Recent Nieuws zaterdag 30 augustus, 2025 07:39
‘Maaltijdbezorger doodgereden door politie’ — hele Indonesië staat in rep en roer
‹Van woede om een toelage naar landelijke rel›
Wat begon als boosheid over een flinke woningbonus voor politici is compleet uit de hand gelopen. Inmiddels is het niet meer alleen over die toelage: het hele land wil gerechtigheid én een flinke schoonmaak bij de politie.
‹Waarom Affan Kurniawan centraal staat›
De jongen die het hele verhaal op z’n kop heeft gezet, deed niet eens mee aan de protesten. Affan werkte als bezorger voor Gojek en Grab – dus die scooters die we in Nederland ook steeds vaker zien rijden – en werd door een politiewagen geschept. Sindsdien is de boel ontploft.
‹Geëindigd in massaal motorverkeer in Jakarta›
Gisteren stroomden honderden bezorgers van Gojek en Grab samen in Jakarta om Affan de laatste eer te bewijzen. Er werd fanatiek geroepen: “Moordenaar, moordenaar!”
Pendi Nasir, een 43-jarige motorrijder die meeliep, vroeg direct om openheid:
“We willen niet dat nog een collega dezelfde kant op gaat. Kom éérst met een écht onderzoek en pak vervolgens de verantwoordelijken.”
‹Scholen dicht, banken gesloten – het leger is erbij›
Door de groeiende onrust gingen veel scholen en banken op slot en werkte menig Jakartaan gewoon thuis. Lokaal tv-materiaal laat zien dat camouflagetrucks met militairen op allerlei plekken geparkeerd staan – een ongekend schouwspel in de hoofdstad.
‹Surabaya, Solo, Makassar… maar ook diep in Papua›
Het is dus echt landelijk:
– Surabaya: demonstranten ramden hekken neer, staken voertuigen in de fik en bestormden het gouverneurskantoor. Veiligheidsdiensten beantwoordden vuur met traangas en waterkanonnen, maar de menigte sloeg terug met knallend vuurwerk en houten knuppels.
– Andere steden waar de vlag uitging: Solo, Yogyakarta, Medan, Makassar, Manado, Bandung – zelfs Manokwari aan de verste punt van Papoea.
‹80 jaar vrij… en nu dit?›
Ironie: eerder deze maand vierde Indonesië nog feestelijk tachtig jaar onafhankelijkheid. RTL-correspondent Thom Schelstraete was voor die gelegenheid ter plekke, zie de video in de originele reportage.
“25 mensen kwijt, de stad is kapot” – een zwarte dag in Kyiv
De Oekraïense hulpdiensten lieten op Telegram zien wat er werkelijk gebeurde: woonblokken lagen in puin, ramen waren verdwenen en steen lag door straat alsof het kinderspeelgoer was. Van de vijfentwintig slachtoffers woonden er tweeëntwintig in één appartementencomplex dat als kaartenhuis instortte. Overal in Kyiv zagen redders hetzelfde beeld: mensen zoeken tussen het puin, sommige redders op hun knieën, hopend op geluid onder het puin. President Volodymyr Zelensky noemde het de tweede grootste Russische luchtaanval sinds de oorlog in februari 2022 begon. Volgens hem vlogen er 629 raketten en drones door de nachtelijke lucht, waarvan de Oekraïense luchtmacht er 598 probeerde te onderscheppen. Zelensky was helder in zijn boodschap: Rusland kiest nog altijd voor raketten in plaats van onderhandelen. Een kantoor van de Europese Unie werd ook geraakt; de medewerkers bleven ongedeerd, maar vanuit Europa klonk een koor van verontwaardiging. President Macron, Von der Leyen en onze eigen defensieminister Ruben Brekelmans lieten via Twitter weten: dit was te ver. Verslaggever Chris Colijn sprak ter plekke getuigen en voegde toe hoe stil de stad ineens leek, ondanks alle sirenes.
