Recent Nieuws dinsdag 14 oktober, 2025 07:37
Van klapband tot comeback: producer AG Blaxx krabbelt terug uit «huidhel» in Thailand
Je kent ’m misschien nog van zijn beats en bars: Anneudy Gonzalez aka AG Blaxx. Afgelopen zomer ging de Tilburgse plots radio-stil. Geen nieuwe tracks, geen selfies, nada. De reden? Zijn huid ging volledig op tilt. Wat begon als „gewoon” eczeem, liep uit op een nachtmerrie waar geen zalfje meer tegen hielp. Inmiddels zit hij aan de andere kant van de wereld, in een Thaise kliniek, om zichzelf – letterlijk – weer op te bouwen.
Waarom Thailand?
Nederland had de spullen niet. In Nonthaburi, een voorstad van Bangkok, staat een apparaat dat nieuwe, gezonde huidcellen kan boosten. Eén keer per week mag Anneudy onder de „spacecapsule” (zo noemt hij het lachend). Daarna moet hij twee dagen in quarantaine: geen zon, geen zweet, geen zelfs maar een T-shirt dat kan schuren. De rest van de week krijgt hij les in leven-met-een-kapotte-vacht: welke stoffen hij links moet laten liggen, hoe hij z’n studio thuis aanpakt, welke zeep zijn vel niet als schuurpapier behandelt.
72.000 euro voor een privé-huidmachine
Acht sessies verder ziet hij al verschil. Zijn pigment komt terug, de schilfers nemen af en hij kan weer bewegen zonder dat zijn huid barst. Toch duurt het volledige traject nog zo’n vijf jaar. In januari vliegt hij terug voor de geboorte van z’n tweede kindje; daarna moet hij de draad zelf oppakken. De kliniekrekening is afgerond, maar als hij het tempo wil vasthouden, heeft hij die eigen machine nodig – prijskaartje: 72.000 euro. „Geen kleingeld, maar ik heb al bewezen dat ik uit het dal kan kruipen. Dit is de laatste hobbel,” zegt hij via videocall, terwijl zijn zoontje op de achtergrond „papa” roept.
Studio omgooien = hoofd omgooien
Een van de grootste eye-openers: zijn geluiddichte studio bleek een vochtvanger die zijn huid constant geïrriteerd hield. Hij verbouwde de ruimte tot een luchtige werkplek en merkte meteen dat hij minder hoefde te krabben. „Je denkt dat het alleen om cremetjes gaat, maar je hele omgeving moet mee.” Zijn vrouw en zoontje komen in november over om hem op te vangen; tot die tijd heeft hij één missie: „Rust, routine en geen opvlammeren.”
Terug naar de spotlight?
Anneudy weet nog niet hoe hij de dure machine gaat financieren. Crowdfunding, sponsors, maybe een benefietconcert – alles ligt op tafel. Eén ding staat vast: nieuwe muziek komt er, maar pas als zijn vel weer meewerkt. „Geen gehaast. Ik ga niet meer in de studio zitten tot mijn lijf zegt: doen.”
Niet kiezen = óók een soort keuze: zo worden stilzwegers automatisch donor in Nederland
Je krijgt een brief van de overheid en… doet niks. Gevolg? Je wordt in één krik geteld met mensen die wél zeggen: “Prima, trek me maar open als het zover komt.” Verrassend genoeg werkt dat systeem best goed: inmiddels staat ruim de helft (58 procent) van de volwassenen op papier klaar om donor te zijn. Maar let op: dat gebeurt lang niet altijd mét een bewust “ja-vinkje”.
De cijfers uit de doos
- 34 procent heeft echt actief “ja” gezegd.
- 24 procent dacht: “Komt nog wel” en voer niets in – en kreeg daarmee exact hetzelfde stempel: “geen bezwaar”.
- 11 procent schuift het moeilijke klusje door naar partner, ouders of een goede vriend.
- 31 procent zette wél een duidelijk “nee” neer.
Kortom: wie de brief uit 2024 negeert, staat binnen twee rondes automatisch in het kamp “ik heb geen bezwaren” – officieel, op zwart-op-wit.
