Entertainment Nieuws woensdag 14 mei, 2025 19:32
Nederlandse VR-Documentaire over Joodse Vrouw uit Tweede Wereldoorlog in Cannes
Hey daar! Weet je nog hoe ik het laatst had over indrukwekkende verhalen die op een bijzondere manier worden verteld? Nou, vandaag staat de schijnbaar eindeloze wereld van virtual reality weer eens in de belangstelling. In Cannes, op een van de grootste filmfestivals ter wereld, gaat een superinteressante Nederlandse VR-documentaire van start. En wat maakt deze documentaire zo bijzonder? Het draait om de herinneringen van een 86-jarige vrouw die tijdens de Tweede Wereldoorlog haar ouders verloor.
Sonja de Lange werd geboren in Amsterdam vlak voor de oorlog begon. Ze groeide op in een buurt vlak achter het Concertgebouw en later verhuisde ze met haar familie naar Apeldoorn. Haar vader werkte daar als bouwkundige bij een psychiatrische inrichting speciaal voor Joden. Toen alles misging in 1943 en de inrichting leeggehaald werd, moesten haar ouders een ongelooflijk moeilijke keuze maken: hun dochters aan vreemden toevertrouwen zodat ze konden overleven. Sonja was toen pas drie jaar oud. Helaas werden haar ouders gedeporteerd naar Auschwitz, waar ze uiteindelijk omkwamen. Gelukkig overleefden Sonja en haar zus door onderduiken bij verschillende adressen in Nederland. Na de oorlog werden ze per boot naar Suriname gebracht, waar ze een nieuw leven konden beginnen.
Maar hoe herinnert Sonja zich al die jaren terug? Nou, dat is precies wat de makers van deze documentaire wilden ontdekken. “Ze zegt zelf dat ze eigenlijk niets te vertellen heeft,” vertelt Maartje Wegdam, een van de regisseurs. Maar volgens haar en haar collega Nienke Huitenga Broeren zit er veel meer in haar verhaal dan ze zelf denkt. Het verhaal bestaat niet uit een rechte lijn, maar uit stukjes en beetjes – lacunes, zoals ze het noemen. Dat wil zeggen: er zijn leemtes en vaagheid, maar ook heel krachtige momenten die haar leven hebben gevormd.
De manier waarop dit wordt verteld? Supercool! Je loopt een ruimte van ongeveer 5 bij 4 meter binnen, zet een VR-bril op en dan begint de audio. Je hoort gesprekken tussen Sonja en de makers. De hele ervaring duurt iets langer dan een halfuur en voelt alsof je onderdeel bent van het gesprek. Afhankelijk van hoe je je beweegt of waar je naar kijkt, zie je andere dingen. Dus iedereen krijgt eigenlijk een ander verhaal mee!
In de VR-wereld kom je bijvoorbeeld terecht in verschillende versies van Sonja’s ouderlijk huis in Amsterdam. Een keer zie je een blauwdruk, een andere keer een gedetailleerde versie gebaseerd op brieven die Sonja en haar ouders hebben geschreven. Ook bezoek je plekken die belangrijk waren in haar jeugd in Paramaribo. Maar soms zie je alleen maar leegte, omdat sommige herinneringen gewoon weg zijn. “Dat is juist menselijk,” zegt Broeren. “Soms zijn herinneringen helder, andere keren minder.”
Deze digitale documentaire ging vorig jaar al voor het eerst live tijdens het International Film Festival Rotterdam, maar nu staat ze in de competitie voor immersive films op het festival in Cannes. Overigens zijn er twee andere Nederlandse projecten geselecteerd: From Dust, een VR-opera met kunstmatige intelligentie, en Rietland, een film over een rietsnijder die een lijk vindt en daardoor last krijgt van een schuldgevoel. Deze laatste film is zelfs genomineerd voor La Semaine de la Critique, een apart programma voor veelbelovende filmmakers.
Dus als je interesse hebt in verhalen die je echt meemaken, dan moet je dit soort innovatieve films beslist in de gaten houden!
