Sport Nieuws zaterdag 27 september, 2025 15:34
Uniek roeisucces: Nederland pakt goud met zowel vrouwen- als mannenacht op WK
Wat een dag voor het Nederlandse roeien! In Shanghai schreven onze roeiers geschiedenis door zowel bij de vrouwen als de mannen de wereldtitel in de acht te pakken. Twee glimmende gouden medailles, twee geweldige prestaties – en dat allemaal tijdens één en dezelfde WK.
Bij de vrouwen moesten de Nederlandse dames het opnemen tegen sterk concurrentie, maar uiteindelijk was er genoeg kracht en samenwerking om de overwinning binnen te slepen. Roemenië, olympisch kampioen uit eerdere edities, moest genoegen nemen met zilver, terwijl Groot-Brittannië derde werd. Voor Nederland was het extra bijzonder: dit was namelijk de eerste keer in drie jaar dat er weer een vrouwelijke acht van ons land meedeed op het wereldkampioenschap.
De ploeg bestond uit Tinka Offereins, Ymkje Clevering, Ilse Kolkman, Hermijntje Drenth, Vera Sneijders, Lisanne van der Lelij, Nika Vos, Linn van Aanholt, met Dieuwke Fetter als stuurvrouw. Samen vormden ze een machine die haast onverslaanbaar leek.
Ook de mannen lieten zich niet kennen. De Holland Acht – met Eli Brouwer, Jorn Salverda, Sander de Graaf, Finn Florijn, Pieter van Veen, Jan van der Bij, Mick Makker, Wibout Rustenburg en stuurvrouw Jonna de Vries – domineerde de finale en pakte knap goud. Groot-Brittannië en de Verenigde Staten moesten toegeven en werden respectievelijk tweede en derde.
Voor de mannen is dit een mooie wraak na Parijs, waar ze tijdens de Olympische Spelen nog zilver pakten achter de Britten. Nu dus revanche in glanzende stijl.
En het succes stopt hier niet. Deze week al wonnen Roos de Jong en Benthe Boonstra goud in de dubbeltwee, terwijl ook de dubbelvier (Tessa Dullemans, Willemijn Mulder, Margot Leeuwenburgh en Lisa Bruijnincx) de hoogste trede haalde.
Morgen is de laatste dag van het WK, dus wie weet wat voor medailles er nog bijkunnen komen?
Wil jij iedere middag een selectie van het belangrijkste nieuws en de opvallendste verhalen in je mail? Meld je dan nu aan voor de dagelijkse update.
Marquez een stap dichter bij MotoGP-titel dankzij sterke sprintrace
Marc Márquez heeft weer een flinke stap gezet in de richting van de MotoGP-titel, en dat na een indrukwekkende prestatie in de sprintrace. Door zijn tweede plek in die race is hij nu dichterbij dan ooit om voor het eerst sinds 2019 weer wereldkampioen te worden.
Als dit weekend alles goed gaat, kan Marc de titel zelfs veiligstellen tijdens de hoofdrace op zondag. Hij hoeft maar drie punten meer te halen dan zijn jongere broer Alex Márquez – ja, ook al rijden ze tegen elkaar – en de beker is van hem. En daarvoor is een tweede plaats genoeg, zelfs als Alex wél bovenaan eindigt.
Voor de grote race begint Marc als derde op de startgrid, terwijl broer Alex een mindere positie heeft en vanaf de achtste plek vertrekt. Dat maakt de zaak natuurlijk iets gunstiger voor Marc, maar in de MotoGP weet je nooit wat er gebeurt. Een vlotte start en een schone race kunnen dit weekend dus doorslaggevend zijn.
Joep moest stoppen vanwege zijn knieën, maar haalt alsnog de atletiektop
Joep Janssen is een mooi voorbeeld van hoe je ook zonder zelf topatleet te zijn toch helemaal naar de top van de sport kunt klimmen. Al was hij zelf nooit een enorm groot talent op de atletiekbaan, toch staat hij nu aan het roer van één van de meest toonaangevende teams in Nederland: de para-atletiekploeg. En dat terwijl hij al op zijn twintigste moest stoppen met sporten vanwege chronische ontstekingen in beide knieën.
