Recent Nieuws maandag 13 oktober, 2025 18:29
Alle levende gijzelaars weer veilig thuis in Israël – en er is ook beweging bij Palestijnse gevangenen
Goed nieuws vanochtend: alle twintig nog levende gijzelaars zijn eindelijk terug in Israël. Ze werden vrijgegeven door Hamas en overgedragen aan het Rode Kruis, waarna ze snel doorgestuurd werden naar ziekenhuizen voor controle. Voor veel families betekent dit het einde van een nachtmerrie die ruim twee jaar duurde – eindelijk konden ze hun dierbaren weer in de armen sluiten.
Het proces begon al vroeg in de ochtend, rond 07.00 uur, toen de eerste zeven gijzelaars werden losgelaten. Net voor hun vrijlating mochten ze kort contact maken met hun familie in Israël – een emotioneel moment dat voor velen tranen opleverde. Enkele uren later kwam het bericht dat ook de overige dertien waren overgedragen aan het hulporganisatie.
Hamas had iets eerder al een lijst gepubliceerd met de namen van de twintig mannen die zouden worden vrijgelaten. Onder hen bevinden zich verschillende bezoekers en bewakers van het Nova-festival, maar ook soldaten en mensen uit kibboetsen die op 7 oktober 2023 werden aangevallen. De meesten zijn jong – tussen de twintig en dertig – en hebben inmiddels een gezicht gekregen via propaganda-uitzendingen van Hamas. Denk aan beelden van een gijzelaar die zijn eigen graf aan het graven was, of de beroemde tweelingbroers uit Duitsland/Servië. Ook Matan Zangauker werd na maar liefst 738 dagen gevangenschap herenigd met zijn moeder – een ontroerend moment dat veel mensen raakte.
Maar niet alles verloopt volgens plan. De gewapende tak van Hamas heeft laten weten dat er vandaag vier stoffelijke overschotten van gijzelaars worden overgedragen. Dat is volgens Israël te weinig. Defensieminister Katz benadrukt dat er sprake was van een afspraak om 28 lichamen vrij te geven van Israëliërs die naar Gaza werden ontvoerd. Families van vermiste gijzelaars reageren boos en roepen op om het bestand tijdelijk te schorsen totdat alle lichamen zijn teruggewonnen. Hamas wijst er wel op dat het verzamelen van die lichamen lastig is, vooral vanwege de enorme verwoestingen in Gaza.
Terwijl de Israëlische gijzelaars thuiskomen, gaan ook duizenden Palestijnen de cel uit. Bijna 2000 mensen zijn vandaag vrijgelaten. De eerste bussen vertrokken vanuit de Ofer-gevangenis op de Westelijke Jordaanoever. Van deze groep zijn er 250 vrijgelaten die een levenslange straf hadden, verspreid over de Westelijke Jordaanoever, Jeruzalem en zelfs in het buitenland. De rest – 1716 personen – wordt naar het Nasser-ziekenhuis in Gaza gebracht. Opvallend: een derde van de Palestijnse gevangenen in Israëlische gevangenissen zat zonder proces vast en werd als krijgsgevangene behandeld. Emoties liepen hoog op bij de vrijlating: mensen vielen huilend in elkaars armen.
Deze massale uitwisseling is onderdeel van een akkoord dat afgelopen week werd gesloten tussen Israël en Hamas, in samenwerking met een initiatief van ex-president Trump. Het gaat om de eerste fase van een groter vredesplan. Die fase omvat een wapenstilstand, de uitwisseling van gijzelaars en gevangenen, en een gedeeltelijke terugtrekking van Israël uit Gaza. In latere fasen moet worden onderhandeld over de ontwapening van Hamas en uiteindelijk de opbouw van een nieuw bestuur in Gaza – zonder de huidige leiding.
Door het oog van de naald: Ryanair-vliegtuig landt met bijna geen brandstof meer
Het leek wel een scène uit een spannende vliegfilm, maar het was echt: een Ryanair-vliegtuig heeft onlangs een noodlanding gemaakt – met nog maar net genoeg brandstof voor zes minuten vliegen. Het verhaal kwam naar buiten dankzij The Guardian, die het incident onder de aandacht bracht op basis van interne gegevens.
De vlucht begon op 3 oktober in Pisa, Italië, met als doel Schotland: luchthaven Prestwick. Maar het weer had duidelijk andere plannen. Drie keer probeerde het toestel te landen, drie keer werd dat gedwarsboomd door slechte weersomstandigheden. Uiteindelijk moest de crew een alternatief kiezen en koos men voor Manchester in Engeland, waar de lucht beter was.
