Sport Nieuws woensdag 01 oktober, 2025 23:17
Mbappé steekt weer toe: Real Madrid fietst Kairat voorbij, Atalanta knalt Club Brugge van het veld
Gisteren was het weer zo ver: het miljardenbal dat de Champions League heet, draaide op volle toeren. En natuurlijk stonden er weer een paar wedstrijden op het programma waarin duidelijk werd wie echt meedoet en wie vooral meeleeft. In Almaty kreeg Kairat, de onverwachte gast in dit circus van miljonairsvoetbal, haar moment van glorie – maar helaas niet op het scorebord. Tegen Real Madrid? Dat werd een flinke les.
De Kazachse kampioen, met een ploeg die samen nog geen 13 miljoen waard is (tegenover ruim 1,4 miljard bij Real), mocht voor het eerst ooit thuis spelen in de Champions League. En dan kom je nou net Real Madrid te pakken – een mooie primeur, zeker voor de fans. De spelers waren er ook blij mee, zo hoorde je na de loting. Maar blijheid duurt niet lang als je tegen Kylian Mbappé moet.
Al in de eerste minuut schrok de Madrileense muur even wakker: de 17-jarige Satpayev kreeg een grote kans en liet zien dat ook in Kazachstan talent groeit. Maar daarna nam Real rustig de controle over. Dean Huijsen in de defensie, Thibaut Courtois tussen de palen – alles stond strak. Vooral Mbappé kreeg kansen te over. De jonge doelman Sherkhan Kalmurza (pas 18!) hield zijn team met geweld in de wedstrijd met een paar topreddingen. Tot hij iets te enthousiast uitkwam op Franco Mastantuono – strafschop. Mbappé nam het cadeau aan: 1-0.
Maar ja, Mbappé liet er nog genoeg liggen. Dus bleef er hoop bij de thuisploeg. Tot rust. Dan was die hoop weg: vlak na de pauze schoot Mbappé raak. Twee-nul. Het stadion viel stil… tot het weer brulde toen de 17-jarige Dastan Satpayer een vrije trap nam die volgens de thuisfans achter Courtois moest belanden. Alleen: de bal ging breed. Geen doelpunt, wel veel geluid.
Daarna had Mbappé weer een grote kans, combineerde soepel met Vinicius… en schoot raak? Nee, naast. Dom. En dan komt het: Kairat krijgt zelf strafschop! Ceballos grijpt Gromyko vast. Scheids wees naar de stip… maar nee, VAR zei ‘nee’. Teruggetrokken. En wie maakt het af? Uiteraard: Mbappé. Weer raak. Zijn derde. Hattrick gescoord, zaak gedaan.
In de slotfase werden invallers Camavinga en Brahim Diaz nog trefzeker: 4-0 en 5-0. Einde verhaal.
Ondertussen in België? Daar leek Club Brugge opnieuw een stunt klaar te hebben. Vorig jaar versloegen ze Atalanta tweemaal in de knock-outfase – dat zit nog goed in het geheugen van de Italianen. En nu? Club Brugge won overtuigend van Monaco, terwijl Atalanta met 4-0 verloor van PSG. Dus begon het goed: De Roon speelde de bal kwijt, Tzolis pakte hem op en schoot fraai binnen. 1-0.
Maar Atalanta gaf niet op. Een kwartier voor tijd: strafschop voor de Italianen. Samardzic benut. 1-1. En dan, drie minuten voor tijd: Pasalic kopt de winnende treffer. 2-1. Revanche genomen.
Wat een avond. Mbappé doet wat hij moet doen, Kairat mag trots zijn op haar plek, en Club Brugge moet leren sluiten.
Tennisser Monfils maakt einde carrière bekend: “Volgend jaar is mijn laatste seizoen”
Gilles Monfils heeft aangekondigd dat hij na volgend jaar de tennisracket aan de wilgen hangt. De Franse topsporter, die een maand geleden zijn 39e verjaardag vierde, liet weten dat het komende jaar zijn afscheidssfeer wordt als professionele speler.
