Recent Nieuws woensdag 24 september, 2025 18:29
“`html
Nederlander omgekomen bij bombardement in Gaza na eerdere ontvoering kinderen
Een 40-jarige Nederlander met de naam Abu Shaeera is omgekomen bij een Israëlisch bombardement. Volgens berichten probeerde hij op dat moment eten voor zijn gezin te regelen. Op social media circuleren beelden waarop te zien is hoe mensen hem de laatste eer bewijzen.
Abu Shaeera was vorig jaar juni door de rechtbank Midden-Nederland veroordeeld voor het ontvoeren van zijn vier kinderen naar Gaza in 2022, tegen de wil van hun moeder in. De rechter vond hem ook schuldig aan mishandeling van zijn ex-partner. Hij kreeg bij verstek een celstraf van 3,5 jaar opgelegd en een contactverbod van vijf jaar met zijn ex. Voor zover bekend wonen de vier minderjarige kinderen nog steeds in Gaza.
Zijn advocaat, Fariek Ilahibaks, vertelt: “Mijn cliënt wilde ze terug naar Nederland brengen, maar dat lukte hem volgens eigen zeggen niet. Nadat hij uit voorlopige hechtenis vrijkwam, reisde hij af naar Gaza om zijn kinderen te halen. Door problemen bij de grensovergang met Egypte in Rafah en omdat zijn schoonvader hem tegenhield, is het hem niet gelukt.”
Het ministerie van Buitenlandse Zaken bevestigt op de hoogte te zijn van het overlijden van Abu Shaeera. Een woordvoerder zei: “We bieden consulaire bijstand aan de nabestaanden in Nederland.” Dit is voor zover bekend de tweede keer sinds het uitbreken van de oorlog dat een Nederlander om het leven komt in Gaza.
Twee jaar geleden overleed een 33-jarige Nederlandse vrouw bij een Israëlisch bombardement op een markt, waarbij meerdere doden vielen. Zij was voor de oorlog op 7 oktober met haar gezin naar de Gazastrook afgereisd voor familiebezoek. Ze had meerdere keren zonder succes geprobeerd de grens met Egypte over te steken.
Italië dringt aan op veiligheidsgaranties voor pro-Palestijnse activisten op zee
De Global Sumud Flotilla, een vloot van tientallen schepen, vertrok begin september vanuit Barcelona richting Gaza. Aan boord bevinden zich activisten die protesteren tegen de oorlog en het humanitaire leed in Gaza. Momenteel zouden ze nog ongeveer 1000 kilometer van hun bestemming verwijderd zijn. De Israëlische krijgsmacht heeft al laten weten dat de vloot de gevechtszone niet binnen mag varen – in juni werden nog twaalf activisten opgepakt voordat ze de Gazastrook bereikten.
Italië reageert fel op de recente aanvallen op de vloot. Minister van Defensie Guido Crosetto veroordeelde de acties in de nacht van dinsdag op woensdag op scherpe toon, zonder een specifieke dader aan te wijzen. Het fregat Fasan zou onderweg zijn om de situatie te monitoren. Buitenlandminister Antonio Tajani benadrukte dat er Italianen meevaren, onder wie parlementsleden, en eiste dat Israël de internationale regels respecteert.
Ook de Europese Commissie uitte haar bezorgdheid. Een woordvoerder noemde geweld tegen de vloot “onacceptabel”, maar gaf ook aan begrip te hebben voor de aandacht die de activisten vragen voor de “ondraaglijke” omstandigheden in Gaza. Wel uitte de commissie zorgen over de risico’s die de deelnemers lopen.
Volgens de activisten zelf zijn ze in internationale wateren bij Griekenland aangevallen en geïntimideerd. In een verklaring meldden ze dat minstens twaalf granaten tot ontploffing zijn gebracht rond de schepen, dat een onbekende substantie op een boot terechtkwam en dat de communicatie verstoord raakte. Roos Ykema van MiGreat, aan boord van een Nederlands schip, deelde in een video mee dat iemand een “bijtende stof in het gezicht” kreeg. Zij noemde de aanval een schending van het humanitair recht en een oorlogsmisdaad. De vloot ziet het als een “poging van Israël om ons angst aan te jagen”.