Wat pas achteraf echt schokte: volgens een foto van het technisch logboek zat er bij aankomen amper nog brandstof in de tanks. Zo weinig zelfs, dat het toestel theoretisch nog maar maximaal zes minuten had kunnen blijven vliegen. Een piloot reageert tegenover The Guardian: “Dit soort situatie staat enorm dichtbij een dodelijk ongeval.” Harde woorden, die laten zien hoe serieus het was.
Ryanair laat weten dat het incident is gemeld bij de autoriteiten en dat er een onderzoek loopt. “We werken daar volledig aan mee,” aldus een woordvoerder, “maar vanwege het lopende onderzoek kunnen we verder geen details geven.” RTL Nieuws kon de maatschappij niet bereiken voor een reactie.
Het toestel – een Boeing 737-800, geschikt voor 189 passagiers – kwam uiteindelijk tien uur te laat aan in Glasgow. Hoeveel mensen er tijdens deze stressvolle vlucht aan boord zaten, is niet bekend.
Bekijk ook: In deze video zie je hoe een ander vliegtuig opstijgt met een brandende motor.
Economische Nobelprijs naar in Nederland geboren onderzoeker voor zijn werk over groei dankzij innovatie
Joel Mokyr, een wetenschapper die in 1946 in Leiden ter wereld kwam, heeft samen met twee collega’s de Nobelprijs voor Economie op zijn naam geschreven. Hoewel hij al vroeg met zijn ouders – Nederlands-Joodse overlevenden van de Holocaust – naar Israël verhuisde, blijft zijn Nederlandse wortels een belangrijk stukje van zijn achtergrond. Na zijn academische pad in Israël te hebben bewandeld, bouwde hij zijn carrière vooral op in de Verenigde Staten, waar hij uiteindelijk een PhD haalde aan de prestigieuze Yale University. Tegenwoordig is hij hoogleraar aan de Northwestern University in Evanston en Chicago.
De Zweedse Academie voor Wetenschappen reikt hem de prijs uit voor zijn baanbrekend onderzoek naar de vraag: waarom groeit de economie eigenlijk? Volgens hen heeft Mokyr duidelijk gemaakt dat duurzame economische groei niet zomaar ontstaat – het hangt af van technologische vooruitgang, maar nog belangrijker: van het begrijpen waarom iets werkt.
Tot de industriële revolutie, zo’n driehonderd jaar geleden in Engeland, was er weinig sprake van continue groei. De meeste samenlevingen bleven decennia of zelfs eeuwen op één niveau steken. Wat Mokyr nu laat zien, is dat het niet genoeg is om alleen nieuwe uitvindingen te hebben. Er moet ook kennis zijn over hoe en waarom die uitvindingen werken. Zonder dat soort wetenschappelijke diepgang was het bijna onmogelijk om verder te bouwen op eerdere ontdekkingen.
Mokyr benadrukt dat samenlevingen open moeten staan voor nieuwe ideeën en verandering. Alleen dan kan echte vooruitgang plaatsvinden. Voor dit inzicht krijgt hij de helft van de economische Nobelprijs. De andere helft gaat naar Philippe Aghion uit Frankrijk en Peter Howitt uit Canada. Zij ontwikkelden het zogenaamde model van ‘creatieve destructie’ – een term bedacht door econoom Joseph Schumpeter.
Wat houdt creatieve destructie precies in? Nou, als er een beter product op de markt komt, verdwijnen de oude spelers vaak vanzelf. Denk aan typemachines die werden verdrongen door computers, of aan digitale camera’s die fotorolletjes overbodig maakten. Een hedendaags voorbeeld? Chinese elektrische auto’s die steeds meer druk uitoefenen op de traditionele Europese automakers.
Aghion en Howitt laten zien dat dit proces weliswaar innovatief is, maar ook conflicten oproept. Bestaande bedrijven en lobbygroepen voelen zich bedreigd en proberen soms innovatie tegen te houden. Het comité benadrukt daarom dat we deze spanningen constructief moeten aanpakken – anders komt de groei stil te liggen.
John Hassler, voorzitter van het comité voor de Economische Wetenschappen, vat het samen: “Het werk van deze laureaten laat zien dat economische groei helemaal niet vanzelfsprekend is. We moeten actief blijven investeren in de krachten achter innovatie en verandering, anders glijden we terug in stagnatie.”
Interessant detail: hoewel we het over een ‘Nobelprijs’ hebben, is de prijs voor Economie technisch gezien geen echte Nobelprijs zoals die voor Natuurkunde of Literatuur. Deze prijs werd pas in 1969 voor het eerst uitgereikt, ter ere van het 300-jarig bestaan van de Zweedse centrale bank. Daarom heet de officiële naam eigenlijk: De Prijs van de Zweedse Rijksbank voor Economische Wetenschappen ter nagedachtenis aan Alfred Nobel. Toch wordt hij op dezelfde dag (10 december) en in dezelfde stad (Stockholm) uitgereikt als de andere Nobelprijzen – behalve de Vredesprijs, die in Oslo wordt gevierd.