Jamie Lee Curtis vertelt over haar jeugdige ervaring met plastische chirurgie
Wist je dat Jamie Lee Curtis al op jonge leeftijd een beslissing nam die ze tot op de dag van vandaag betreurt? In een interview met 60 Minutes opent de 66-jarige actrice zich over een pijnlijk moment in haar carrière. Volgens Curtis weigerde een cameraman destijds om haar te filmen omdat hij haar uiterlijk niet mooi vond. “Hij zei tegen me: ‘Ik ga je vandaag niet filmen, want je hebt wallen.’ Ik was toen pas 25 en dat voelde als een enorme vernedering,” vertelt ze openhartig.
Nadat de opnames klaar waren, besloot Curtis direct iets aan haar uiterlijk te veranderen. Ze stapte onder het mes voor een kleine operatie. Maar zoals ze nu bekent: het was geen succes. “Het resultaat was gewoon niet wat ik had gehoopt. En dat terwijl ik nog maar net volwassen was. Ik heb er meteen spijt van gekregen en dat gevoel is nooit meer weggegaan,” zegt ze.
Deze ervaring heeft Curtis bijgebleven en inspireert haar nu om andere vrouwen te motiveren om trots te zijn op wie ze zijn. “Ik geloof echt in het idee dat je mooi bent zoals je bent. Deze operatie was simpelweg een vergissing die ik niet meer wil herhalen,” benadrukt ze.
Stefan reageert op scheiding met Dennis: een dansende boodschap vol emotie
Nou, wat een situatie! Stefan, die je natuurlijk kent van zijn tijd in Married at First Sight, heeft weer iets gedaan wat de aandacht trekt. Gisteren postte hij een video op Instagram die heel wat mensen aan het praten zette. Is hij eindelijk over zijn scheiding met Dennis heen? Of is dit gewoon een manier om zijn gevoelens te uiten?
In de video laat Stefan zien dat hij nog steeds weet hoe hij de spot kan drijven met de situatie. Met een blonde pruik op en een grote glimlach danst hij alsof er geen morgen is. Hij maakt zelfs een grapje door te vragen of je “met terugwerkende kracht een e-motie van wantrouwen kunt indienen”. Nou ja, als dat niet sarcastisch is! Hij doet net alsof hij het voor een vriend vraagt, maar wie gelooft dat nou echt?
En dan komen die hashtags onder zijn post. Stefan laat zich niet klein krijgen en plaatst een verwijzing naar wat Dennis ooit zei over hem: “blijkbaar onderontwikkeld”. Oei, dat was een flinke steek onder water! Kennelijk neemt hij het zijn ex-man nog steeds kwalijk dat-ie dat in een gesprek met de experts zei.
Wat leuk is, is dat Stefans fans massaal reageren. Femke, die zelf ook meedeed aan Married at First Sight en trouwde met Olof, schreef dat haar mama al zei dat Stefan allesbehalve saai is. En Suzanne, uit een vorig seizoen, vond hem zo leuk dat ze bijna stukging. Wat lief toch!
Tijdens het koppelsweekend ging alles mis tussen Stefan en Dennis. Toen Dennis aankondigde dat hij het huwelijk niet wilde voortzetten, raakte Stefan helemaal overstuur. Het was een emotionele bom die de sfeer compleet verpestte. Maar nu lijkt Stefan zijn eigen weg te vinden en laat hij iedereen weten dat-ie niet gebroken is door de scheiding.
De Broers Menendez Naderen Vrijheid
Nou, dit is echt een belangrijk moment in de geschiedenis van Erik en Lyle Menendez. De broers, die al meer dan 35 jaar achter de tralies zitten voor de moord op hun ouders, hebben eindelijk een doorbraak geboekt. Gisteren heeft een rechter in Los Angeles besloten dat hun straf moet worden herbeoordeeld. In plaats van levenslang zonder kans op vrijlating, kunnen ze nu in aanmerking komen voor vervroegde vrijlating. Dat komt doordat de rechter vond dat ze geen gevaar meer vormen voor de samenleving en dat ze zichzelf enorm hebben verbeterd.