Eerder deze maand zouden er al drone-aanvallen bij Tunesië hebben plaatsgevonden. Israël noemt de vloot een “jihadistisch initiatief” dat Hamas zou steunen.
Militair recht-expert Marten Zwanenburg geeft aan dat er onder juristen discussie is over de rechtmatigheid van Israëls optreden. “In internationale wateren mag je niet zomaar ingrijpen – daar is een juridische basis voor nodig,” legt hij uit. “Hoewel een land in oorlogstijd een blokkade mag instellen, is het de vraag of die blokkade legítiem is, vooral als humanitaire hulp wordt tegengehouden.” Volgens Zwanenburg is meteen geweld gebruiken tegen buitenlandse schepen sowieso onrechtmatig, zeker op grote afstand van Gaza.
Vrouw lost plasprobleem op creatieve manier op in tuincentrum
Een dame met enorme aandrang zorgde dinsdagmiddag voor een opmerkelijke scène in een tuincentrum in Roosendaal. Nadat ze geen toestemming kreeg om het toilet te gebruiken, pakte ze een emmer, plaste erin naast de kassa en gooide de inhoud vervolgens over de vloer. De eigenaar is woest. De Toiletalliantie, een belangenclub voor openbare toiletten, snapt de frustratie van de vrouw maar al te goed. “WC’s zijn vaak niet beschikbaar wanneer je ze nodig hebt.”
Eigenaar Hendrik-Jan Verheijen van Landerije Tuin & Dier in Roosendaal stond met verbazing toe te kijken. Tussen het verkopen van planten vroeg een vrouw aan de kassa of ze even naar het toilet mocht. Helaas zaten de toiletten verstopt en moest Verheijen haar, net als andere klanten, weigeren. De blonde dame gaf zich hier echter niet bij neer. “Dan ga ik wel hier zitten”, zei ze tegen de eigenaar. Ze griste een emmer, trok haar broek naar beneden en plaste er vol in, leunend tegen de kassa. Daarna kieperde ze de inhoud als een afscheidsgroet onder de balie door. “Ik kan het nog steeds niet geloven”, aldus Verheijen.
“Het is jammer dat dit juist in Roosendaal gebeurt, waar ze net zo hard hebben gewerkt aan extra openbare toiletten”, zegt een woordvoerder van de Toiletalliantie. Een voorval waarbij urine wordt gegooid is zeldzaam, maar de frustratie van de vrouw herkent hij wel. “We horen regelmatig dit soort verhalen.”
Hoge nood
“Je ziet vaak dat er wél toiletten zijn, maar dat ze op slot zitten of kapot zijn”, legt de woordvoerder uit. “Ondernemers denken soms: ‘Ach, wat maakt het uit?’, terwijl het ontzettend vervelend is voor mensen die rekenen op een toilet dat er niet blijkt te zijn.” Volgens de Toiletalliantie blijft daardoor één op de vier Nederlanders soms liever thuis, uit angst onderweg geen wc te vinden. Met 3,5 miljoen mensen die blaas- of darmproblemen hebben, is dat een serieus probleem. De organisage kritiseert het tekort aan openbare toiletten, iets wat ze zowel ondernemers als gemeenten aanrekenen. “Als je bij een grote kledingwinkel winkelt, ben je vaak een halfuur tot drie kwartier binnen. Dat is lang zonder wc voor sommigen. Dat kan echt beter.”
“Het is heel Nederlands om alleen aan de kosten te denken en niet aan de voordelen”, zegt de alliantie. De woordvoerder geeft een voorbeeld: “Stel dat deze mevrouw planten wilde kopen maar heel nodig moest, dan gaat ze misschien naar huis en mist de ondernemer omzet.”
