Sport Nieuws woensdag 08 oktober, 2025 15:36
Vos draagt wereldtitel gravel op eigen bodem hoog, Van der Poel skipt WK in Zuid-Limburg
Tot tweemaal toe geen Vos in regenboog
Marianne Vos had in Rwanda pasta staan vanwege persoonlijke redenen, waardoor ze de WK-straten van Kigali moest overslaan. Maar dit weekend haalt ze in Zuid-Limburg haar gravelfiets weer van het rek en gaat ze haar wereldtitel verdedigen op thuisgrond.
Geen Van der Poel, gelukkig wel sappige klimmetjes
Mathieu van der Poel ziet de gravelrace liever gemaakt en laat het veld aan zich voorbijgaan. Diegene die wel op tijd aan de start verschijnen, mogen zich zaterdag opmaken voor een pittig rondje: gravelstroken, knuppelharde bospaden, wiebelige landwegen en rampspoedige stijgingspercentages. De Bronsdalweg (1 km lang, gemiddeld 8% stijgen) staat er klaar om de slavenarbeiders definitief af te knallen.
De gedoodverfde rivalen van Vos
- Kasia Niewiadoma – de Poolse was in 2023 kampioen en hoopt haar regenboogtrui terug te krijgen.
- Lorena Wiebes – vorig jaar derde en dit keer ook hongerig.
- Puck Pieterse – veld- en MTB-held, gravel is haar tweede natuur.
Pauline Ferrand-Prévot, de winnares van 2022, heeft knipmessen in haar agenda opengeklikt en zet een dikke streep door het seizoen.
Bij de mannen: oude bekenden en een Pidcock
Zonder Van der Poel blijft de trofee op gravel toch rijkelijk bezet:
– Gianni Vermeersch – Belg, eerste wereldkampioen ooit in 2022.
– Matej Mohoric – Sloveen, ging er in 2023 met de bovenste trede vandoor.
– Florian Vermeersch – altijd brons in zijn kontzak; zilver vorig jaar (weer net niet).
– Quinten Hermans – ook een podiumverpersoon uit 2024.
En dan is er nog Tom Pidcock, de Brit die vroeger de wereldtitel pakte in het veld én op de mountainbike. Altijd een goed verhaal als hij ergens opdraaft.
Memphis eindelijk bij Oranje, maar wat een trip!
De laatste dagen waren één groot avontuur voor Memphis Depay. Nadat zijn paspoort spoorloos bleek in Brazilië, belandde onze topscorer plots op een soort zwerftocht. Zonder geldige reisdocumenten kon hij namelijk niet eens het vliegtuig op. Gevolg: hij miste de eerste twee dagen van de interlandperiode en de andere spelers hadden al twee trainingen achter de kiezen toen hij nog in hotelkamers en luchthavens heen en weer werd geschoven.
Noodpaspoort als ultieme redding
Uiteindelijk heeft Brazilië hem toch nog snel een nooddocument gegeven, waarna hij meteen de eerstvolgende vlucht pakte richting Nederland. Resultaat: eind van de ochtend kwam hij keurig op tijd aan op de laatste training voor vertrek naar Malta. Daar valt dinsdag alsnog de knal op de deurmat, want door die paspoorttoccolo miste hij praktisch alle voorbereiding.
Malta denkt alsnog: “Hallo, Memphis!”
Vanmiddag stapt hij dus gewoon met de rest in het vliegtuig naar Malta, waar donderdag de WK-kwalificatiewedstrijd wacht. Ronald Koeman had maandag al gehint dat Memphis sowieso niet vanaf het eerste fluitsignaal meedoet – nog los van het gedoe met het paspoort ligt dat ook aan zijn blessureketen. Met Mexx Meerdink die dinsdag afhaakte lijken nu Donyell Malen en een fitte Wout Weghorst de grootste kanshebbers voor de punt van de aanval.
571.000 Kaapverdiërs én één gigantische droom: “Straks schrijven we voetbalgeschiedenis”
Tien eilandjes, een handjevol zandvliegtuigafstanden uit elkaar, maar één droom die de hele diaspora doet trillen: naar het WK 2026. Zo’n 571.000 mensen (op het thuishonk zelf) leven mee met iedere trap op zo’n veld ergens in Afrika. Of zoals Jamiro Monteiro het zegt: “Of we nu op Santo Antão zitten, in Rotterdam-Noord, in Boston of in Lissabon, we delen gewoon dezelfde hallucinatie.”
