Entertainment Nieuws maandag 04 augustus, 2025 19:31
Bram uit B&B Vol Liefde: “Ik schaamde me kapot na die knallerscène met Madelon”
“Het voelde als een soort koortsdroom”
Wel tv-ervaring of niet, terugkijken naar dat ene moment met Madelon ging Bram uit B&B Vol Liefde niet in de koude kleren zitten. “Opeens zie je precies hoe fel ze reageerde toen ik zei dat ik de klik niet voelde. Die blik! Ik werd er gewoon weer ongemakkelijk van, puur schaamte.” Madelon trapte meteen op beide benen en verdween uit beeld. “Het hele conflict leek wel in slow-motion, zo raar.”
Tijdens de opnames had hij nul verwachtingen, maar nu, terugkjikkend, denkt hij: wat was ik scheef van mijn stukje rol. Geen romantiek met Madelon dus; gelukkig kwam daarna Esra om de hoek kijken. Die had eerst oog op Joy uit Spanje, maar op de reünie bleek ze een stuk interessanter. “Eerst dacht ik: hm, Esra van de Joy-clan, dat gaat niks. Toen begon ze over tijd in Zweden op een boerderij en klik, we kletsten de tent bij elkaar.”
Het tweetal runt intussen hun eigen Zweedse mini-farm. De liefde bloeit, al kregen ze vorige week een tik te verduren toen hun trouwe viervoeter overleed. Esra kroop even terug in een Insta-berichtenlawine over het afscheid. “Binnen een paar uur was het voorbij, verschrikkelijk,” zegt ze. Bosdrukte herinnert Bran: “Zomertop in bezigheden dus, plus nog een tros jonge pups waarvoor we allebei klok rond klaarstaan.” Voorlopig lijken Bram en Esra compleet zelfvoorzienend te blijven. Hoe dat precies in zijn werk gaat, bekijk je hier.
Danny keert terug bij PowNed
Vooruit dan, toch nog gewoon PowNed! Danny Ghosen (47) stapt opnieuw daar binnen. Hij zegt in een persverklaring: “PowNed geeft me mega veel vertrouwen en alle ruimte om gave programma’s te maken. Ik vind het dik dat ik bij de publieke omroep door kan.”
Dominique Weesie, baas bij PowNed, is ook blij dat Danny er weer is. Hij heeft namelijk lef, gaat door als andere ophouden en zoekt verhalen die echt wat zijn. Precies dus waarom hij bij PowNed hoort.
Ken je Danny nog van Danny te plekke? Daarin stapte hij meteen Syrië in ná de val van Assad. Die reeks werd genomineerd voor de Zilveren Nipkowschijf. Typisch Danny, om dan net weer als kop-dicht-is-iedereen-weg-wij-kijken-wel verder.
Het OM gaat in hoger beroep: Bolle Jos moet 221 miljoen lospeuteren
“Uit te leggen? Nou, echt niet.”
De rechtbank hield het op een afkoopsom van 97 miljoen euro voor ‘Bolle Jos’ Leijdekkers. Het Openbaar Ministerie zegt: veel te weinig. Volgens het OM klopte de boekhouding die door de rechtbank werd gemaakt gewoon niet. Het verschil met de door het OM berekende schade: nog eens ruim 124 miljoen erbij, dus in totaal 221.675.808 euro dat de Bredase crimineel terug mag dokken.
Waarom die flinke tik erbovenop?
- Coca als belegging? De rechtbank beschouwde het geld dat Jos in drugs stopte gewoon als ‘bedrijfsrisico’. Volgens het OM slaat dat nergens op: kosten voor een drugsvoorraad tellen niet gewoon mee als kostenpost.
- Te smal tijdvenster Het OM denkt dat de rechter veel te kort keek naar de jaren waarin Jos zijn miljoenen binnenhaalde.
- Schatjes op naam van mama Een knalduur appartement in Dubai en een strakke horlogecollectie (alles op naam van zijn moeder) werden buiten rekening gelaten. Voor het OM geen discussie: uit app-berichten blijkt gewoon dat de spullen van Jos zelf zijn.
Verdwenen en geen euro te bekennen
Bolle Jos is er al bijna een jaar vandoor. Op papier moet hij dus 221 miljoen aftikken, maar zolang hij nergens te vinden is, blijft dat natuurlijk vooral een papieren tijger.
Als hij zich niet vrijwillig meldt, kan de rechter hem voor maximaal 1080 dagen (om precies te zijn: net geen drie jaar) opsluiten in een zogeheten gijzeling. Geen straf, maar een duwtje om alsnog te betalen. Niks betaald? Dan blijft dat bedrag gewoon staan.
Bekend van corruptie én kattenmuziek
De hele jeugd van Jos stond al in het teken van bruikbare vriendjes in uniform én juist de verkeerde vriendjes met pakjes. Wil je zien hoe hij van ‘nette jongen’ doorbrak naar gevreesd bazen-imago? Check het filmpje hieronder.
Denemarken viert 150-jaar zonder Andersen met mega-feestweek
Zeemeerminnen, lelijke eendjes en leeuwtjes met saai haar: heel Denemarken kleurt de komende weken oranje-blauw-groen voor één van de grootste kindvriendelijke schrijvers ooit. 150 jaar nadat Hans Christian Andersen zijn pen neerlegde wordt de hele maand augustus helemaal in het teken van sprookjes.