Deze zaak speelt al sinds augustus 1989, toen de broers hun ouders op brute wijze vermoordden. Destijds werden er verhalen verteld over seksueel misbruik, maar die werden niet meegenomen in het proces. De jury vond hen schuldig, en de rechter gaf hen een levenslange straf zonder mogelijkheid tot vrijlating. Maar tijden zijn veranderd, en dankzij documentaires en een serie op Netflix is de zaak weer in het nieuws. Het publiek kijkt nu met andere ogen naar seksueel misbruik, en dat heeft de broers veel steun opgeleverd.
In al die jaren in de gevangenis hebben Erik en Lyle zich ontwikkeld tot modelgevangenen. Ze hebben anderen geholpen en zelfs bijgedragen aan het rechtmatig pad van andere gevangenen. Het proces was al een paar keer uitgesteld, maar uiteindelijk vond het plaats dinsdag. De rechter besloot om hun straf om te zetten naar 50 jaar tot levenslang. Dit betekent dat ze nu officieel een verzoek kunnen indienen voor vervroegde vrijlating. Een soort commissie, de parole board, zal bepalen of ze daarvoor in aanmerking komen.
Anamaria Baralt, een nicht van de broers, was emotioneel na de uitspraak. “We zijn zo blij en hoopvol,” zei ze tegen de camera’s. “Dit is ook een grote overwinning voor de advocaten en vooral voor Erik en Lyle zelf. Hun gedrag in al die jaren heeft echt gewerkt.” Mark Geragos, een topadvocaat die hen vertegenwoordigt, was trots: “Na 35 jaar is dit een fantastische dag voor hen. Ze hebben het goed gedaan.”
Maar niet iedereen is blij. De aanklagers waren fel tegen de herbeoordeling en denken dat de broers nog steeds vast moeten zitten. Ze kunnen nog hoger beroep aangaan, hoewel ze dat nog niet hebben aangekondigd. Naast deze zaak lopen er nog andere procedures, zoals een gratieverzoek bij de gouverneur van Californië en een poging om de hele zaak opnieuw te bekijken.
Kees Berghuis: Van VVD-spindoctor naar hoofdredacteur bij WNL
Zo te horen staat er weer een verandering in de wereld van media en politiek op het programma. Kees Berghuis, die al jarenlang als spindoctor voor de VVD actief is, stapt opnieuw over naar de media. Deze keer neemt hij de rol van hoofdredacteur aan bij omroep WNL. Dat is volgens bronnen bij de NOS een feit. Maar hoe zit dat precies?
Berghuis wordt aangesteld omdat zijn voorganger, Bert Huisjes, na een kritisch rapport van KPMG heeft moeten stoppen met zijn werk als hoofdredacteur. Het rapport wees onder meer op een leidinggevende stijl die soms wat te hardvochtig werd gevonden. Hoewel Huisjes nog steeds een rol speelt in het bestuur van WNL, waren er flink wat medewerkers die daar moeite mee hadden.
De nieuwe taak van Berghuis? Hij moet ervoor zorgen dat WNL, een omroep die zichzelf omschrijft als een platform voor “de brede liberaal-conservatieve stroming” in Nederland, weer soepeler en kalmer gaat draaien. Voor wie dit niet wist: WNL staat achter populaire programma’s zoals Goedemorgen Nederland, Stand van Nederland en Café Kockelmann. De VVD heeft altijd pleitbezorgd voor een kleinere publieke omroepstructuur, met minder verschillende omroepen en lagere bureaucratie. Overigens is er al sprake van een reorganisatie van de hele sector door het kabinet.
Het was echter geen rozengeur en maneschijn bij WNL voordat Berghuis arriveerde. Er heerst behoorlijk wat ontevredenheid onder (oud-)medewerkers over de cultuur binnen de organisatie. Huisjes werd namelijk beschuldigd van intimidatie, vriendjespolitiek en zelfs discriminatie op basis van geslacht. In februari eiste voormalig presentator Margreet Spijker dat het rapport openbaar zou worden gemaakt, maar de rechter vond dat dat te veel privacy van andere medewerkers zou schenden.
