Recent Nieuws donderdag 02 oktober, 2025 18:30
“`html
Ine’s vlucht uit gewelddadige relatie en haar strijd als Dolle Mina
“Hij zei dat ik een kogel door mijn kop zou krijgen.” Met deze huiveringwekkende woorden vertelt Ine van de Donk (30) over de gewelddadige relatie die jarenlang haar leven bepaalde. Vrijdag staat ze op het Kasteelplein in Breda waar de Dolle Mina’s een tentenkamp neerzetten. Ze vechten voor meer opvangplekken voor vrouwen die moeten vluchten voor huiselijk geweld.
“Nederland heeft 1800 opvangbedden nodig, maar er zijn er maar 1024,” legt Ine uit. “Honderden vrouwen kunnen nergens naartoe, terwijl net na het verbreken van een relatie de kans op femicide het grootst is. Toch horen vrouwen vaak ‘nee’.”
Ine weet als geen ander hoe het voelt om geen veilige plek te hebben. Ze zat in wat ze zelf “intiem terreur” noemt. “Hij sloopte langzaam wie ik was. Ik mocht niets meer zelf beslissen en verloor mijn identiteit. Er was ook veel seksueel geweld. Ik dacht vaak: ik overleef dit niet.”
Toen ze de relatie verbrak, werd het erger. Haar ex stalkte en bedreigde haar. “Honderden berichten en voicemails, altijd met dezelfde boodschap: dat ik dood zou gaan. Zelfs in de opvang vroegen ze of mijn verhaal wel klopte, terwijl de doodsbedreigingen gewoon binnenkwamen.”
“Uiteindelijk stond ik vijf dagen op straat terwijl hij doorging met bedreigen. Pas later kreeg ik weer hulp. Die ervaring heeft me gemaakt wie ik nu ben. Dit mag geen andere vrouw overkomen, daarom zet ik me in als Dolle Mina.”
Tentenkamp voor veiligheid
Vrijdag verandert het Kasteelplein in een tentenkamp. Twaalf uur lang voeren de Dolle Mina’s in twaalf steden actie tegen het tekort aan opvangbedden. “Met ‘Liever een bed dan een begrafenis’ willen we laten zien dat opvang levens redt,” zegt Ine, die de slogan bedacht.
Bezoekers worden opgeroepen in rood of oranje te komen – de kleuren die in vrouwenopvang het gevaarniveau aangeven. “Oranje betekent dreiging, rood is directe levensdreiging.”
Volgens Ine is het onvoorstelbaar dat vrouwen in Nederland “nee” horen wanneer ze veiligheid zoeken. “Hoe leg je uit aan een vrouw die net gevlucht is dat er geen plek is? Dat ze moet wachten terwijl ze gevaar loopt? Een wachtrij voor veiligheid zou niet mogen bestaan.”
Een persoonlijke missie
Voor Ine is deze strijd meer dan activisme: het is een missie. “Ik heb twintig maanden in de opvang gezeten en gezien hoe vrouwen gebukt gaan onder geweld. Maar ik zag ook hoe ze weer opkrabbelen als ze de kans krijgen. Dat gun ik iedereen.”
Vrijdag hoopt ze op een grote opkomst in Breda. “Neem je tent mee, kom in rood of oranje, en laat zien dat dit probleem niet langer genegeerd kan worden. Want echt: liever een bed, dan een begrafenis.”
Hoe de EU bevroren Russisch geld wil ‘uitlenen’ aan Oekraïne
In Brussel circuleert al jaren een gewaagd plan: Rusland als aanvaller laten opdraaien voor de enorme schade in Oekraïne door gebruik te maken van de Russische tegoeden die in de EU zijn bevroren. Eigenlijk gebeurt dit al deels. Sinds vorig jaar worden de opbrengsten uit rentes en dividenden van geblokkeerde tegoeden van de Russische centrale bank afgeroomd en gebruikt voor steun aan Oekraïne. Het Belgische effectenhuis Euroclear, waar het grootste deel van het Russische geld staat, maakte in juli 2024 voor het eerst 1,6 miljard euro over naar het Europese Oekraïnefonds. Later dit jaar volgde nog eens ruim 10 miljard aan opbrengsten uit het bevroren Russische geld, zo meldde het Duitse weekblad Welt am Sonntag deze zomer.