Ondanks kritiek van enkele familieleden van Alfred Nobel – die vonden dat economie niets te maken had met zijn visie – geldt de prijs wereldwijd als extreem prestigieus. En Nederland telt inmiddels drie winnaars: Jan Tinbergen (1969), Tjalling Koopmans (1975) en Guido Imbens (2021).
Dorp overstelpt met vlaggen: gemeente en Rijkswaterstaat nemen actie
Het dorpje Bosschenhoofd kreeg maandagochtend ineens een opvallende look. Lantaarnpalen, verkeersborden, elektriciteitskasten – bijna al het straatmeubilair was bedekt met honderden Nederlandse vlagstickers. Het leek wel alsof iemand het hele dorp in een groot nationaal decor had veranderd.
En dan was er nog iets: boven de snelweg hing wéér een Nederlandse vlag. Dit is al de tweede keer in korte tijd dat zoiets gebeurt. Maar wie hier achter zit? Geen idee. Er zijn geen namen of motieven bekend.
Rijkswaterstaat heeft de vlag boven de snelweg gelukkig snel weer weggehaald. Reden? Veiligheid. “Zo’n ding kan losraken en terechtkomen op een auto,” legt woordvoerder Suzanne Maas uit. “En stel je voor dat het hard gaat waaien en het ding begint te flapperen – dan schrikken automobilisten zich rot en remmen ze plotseling. Dat is gevaarlijk.”
Bovendien is het gewoon verboden om spullen aan viaducten vast te maken. Vlaggen, spandoeken, leuzen – alles wat afleidt terwijl je rijdt, moet eraf. “We halen dit soort dingen altijd zo snel mogelijk weg,” benadrukt Maas.
Ook de gemeente Halderberge greep maandag in. Medewerkers gingen eropuit om de stickeroverdaad in Bosschenhoofd te verwijderen. De meeste plakkers zijn inmiddels verdwenen.
De actie komt niet uit het niets. Afgelopen zondag droegen demonstranten tijdens een anti-immigratieprotest in Amsterdam ook veel Nederlandse vlaggen. Hoewel burgers vrij zijn om vlaggen te dragen of ophangen als uiting van hun mening, gelden er strenge regels voor de openbare ruimte – vooral boven wegen. Sinds de coronaprotesten en boerenacties zijn die regels alleen maar straffer geworden. Zonder vergunning van de wegbeheerder mag je niets ophangen. Anders volgt er niet alleen verwijdering, maar soms ook een boete.
Colombianen ontkennen betrokkenheid bij drugslab in Zundert: ‘Wij waren opgesloten’
Een groep Colombianen heeft hardnekkig ontkend dat ze een drugslab aan het draaien waren in een loods in Zundert. Maar de rechter gelooft er niks van. Ze zijn nu toch veroordeeld tot celstraffen, samen met de verhuurder van het pand. En bovendien moeten ze allemaal meebetalen aan de klus die nodig was om het lab weer schoon te krijgen.
De zaak speelt zich af in een loods aan de Achtmaalseweg, waar eind oktober vorig jaar buurtbewoners last kregen van een rare, scherpe geur – aceton, zo bleek later. Het stonk zo erg dat mensen hoofdpijn kregen. Toen de politie kwam kijken, was het raam dicht, maar hoorden ze wel stemmen en bonkende geluiden binnen. Een agent besloot door een raam naar binnen te kruipen – en daar trof hij twee Spaanssprekende mannen aan: Dario (70) en Alvaro (57), allebei afkomstig uit Medellín, de beroemde (of beruchte) stad in Colombia die ooit het hart was van de cocaïnehandel onder leiding van Pablo Escobar.
Maar zij waren niet alleen. Na versterking te hebben opgeroepen, pakte de politie ook Ruben (60) en Felipe (61), eveneens Colombianen uit dezelfde regio. Binnen was het een gekkenhuis: overal wit poeder, zelfs op een auto en een caravan. In pannen op warmhoudplaatjes kookte een geelbruine vloeistof met kristallen – precies zoals je ziet bij chemische processen voor drugs. Er stonden tienduizenden liters aceton, duizenden liter ammoniak en honderden kilo zoutzuur. Experts noemen het levensgevaarlijk spul.
Wat deden ze hier eigenlijk? Volgens justitie hadden ze een typisch versnijdingslab ingericht: procaïne (een anesthetica) wordt gemengd met aceton, ammoniak en zoutzuur om iets te maken wat sterk op cocaïne lijkt. Dat is ideaal om echte cocaïne mee te verdunnen – of om helemaal nepcocaïne te verkopen. En ja, dat zou best eens kunnen gebeuren bij toeristen in Amsterdam, aldus één van de advocaten. Maar volgens de rechtbank was dit geen oplichting: het ging hier echt om bewuste productie van drugs.