Roosendaal scoort, Brabant niet
De alliantie houdt een ranglijst bij van hoe toiletvriendelijk een gemeente is. Roosendaal scoort redelijk goed. Maar dat was niet altijd zo, benadrukt de woordvoerder. “De gemeente stond eerst onderaan. De gemeenteraad was het zat en investeerde flink in nieuwe toiletten en het openstellen van bestaande wc’s.” Voor de rest van Brabant ziet het er minder goed uit. “De provincie staat op één-na-laatste, alleen Groningen doet het slechter”, zegt de alliantie. “In Waalre zijn bijvoorbeeld helemaal geen openbare toiletten. De gemeente zegt: ‘Je kunt bij een winkel naar binnen’. Maar met een blaasprobleem schiet je daar niks mee op.” Het cijfer voor Brabant is dan ook mager: een 4,4.
Wie echt niet meer kan ophouden, kan de HogeNood-app gebruiken om het dichtstbijzijnde toilet te vinden. In het geval van de blonde vrouw in Roosendaal had ze op slechts één kilometer afstand, ongeveer vier minuten rijden, kunnen plassen bij een fastfoodrestaurant.
65-jarige man rijdt dertig jaar stiekem zonder rijbewijs
Bij een verkeerscontrole op de Kringgreppel in Zundert ontdekten agenten woensdagmiddag iets opmerkelijks: een 65-jarige man uit Vlaardingen reed al dertig jaar zonder geldig rijbewijs! Blijkbaar had hij bijna dertig jaar geleden zijn rijbewijs moeten inleveren omdat hij medisch niet meer mocht rijden, maar was hij gewoon door blijven rijden.
Toen de wijkagenten hem controleerden, gaf de man meteen toe dat hij geen rijbewijs meer had. “Hij heeft het er lang vanaf weten te brengen, maar nu was het echt afgelopen”, schrijft de politie Weerijs op Instagram. De man zei tegen de agenten: “Ik wist dat dit een keer zou gebeuren.” Eerst probeerde hij er nog onderuit te komen door niet helemaal de waarheid te vertellen over wie hij was, maar de agenten trapten daar niet in. De man vertelde dat hij nog nooit eerder door de politie was aangehouden.
Er is een proces-verbaal opgemaakt en de man heeft een waarschuwing gekregen: als hij nog eens betrapt wordt, nemen ze zijn auto in beslag.
Een bijzondere carrièreswitch: eindigen waar je begon
Stel je voor: je eindigt je loopbaan op precies dezelfde plek waar je ooit begon. Niet iets wat je vaak ziet! Zeker niet als je zoals Gerrit van der Burg uit Breda eerst de hoogste baas van justitie was. Toch hangt hij donderdag zijn toga aan de wilgen op z’n allereerst werkplek in Breda.
Deze oud-politieman en aanklager heeft van dichtbij veel leed gezien. “Alleen al daarom doe je dit werk en zet je alles op alles om recht te doen.” Het vak zit hem in het bloed: “Mijn vader rolde na het verzet zo de politie in.” Gerrit studeerde rechten en volgde in 1982 zijn vaders voetsporen.
“De straatcriminaliteit was toen heftig. Junks die autoradio’s stalen, verloederde wijken, krakers en bankovervallen. Maar in sommige buurten hingen nog gewoon touwtjes uit de brievenbussen.” Als commandant van de mobiele eenheid kreeg hij te maken met enorm supportersgeweld: “In De Kuip vlogen de wc-potten me om de oren.”
Van der Burg wilde wat anders en belandde bij het OM in Breda. Daarna werkte hij op verschillende plekken in het land, waaronder het hoofdkantoor in Den Haag. Nu nadert hij de 67 en trekt hij weer de toga aan die hij 35 jaar geleden voor het eerst droeg – als officier van justitie, net zoals hij begon. “Heel ongebruikelijk, maar eigenlijk ook weer niet zo raar om je oude vak weer op te pakken, toch?”
De zaak die hij nooit vergat
“Mijn eerste grote zaak als officier? De moord op Susanne Pakosch in de Beekse Bergen.” Zomer 1994. Het meisje was op vakantie met haar ouders. Ze wilde trampolinespringen, maar liep een beveiliger tegen het lijf die haar wurmde. De Bredanaar herinnert het zich nog goed.