Maar de EU heeft grotere plannen. Ze wil nu ook een aanzienlijk deel van de bevroren Russische tegoeden zelf doorsluizen naar Oekraïne. Het Russische geld werd bevroren als onderdeel van sancties die sinds februari 2022 van kracht zijn, na de grootschalige invasie van Oekraïne. Eind vorig jaar ging het in totaal om 212 miljard euro, waarvan ongeveer 183 miljard euro bij Euroclear staat.
Om dit Russische geld naar Oekraïne te krijgen, is een bijzondere constructie bedacht. Het plan van de Europese Commissie is dat Euroclear 140 miljard euro aan bevroren Russische tegoeden rentevrij ‘uitleent’ aan de EU. Die leent het geld vervolgens door aan Oekraïne. Het door oorlog verscheurde land hoeft het bedrag pas terug te betalen als het herstelbetalingen heeft ontvangen van Rusland. Op die manier wordt het regime van Poetin verantwoordelijk gehouden voor de aangerichte schade, zei Europese Commissievoorzitter Ursula von der Leyen deze week op de informele Europese top in Kopenhagen.
Juridische en economische risico’s
Hoewel dit voor velen als gerechtigheid klinkt, kleven er juridische, politieke en economische risico’s aan het plan. “Juridisch gezien begeeft de EU zich hiermee op glad ijs”, zegt sanctierechtadvocaat Heleen over de Linden. “Het eigendom van dit geld ligt bij de Russische centrale bank. Er moet eerst een rechterlijke uitspraak liggen dat die bank schadeplichtig is aan Oekraïne. Zomaar geld gebruiken zonder toestemming is eigenlijk niet wettig.”
Daarnaast moeten centrale banken erop kunnen vertrouwen dat hun reserves in het buitenland veilig zijn. De EU riskeert dat andere landen (zoals China, Turkije of olierijk Venezuela) in de toekomst zullen aarzelen om hun buitenlandse tegoeden nog in euro’s aan te houden – uit angst dat het op een dag wordt toegeëigend door de EU.
“We nemen een grote gok en begeven ons in onbekende wateren, er is geen precedent”, zei de Belgische premier Bart de Wever vandaag in Kopenhagen. Hij wil voorkomen dat België de risico’s van de riskante operatie alleen moet dragen. Het speelt mee dat België momenteel veel belasting ontvangt op bevroren tegoeden uit Rusland omdat de tegoeden bij Euroclear zijn gestald. Dit commerciële bedrijf moet immers gewoon belasting in België betalen. Die belastingopbrengsten (vorig jaar liefst 1,7 miljard euro) willen de Belgen graag aanwenden voor de hoge defensie-uitgaven. Door het EU-plan dreigt dus ook een nieuw gat in de Belgische begroting.
Waarom de EU toch doorzet
Advocaat Over de Linden begrijpt desondanks wel waarom de EU dit wil. “Gezien de extreme omstandigheden en hoe Rusland zich gedraagt in Oekraïne begrijp ik het plan wel. Er worden ook genoeg garanties gegeven door de Europese Centrale Bank. Mocht er een vredesakkoord komen, is duidelijk wie welke schade gaat vergoeden. Waarschijnlijk is de schadepost voor Rusland nog veel groter dan die 140 miljard. Dan is dit een voorschot daarop.”
Oekraïne heeft dringend geld nodig om de gaten in de overheidsbegroting te dichten en voldoende wapens te kopen om zich te kunnen verdedigen. Zeker nu de VS onder Trump het land niet langer financieel wil steunen, en alleen wapens wil leveren als de EU daarvoor betaalt. Ondertussen loopt de rekening voor EU-landen steeds verder op.
“Het afromen en doorsluizen van Russische tegoeden die toch al bevroren staan, verlicht die rekening en zorgt ervoor dat Oekraïne kan blijven worden gesteund, zonder een lastige boodschap aan kiezers over meer militaire hulp aan Oekraïne”, zegt politiek verslaggever Roel Schreinemachers vanuit Kopenhagen. “Die combinatie zorgt ervoor dat het denken over dit omstreden plan is veranderd. Wat waarschijnlijk nog is versterkt door de drone- en sabotageacties die Rusland de laatste tijd in meerdere Europese landen onderneemt.”