Tijdens hun proces probeerden de vier mannen zich eruit te praten. Ze zeiden dat ze er waren om te koken, schoon te maken of tegels te leggen in een badkamer. Eén van hen klaagde zelfs dat de lucht binnen ziekmakend was: “Wat ik zag, was niet goed.” Ze voelden zich slachtoffer, zei een ander: “We hadden geen sleutels. We zaten opgesloten. Overgeleverd aan God.”
Alleen: niemand gelooft ze. De officier van justitie en de rechters vonden hun verhalen ongeloofwaardig. Op lastige vragen antwoordden ze niet – in plaats daarvan riepen ze “guardo silencio”, oftewel: ik zwijg. En dan is er nog een klein detail: één van de mannen had al eens gezeten in Nederland, 26 jaar geleden, voor precies hetzelfde soort zaak.
Op hun telefoons vond de politie trouwens genoeg bewijs. Video’s van cocaïneblokken, een ander drugslab, bakken vol witte kristallen. Ook foto’s van bananenscheepvaarten vanuit Colombia naar Europa – een klassieke methode om drugs te smokkelen. Duidelijk dus dat er meer speelde dan alleen tegels leggen.
En dan was er nog de eigenaar van de loods. Die zei dat hij gewoon beetgenomen was via een tussenpersoon. “Ik ben gewoon besodemieterd, van binnen kook ik,” verzuchtte hij. Maar ook hem gelooft de rechtbank niet. De Zundertenaar (59) heeft een strafblad: eerder gepakt voor wietkwekerij in hetzelfde pand, en in België voor een loods gebruikt in de cocaïnehandel. Hij kreeg anderhalf jaar cel.
Het OM wilde ook boetes, maar de rechters vonden het eerlijker om de vijf verdachten samen 10.293 euro te laten betalen voor de schoonmaak. Want ja, na zulk een lab is alles behoorlijk vervuild – en dat moet natuurlijk weer opgeknapt worden.
President van Madagaskar verdwenen naar Frankrijk tijdens massale protesten
De president van Madagaskar, Andry Rajoelina, is volgens meerdere bronnen – waaronder oppositieleider Randrianasoloniaiko – uit het land gevlucht. Zijn bestemming? Frankrijk. Het zou gaan om een evacuatie met een Frans militair vliegtuig, nadat er een deal gesloten is tussen Rajoelina en de Franse president Emmanuel Macron. Dit doet veel stof opwaaien in het eiland dat ooit een Franse kolonie was.
Al wekenlang zijn duizenden jongeren op straat in Madagaskar. Het zijn de grootste protesten die het land in jaren heeft gekend. Aanvankelijk gingen de demonstraties over slechte voorzieningen: te weinig water, geen betrouwbare elektriciteit. Maar langzaam verschoven de pijlen richting corruptie binnen het huidige regime. En de boodschap is duidelijk: Rajoelina moet weg. Sinds 2019 zit hij al aan de macht, momenteel bezig met zijn tweede termijn.
Ook binnen de politiek groeit de druk. Volgens oppositieleiders willen ze nu een afzettingsprocedure starten. Een van hen liet tegenover Reuters weten dat de steun onder de bevolking én het leger snel afbrokkelt. Terwijl de spanningen stijgen, kondigde het kantoor van Rajoelina een toespraak aan om 18.00 uur Nederlandse tijd. Maar of hij daar zelf nog live uit zal spreken, is onduidelijk.
Zondag beweerde Rajoelina nog dat er een couppoging gaande was. Al leverde hij geen bewijs voor die beschuldiging. Hij riep de internationale gemeenschap op om alert te zijn op pogingen van tegenstanders om “op illegale wijze de macht te grijpen”. Ironisch genoeg sloot op zaterdag juist een deel van het leger zich aan bij de demonstranten in de hoofdstad Antananarivo. Specifieke eenheden, zoals de elitegroep Capsat, gaven expliciet hun steun aan de betogers en moedigden andere militairen aan om bevelen van de president te negeren.
De protesten lijken geïnspireerd door soortgelijke bewegingen elders in Afrika en Azië, waar vooral jongeren (Gen Z) massaal de straat op gaan. In landen als Kenia, Nepal en Marokko leiden corruptie, werkloosheid of harde bezuinigingen ook tot grote maatschappelijke onrust.
De prijs van de onlusten is hoog. De Verenigde Naties melden dat sinds eind september minstens 22 mensen zijn omgekomen tijdens de protesten in Madagaskar, en ruim 100 raakten gewond. De lokale regering spreekt van twaalf doden – een flink verschil. Ondertussen leeft maar liefst 78 procent van de bevolking in armoede, en bijna de helft van de kinderen onder de vijf jaar kampt met ondervoeding. Madagaskar behoort daarmee tot de armste landen ter wereld.