Jongeren zijn de grootste druktemakers
Bij achttien- tot vijfentwintigjarers ligt dat percentage nog veel hoger: 41 procent maakte géén keuze (in 2022 was dat 36 procent). Zij vormen dus de grootste “stille” groep die nu impliciet toestemming geeft – al zal ongetwijfeld niet iedereen dat zo bedoeld hebben. Van de jongeren die wél iets invulden, zei ruim de helft overigens kordaat “nee, liever niet”.
Urk en Groningen: twee werelden
Kijk je per gemeente, dan lijkt het wel twee landen. In Urk staan slechts 47 procent ingeschreven als donor (laagste van Nederland) en slechts 15 procent gaf expliciet toestemming. In Groningen klikte 68 procent “ja”, de hoogste notering van het land. Neder-Betuwe en Rozendaal duiken samen met Urk in de top-“nee” resp. top-“ja” lijstjes.
De trappen van de donorbrief
Wat gebeurt er als je geen post beantwoordt?
- Eerste ronde: brief op de mat.
- Tweede ronde: herinnering met de vraag om één van vier opties aan te kruisen:
- Ja, ik sta ervoor open.
- Nee, liever niet.
- Laat mijn naaste beslissen.
- Een ander door mij aangewezen persoon mag kiezen.
- Stilte? Dan komt de laatste brief waarin staat dat je voortaan als “geen bezwaar” bekendstaat. Pas jij later van gedachten, dan wijzig je het simpelweg online – iedereen kan elke dag switchen.
En dat gebeurt ook massaal: 61.000 keer deze editie alleen al. De topmoves: van “geen bezwaar” naar “nee, liever niet” (15.000 mensen) en van “geen bezwaar” naar “ja, prima” (11.000). En zelfs 5.000 ex-donors die ooit op “nee” hadden geklikt, kozen dit jaar voor toestemming of stuurden het besluit door naar een naaste.
Kies je zelf óf iemand anders kiest voor je – maar rond een keuze af. Dan weet iedereen waar die aan toe is.
Hamas weer gewoon op straat, ondanks beloofde ontwapening
Sinds het staakt-het-vuren vorige week hangen er weer gewapende types in politie-uniformen rond in Gaza-Stad. Masker op, wapen in de hand – het lijkt alsof de laatste twee jaar nooit zijn gebeurd. Tijdens de hevigste gevechten ging Hamas de grond in, maar nu rollen ze weer soepel over de boulevards alsof ze nooit weg zijn geweest.
Trump bevestigt: “We weten dat ze zich herbewapenen”
De Amerikaanse president sprong maandag met een onverwachte sound-bite in. “Hamas mag voorlopig de boel in het gareel houden,” zei Trump in een vliegtuiggang van Air Force One. “Ze hebben zowat 60.000 mensen verloren – dat is een hoop vergelding. We willen vooral dat terugkerende bewoners zich veilig voelen.”
Opvallend, want datzelfde Trump-plan eist eigenlijk dat de groep straks álle wapens inlevert. In de kleine lettertjes staat dat onafhankelijke waarnemers dat proces dan moeten controleren, met als tegenprestatie amnestie of een gratis enkeltje naar het buitenland voor wie afziet van zijn raketlanceerder.
“Zelfverdediging, geen provocatie” – aldus Hamas
Basem Naim, oud-minister van Volksgezondheid en nu nog steeds Hamas-kopstuk, legde zaterdag bij Sky News Qatar uit: “Pas als we een onafhankelijke, veilig eigen staat hebben, leggen wij onze wapens neer.” Die uitspraak kreeg snel een grimmige echo: zijn zoon werd zondag door clan-leden doodgeschoten in Gaza-Stad, samen met de bekende vlogger Saleh Aljafarawi.
Het bloedbad escaleerde: minstens 27 doden vielen tussen Hamas en de invloedrijke Doghmush-clan, waaronder 19 clanten en 8 strijders van Hamas. Chaos in plaats van controle.
Internationale politie? Mooie planning, zware realiteit
Op papier komt er een door Jordanië en Egypte getrainde Internationale Stabilisatie Macht (ISF) om Gaza tijdelijk te beheren. Chatham House waarschuwt deze week nog: “De logistiek is een draak van een klus, het gaat maanden duren.”