Timing en Russische reactie
De risico’s van het gebruiken van Russische bevroren tegoeden moeten eerst goed in kaart worden gebracht, zei demissionair premier Dick Schoof vandaag in Kopenhagen. Schreinemachers verwacht dat het nog wel minstens enkele weken duurt voordat het plan definitief wordt goedgekeurd. “Tegelijkertijd is er wel haast bij. Want het Oekraïense tekort dreigt volgend jaar onhoudbaar te worden.”
Rusland heeft al stevig gereageerd op het Europese plan. Het Kremlin waarschuwt dat personen en landen die betrokken zijn bij de ‘diefstal’ van bevroren Russische tegoeden in Europa kunnen rekenen op vergeldingsmaatregelen. Een optie zou zijn om westerse tegoeden van bedrijven en personen die in Rusland zijn gestald, en die momenteel al beperkt zijn (zogenoemde type-C rekeningen), andersom ook in beslag te nemen. Het Kremlin zou ook de bezittingen en aandelen van Europese bedrijven in Rusland kunnen confisqueren en verkopen.
Wolven zijn bang voor mensen: Bijtincidenten komen door ons eigen gedrag
Onderzoek toont aan: wolven blijven mensen vrezen
Een vers wetenschappelijk onderzoek uit Polen laat zien dat wolven nog steeds bang zijn voor mensen. Het onderzoek vond plaats in een bosgebied waar dertien wolvenroedels leven en waar jaarlijks miljoenen mensen komen, vooral in het najaar wanneer duizenden paddenstoelenzoekers het gebied bezoeken.
Onderzoeker Dries Kuijper, hoogleraar aan het Mammal Research Institute, legt uit dat dit gebied vergelijkbaar is met Nationaal Park De Hoge Veluwe. “Wolven rennen twee keer zo vaak weg voor mensengeluid als voor andere geluiden zoals hondengeblaf. Dit is geen schrikreactie, maar serieuze angst.”
Wolven passen hun gedrag aan om mensen te ontwijken
Uit een grotere Europese studie blijkt dat wolven op plekken met veel menselijke activiteit ’s nachts actiever worden. “Ze doen extra moeite om mensen te ontlopen,” zegt Kuijper. Alleen in gebieden met weinig mensen, zoals Tjernobyl, zijn wolven minder nachtactief.
Waarom zien we dan toch “onverschrokken” wolven?
In Nederland circuleren wel foto’s en filmpjes van wolven die niet bang lijken voor mensen. Kuijper benadrukt dat dit zeldzame gevallen zijn van enkele “probleemwolven”. Het overgrote merendeel van de wolven laat zich niet zien.
Hoe ontstaan probleemwolven?
Volgens Kuijper verliezen wolven hun angst voor mensen als ze leren dat er bij mensen eten te halen is. “Verkeerd menselijk gedrag ligt ten grondslag aan alle probleemwolven in Europa.” Hij noemt als voorbeelden natuurfotografen die voedsel begraven voor wolven, of natuurorganisaties die karkassen achterlaten. “Daarmee leer je wolven dat mensen met voedsel te maken hebben, en dat wil je niet bij roofdieren.”
Bekijk origineel artikel
“`html
De legendarische filmposterkunstenaar Renato Casaro overleden
De Italiaanse kunstenaar Renato Casaro, die met zijn kenmerkende posters vol gespierde armen en vastberaden gezichten in de jaren 80 het gezicht van actiefilms bepaalde, is op 89-jarige leeftijd overleden. The Guardian gaf hem ooit de eretitel ‘Michelangelo van de filmposter’. Casaro schilderde iconische helden zoals Arnold Schwarzenegger in Conan the Barbarian, Sylvester Stallone als Rambo en Clint Eastwood in westerns, maar liet ook zijn humoristische kant zien bij Bud Spencer-films. Voor serieuzere producties als The Last Emperor koos hij voor een ingetogen stijl.