In een persoonlijke boodschap schreef Monfils: “Nu ik net mijn 39e verjaardag achter de rug heb, wil ik delen dat het komende jaar mijn allerlaatste zal zijn op de tour.” Hij benadrukt dat hij het besluit rustig en goed doordacht heeft genomen, ondanks dat de sport nog steeds een grote plek in zijn hart inneemt.
Tijdens zijn indrukwekkende loopbaan pakte Monfils dertien titels, waaronder twee overwinningen in Rotterdam – een stad waar hij veel steun kreeg van het publiek. Begin dit jaar toonde hij nog steeds zijn klasse door het toernooi van Auckland te winnen. Daarnaast stond hij maar liefst 22 keer in een ATP-finale, al kon hij daar niet altijd de trofee meenemen.
Met het Franse team bereikte hij tweemaal de Davis Cup-finale, in 2010 en 2014. Op grandslamniveau haalde hij tweemaal de halve finales: bij Roland Garros in 2008 en op de US Open in 2016.
Een emotioneel moment voor fans wereldwijd, maar Monfils kijkt met dankbaarheid terug op wat hij heeft mogen beleven – en zet nu koers richting een mooi slotakkoord.
Nathan Tjoe-A-On: Van Rotterdam naar Rodeo in Indonesië
Willem II doet dit seizoen alles om terug te keren naar de Eredivisie, en daarbij speelt Nathan Tjoe-A-On een belangrijke rol. De 23-jarige linksback is bij zijn club een vaste waarde geworden onder trainer John Stegeman – maandagavond stond hij weer volledig fit in de basis tegen Helmond Sport, wat eindigde in een 1-0 zege. Maar terwijl hij in Nederland nog lang niet iedereen op de hoogte is van wie hij is, is hij in een ander deel van de wereld letterlijk een superster.
In Indonesië is Tjoe-A-On namelijk geen onbekende: hij telt al twaalf interlands voor het nationale elftal en wordt daar als een echte voetbalgod behandeld. Zijn populariteit? Die is gigantisch. Op Instagram volgen hem maar liefst 2,8 miljoen mensen – terwijl Willem II zelf ‘slechts’ zo’n 105.000 volgers heeft. Dat zegt genoeg over hoe groot zijn impact is in Zuidoost-Azië.
“Eigenlijk besef ik soms niet echt dat achter die 2,8 miljoen ook echt mensen zitten”, vertelt Tjoe-A-On. “Indonesië is natuurlijk een enorm land, dus misschien is het aantal dan toch wel relatief. Maar als je er bent, dan pas begrijp je het pas echt. Door tv en social media krijg je wel beelden te zien, maar pas wanneer je het zelf meemaakt, valt het kwartje.”
Hij beschrijft hoe het is tijdens interlands: stadions stampvol met tienduizenden fans, en elke dag alweer tweehonderd tot driehonderd mensen in de lobby van het hotel die alleen maar willen glimpen van de spelers. “Ze kijken echt tegen ons op. Voor hen zijn we supersterren.” En juist daarom wil hij geschiedenis schrijven met het nationale team. Volgende week staat alles of niets op het spel: samen met bondscoach Patrick Kluivert gaat Indonesië het opnemen tegen Saudi-Arabië en Irak in de strijd om een plek op het WK. Nog nooit eerder haalde het Aziatische land een WK-ticket. “We gaan er vol voor. Het voetballen in Azië is heel anders dan in Europa, maar ik denk dat we veel teams moeilijk kunnen maken. We zijn er klaar voor.”
Tussendoor blijft Tjoe-A-On zich richten op zijn club. Bij Willem II voelt hij zich goed op zijn plek, na een paar lastige jaren in het buitenland. Bij Swansea City in Wales en tijdens een huurperiode bij SC Heerenveen kwam hij weinig aan spelen toe. “Het is lang geleden dat ik zoveel wedstrijden op rij heb gespeeld. Ik word steeds fitter en merk dat ik nu ook aanvallend meer kan bijdragen.”
Maar zijn waarde zit niet alleen op het veld. Omdat hij weet hoe het is om als buitenlander in een nieuw land te moeten aarden, probeert hij zijn medespelers uit het buitenland waar mogelijk te helpen. “Mijn avontuur in het buitenland verliep niet zoals ik had gehoopt, maar ik heb er veel van geleerd – als voetballer én als mens. Daarom ben ik graag support voor anderen.”
