Sport Nieuws donderdag 06 november, 2025 15:33
Klaassen: Bieden maar een kwartier goede voetbal is niet genoeg
Volgens Davy Klaassen heeft Ajax nog lang niet het fundament waarop ze echt kunnen bouwen. Hoewel de verwachtingen hoog lagen, zegt hij dat het team er op dit moment gewoon niet staat. “We hadden gehoopt veel verder te zijn,” aldus de middenvelder, die bewust kiest om niet alleen de trainer, Danny Blind – of in dit geval Heitinga – de schuld in de schoenen te schuiven.
“Want laten we eerlijk zijn: we komen allemaal tekort,” benadrukt Klaassen. “Niet alleen de trainers, ook de directie en wij als spelers. We hoeven ons niets wijs te maken. Het gaat gewoon niet goed.” Toch roept hij op tot eenheid. “We moeten dicht bij elkaar blijven staan en samen doorkampen.”
Het is geen verrassing dat het moeilijk is om consistentie te creëren wanneer Ajax al ruim anderhalve maand voor de winterstop bijna elke week met een andere ploeg speelt. Maar volgens Klaassen hoeft het niet per se altijd dezelfde elf spelers te zijn op het veld. Wat wel belangrijk is? Dat er meer flexibiliteit is binnen de selectie.
“In een ideale wereld kunnen meerdere spelers op één positie hun ding doen zonder dat alles in elkaar stort,” legt de aanvoerder uit. En dan noemt hij een punt dat intern al langer besproken wordt: de zoektocht naar een ervaren vervanger voor Jordan Henderson, die als verdedigende middenvelder vertrok. Die balans mist op dit moment.
“De selectie is gewoon niet helemaal in balans,” geeft Klaassen toe. “Maar dat wil niet zeggen dat we geen goede spelers hebben. Integendeel zelfs. Alleen: een kwartier of halfuur goed voetballen is gewoon niet genoeg om te winnen van topclubs of stabiel te presteren.”
Waterpoloërs uit Rusland en Belarus krijgen groen licht onder neutrale vlag
Goed nieuws voor waterpoloërs uit Rusland en Belarus: vanaf volgend jaar mogen ze weer meedoen aan internationale toernooien – maar dan wel onder een neutrale vlag. Dat heeft de wereldzwembond World Aquatics besloten, al heeft de organisatie zelf er tot nu toe geen officiële boodschap over uitgezonden. De informatie komt via European Aquatics, die het nieuws op hun eigen website heeft bevestigd.
Op 5 november kregen ze te horen dat er wijzigingen zijn aangebracht in de regels rond deelname van atleten tijdens conflicten. En die regels gelden nu niet alleen voor wereldwijde evenementen, maar ook voor continentale wedstrijden. Dat betekent dat sporters uit Rusland en Belarus weer welkom zijn bij alle competities van World Aquatics, inclusief kwalificaties voor zowel het WK als de Olympische Spelen.
Er is wel een belangrijke voorwaarde: er mag geen enkele verwijzing zijn naar hun thuisland. Geen vlag, geen volkslied, geen nationale symbolen. Alles moet strikt neutraal blijven.
Het eerste grote moment waar ze eventueel weer aan mee kunnen doen, zijn de Europese kampioenschappen. Voor de mannen is dat in januari in Belgrado, voor de vrouwen in februari in Funchal op Madeira. Helaas voor beide landen: ze hebben zich niet weten te kwalificeren voor deze EK’s. Dat kwam doordat ze geschorst waren sinds de Russische invasie van Oekraïne in 2022, en dus niet mochten meespelen in de kwalificatierondes.
Maar nu de schorsing is opgeheven, kunnen ze wél meedoen aan de nieuwe kwalificatietoernooien die vanaf april worden georganiseerd – met als doel deelname aan het WK 2027 in Boedapest.
Voor de Russische vrouwen is het al lang geleden dat ze een officiële interland speelden. Hun laatste grote optreden was op de Olympische Spelen van 2021 in Tokio, waar ze als vierde eindigden. De mannen hebben sinds hun olympisch brons in 2004 geen grote prijs meer gewonnen, maar zien deze terugkeer mogelijk als een kans om weer op te laden.