“Ik ben met penseel in hand geboren,” vertelde Casaro zelf in de documentaire The Last Movie Painter. Als jongetje smeekte hij bij de lokale bioscoop om oude posters. “Ik rende dan meteen naar huis om te proberen ze na te schilderen.” Dit leverde hem zijn eerste klus op: filmaffiches op bioscoopmuren namaken. Als tiener begon hij zijn carrière en op zijn 21e had hij al een eigen studio, waar hij op zijn drukst wel honderd posters per jaar produceerde.
Zijn internationale doorbraak kwam met het ontwerp voor Conan the Barbarian, de film die Schwarzenegger lanceerde. “Schwarzenegger is perfect om te schilderen,” vond Casaro. “Met zijn uit marmer gehouwen gezicht – echt een genot.” Ook met Stallone werkte hij graag samen, blijkt uit de Rambo-posters. “Hij wilde als echte held worden afgebeeld en was erg enthousiast over het resultaat.”
Casaro legde uit dat hij altijd de essentie van een film wilde vangen: “Dat ene moment, die blik of houding die de hele film samenvat.” Hij hield zich aan een strikte regel: “Niet valsspelen – je mag niets beloven dat niet in de film zit.” Vaak koos hij voor het moment vlak vóór de actie begon. “Tegenwoordig is het allemaal explosies en actie, geen subtiliteit meer,” merkte hij eens op.
Hij maakte posters voor uiteenlopende genres – van Flash Gordon en James Bond tot Dune en The Neverending Story. Meestal ontwierp hij voor specifieke markten zoals Italië en Duitsland. Casaro vond het jammer dat films tegenwoordig wereldwijd dezelfde poster gebruiken: “Alles is saai geworden, met grote hoofden en een explosie. Niemand durft nog iets.”
Bijzonder trots was hij op zijn sobere ontwerp voor The Last Emperor: “De opdracht was om het niet politiek te maken. Ik focuste op de jonge keizer en vermeed politiek. Ik was erg trots dat deze versie ook in China gebruikt werd.”
Eind jaren 90 voelde Casaro aan dat zijn werkwijze uit de mode raakte. De computer nam het over van penseel en verf. Zijn laatste poster was voor Asterix & Obelix tegen Caesar (1999). Zijn talent voor het portretteren van sterren gebruikte hij later voor kunstzinnige pastiches, zoals Het Laatste Avondmaal met Marilyn Monroe en Clark Gable.
Dankzij Quentin Tarantino kreeg hij nog een mooie afsluiter: de regisseur vroeg hem posters te maken voor Once Upon a Time… in Hollywood. Tarantino schreef: “Bedankt dat je mijn film vereerde met jouw kunst. Jij was altijd mijn favoriet.”
Rechter blokkeert afschot Gelderse wolf na schapensterfte
De provincie Gelderland mag voorlopig niet overgaan tot het afschieten van de wolf die bij een schapenhouder in Barneveld tientallen schapen heeft gedood. Volgens de rechter heeft de provincie onvoldoende uitgelegd waarom het doden van het dier echt noodzakelijk is. De provincie moet eerst goed kijken naar de bezwaren van de Faunabescherming en Animal Rights. Tot die tijd blijft het verbod om te schieten van kracht.
De provincie reageert teleurgesteld op de uitspraak. Tijdens de zitting van twee weken geleden wilde de rechter weten of er ook naar alternatieve maatatregelen was gekeken. “Alsof een tandarts gelijk het hele gebit trekt bij iemand met kiespijn”, merkte de rechter op over de wens van de provincie om tot afschot over te gaan. De rechter wees bijvoorbeeld op zogenoemde ‘flapperlinten’ die aan hekken kunnen worden bevestigd. “Die lijken in Zweden en de VS effectief – percelen met die linten worden al lange tijd niet meer bezocht door wolven.”
Tegelijkertijd toont de rechtbank begrip voor de situatie. De provincie wil optreden tegen een wolf die over hekken springt en schapen doodt, wat leidt tot verdriet bij de boer en maatschappelijke onrust. Toch voldoet de argumentatie van de provincie volgens de rechtbank niet aan de regels.