Van Odense tot Kopenhagen: overal Andersens geest
Andersen-zelf werd geboren in Odense op 2 april 1805 en verraste de wereld later met pareltjes als De kleine zeemeermin en Het lelijke eendje. Kopenhagen was de plek waar hij uiteindelijk op 4 augustus 1875 zijn laatste bladzijde schreef. Nu, precies anderhalve eeuw later, dragen alle Deense steden dezelfde titel: “Andersen voor altijd”.
Programma bomvol
Geen honger naar leesvoer: in Odense staan musicals, lezingen en mega-kunstwerken op het programma die 365 dagen Andersens magie in slechts een paar weken proppen. Kinderen krijgen mini-workshops, volwassenen krijgen serieuze boekbesprekingen en iedereen mag z’n eigen eendje knutselen. (Garantie: word je niet spontaan ff swan.)
Mariska staat haar handen in het haar: “Dit had ik écht niet verwacht!”
“Ik had nooit gedacht dat mensen óns naam ineens zó vaak zouden roepen, maar het overkomt me nu bijna dagelijks”
Stel je voor: je zit gewoon op een terrasje in je eigen dorp en voor je het weet krijg je applaus alsof je net een marathon hebt gelopen. Vorige week liep dat zelfs zo ver dat Mariska – jawel, de lieve dame uit Married at First Sight – spontaan een selfie-actie begon met de hele tent, omdat het anders niet meer te doen was met al die verzoekjes.
Die cliffhanger over mijn verjaardag dan? Nou, Peter had niet één cadeau, maar een hele ervaring bedacht: een relaxdag bij de sauna. Alleen al het idee dat hij, de eeuwige “ik douch altijd koud”-man, nu met mij naar een stoombad gaat, vind ik hilarisch.
Mijn verjaardag zelf verliep überhaupt fantastisch. ‘s Avonds besloten we even naar de kermis te gaan. Ideaal weer, lange rijen friet en natuurlijk een reuzenrad waar we kort stiekem even normaal konden zijn – nou ja, tot een meisje schreeuwde: “Kijk, dat zijn dé mensen van dat programma!” Waarop haar vriendin antwoordde: “Oh ja, B&B Vol Liefde!” Ze kwamen erachter toen we niet op een ontbijtbed bleken wachten, maar gewoon op een suikerspin.
De aandacht op socials is echt next level. Toen we voor het eerst een kiekje van onze pizza’s plaatsten, dachten we: hooguit vijf likes en één reactie van Peters moeder. Nou, denk meer 5.000 likes en honderden berichtjes vol bak-tips, brillen-adressen en complimenten over onze “calm vibes”. Mensen klagen zelfs dat we té saai zijn. Geen ruzie, geen ontplofte taarten – gewoon twee nerds die koffie zetten en soms cake bakken. Maar schijnbaar is dat precies wat de wereld nu wil!
Persoonlijk vind ik het vooral bizar dat volgers vragen naar mijn moisturizer – alsof ik ooit beauty-goeroe ben geweest. Maar ergens ook heel lief. Ik swipe dus braaf terug met “Dit merk, maar hij is uit de drogist hoor!”, terwijl Peter intussen bedenkt hoe we van een vlog een mini-sitcom kunnen maken met onze kat als figurant.
Via Insta kregen we ook het trucje dat we beter carrouselletjes moeten posten dan één foto. Dus hup: eerst een close-up van een chocoladetaart, dan een samen-selfie erachteraan. Alles mag, zolang het leuk blijft. En geloof me: een gratis bioscoopkaartje nemen we zéker aan, maar over bakken laten we niets meer zeggen. Komt er een webserie Bakken met Maris? Wie weet.
Over twee weken pak ik mijn koffer richting Noordwijk – de thuishaven van Peter – en daar wil hij mee op de kiek bij zonsondergang. Hoe dat bezoek afloopt? Dat lees je volgende keer van hem. O ja, en voor het eerst sinds maanden hebben we een mijlpaal geprikt: 29 juli waren we dus precies negen maanden getrouwd. Kleine sprong naar het jaar, maar toch: confetti in mijn hoofd!
Rowan laat tranen rollen met lieve boodschap aan baby Marley: ‘Wat wij hier nu samen mogen delen is zó bijzonder’
De ruim twee weken geleden geboren Marley ligt diep te slapen in haar wiegje, maar mama Rowan heeft nog wel even wat hartjes op papier nodig. Ze tikt een brief voor haar dochter waarin ze openhartig terugkijkt op het gebitten-lange pad dat naar deze prachtbaby leidde. “Als ik naar je kijk, zo liefjes met je handjes onder je wangen, overvalt me zoveel geluk,” schetst Rowan.
Een kind krijgen bleek voor haar en vader Astleigh lange tijd een flinke hobbel. “De strijd was echt heftig, met alle hoogte- en dieptepunten ertussen. Maar wat heeft Astleigh sterk voor ons samen opgekomen – we hebben gewoon niet losgelaten,” vertelt ze in de brief. Telkens wanneer de zwangerschapssticks negatief uitpakten of telefonisch slecht nieuws kwam, bleef hun hoop slapen – tot Marley er op een dag wél was en alles klein en intens mooi leek te worden.
Want lieve Marley, volgens Rowan moet je altijd weten dat je gewoon kunt binnenwandelen bij papa en mama, ongeacht het verhaal dat je meesleept. “We kunnen praten tot de kippen gaan slapen en zullen je nooit voor gek verklaren.” Het slot woog zwaar op het toetsenbord: “Als je later deze brief leest: denk dan even aan het moment dat ik nu voel. Ik ben ongelooflijk trots op jou, gewoon om wie je bent. Jij bent het mooiste hoekje in ons leven en we houden zielsveel van je.”
