Recent Nieuws zondag 26 oktober, 2025 11:43
Snelle vlucht eindigt in Heeze: bestuurder bleek stoned én dronken
Zondagochtend vroeg schrokken agenten in Heeze flink op toen een auto met een enorme vaart langs hen scheurde. De bestuurder had duidelijk geen zin om een praatje te maken en gunde het gaspedaal een flinke tik. De politie zette de achtervolging in en wist de wagen uiteindelijk tot stoppen te dwingen. Toen de deur open ging, bleek waarom de chauffeur zo snel wilde maken dat ie wegkwam: hij had zowel een slokje als een trekje te veel op. Op het bureau mocht hij nog even door de prikker voor een bloedtest.
Van stuntvliegtuigje tot superjager: hoe Oekraïne de lucht wint met rammelbak én futuristisch gevechtsvliegtuig
Heb je je ooit voorgesteld dat je een trainingsvliegtuig uit de Sovjettijd op een Orlan-drone van Russen kon afknallen met een jachtgeweer? In Oekraïne gebeurt het echt. Protect Ukraine, een club vrijwilligers uit Nederland, heeft (letterlijk) nog even snel via ons land een Jak-52-pitcrewclaasje overgevlogen naar Oekraïne. Daar vliegt het nu rondjes boven de regio Odesa om Russische verkennings- en zelfs aanvals-drones te tikken. De beelden zijn wild: een boordschutter die het luik openzuigt, op een paar tientallen meters aankruipt en dan bam, jachtgeweer erbij. Het lijkt wel de Eerste Wereldoorlog in 4K, maar dan op TikTok.
Jak-52: van stoellift naar sluipmoordenaar
Voor je denkt dat het een speeltje is: de Jak-52’s hebben al succes. Volgens de Oekraïense luchtmacht gingen er onlangs met zulke toestellen vijf Shahed-drones naar beneden. Woordvoerder Joeri Ignat waarschuwt wel dat het funest kan uitpakken: je moet hemelruimdicht komen om een Iraanse zelfmoorddronu te raken, dus één mis-bam en je vliegtuigje krijgt een explosieve knuffel die je niet overleeft. Daarom zetten ze liever helikopters in met een zware mitrailleur via de deuropening, maar ook dat is uiteindelijk Russisch roulette. De Jak-52 is dus eigenlijk een noodgreep: uit de lucht jagen op Orlan-drones die doelen zoeken voor raketinslagen. Elke geraakte drone kan tientallen burgers redden.
Spitfire 2.0: hoe de Russen het idee namen
Grappig detail: de Russen blijken precies hetzelfde te proberen. Er circuleert beeld van hun eigen Jak-52’s, nu gewapend met kleinere radars, die proberen Oekraïense drones te spotten en neerknallen. Pogingen om boordkanonnen te monteren ging dus mis: de vleugels konden de terugslag niet aan. Het bewijs dat de Oekraïense ‘geweer-in-de-lucht’-tactiek vat krijgt? De Russen kopen. Protect Ukraine heeft zijn toestel in Engeland voor amper 78.000 euro gescoord. Een tweede is in de maak; de Russen proberen nu dus dezelfde ranzige tweezitters op te kopen.
Gripen-jets: van dartele dans naar geldklapper
Terwijl de statische stuntjestvloot boven Oekraïne daverend langs Duitse V-1’s en Britse Spitfires zweeft, tekende president Zelensky gisteren samen met Zweden een akkoord: minstens 100 splinternieuwe Saab Gripen E-toestellen, mogelijk 150. Volgend jaar moet de eerste levering starten. Prijskaartje: 7,3 miljard euro. Hoe dat betaald wordt? Een Europees potje bevroren Russische tegoeden is het idee, maar de Brusselse bende krijgt het niet rond. De Belgische premier zit dwars uit angst voor juridische nasleep, dus de Europese Commissie zoeft er een voorstel in voor het einde van het jaar. Als het rondkomt, kan Saab flink gaan bouwen. De Oekraïense luchtmacht is realistisch: “High-tech wapens produceer je niet even snel in bulk,” zegt Ignat.
Eind goed, al goed?
Even de cijfers op een rij: één Gripen-jet kost duizend keer meer dan zo’n Jak-52, maar op beide draait het momenteel om hetzelfde doel: Russische aanvalsluchtmacht uit het Oekraïense luchtruim schoppen. Van woeste propellermopjes tot futuristische straaljagers – in één oorlog. Alleen al het idee dat de Jak-52 en een AI-gestuurde Gripen allebei de lucht van Oekraïne moeten bewaken, bewijst hoe surrealistisch deze oorlog is.