Maar wie dacht dat dat het einde van zijn atletiekverhaal was, had het mis. Want Joep liet zich er niet door tegenhouden. In plaats van weg te zakken, stapte hij gewoon over naar de andere kant van de baan: die van de trainer.
Vanaf jonge leeftijd groeide hij op tussen wedstrijden en trainingsavonden. Zijn vader was voorzitter van Sportclub Prins Hendrik in Vught, zijn moeder was atlete én later trainster. “Zodra ik kon lopen, liep ik al mee naar de baan,” vertelt hij. Eerst koos hij voor turnen, maar uiteindelijk viel de keuze op atletiek. Hij gooide zich op de meerkamp, maar eerlijk is eerlijk: echt briljant was hij niet. “Ik was geen topatleet, maar ik vond het gewoon superleuk.”
Helaas hield zijn lichaam er op een gegeven moment eenvoudweg niet meer van. De knieklachten werden steeds erger, mede door eigenwijs gedrag – iets wat hij niet ontkent. “Ik ben best eigenwijs. Ik probeerde er toch doorheen te gaan, maar uiteindelijk moest ik toegeven: stoppen was geen optie meer. Dat was een harde les.”
In plaats van weg te blijven, bleef hij op de baan. Eerst gaf hij les aan pupillen bij zijn club, maar geleidelijk aan werd het serieuzer. Hij kreeg zijn eigen trainingsgroep, werkte als talentencoach, en toen in 2020 para-atlete Kimberly Alkemade hem vroeg haar te begeleiden richting Parijs, ging alles een nieuwe kant op.
“Dat kwam echt uit het niets,” zegt hij. “Iemand die mij vijf jaar eerder had verteld dat ik ooit bondscoach zou worden, had ik gewoon uitgelachen.” Toch gebeurde het: per 1 januari 2023 stapte hij officieel aan als bondscoach van de Nederlandse para-atletiekploeg.
Het betekende ook het einde van zijn baan als gymdocent in het basisonderwijs, waar hij elf jaar had gewerkt. “Ik raakte er steeds minder enthousiast van. Aan de ene kant werkte ik met atleten die altijd beter wilden worden, aan de andere kant stond ik soms drie keer per dag voor dezelfde klas om iets te doen wat weinig impact had. Twee totaal verschillende werelden.”
Bij para-atletiek is creativiteit essentieel. Elke atleet heeft een andere beperking, dus elk traject is uniek. “Sommige atleten zijn slechtziend, dan moet je rekening houden met de stand van de zon. Anderen lopen op blades, en daar kun je niet te lang op staan. Samen met de talentencoach puzzelen we per persoon een plan in elkaar. Maar we proberen wel dat er voor iedereen dezelfde rode lijn zit.”
Komende week gaat hij met het team naar het WK in India (van 27 september tot en met 5 oktober), waar hij hoopt op een flinke medailleoogst. Maar zijn blik reikt verder dan alleen dit toernooi. “We hebben nu een mooie ploeg, maar we zijn ook hard bezig met een plan tot 2032. Ons doel? Para-atletiek beter op de kaart zetten. We beginnen onderaan: jonge sporters met een beperking moeten makkelijker kunnen starten. Als we ze enthousiast krijgen en weten te behouden, bouwen we aan de toekomst.”
IPC heft schorsing Rusland en Belarus op
Het Internationaal Paralympisch Comité (IPC) heeft besloten de schorsing van de paralympische comités van Rusland en Belarus op te heffen. Dat gebeurde tijdens een algemene vergadering in Seoul, waar het IPC officieel verklaarde dat beide landen hun volledige rechten als lid weer terugkrijgen.
