gisteravond was het weer raak, nu zo’n 40 kilometer verderop bij Pulawy. De bovenleiding knapte plots, waardoor een intercity met 475 mensen aan boord een noodstop moest maken. Ruiten sneuvelden, maar gelukkig raakte niemand gewond. De minister van Binnenlandse Zaken gaf vanmiddag toe: ook hier denken ze aan opzet.
Waarom juist dit traject?
De spoorlijn Warschau – Lublin – Hrubieszów is géén gewone route. Deze lijn is een levensader voor militaire hulp aan Oekraïne. Volgens premier Tusk hadden de saboteurs bij Mika een trein willen opblazen: “We ontsnapten aan een ramp, maar dit is ernstig.” De minister die toezicht houdt op de geheime dienst vermoedt dat een buitenlandse inlichtingendienst de hand in het spel heeft – zonder een land bij naam te noemen.
Militaire reactie
Generaal Kukula, de hoogste baas van het Poolse leger, stelt dat deze acties laten zien dat “de vijand zich klaarmaakt voor oorlog”. Het leger gaat daarom 120 kilometer van het traject grondig inspecteren. Sinds de Russische inval in Oekraïne in februari 2022 arresteerde Polen al tientallen mensen op verdenking van spionage of sabotage voor Rusland. Onderzoekers van politie, justitie én de binnenlandse veiligheidsdienst staan nu allemaal op de kazerne.
Altijd aan: waarom Omroep Brabant je leven kan redden zónder stroom, wifi of 4G
Stel je voor: plotseling valt álles uit. Geen Netflix, geen WiFi, geen bereik met je telefoon. In Brabant hoef je dan niet te flippen: je draait gewoon aan je oude FM-knoppie, en hups – krijg je haarfijn te horen wat er aan de hand is, wat jij moet doen én waar het gevaar zit. Want Omroep Brabant is dé rampenzender van de provincie, met een superpower: hij blijft draaien terwijl de rest van de wereld stil ligt.
“We gaan helemaal om!”
Hoor die knal op kantoor en telefoon die niet meer doet, dan start bij Omroep Brabant meteen het crisisprotocol. Radiochef Maarten Kortlever legt het stoer simpel uit: “Je stopt de plaat die draait, en je begint meteen te vertellen wat er gebeurt.” Speciale talkshows? Nee, gewoon recht-door-zee informatie. De gewone programmering wordt meteen gewipt, en de zender blijft op de lucht “zolang nodig is – dag én nacht.”
Aggregaat aan en doorgaan
Terwijl tv-zenders ‘pagina niet beschikbaar’ tonen en bellers “netwerkbezet” horen, huist in het Brabantse radiocabine een grote dieselmotor: een noodaggregaat. Die staat altijd paraat en trapt aan zodra de stroom valt. Eén ronkende start, en de studio is weer full power. De lijn met de hulpdiensten blijft ook open – rechtstreeks aangesloten op het noodnetwerk – zodat de laatste ontwikkelingen razendsnel op de geluidsgolf staan.
Geen vergadering, gewoon doen
Officieel zegt de overheid wanneer Omroep Brabant ‘rampenzender’ wordt. In de praktijk besluit de redactie al binnen minuten: “Zodra we zien dat mensen direct een antwoord nodig hebben, gaan we live.” Een dik draaiboek staat klaar, ieder jaar even ge-updated, maar de crew kent het zo goed dat het binnen twee klikken gebeurt. Chaos? Soms. Weten wat ze moeten doen? Altijd.
Jouw redding in blik en knoopcellen
Maarten heeft één gouden tip: schaf een noodradio aan – werkt op batterijen, zon of een powerbank. Scroll op vrijdagmiddag alvast naar die FM- of DAB+-van-jouw-plaats-stem. Vorig jaar, tijdens een mega stroomstoring in Spanje, stond hij er middenin: “In Barcelona zag ik mensen om auto’s verzamelen zodat de radio via de 12v-aansluiting het nog deed.” Bizar, maar bewijs: radio is het enige dat áltijd doorpraat.
Al 25 jaar, slechts een paar keer écht
Echte rampenzender-uren: tel je op een hand. Grote branden in 2004 en 2008 werden live omlijnd met heldere boodschappen als “ramen dicht, blijf uit de rook.” Een handvol keren, maar telkens levensreddend.
Het laatste kanaal dat níet inzakt
Ook al check je tegenwoordig alles op Instagram, tijdens een crisis wint een bulky FM-kastje nipt van je mess-app. Zolang het signaal nog ergens uit de mast knalt, blijft Brabant op de hoogte. Klinkt ouderwets? Misschien. Red jij ermee? Absoluut.