Nederland snakt naar rookvrije terrassen – rokers én niet-rokers zijn het eens: het moet strenger
De sfeer op het terras kan nogal wisselen als er iemand een sigaret opsteekt. Steeds meer mensen – van levenslange kettingroker tot nooit-een-dampe-slabakkie – zeggen: “Dit kan zo niet langer.”
Terrasrook? Liever niet, zegt inmiddels de meerderheid
Stel je voor: je bestelt net een sappige carpaccio, neemt een slokje witte wijn en poef – de buurman steekt een peuk op die meteen in je richting waait. Herkenbaar? Ruim de helft van het RTL-panel heeft hier een hékel aan. Ze vinden het “asociaal” en vooral heel sterk ruikend. Niet zo gek dus dat 56 % van de ondervraagde Nederlanders wil dat terrasroken verboden wordt.
Wat opvalt: de kloof tussen rokers en niet-rokers is enorm. Van de mensen die nooit gerookt hebben, zegt 80 % “volledig verbod, graag”. Bij rokers is dat maar 12 % – zij noemen het vooral “betutteling”.
Ook in de auto en op sportvelden: verbod wint aanhang
Een plek waar wél bijna iedereen – rokend of niet – op één lijn zit, is de personenauto. Roken met je kinderen achterin? Daar zegt een ruime meerderheid “nee” tegen. Zelfde geldt voor sportvelden: driekwart wil dat voetbalclubjes en sportkantines rookvrij worden.
Leeftijd omhoog? 21 wordt het nieuwe 18
Opvallend genoeg kunnen zowel rokers als niet-rokers ook leven met een hardere grens: tab én vape pas vanaf 21 in plaats van 18. “Laten we het begin gewoon wat verder doorschuiven,” lijkt de gedachte.
Generatieverbod: 58 % zegt “ja, maar of het lukt …”
Het meest spectaculaire idee: een generatieverbod. Iedereen geboren ná bepaald jaar zou straks nooit meer sigaretten of vapes mogen kopen – met als einddoel: over een paar generaties gewoon geen rokers meer. Liefst 58 % is voor, 27 % ziet er meer een handhavingshel in en vindt het “niet realistisch”. Een derde groep pleit liever voor ontmoedigen in plaats van verbieden.
Stoppen wil iedereen, lukken doet bijna niemand
De helft van de rokende panelleden heeft eigenlijk al een hele tijd rotsvast besloten: “Ik wil van die rotzooi af.” Velen probeerden het afgelopen jaar, zonder succes – al staat bij sommigen Stoptober weer roodomlijnd in de agenda. “Weet je wat het lastige is? Het is én lekker én verslavend,” zegt een panellid. Een andere deelt mee dat de stank voor anderen soms net de extra push is om het nog eens te proberen.
Meer details over het onderzoek
- Uitgevoerd op 9 en 13 oktober 2025
- Ruim 25.000 leden van het RTL Nieuwspanel
- Representatief voor leeftijd, geslacht, opleiding, werk én hoe je stemde in 2023
Wil jij vanaf nu ook meepraten over zulke onderwerpen?
Meld je hier aan bij het RTL Nieuwspanel.
Man uit Veen (43) overlijdt na crash in sloot op Wijksestraat
Vanmorgen is op de Wijksestraat in Wijk en Aalburg een 43-jarige man uit Veen om het leven gekomen. Een voorbijganger zag rond half acht een auto diep in een sloot liggen en schakelde meteen de hulpdiensten in. De bestuurder zat nog achter het stuur en was helaas al overleden.
Auto dubbelgevouwen in het water
De wagen lag zo verwrongen in de sloot dat je nauwelijks nog kon zien wat voor model het was. Volgens de politie moet de auto eerst tegen twee bomen zijn geknald voordat hij het water in vloog.
Noodhulp met waterpakken
De brandweer van Genderen trok waterdichte pakken aan om de man uit zijn voertuig te bevrijden. Ze zochten ook of er nog meer mensen in de buurt konden liggen, maar gelukkig bleek er geen tweede slachtoffer te zijn.
Ongeval waarschijnlijk vannacht gebeurd
Uit het eerste speurwerk blijkt dat het ongeluk mogelijk al vannacht (tussen zaterdag en zondag) gebeurde en dat de auto pas vanochtend werd ontdekt. De recherche doet nog verder onderzoek naar de exacte oorzaak.
De naasten van de 43-jarige zijn inmiddels geïnformeerd.
Gevechten voorbij: Thailand en Cambodja schudden elkaar in Kuala Lumpur de hand
Eind goed, al goed: nog geen kwartier nadat de blauwe vlammetoetsen de limonades liepen te trekken, kraste een laatste stukje van politieke chilipeper weg. Thailand en Cambodja hebben namelijk na maanden knokken eindelijk hun namen onder een vredesdeal gezet. Waarom Kuala Lumpur? Omdat de Maleisische hoofdstad even de Asean-top op z’n dak had liggen en daarmee een stel trotse gastmachines, waaronder ene Donald Trump.