En wat nu Berghuis? Sinds 2015 was hij de hoofdvoorlichter en spindoctor van de VVD-Kamerfractie. Voordat hij in de politiek terechtkwam, werkte hij van 2006 tot 2015 als chef van de Haagse redactie bij RTL Nieuws. Wie hem kent uit die tijd, herinnert zich misschien ook de stunt waarbij hij de microfoon van een journalist van Left Laser wegsmeet – een gebeurtenis waarvoor hij later zijn excuses aanbood. Daarvoor was hij politiek assistent van toenmalig minister van Financiën Gerrit Zalm.
Dus zo te zien gaat Berghuis weer een nieuwe uitdaging tegemoet. Of dit betekent dat WNL een nieuwe wind van verandering zal meemaken, blijft afwachten.
De overlijden van een filmlegende: Robert Benton
Nou, dit is echt triest nieuws uit de wereld van het filmmaken. Robert Benton, die twee Oscars won met zijn werk aan Kramer vs. Kramer (1979), heeft ons op zijn 92ste verlaten. Hij was niet alleen een geweldige regisseur, maar ook een getalenteerd scenarioschrijver die zijn sporen al legde in de jaren ’60.
Benton begon eigenlijk helemaal niet in de filmwereld, maar als art director bij het tijdschrift Esquire. Toen hij daar wegging, besloot hij scenario’s te schrijven, zelfs al had hij enorm veel last van dyslexie. Samen met David Newman, een oude collega van Esquire, schreef hij een script dat later een echte klassieker zou worden: Bonnie and Clyde. Het duurde even voordat iemand het serieus nam, maar toen Warren Beatty het ontdekte, werd alles anders. In 1967 kwam de film eruit, met Beatty en Faye Dunaway in de hoofdrollen. Hoewel sommige critici aanvankelijk niet enthousiast waren over het geweld in de film, werd Bonnie and Clyde uiteindelijk een enorme hit. Met een budget van slechts 2,5 miljoen dollar haalde de film niets minder dan 70 miljoen dollar op! Tot op de dag van vandaag staat de film hoog genoteerd in lijsten van de beste Amerikaanse films ooit.
In de jaren daarna bleef Benton succesvol, hoewel hij nooit meer zo’n doorslaand succes had als met Bonnie and Clyde. Hij schreef bijvoorbeeld mee aan de eerste Superman-film uit 1978, waarin Christopher Reeve de titelrol speelde. Daarnaast regisseerde hij films zoals Bad Company (1972), een western met Jeff Bridges, en The Late Show (1977), een donkere komedie die hem een Oscarnominatie opleverde voor zijn scenario.
Zijn grootste triomf kwam in 1979 met Kramer vs. Kramer. Hij adapteerde de gelijknamige roman van Avery Corman, waarin een egocentrische reclameman ineens alleenstaande vader wordt nadat zijn vrouw hem verlaat. Als ze later terugkomt, ontstaat er een emotionele strijd om de voogdij van hun kind. Met Dustin Hoffman en Meryl Streep in de hoofdrollen won de film vijf Academy Awards, waaronder Beste Film, Beste Regie en Beste Bewerkte Scenario. Wat een prestatie!
In 1985 kreeg hij opnieuw een Oscar voor zijn scenario van Places in the Heart, een dramafilm over een vrouw die in de jaren ’30 een boerderij in Texas moet runnen na de moord op haar man. Het verhaal baseerde hij op verhalen uit zijn eigen familie en jeugdherinneringen. Over de Academy Awards zei hij ooit: “Als je naar de prijsuitreiking gaat, zie je mensen met wie je ruzie hebt gehad, vrienden, mensen die je al tientallen jaren niet hebt gezien… Het is net je familie. En dat heb ik mijn hele leven gezocht.”