Supportersclub Ajax roept op: Heitinga moet weg, trainer zegt ‘nee’
Punten pakken in Europa? Dat moest nu eens gaan lukken, dacht Ajax-trainer John Heitinga voor het duel met Galatasaray in de Champions League. Maar helaas: weer niets van terecht. De Amsterdammers gingen met 0-3 onderuit, en dat maakt alweer vier Europese nederlagen op rij – zonder één punt te pakken. Ajax blijft dus lekker onderaan hangen in de poule. Na afloop klonk er flink wat gefluit vanaf de tribunes, en nu komt ook een fanatieke supportersvereniging met een harde boodschap: tijd om Heitinga te vervangen.
De AFCA (Ajax Fans Club Amsterdam) heeft via een officiële verklaring laten weten dat de club moet overstappen op een ervaren coach. Volgens hen is het gewoon niet genoeg, en is het moment gekomen voor een andere aanpak. Maar Heitinga zelf heeft geen zin om vrijwillig te vertrekken. Op de persconferentie na het duel werd hem gevraagd of hij overwoog op te stappen – zijn antwoord was kort en krachtig: “Nee.”
Toch probeert de trainer positief te blijven. Hij zag namelijk wel dingen die goed gingen, zegt hij. Die 3-0 nederlaag? Geflatteerd, volgens Heitinga. “Twee makkelijk gegeven penalties,” benadrukte hij. Hij had lovende woorden voor zijn spelers en het teamgedrag. “Het stond goed, we groeiden in de wedstrijd. In het tweede deel van de eerste helft kwamen we echt aan voetballen toe. Geen grote kansen, maar we speelden wel het voetbal dat we wilden.”
En dan de tweede helft: “We starten goed, krijgen een echte spitsengoal tegen, waarbij we de voorzet eruit hadden moeten halen. En daarna twee penalty’s die makkelijk gegeven zijn. Dan sta je met lege handen.” Toch: “De jongens hebben het plan goed uitgevoerd. Bij vlagen hebben we er goed onderuit gespeeld. We hebben een Ajax gezien met lef. Jongens die de bal wilden hebben.”
Maar ja, het gaat niet vanzelf bij Ajax. Heitinga geeft toe dat het lastig is. “Ik hoop dat de gifbeker eindelijk leeg is. We blijven strijdbaar. Het moet een keer de andere kant op gaan.” Want hoewel er af en toe mooie momenten waren, pakte het einde toch hard uit. “Je ziet goede fases, het ziet er goed uit… en dan krijg je er drie tegendoor.”
Feit is: deze nederlaag tegen Galatasaray was de zevende op rij in Europese competities, als je ook de drie nederlagen uit vorig seizoen in de Europa League meetelt. Dat was nog nooit eerder gebeurd in de geschiedenis van Ajax.
Middenvelder Davy Klaassen erkent bij Ziggo Sport dat er iets ontbreekt. “Er is te weinig fundament om echt te domineren.” Toch blijft hij achter de staf staan. “We doen dit met zijn allen. We verliezen ook met zijn allen. Ik geloof nog steeds in deze staf, maar het is gewoon op dit moment niet goed genoeg.”
Zondag wacht de volgende uitdaging: een eredivisiewedstrijd uit tegen FC Utrecht. En over drie weken komt er een kans om van de laatste plek af te komen in de Champions League – als Ajax Benfica weet te verslaan, de andere hekkensluiter in de poule.
De Waard en Brinkman in de race voor wereldtitel hockeyer van het jaar
Lotte de Waard zit op een mooie rol: na de Europese titel met Oranje afgelopen zomer is ze nu weer genomineerd voor de grootste individuele prijs in het wereldhockey. Ze strijdt om de eretitel ‘beste hockeyster ter wereld’ met onder anderen de Belgische Alix Gerniers en de Chinese Li Chong. Het is alweer niet haar eerste keer in de schijnwerpers – in 2023 pakte ze deze prijs al eens. Vorig jaar ging de trofee nog naar haar teamgenote Yibbi Jansen, dus binnen het Nederlandse team is de concurrentie groot.