Hoe een mini-meloen zich bij de groten meldt
De ruige winderige eilandengroep is officieel het kleinste land ooit dat zich voor een WK kan plaatsen – IJsland (2018) hield die titel tot nu toe. Gewoon twee zeges in de laatste twee kwalificatieduels – vandaag in Libië én maandag tegen Eswatini – en de “djurtjes” (smeknaam voor de Blue Sharks) kleuren de wereldkaart. “Even binnenlopen bij de beste 32”, noemt Monteiro het laconiek.
De avond dat Kameroen eraan ging
September in Praia. De temperatuur voelt als een zacht bad, het stadion als een vulkaan. Eén goal, de 1-0 tegen Kameroen, en het veld barst. Fans, spelers, minibuschauffeurs, de burgemeester, iedereen zwiept confetti en zweet geluk. Monteiro: “Toen viel het stil, toen werd het stil … Nee grapje, stil was het nooit! Het was één grote huil-lach-nachtmerrie voor de tegenstander. Kippenvel, telkens als ik eraan denk.”
Storm, rouw én teamspirit
De overwinning kwam precies een maand nadat tropische storm Erin over de noordwestelijke eilanden raasde. Negen doden, straten vol modder, daken weggeblazen. Overal rolde bierkratten vol donaties: van Rotterdam-Zuid tot Boston. De spelers tikten mee. Monteiro: “We zijn klein, maar stampen groots. In zo’n week weet je waarom je met hart en leren longen voor dat shirt rent.”
Rotterdam in São Vicente-jersey
Monteiro zelf werd geboren in Rotterdam-Zuid in 1993 – standaardverhaal voor veel Kaapverdianen. Zijn ouders namen de koffers vol dromen mee naar de Maasstad. Logisch dus dat bijna een kwart van de huidige selectie half Nederlandse schoolpleinen heeft bestormd. Broederband hoog in de lucht: Laros, Deroy, Sidny, Garry, Dailon – allemaal kunnen ze Feyenoord-liedjes meezingen en “saudade” voor hun onbekende boezemvriendin op afrobeat beats uitschelden.
De jonkies die straks mee naar Canada, Mexico én de VS mogen
Monteiro schuift al lang het stokje door. Dailon Livramento knalde het winnende doelpunt tegen Kameroen binnen. Sidny Cabral tovert met balcontrole. En dan is er nog broer Ayoni Santos, vier goals voor Jong Sparta dit seizoen en dus potentieel vier letters dikker op het WK-paspoort. “Als we met z’n allen in één huistaxi naar het stadion rijden… Halleluja,” lacht Monteiro.
Tijd om weer te rekenen
Vandaag om 15.00 uur is het zover: Libië, Tripoli, brandend zand en een hoop voetbalkoorts. Alleen winst telt. En als het lukt, hoort de halve wereld mee met 571.000 stemmen tegelijk: “Onze droom, jouw verhaal.”
Lachend naar training: Veerle Buurman (19) knalt haar bucket list af naast Sam Kerr en Lucy Bronze
Een droom die razendsnel werkelijkheid wordt
Negentien lentes, één gigantisch glimlach. Veerle Buurman is nog maar net volwassen en toch al volop bezig haar wensenlijstje af te tikken bij megaclub Chelsea. Woensdagavond kan ze zelfs in eigen land debuteren in de Champions League, wanneer Chelsea het opneemt tegen FC Twente. “Ik kan echt bijna elke week een vinkje zetten,” grinnikt de back. “In Engeland wonen, met internationale top-speelsters trainen, en nu ook nog bij de Champions League-selectie… het blijft gek.”
PSV-huurling nu echt van de partij
De route van Buurman begon bij PSV, waar ze zich in de zomer van 2024 in de kijker speelde. Chelsea kocht haar op, leende haar vervolgens nog even terug aan PSV en haalde haar dit seizoen definitief over naar Londen. Resultaat: twee keer in de basis bij de achtvoudig Engelse landskampioen en één keer de volle 90 minuten gemaakt. Dat terwijl namen als Sam Kerr, Lucy Bronze en Millie Bright om haar heen rondlopen.