Deze schorsing liep al sinds de Russische invasie in Oekraïne in 2022. Sindsdien mochten atleten uit Rusland en Belarus wel meedoen aan evenementen zoals de Paralympische Spelen in Parijs vorig jaar, maar dan alleen onder neutrale vlag en met strikte neutraliteitsregels. Denk aan geen nationale symbolen, geen volkslied en geen vertegenwoordiging van de overheid.
Die regels gelden nog steeds voor andere internationale sportorganisaties, zoals het Internationaal Olympisch Comité (IOC), dat pas recent bevestigde dat neutrale deelname ook van toepassing is tijdens de Winterspelen van februari 2026.
Brabant viert historische roeieroverwinning: ‘Eindelijk goud voor beide achten!’
Zaterdag was een dag om nooit te vergeten voor de Nederlandse roeisport – en zeker voor Brabant. Zowel de vrouwen- als de herenacht schreeuwden zichzelf naar wereldkampioen tijdens het WK roeien in Shanghai. En dat is écht uniek: nog nooit hebben de Nederlandse achten, man én vrouw, allebei goud gewonnen op één wereldkampioenschap. Een moment dat je gewoon in de boeken moet zetten.
En natuurlijk heeft dit nationale feest ook een mooi rood-wit randje: in beide boten zat Brabants bloed. Dat maakt de euforie in de provincie alleen maar groter.
Vrouwen gaan als een trein
De dames begonnen met een statement. Vanaf de start in Shanghai namen ze direct het heft in handen – en lieten ze die leiding niet meer los. Olympisch kampioen Roemenië moest uiteindelijk genoegen nemen met zilver, op bijna drie tellen achterstand. Het brons ging naar Groot-Brittannië.
Bijzonder detail: dit was de eerste keer in drie jaar dat Nederland weer meedeed met een vrouwenacht op het WK. En dan gelijk wereldkampioen worden? Ja, dat had nog nooit eerder plaatsgevonden. Een knaller van een comeback.
Twee Brabantse vrouwen droegen hun steentje bij aan dat succes: Nika Vos, geboren in Breda en opgegroeid in Waalwijk, en Vera Sneijders uit Gerwen. Hun kracht, techniek en teamgeest waren doorslaggevend in deze overtuigende overwinning.
Mannen maken het af met klasse
Later op de dag moesten de mannen aan de slag – en die wisten hun kans niet te laten liggen. Na wat vertraging door onder andere een valse start, kwam de Nederlandse acht toch sterk van de start. Al snel pakten ze de leiding, maar echt doorslaan lukte pas in de tweede helft van de race. Toch was het verschil op de finish ruim: meer dan twee seconden voorsprong op Groot-Brittannië en de Verenigde Staten.
Een van die acht sterke kerels? Sander de Graaf uit Made. En hij straalt nog na vanuit Azië: “We voelden heel veel controle”, vertelt hij. “Ik ging wel een beetje té enthousiast van start, dus ik was even bang dat ik halverwege zou instorten. Maar we staan altijd voor elkaar, en dat voelde ik ook: het zou goedkomen.”
Eindelijk revanche op Groot-Brittannië?
Voor De Graaf maakte het extra veel indruk dat ze Groot-Brittannië voorbijstreefden – lang de nummer één in de mannenroeisport. “Ja, hun ploeg is nu anders dan voorheen, vooral na de Spelen in Parijs. Maar toch: het was tijd om die podiumvolgorde eens om te draaien. En hoor dan na de finish het Wilhelmus in plaats van ‘God save the king’? Puur genot.”
Historisch moment voor Nederland
Tot vandaag had de mannenacht wel ooit olympisch goud gepakt – in Atlanta 1996 – maar een wereldtitel bleef jarenlang ongrijpbaar. Nu is het dan eindelijk zo ver. En juist doordat ook de vrouwenacht dit jaar glanst, wordt het een dubbel feest.
“Al tijdens de voorbereiding voelde ik al dat er meer mogelijk was”, besluit De Graaf. “Maar dit? Dit is echt historisch. Vooral omdat ook de Oranje-vrouwenacht nu goud pakt. Gewoon… top.”