Het betreffende dier zou in de afgelopen maanden in Voorthuizen ongeveer twintig keer schapen hebben aangevallen die achter wolfwerende rasters stonden. Voor de provincie was dat reden om opdracht te geven deze wolf af te schieten. Nooit eerder besloot een provincie een wolf te laten afschieten na aanvallen op landbouwhuisdieren.
Bekijk origineel artikel
“`html
Taxirover David wil vrij om zijn kinderen te kunnen zien
David de C., de man die afgelopen zomer in Tilburg een taxichauffeur op brute wijze beroofde en daarna een ongeluk veroorzaakte, bleek onder invloed van drugs te hebben gereden. Dat kwam donderdag naar voren tijdens een pro-formazitting. De 35-jarige Belg hoopt zijn rechtszaak in vrijheid af te wachten omdat hij zijn kinderen mist. De rechtbank in Breda vindt echter dat hij eerst psychologisch moet worden onderzocht, omdat er aanwijzingen zijn dat psychische problemen meespeelden bij de gewelddadige overval.
In de rechtszaal maakte David donderdag een zenuwachtige indruk. De kaalgeschoren man keek eerst de zaal rond en begon meteen met zijn voeten te wiebelen toen hij ging zitten. Eerst was hij stil, maar tijdens de zitting werd hij steeds mondiger.
Brutale taxiroof
Op 21 juni zocht David een standplaats aan de Burgemeester Brokxlaan in Tilburg. Hij stapte in een taxi, maar de chauffeur vertrouwde de situatie niet en probeerde David weer uit zijn auto te krijgen. Daarop sloeg David de chauffeur. “Hij heeft het slachtoffer getrapt en geslagen in zijn zij en onderrug,” vertelde de officier van justitie. De chauffeur werd uit de auto geduwd en David reed er met de taxi vandoor.
Rages en ongeluk
Tijdens zijn vlucht reed David volgens de officier met veel te hoge snelheid door Tilburg. Hij reed meerdere keren door rood licht en gaf geen voorrang aan andere weggebruikers. Op de Ringbaan-Zuid veroorzaakte hij een ongeluk. De bestuurster van de auto waar hij tegenaan reed, liep een gecompliceerde voetbreuk op en moest met de ambulance naar het ziekenhuis. Na het ongeluk rende David weg en weigerde te stoppen voor de politie. Hij werd uiteindelijk met een stroomstootwapen tegengehouden.
Drugs en emotie
In de rechtbank werd duidelijk dat David die dag onder invloed was van MDMA en mogelijk cocaïne had gebruikt. Ook had hij alcohol gedronken. De officier van justitie vertelde dat er nog een andere zaak tegen hem loopt voor rijden onder invloed. David beweert dat hij afgelopen zomer gedrogeerd was. “Het drugsgehalte is zo hoog, dat zou ik nooit hebben gedaan,” zei hij. “Ik herken mezelf niet. Ik weet niet wat ze mij hebben gegeven om iemand te bestelen.”
Hij werd emotioneel en benadrukte dat hij ‘gewoon’ vader is en een familie heeft. Zijn advocaat vroeg om David uit voorlopige hechtenis te laten gaan, zodat hij naar zijn kinderen kan die hij al maanden niet heeft gezien.
Psychologisch onderzoek eerst
De officier van justitie wees dit verzoek af. “Het strafrechtelijk belang weegt zwaarder dan het belang om een proces in vrijheid af te wachten. Er moet eerst onderzoek worden gedaan naar Davids psychische toestand.” De rechtbank sloot zich hierbij aan, waarop David zijn hoofd schudde. “Ik ben geen crimineel, geen gebruiker of dief. Ik vraag om respect, omdat ik vader ben.”
De rechtbank benadrukte dat er aanwijzingen zijn dat de beroving en het ongeluk onder invloed van psychische problemen zijn uitgevoerd en dat er eerst onderzoek moet komen. Om de kans op herhaling te verkleinen, kunnen er nu geen voorwaarden worden opgelegd. David geeft aan mee te zullen werken met het psychologisch onderzoek. De zaak wordt op 16 december verder behandeld.