“Spannend? Tuurlijk, maar het klikt”
“Die eerste dagen was ik echt zenuwachtig,” geeft de Oranje-international eerlijk toe. “Je kijkt je ogen uit en denkt constant: kan ik dit niveau wel aan? Maar al snel merkte ik dat ik mee kon.” Dat beaamt ook Sonia Bompastor, de Chelsea-coach, samen met routinier Millie Bright. Tijdens de persconferentie prezen ze Buurman de hemel in. “Fijn dat ze dat zeggen,” lacht Veerle. “De minuten die ik kreeg in de WSL verliepen lekker, maar ik weet: de concurrentie is moordend, dus ik moet iedere training knallen.”
Van Eindhovens tempo naar Londense topsnelheid
De overstap van PSV naar Chelsea is volgens Buurman een verschil tussen dag en nacht. “Hier gaat alles sneller, fysieker én slimmer. Denk tempo, spelinzicht, één tik en je moet al weten wat de volgende pass is. Dat is echt next level.”
Ook buiten het veld merkt ze het verschil. “Ik woon nu op mezelf, verder van huis. De cultuur is anders, dus ik was blij dat Wieke Kaptein al even rondloopt hier. Zij legde me uit welke box je voor trainingen moest hebben, hoe de routine werkt. En we wonen om de hoek van elkaar – ideaal als je even wil kletsen in het Nederlands.”
Gewoon met een big smile naar Cobham
Daarom staat ze nu met die brede lach voor de camera, op de vooravond van het Champions League-duel met Twente. “Ik zit lekker in mijn vel. Elke ochtend glimlachend naar de training, dat zegt genoeg. Mijn plekje is gevonden.”
Dit moet je weten over de Marathon Eindhoven 2025
Eindhoven staat op z’n kop, want op zaterdag 12 en zondag 13 oktober verandert de hele stad in één groot hardlooppark. Met ruim 38.500 deelnemers, verspreid over zeven afstanden, is het ASML Marathonweekend weer een waar spektakel. Hieronder vind je in één oogopslag alles wat je moet weten: route, starttijden, oversteken én hoe laat de laatste loper over de streep is.
Nieuwe route: Stratumseind geschrapt voor marathonlopers
De organisatie heeft het parcours dit jaar een klein make-over gegeven. De volledige marathon slingert niet meer door het uitgaanshart Stratumseind – da’s vanaf nu taboe voor de 42,2 km-lopers. Dit schept meer ruimte voor het publiek en zorgt voor een vlottere doorstroming. Halve- en kwart-marathonlopen mogen daar nog wel komen; die draaien er gewoon door.
De finish ligt – zoals altijd – op de Vestdijk, pal in het centrum.
Hoe oversteken als supporter?
Om te voorkomen dat je je vriend of vriendin mist, kun je op vier speciale plekken veilig en snel van kant wisselen:
- Vrijstraat/Demer
- Catharinaplein
- Vestdijk/Oude Stadsgracht
- Mathildelaan (bij de Mediamarkt)
Daarnaast liggen er tijdelijke voetgangersbruggen, zodat je je eigen ‘supporterspot’ kunt uitkiezen zonder uren te wachten.
Waar klikken de startklokken?
- Kwart-, halve en hele marathon – allemaal vanaf Montgomerylaan op zondagochtend
- 5 km, kids runs en business run – vertrek vanaf TU Eindhoven of Parklaan op zaterdag
Starttijden in een notendop
| Afstand | Dag | Tijdstip |
|—————-|———-|———-|
| Marathon (42 km) | Zondag 13 okt | 10:00 uur |
| 10 km | Zondag 13 okt | 09:00 uur |
| Eerste wave halve marathon | Zondag 13 okt | 11:30 uur |
| City Run en andere kortjes | Zaterdag 12 okt | wisselend |
Wil je precies weten hoe laat jouw wave vertrekt? Check het complete rooster op de officiële site (link hieronder).
Tot hoe laat kun je finishen?
- Zondag 13 oktober: finish sluit om 15.45 uur
- Zaterdag 12 oktober: laatste binnenkomers City Run tot 17.45 uur