“We zaten op een straatfeest toen ik de melding kreeg. Het schemerde al. Ik arriveerde bij een naargeestig toiletgebouw. Daar lag zij.” Als leider van het onderzoek zette hij alles in gang. Daarna mocht hij naar huis, vol indrukken. “Het was drie uur ’s nachts, er zaten nog wat feestvierders. Ik zat vol, maar mocht er niks over zeggen. Thuis keek ik snel bij mijn dochtertje of ze al sliep. Die zaak is me altijd bijgebleven.”
De dader kreeg twaalf jaar cel. Tegenwoordig zou de straf veel hoger zijn, benadrukt Van der Burg. Hij bewaarde enkele vonnissen, ook dit – het raakt hem nog steeds. “Het peilloze verdriet bij slachtoffers of nabestaanden… alleen al daarom doe je dit werk, je doet je uiterste best.”
Andere zaken die indruk maakten
Ook de enorme ontuchtzaak rond zwemleraar Benno L. in Den Bosch liet een diepe indruk na. “We hadden een bijeenkomst in een sporthal. De gezichten van al die ouders – dat vergeet ik nooit meer.”
Als hoogste baas van het OM (2017-2023) zag hij extreem geweld, zoals bij de moord op misdaadverslaggever Peter R. de Vries. “Ongekend, opnieuw een drempel die we overgingen.” Of de ontdekking van een martelkamer in Wouwse Plantage, dankzij onderschepte chats. “Een doorbraak. Toen waren we ze een stap voor.”
Hij zag Brabant op de kaart komen als brandpunt van serieuze criminaliteit. “De aanslag op het gemeentehuis van Waalre was een wake-up-call. En de bedreigingen van burgemeesters. Er is te lang te weinig geïnvesteerd in de aanpak van onderwereldnetwerken. Die aanpak zou net zo vanzelfsprekend moeten zijn als de aanpak van klimaatverandering, waar we ook jaren vooruit kijken.”
Lessen en de toekomst
Er zijn zaken die extra aandacht verdienen, zoals femicide. “Let goed op wat vrouwen wordt aangedaan.” Hij kan zich ook kwaad maken om helpdeskfraude. “De brutaliteit, zo gemeen.”
Lessen uit zijn loopbaan heeft hij genoeg. “Ga nooit uit van vanzelfsprekende scenario’s. En: deel dilemma’s met collega’s, maak jezelf niet eenzaam.”
Zijn pre-pensioen is ingegaan, maar hij zal de komende tijd af en toe nog op de rechtbank te vinden zijn. Er zijn nog een paar processen die hij wil afronden. Breda blijft hij omarmen. “Ik hou van deze stad.”
html
School verbiedt pepernoten vanwege ongedierte
Leerlingen van het Van Maerlantlyceum in Eindhoven moeten hun pepernoten voortaan thuis laten. De school heeft een verbod ingesteld omdat het Sinterklaassnoep ongenode gasten aantrekt: kruipende beestjes die je niet in je klaslokaal wilt hebben.
Een pepernotenverbod klinkt misschien vreemd, maar het is realiteit. Roland Coolen, hoofdconciërge van de school, legt uit: “Je vindt overal pepernoten terug. Onze kelder lag helemaal vol met kruimels.” Volgens hem zorgt het voor een enorme bende, wat weer leidt tot een groter probleem. “Al die pepernoten trekken ongedierte aan.”
Pepernoten zijn ideaal om naar klasgenoten te gooien, maar als iemand erop trapt, ontstaat er veel troep. De leerlingen tonen begrip, aldus de conciërge. “Ze zijn teleurgesteld, maar wanneer je uitlegt waarom, snappen ze het wel.”
Gelukkig zijn de leerlingen hun snoep niet voorgoed kwijt. Ingenomen pepernoten krijgen ze aan het eind van de dag terug, om thuis op te eten.
Dit is niet de eerste school met zo’n verbod. In 2012 voerde het Dr. Knippenbergcollege in Helmond eenzelfde maatregel in, uit angst dat leerlingen ermee zouden gooien. “Ze liggen overal en worden kapot getrapt. Het veroorzaakt een enorme rotzooi,” zei de schoolleiding toen tegen het NOS Jeugdjournaal.
“`