Toch is hij nog niet helemaal tevreden met hoe het team presteert. “We moesten even wennen aan elkaar, maar het gaat steeds beter. Soms spelen we echt goed, maar het loopt nog met ups en downs. Belangrijkst is dat we winnen en dat we nu vierde staan. Dit is een promotieclub – Willem II hoort in de Eredivisie.”
Oud-meerkamper Chiel Warners is de nieuwe technisch directeur van de Atletiekunie: ‘Voelt als thuiskomen’
Goed nieuws voor de Atletiekunie: er is eindelijk weer een technisch directeur aangesteld. En die komt met een flinke bagage. Chiel Warners, ooit een topatleet op de meerkamp en zelfs vijfde op de Olympische Spelen in Athene (2004), wordt de nieuwe man aan het roer. De 47-jarige oud-atleet volgt Vincent Kortbeek op, die in april vertrok. Sindsdien lag de functie leeg – hoofdcoach Laurent Meuwly nam tijdelijk de klus over.
Voor Warners is het meer dan alleen een baanwisseling. “Na mijn actieve carrière heb ik de Atletiekunie altijd goed in de gaten gehouden”, zegt hij. “Nu voelt het alsof het tijd is om weer echt bij de sport te zijn. Er staat al zo’n sterke basis, zowel internationaal als bij de jeugd. Het voelt gek genoeg als thuiskomen.”
En ja, de ervaring die hij meebrengt? Die is niet niks. Na zijn topsportloopbaan stapte hij de zakelijke wereld in als fiscaal jurist, werkzaam in binnen- en buitenland. Maar de sport liet hem nooit los. Hij was voorzitter van de atletencommissie bij NOC*NSF én lid van diezelfde commissie bij WADA, het wereldantidopingagentschap. Kortom: hij kent de wereld van de topsport van binnenuit, maar heeft ook strategische scherpzinnigheid en een breed netwerk.
Pieke de Zwart, algemeen directeur van de Atletiekunie, is blij met de keuze: “Chiel brengt superveel ervaring mee uit de internationale topsport, plus leiderschap op strategisch niveau. Maar bovenal is hij iemand die écht van mensen denkt. Hij werkt vanuit verbinding – en dat is precies wat we nodig hebben.”
De Atletiekunie kon wel wat positieve energie gebruiken. De afgelopen tijd was het niet allemaal koek en ei. Er was onrust op Papendal, onder andere rond de zaak van Zoë Sedney, waarin grensoverschrijdend gedrag een rol speelde. Regeringscommissaris Mariëtte Hamer had kritiek op hoe de unie daarmee omging. Bovendien presteerde het team de laatste jaren gewoon ontzettend goed – bij de meest recente WK pakte Nederland zes medailles (twee goud, twee zilver, twee brons), de beste WK-prestatie ooit.
Dus terwijl de basis sterk is, is de druk ook hoog. En hoofdcoach Meuwly waarschuwt: het wordt geen makkelijke klus om dat niveau te blijven halen. Toch lijkt Warners klaar voor de uitdaging. Per 20 oktober begint hij officieel. Zijn doel? Simpel: houden wat we hebben. En misschien nog iets verder gaan.
Verbakel-broers bij treffen Leverkusen en PSV: één stadion, twee kampen
Voor de broers Mark (52) en Hugo Verbakel uit Gemert is woensdagavond iets speciaals. Terwijl hun favoriete clubs – Bayer Leverkusen en PSV – tegenover elkaar staan in de Champions League, zitten zij gewoon naast elkaar op de tribune in de BayArena. Alleen: ieder hoopt op een ander resultaat.