Tevens is Xeno van der Brinkman genomineerd bij de mannen. Hij moet het opnemen tegen sterke namen als de Belg Tom Boon en Argentijn Nicolás Della Torre. Voor Brinkman is dit een mooie erkenning na een sterk seizoen.
De stemperiode loopt tot en met 16 november. Zowel experts als fans hebben de mogelijkheid om hun favoriet te steunen via de officiële stemprocedure.
Einde aan dartfeest: racisme en ruzie zorgen voor stoppen toernooi
Wat begon als een gezellig, lokaal darttoernooitje in Goirle is uitgegroeid tot iets groters – maar nu komt er een einde aan. Het d’r Botte Drive, een evenement dat jaarlijks veel Brabantse darters trok, wordt niet meer georganiseerd. De reden? Racisme, vechtpartijen en een sfeer die compleet uit de hand liep.
Het toernooi startte in 2019 als een klein initiatief van team D’n Botte Pijl. Geen grote prijzengeld, geen showy drama – gewoon plezier, sportiviteit en een beetje kroeggezelligheid. Spelers verspreidden zich over verschillende horecagelegenheden in Goirle, zoals D’n Brands en ’t Huukske. “Het draaide om samenzijn, niet om winnen”, vertelt Sam Robben van het organisatieteam. “De trofeeën zijn vooral leuk omdat ze herinneringen oproepen.”
Maar die sfeer is verdwenen. Tijdens de laatste editie, eind september, liep het helemaal fout. Er waren ruzies tijdens wedstrijden, vechtpartijen achteraf in de kroegen – en het ergste: racistische uitspraken richting leden van het organisatieteam. “Dat sloeg echt door”, zegt Sam. “Je stopt uren in de voorbereiding, doet je best voor iedereen, en dan moet je alleen nog maar opzijspringen voor mensen die zich volledig misdragen.”
De organisatie zag zichzelf steeds meer als beveiliging in plaats van gastheren. “Op een moment denk je gewoon: hier hebben we geen zin meer in.” Het besluit om te stoppen viel zwaar, maar volgens Sam was er geen andere optie. “Racisme kan niet. Geweld kan niet. Iemand uit schelden ook niet. Als het zo moet, dan willen we het niet.”
Een mogelijke oplossing zou zijn geweest om ‘rotte appels’ te weren, maar dat bleek onhaalbaar. Omdat het toernooi zich afspeelt over meerdere openbare locaties, kon de organisatie niet garanderen dat problematische personen wegbleven. “Dan neem je dat risico gewoon niet.”
Toch was het d’r Botte Drive voor veel spelers een uniek podium – laagdrempelig, inclusief, en ideaal voor nieuwelingen. Bij de laatste editie deden maar liefst tachtig spelers mee. “Ik zag oude bekenden, maar ook veel nieuwe gezichten. Dat maakte het juist zo bijzonder”, aldus Sam.
Ook darter Jeffrey Sparidaans, dit jaar winnaar van het grootste darttoernooi van Nederland, reageerde teleurgesteld op het nieuws. Op Facebook liet hij weten hoeveel respect hij heeft voor het team: “Jullie steken er altijd zoveel energie in… En voor de mensen die het verpesten: nooit meer welkom.”
Hoewel het einde bitter is, kijkt D’n Botte Pijl met trots terug. Ze hopen dat hun besluit een signaal afgeeft. “Als je niet tegen alcohol kunt of denkt dat geweld of racisme oké is, dan ben je hier niet op de plek. We hopen dat mensen hier wat van leren.”
Rosario keert terug in Nederland: Farioli’s favoriet bij Porto én toonbeeld voor Dominicaanse voetbal
Vanavond is het zover: Pablo Rosario keert terug op Nederlandse bodem, maar dit keer niet als tegenstander van PSV of Nice – nee, hij draagt het shirt van FC Porto in het Europa League-duel tegen FC Utrecht (18.45 uur). En zo’n terugkeer heeft wat extra glans, want Rosario is inmiddels een echte oogappel geworden van coach Francesco Farioli.