“Mag er ook nog een kruimel brood door?” – EU valt Israël steeds harder aan, maar straf blijft uit
Israël zwoer begin juli sneller humanitaire hulp naar binnen te laten. In de praktijk komen er net genoeg trucks door om het beeld te laten kloppen – ruim honderd per dag, volgens de laatste telling. Niet bepaald file voor de grens dus. Experts zeggen dat er een veelvoud nodig is om de ergste hongersnood te bezweren, dus voorlopig houden de hongerpieken alleen pauze.
Eind vorige maand gaven verschillende EU-buitenlandministers al een waarschuwtje: meer karren aan de kant, anders komen er sancties. De dreiging klinkt nu serieuzer dan ooit, maar een meerderheid is er nog niet. Spanje en Ierland blijven de cheerleaders van het sanctiekamp, terwijl Nederland nu ook z’n spandoek omhoogsteekt (“meer druk, dames en heren!”). Grootmachten Duitsland en Italië houden nog steeds de rem erin; ze zeggen wel steen en been maar knijpen toen het aankwam op het schrappen van handelsvoordelen uit het EU-associatieverdrag.
Demissionair minister Ruben Brekelmans zag het zondag in Kopenhagen met eigen ogen. “Er wordt keihard gewerkt om iedereen op één lijn te krijgen”, aldus de bewindsman, die eerlijk is over de uitkomst: “Of dat lukt, durf ik niet te voorspellen.” De vergadering was informeel, dus besluiten = nul; maar als, tegen alle verwachtingen in, een meerderheid opstaat kan het binnen mum van tijd alsnog knallen.
Politiek verslaggever Roel Schreinemachers kijkt er met de nodige scepsis naar. “Als de EU verdeeld blijft, trekt Netanyahu simpelweg zijn schouders op.” Zelfs mét een meerderheid blijft de hamvraag: heeft de Israelische regering er uberhaupt last van? Brekelmans zucht: “Als we met een brede EU-meerderheid deze stap zetten, zal dat best indruk maken. Maar of het Netanyahu’s roadmap verandert… ik zou er niet op rekenen.”
Trump krijst “Genoeg!”, India bespaart miljardjes met spotgoedkope Russische olie
Waarom Trump nu ineens kwaad is op India
Voor wie Trump de afgelopen jaren niet heeft gevolgd: hij houdt niet van landen die volgens hem “oneerlijk” handelen. En India? Die heeft sinds de oorlog in Oekraïne flink ingeslagen bij de Russische oliekraan. Het gevolg: spotgoedkope benzine voor de Indiase consument én een enorme besparing voor de Indiase schatkist. Volgens schattingen van het Indiase onderzoekscentrum GTRI tikt die besparing inmiddels de 17 miljard dollar aan. Andere analisten, zoals Petras Katinas van het Finse CREA, denken dat het zelfs richting de 33 miljard dollar kan gaan.
Trump ziet dat niet zitten. Zijn boodschap: “Als jullie Russische olie blijven kopen, betaal je straks gewoon 50% extra om je spullen de VS binnen te krijgen.” En dat is precies wat er nu gebeurt.
Van 25% naar 50% heffing in één klap
Eind juli ging de eerste tik erin: een importheffing van 25% op Indiase producten. Een week later kondigde Trump al aan dat het tarief binnen 21 dagen zou verdubbelen naar 50%. Reden? Die Russische olie. En omdat India niet van plan is om ermee te stoppen, is de straf nu dus van kracht. Kleding, schoenen, meubels, chemicaliën – alles wordt nu meteen 50% duurder voor Amerikaanse importeurs. Alleen chips, elektronica en medicijnen kregen een vrijbrief.
De gevolgen: roepie in de put, banen op de tocht
De VS is veruit de belangrijkste afzetmarkt voor Indiase spullen: vorig jaar ging er voor 87 miljard dollar aan export naar de VS. GTRI waarschuwt dat honderdduizenden banen op de tocht staan. De Indiase roepie reageerde meteen en zakte vandaag naar een nieuw dieptepunt tegenover de dollar.