Waarom eerst ruzie, nu een klapper op de schouder
Het conflict over het grensgebied speelt al zolang dat je het met twee tafels vol ossenstaartsoep niet kan uitleggen. De afgelopen zomer ontplofte de boel opnieuw. In juli gingen de bommen en kogels weer heen en weer; ruim veertig slachtoffers later besloten beide zijden dat er andere moed nodig was dan kaleknallen. De oplossing? Een staakt-het-vuren, maar met edel metaal er ómheen: handtekeningen en wat handelspraat.
Trump als leraar die iedereen aan tafel blaft
De Amerikaanse president fungeerde halsoverkop als go-between. Zijn smoothie bestond uit een dreigement: stoppen die handelstraktaties, als jullie niet meteen vrede slikken. Thailand en Cambodja knikten dapper en kregen prompt deals voorgeschoteld als lucifers na de sauna. Maleisië – die vrolijke gastheer premier Anwar Ibrahim bij de micro – stak beleefd van wal dat verzoening géén watje is, maar een stevige portie lef.
Gratis return-ticket voor 18 krijgsgevangenen
Bonus: Thailand laat meteen 18 gevangen Cambodjaanse militairen op vrije voeten. Geen extra bagage bij het uitchecken, enkel een lach plus hopelijk een rustige rit naar huis. Trump maakte er nog snel een handelsketting van met beide landen én met Maleisië, zodat chips en zeldzame aardmetalen straks de andere kant op kunnen vliegen.
Steeds vaker geen naam op het ziekenhuispasje: ‘Zorgpersoneel krijgt klappen en wordt bespuugd’
Slechts nog “Sandra” of gewoonniets op het badge
Loop je bij de balie van het Medisch Spectrum Twente (MST), dan zie je steeds vaker zorgmedewerkers zónder achternaam. Patiënten stonden vroeger standaard oog in oog met de volledige naam van hun verpleger of dokter, maar die tijd is definitief voorbij. Het MST laat personeel zelf kiezen: hele naam → alleen voornaam → of zelfs helemaal geen naam. Procesmanager Rien Teutelink vertelt dat veel collega’s al met een sticker hun badge omdat ze zich daardoor veiliger voelen. “Ze kunnen dan toch moeilijk op straat worden herkend als iemand online gaat zoeken.”
Schrikcijfers: bedreigingen en fysiek geweld nemen toe
De onzichtbaarheid van namen is geen luxe, maar bittere noodzaak. Een rondgang langs de afdelingen leerde dat agressie helaas de norm is:
- 73 % van de mensen in hulp- en dienstverlening is uitgescholden of bedreigd.
- 30 % kreeg fysiek geweld over zich heen.
- Bijna 10 % raakte door agressie op het werk gewond.
“Spugen, schoppen, schelden, seksuele opmerkingen – wij zien het allemaal,” aldus een beveiliger van MST.
Het ziekenhuis registreert alles. In de eerste helft van 2025 kwamen er 525 agressiemeldingen binnen. Een jaar eerder waren dat er nog 377. Het gevolg: maar liefst 26 patiënten kregen tot nu toe een ontzegging om nog te komen.
Vakbond en patiëntenorganisaties: ‘Dit helpt’
Vakbond NU’91 juicht het initiatief toe. “Doxing – het online verspreiden van gegevens om intimideren – wordt een steeds groter probleem,” zegt woordvoerder Femke van der Palen. “We lossen hiermee niet ál het geweld op, maar zorgmedewerkers voelen zich veiliger.”
Ook Patiëntenfederatie Nederland is voorstander. Thijmen Hendriksen: “Agressie is altijd uit den boze, maar we begrijpen dat ziekenhuizen zelf mogen bepalen hoe herkenbaar hun personeel is.”
Naam wel of geen naam? Het verschilt per afdeling
De keuze is niet overal hetzelfde:
- Spoedeisende hulp & beveiliging krijgen maximale anonimiteit – juist omdat zij patiënten ontvangen die soms dronken of agressief binnenrollen.
- Artsen blijven wel met naam op de website staan, zodat patiënten hen online kunnen terugvinden.
Interessant detail: het aantal ontzeggingen voor toegang tot MST is dit jaar al bijna verdubbeld ten opzichte van vorig jaar.
Oplossing is meer dan een sticker
Weghalen van de achternaam lost het probleem uiteraard niet op, maar het is een eerste en concrete stap. Het belangrijkste blijft volgens alle betrokken partijen: goede communicatie, heldere uitleg en erkenning van emoties aan beide kanten van de balie. Vorig jaar werd daarom twee minuten stilte gehouden in de zorg om te herdenken al het geweld dat collega’s dagelijks over zich heen krijgen.