Tot die tijd dus gewoon Hamas op de stoep – al brokkelt hun macht in het zuiden al flink af, waar groepjes zoals de Popular Forces beweren dat zij de hulpverdeling beter beschermen.
En nu?
De gevangenenruil houdt nog stand, maar wie echt de dienst uitmaakt op straat is duidelijk te zien. Voorlopig patrouilleert Hamas weer door de straten, onder het mom van “orde herstellen.” Of dat genoeg is om straks álle wapens in te leveren? De gok is nog lang niet gemaakt.
Nieuwe deal voor studenten: al het betrouwbare nieuws gratis online
Waarom DPG dit doet
DPG wil met de actie gewoon zorgen dat jonge mensen niet per ongeluk op nepnieuws stuiten. Volgens CEO Erik Roddenhof komt het merendeel van de studenten aan zijn nieuws via sociale media, “en daar duiken gigantisch veel foute feitjes op”. Hij zegt rustig: “Als je écht weet wat er speelt, kun je beter beslissingen nemen én word je een mondige burger.”
Wat krijg je precies?
Vanaf vandaag kiezen studenten gewoon een DPG-krant uit. Kies je één? Dan krijg je meteen ook nog onbeperkt toegang tot de rest van hun bladen. Voor Nederland betekent dat onder andere de Volkskrant, Trouw, Het Parool, AD en alle regionale titels zoals het Brabants Dagblad en De Stentor. Studieer je in België? Dan regelen ze gratis leesrechten voor HLN en De Morgen.
Hoe werkt het?
- Log in via je schoolaccount – dat checkt DPG om te bevestigen dat je ook écht een studententag op je jasje hebt.
- Done. Vanaf dat moment lees je alles zoveel je wilt, alleen op je mobiel. Let op: één telefoon tegelijk.
- Zo lang je studeert, blijft het abonnement doorlopen. Dus tot je officieel je diploma in de handen hebt of stopt.
Jongeren klikken weg: donorkeuze laat hen koud
Huh, wát? Ik sta nu zomaar op de donorlijst?
Vorig jaar hebben Nederlanders massaal geen “ja-ik-wil” of “nee-ik-wil-niet” ingevuld voor het Donorregister. Resultaat: ze staan nu standaard als orgaandonor geregistreerd. De groep die het meeste geen hooi om het onderwerp geeft? Mensen van 18 tot 25 jaar. Liefst 41 % leverde geen keuze in. In 2022 was dat nog 36 %. Daarmee zijn studenten en net afgestudeerden dé koplopers op de “ik-laat-het-wel-zo” ranglijst.
Ouderen zijn actiever dan de jeugd
Hoe ouder, hoe zekerder de keuze. Van de 75-plussers laat slechts 15 % de vraag liggen. Samengevat: één op de vier Nederlanders heeft geen mening gegeven. Iedereen die 18 wordt krijgt overigens een nette brief én een vriendelijke herinnering (“laat toch even weten!”), maar blijkbaar belandt die snel in de prullenbak. Het CBS heeft geen idee waarom jongeren weigeren te kiezen; het onderzoek stelt domweg vast dat het gebeurt.
Geen keuze = toestemming (maar thuis mag je wél je beklag doen)
Tussen de statistieken door: een arts checkt altijd nog met nabestaanden. Zeggen papa of mama “vast en zeker nee”, dan wordt er rekening gehouden. Begin dit jaar stond 8 miljoen volwassenen in het register:
– 4,8 miljoen riep “doe ermee wat je wilt”.
– 3,3 miljoen zweeg, dus staat automatisch als donor genoteerd.
Dat zijn bijna 30.000 Nederlanders méér dan het jaar ervoor. Sinds 2021 geldt: geen actie = wél donor. Oneffenheid wegpoetsen kan, maar dan moet je zelf inloggen en expliciet “nee” aanklikken.
Waar iedereen donor lijkt én waar bijna niemand
Keuzestress? Niet in Groningen en Rozendaal: daar is 67-68 % van de bevolking donor. In Neder-Betuwe en Urk tikken ze de 43-47 % nauwelijks aan. Urk scoort dubbel hoog: 32 % gaf géén keuze door én slechts 15 % gaf een vette ja. Typisch dorp, typische cijfers.