Mark is al jaren fan van Bayer Leverkusen. Sinds 2017 steunt hij de club trouw bij vrijwel elke thuiswedstrijd. “Toen ik ophield met voetballen in Handel, zocht ik iets nieuws om mijn tijd mee te vullen”, vertelt hij. Hij wilde een Duitse club gaan ondersteunen en belandde bij toeval in Leverkusen. “Er waren kaarten beschikbaar, dus ik ging eens kijken. Het klikte direct. De sfeer is gezellig, het stadion is niet overvol, en het voelt allemaal erg gastvrij. Je zou wel kunnen zeggen dat het de PSV van Duitsland is.”
Hugo daarentegen heeft al dertig jaar lang een seizoenkaart voor PSV. “Geen idee hoe ik er besmet mee ben geraakt, maar het zit er gewoon in”, lacht hij. Hoewel hij zelf geen supporter is van een Duitse club, reist hij regelmatig mee met Mark naar Leverkusen. “Ik moet eerlijk zijn: de sfeer daar is beter dan wat je vaak in Nederland ziet.”
Het feit dat hun clubs nu tegen elkaar spelen in zo’n grote Europese wedstrijd vinden ze best wel uniek. “Je hoopt er altijd op, maar de kans is klein”, geeft Mark toe. “Tegenwoordig is het moeilijk voor zowel Nederlandse als Duitse clubs om in de Champions League te komen. Dus dit moment is echt bijzonder.” En aangezien het duel in Leverkusen wordt gespeeld, is hij blij dat ze niet naar Eindhoven hoeven. “Bovendien: het is mijn thuisbasis.”
Plagen doen ze elkaar vooraf niet, maar Hugo laat toch een knipoog achter: “Ik hoop natuurlijk dat PSV wint, zodat Mark een pijnlijke terugreis heeft. Ik denk eerlijk gezegd dat het 1-1 wordt. We hebben de laatste tijd niet briljant gepresteerd. Of we überhaupt scoren? Dat is lastig, want we missen veel aanvallers. Perisic kan wat, die staat vaak goed, en ja – er staan elf spelers op het veld, dus het komt wel goed.”
Mark gelooft niet dat Leverkusen cadeautjes gaat uitdelen. “Wie er bij ons gaat scoren is ook nog maar de vraag. Maar Grimaldo is een trefzekere vrije-trap specialist. Als we niet winnen, ben ik sowieso niet tevreden.”
PSV zet Til voorin bij uitduel tegen Leverkusen
PSV begint het Champions League-duel tegen Bayer Leverkusen met Guus Til als spits. Hij krijgt daarbij hulp van Ivan Perisic en Dennis Man op de flanken. Interessant detail: Paul Wanner, die nog tegen Excelsior in de basis stond op de plek van Man, begint deze keer vanaf de bank. Dat geldt ook voor verdediger Ryan Flamingo, die plaatsmaakt voor Armando Obispo. Obispo vormt samen met Yarek Gasiorowski het centrale tweetal in de defensie.
Op de vleugels kiezen de Eindhovense coaches voor Mauro Júnior en Anass Salah-Eddine. De geblesseerde Sergiño Dest ontbreekt nog steeds in de selectie. In het middenveld blijft de ploeg onveranderd: aanvoerder Jerdy Schouten, Joey Veerman en Ismaël Saibari krijgen opnieuw de kans om het middenveld te besturen.
Twee weken geleden liet PSV zich nog verrassen door Union Berlin (1-3), waardoor de start in het hoofdtoernooi van de Champions League niet helemaal soepel verliep. Nu hoopt men een betere prestatie neer te zetten in Duitsland.
Bij Leverkusen zien we ook een paar opvallende keuzes. Oud-PSV’er Malik Tillman start in de basis, net als ex-AZ’er Ernest Poku en keeper Mark Flekken. Een belangrijke afwezige is Patrik Schick, de toptorsschutter van de club, die zaterdag tijdens de wedstrijd tegen Sankt Pauli (1-2) geblesseerd raakte aan zijn linkerdij. Hij zal de komende weken out zijn.
Opstellingen
Bayer Leverkusen: Flekken – Quansah, Badé, Tapsoba – Tape, García, Fernández, Grimaldo – Tillman, Kofane, Poku
PSV: Kovář – Mauro Júnior, Obispo, Gasiorowski, Salah-Eddine – Saibari, Schouten, Veerman – Man, Til, Perisic