De verwachting is dat de Indiase export naar de VS binnen een jaar kan kelderen naar zo’n 50 miljard dollar. Andere Aziatische landen zoals Vietnam, Bangladesh en Pakistan staan al te trappelen om die markt over te nemen.
Waarom India niet zomaar kan stoppen met Russische olie
India haalt op dit moment zo’n 40% van alle olie uit Rusland. Volledig stopzetten? Onmogelijk, stellen interne ramingen van de Indiase regering die Reuters in handen kreeg. De benzineprijzen in India zouden door het plafond schieten én de wereldwijde olieprijs zou meteen naar 200 dollar per vat kunnen knallen.
Daarnaast raffineert India de goedkopere Russische olie en verkoopt het de eindproducten – denk benzine en diesel – met winst door aan landen die Rusland zelf boycotten. Volgens Trumps handelsadviseur Peter Navarro belandt dat geld rechtstreeks in “Poetins oorlogskas”.
Modi, Poetin en Xi: onverwachts samen in Shanghai
De timing is opmerkelijk. De Indiase premier Modi reist dit weekend – voor het eerst in zeven jaar – af naar China voor een top in Shanghai. Ook Poetin is van de partij. In één klap komen de twee grootste afnemers van Russische olie én de leverancier zelf samen. Op geopolitiek vlak is dat een stevig signaal naar Washington: de wereld wordt groter dan alleen de VS.
Amerikaans hof tikt Trump op de vingers: “Die importheffingen zijn niet door de beugel”
Je weet hoe Donald Trump vond dat Amerika weer “ere” moest krijgen in de wereldhandel? Zijn plan: importheffingen als stok achter de deur. Twee vliegen in één klap: handelsakkoorden opnieuw onderhandelen én de economische tegenstanders een lesje leren. Lekker simpel, dacht-ie.
De vrije val voor de ‘wederkerige’ tarieven
In april lanceerde het Witte Huis zogeheten ‘reciprocal tariffs’ – volgens Trump simpelweg “terugbetalen wat anderen ons aandoen”. Daarna volgde in februari een extra portie strafheffingen op producten uit China, Canada en Mexico. Maar het hof in Washington zet daar nu een forse streep door. De rechters oordeelden dat de president bevoegdheden uitstak die eigenlijk bij het Congres horen.
Trump reageert meteen op Truth Social
“Onjuist! De heffingen blijven lekker staan.” zo schrijft hij op zijn eigen social-kanaal. “De Verenigde Staten wint uiteindelijk altijd”, voegt hij furieus toe. Een “kneiterpartijdig” hof noemt hij het, hoewel hij de uitspraak dus blanco negeert.
Klacht met doorslaand succes
Verborgen in de dossiers zitten vijf kleine Amerikaanse bedrijven en twaalf staten met een Democratische gouverneur. Hun eis: alleen het Congres mag belastingen of heffingen invoeren – tenzij het die macht heel precies overdraagt. De rechters knikten. En weg vlogen de meeste maatregelen die Trump per decreet had ondertekend.
De uitzonderingen blijven staan
Let op, niet alles sneuvelt nu. De tweetaks op staal en aluminium overleeft deze klap. Die heffingen staan op een andere juridische poot en werden in juni nog altijd opgeschroefd naar 50 %. Gebruik jij buitenlands staal of aluminium voor je product? Dan krijg je nu nog steeds die halve importwaarde als extra belasting er bovenop.
Trump hoopt daarmee Amerikaanse fabrieken aan het draaien te krijgen en vreemde leveranciers het veld te laten ruimen.
Europa heeft al een deal
Voor onze EU voerde Brussel tot eind juli heen-en-weer-gesprekken met Washington. Het uiteindelijke resultaat: een vaste heffing van 15 % op Europees staal en aluminium. Die prik blijft staan, dus Nederlandse en Europese producenten kunnen (voorlopig) even ademhalen.