Hoofddoekjesverbod voor BOA’s? Het kabinet schuift het weer even voor zich uit
De deadline schuift op: tot eind 2025 gaat het verbod op religieuze symbolen voor boa’s er sowieso niet komen. Minister Van Oosten heeft zich bedacht en wil nu liever een echte wet dan een eenvoudig besluit, nadat de Raad van State op haar strepen ging staan.
Eerst dacht het kabinet: regeltje via AMvB, klaar
Eind vorig jaar keek de ploeg-Schof nog fris uit het oog: voortaan willen we dat handhavers helemaal ‘neutraal’ voor de dag komen – hoofddoek, keppeltje of kruisje komt niet meer in de kledingkast van de boa.
Die boekhoud-houding was simpel: een Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB) en hoppa, in werking.
En toen kwam het streepje van de Raad van State
De wijzen in Den Haag vonden dat plan te mager. Grondrechten als gelijke behandeling en godsdienstvrijheid liggen op de tocht als je zoiets via een achterdeurtje regelt. Hun conclusie: maak er liever een volwaardige wet van, zodat Eerste en Tweede Kamer er flink over kunnen roddelen én een meerderheid moeten vinden.
Waarom bemoeien gemeenten zich er al jaren mee?
Sommige steden zeggen: “Doe rustig, een hoofddoek of keppel doet niets af aan hoe jij een parkeerbon uitschrijft.”
De boa-vakbond kijkt daar kennelijk moeilijk van op en pleit voor één landelijke lijn.
Was dat verbod eigenlijk wel enig ander doel dan scoren?
Het College voor de Rechten van de Mens vindt van niet: het zegt dat mensen met een kruisje of hoofddoek best neutraal kunnen handhaven en dat zo’n verbod eerder stigmatiseert dan helpt.
Kortom: geen hoofddoekjesverbod voor boa’s op korte baan. De wetsmolen moet nog beginnen te draaien, en wie weet krijgt het plan straks helemaal geen meerderheid.
Mijn fietsaccu rookte ineens: hoe een doodgewone rit me aan het schrikken maakte
Het was net na het Sinterklaasfeest in Ermelo en ik fietste naar huis. Plots waarschuwde een stel voorbijgangers me: er kwam rook uit mijn tas. Paniek! Gelukkig bleef ik kalm, draaide de accu met het sleuteltje los en schoot hem in mijn handtas. Onwetend trapte ik nog een paar meter door, tot de pluimen dikker werden en ik dacht: dit kan écht niet.
Mijn redding was mijn zoon, een echte fietsenman. Hij adviseerde via de telefoon: “Bel de brandweer – geen spoed, 0900-0904 is perfect.” De centralist aan de lijn zei: “Stop die accu in een volle emmer water en laat hem daar 72 uur liggen.” Nou, zo gezegd zo gedaan. Toen alles vastlag, schoot ik nog even een filmpje – die vind je hieronder.
Bij de fietsenwinkel reageerden ze verbaasd: dit was de eerste keer dat ze zoiets hoorden. Mijn e-bike is nog geen twee jaar oud, opgeladen met de originele lader en nog nooit gevallen. Raadsel dus. Wel had ik voor vertrek al gemerkt dat mijn display niet aanging; ik dacht “hij is bijna leeg”, maar het bleef zwart en trappen ging zwaar. Nu is duidelijk waarom.
Reden waarom ik mijn verhaal doe: wil jullie waarschuwen. Zelfs zo’n bescheiden accu’tje kan ontploffen. Blijf alert en twijfel je? Bel die brandweer!
Wat doet de blusclub ervan?
Brandweer-adviseur Gerard Holtkamp bevestigt: accu’s die tijdens het gebruik gaan roken of vlam vatten, komen vaker voor – fietsen, steps, speelgoed, alles. Twijfel je tussen 112 en 0900-0904? Kies dat laatste. De centralist helpt je inschatten of speciale hulp nodig is. Door dat nummer hoef je je niet bezwaard te voelen.
Dan nog even de rokende vraag: de accu niet zelf blussen of onder het zand stoppen – daar prikt die rook gewoon doorheen. En een blusdeken werkt ook niet optimaal. De truc is diep in de waterbak, zodat de accu kan ontgassen en langzaam leeglopen. Pas na een dikke 72 uur is hij veilig.
Samengevat: voel je je fietsaccu warm, ruik je iets vreemds of zie je rook – twijfel niet. Bel 0900-0904, luister naar de centralist en zorg dat jij veilig blijft.