Farioli, die hem vorige zomer naar Portugal haalde, kijkt er nog steeds warm bij. Na de 2-1-overwinning op SC Braga zei hij gisteren trots: “We hadden iemand zoals Rosario nodig. Met hem kregen we de controle terug.” Dat zegt genoeg over hoezeer de middenvelder in de smaak valt bij zijn trainer. Ze werkten al samen tijdens het seizoen 2023/2024 bij Nice, en Farioli probeerde Rosario zelfs mee te nemen naar Ajax – helaas zonder succes. Maar een jaar later lukte het dan toch, al was het dan niet in Amsterdam, maar in Oporto.
Rosario tekende na vier sterke jaren in Frankrijk, waar hij relatief onderbelicht bleef in Nederland, een contract bij de Portugese grootmacht. Zijn spelinzicht, topfitheid en veelzijdigheid maken hem tot een waardevolle pion. Bij Nice was hij bijna nooit geblesseerd en kon hij zowel in het middenveld als in de verdediging uit de voeten. En ook bij Porto blijkt hij weer van meerdere markten thuis: hij startte in alle drie de Europa League-wedstrijden en stond in de competitie twee keer in de basis, met vier invalbeurten erbij.
Als ervaren speler betreedt hij vanavond dus weer Nederlandse grond – maar met een ander hartslag dan vroeger. Want terwijl hij ooit één keer het Oranje-shirt mocht dragen, speelt hij nu internationaal voor de Dominicaanse Republiek, het land van zijn ouders. In oktober 2018 kreeg hij onder Ronald Koeman zijn debuut voor Oranje in een oefenduel tegen België (1-1), maar meer interlands volgden niet. Na zijn laatste selectie in maart 2019 verdween het Nederlands elftal langzaam uit beeld.
In plaats daarvan begon de Dominicaanse Republiek te lonken. Net als RKC-speler Juan Familia-Castillo, een mede-Amsterdammer met dezelfde roots, accepteerde Rosario dit jaar de uitnodiging van bondscoach Marcelo Neveleff. Familia-Castillo debuteerde in maart; Rosario volgde in juni. “De eerste keer moest ik alleen, haha, hadden we niet afgesproken,” lacht Familia-Castillo. “Maar het was belangrijk voor mij dat Pablo mee zou gaan. We kennen elkaar al jaren, onze families zijn hecht.”
Samen namen ze deel aan de Gold Cup, het grote toernooi voor landen uit Noord-Amerika, Centraal-Amerika en het Caribisch gebied. Voor de Dominicaanse Republiek was het zelfs het eerste grote voetbaltoernooi ooit. “Honkbal is daar nog steeds dé sport,” vertelt Familia-Castillo, “maar we willen het voetbal groter maken. Het is een project. En we hebben goede spelers die stappen zetten.”
Daarbij is Rosario een sleutelfiguur. Als één van de weinigen die uitkomt voor een topclub, straalt hij enorm uit. “Veel jongens kijken tegen hem op,” zegt Familia-Castillo. “Hij vond snel zijn plek en pakte meteen de leidersrol. Maar Pablo blijft humble. Hij stond de eerste dag gewoon te wachten bij de bus om materiaal te helpen dragen. Een dag later deden de rest het ook.”
“Dat leiden zit in hem,” vervolgt hij. “Hij kwam binnen als een soort sterspeler, maar gedraagt zich daar helemaal niet naar. Is ook niet het juiste woord. Hij is gewoon heel belangrijk. Als hij iets zegt, luistert iedereen.”
Wie de documentaire De prijs van de hemel (2012) van Jack Janssen heeft gezien, herkent de jonge Pablo direct. Op 13-jarige leeftijd zat hij achterin de auto van zijn vader, die hem toesprak: “Ga zo door, dan krijg je op een dag een kusje en een ketting van de koningin. Dan ben je ridder van Oranje.” De jongen knikte rustig, met een blik alsof de wereld nog ver weg was.
Die droom is misschien niet uitgekomen zoals toen bedoeld – geen ketting van de koningin, geen finale met Oranje – maar Rosario loopt zijn eigen pad. En dat doet hij met hoofd omhoog, balans en enorme impact, zowel op als buiten het veld.
