Sport Nieuws zondag 14 december, 2025 15:50
Een emotionele terugkeer: Bastien speelt weer na zware beroerte
Samuel Bastien heeft zaterdagavond eindelijk weer gevoetbald voor Fortuna Sittard. Dat is heel bijzonder, want de Belgische middenvelder kreeg acht maanden geleden te maken met een zware beroerte. Zelf zegt hij erover: “Ik was er bijna niet meer.”
Een angstige tijd in het ziekenhuis
In april lag hij drie dagen lang in coma in het ziekenhuis. Hij was toen zelfs bang dat hij zou overlijden. “Ja, het was heel moeilijk voor mij. Voor mijn familie en ook voor mijn kinderen. Ik heb ook voor hen gevochten. Ze waren een grote kracht voor mij,” vertelt Bastien. Een tijd lang kon hij niet lopen en zat hij in een rolstoel.
De strijd om terug te keren
De artsen in het ziekenhuis waren niet optimistisch over zijn toekomst in het voetbal. “Ze vertelden me dat voetbal voor mij voorbij zou zijn. Maar dat was echt geen optie voor mij,” zegt hij. Zijn herstel was zwaar. “Toen ik uit bed kwam, heb ik elke dag gevochten voor dit moment. Ik ben heel blij dat dit moment is aangebroken.”
Een nieuwe kijk op het leven
Bastien heeft in eigen land gerevalideerd en is door deze ervaring anders naar het leven gaan kijken. “Ik zie het nu echt anders, want ik was er bijna niet meer. En nu sta ik hier vandaag. Ik ben terug. Ik ben weer een profspeler. Maar ik moet ook weer doorgaan. Ik moet elke dag blijven werken om mijn club te kunnen helpen.”
Blije reacties van ploeggenoten
Zijn terugkeer betekent ook veel voor zijn teamgenoten. Ploeggenoot Kaj Sierhuis was ontzettend blij. “Waar hij doorheen is gegaan, dat gun je niemand. Het is voor ons heel speciaal dat hij er weer bij is. We proberen hem zo snel mogelijk weer op te nemen in de groep en te helpen waar dat kan.”
Kort voor de Klassieker: plotseling hoop in Amsterdam, zorgen in Rotterdam
Lang leek het alsof Ajax als een gewond dier richting de Klassieker strompelde, klaar om te worden opgegeten door een hongerig Feyenoord. Maar na een paar heftige weken in beide steden ziet het beeld er opeens anders uit. In Amsterdam krabbelt men op uit een enorm diep dal. Onder interim-trainer Fred Grim zijn de laatste drie duels gewonnen en ziet het spel er weer een stukje beter uit. Midweeks werd er zelfs weer eens een Champions League-zege gevierd, na een sterke comeback in Bakoe.
Terwijl bij Ajax het ergste lijk te zijn geweken, begint het bij Feyenoord pas echt te spoken. Na een matige reeks met vier nederlagen in zes wedstrijden, volgde er woensdag een rampzalige avond in Praag. Een 1-3 voorsprong smolt daar weg tot een 4-3 nederlaag, waardoor de druk op coach Robin van Persie flink is toegenomen.
Maduro ziet weer aanknopingspunten bij Ajax
Hedwiges Maduro, oud-speler en ex-assistent bij Ajax, ziet de laatste tijd weer positieve signalen. “Ik zag woensdag tegen Qarabag eindelijk weer eens patronen, vooral met de bal. Inspelen, terugleggen, doorbewegen. Dat zag er goed uit,” zegt hij. Volgens Maduro komt die verbetering door een paar tactische keuzes van Grim. “Hij zet Ko Itakura in de ‘Henderson-rol’. Aan de bal spelen ze dus weer echt met één controleur, terwijl dat er eerder dit jaar soms twee waren. En bij balverlies zakt Itakura in en verdedigen ze, net als onder Farioli, met vijf man.”
Maduro snapt dat John Heitinga daar eerder in varieerde, maar zag ook dat het problemen gaf. “Voor deze groep is te veel verandering niet goed. En voor hoe het van buitenaf lijkt ook niet, dus dat zorgt voor onrust op twee fronten. Als iets niet goed gaat, kun je kiezen voor verbetering of voor verandering. Grim kiest duidelijk voor verbetering binnen hetzelfde plan en dat geeft spelers houvast.”
Ook een paar individuele keuzes werken goed, vindt Maduro. “In het combinatiespel is Kasper Dolberg gewoon heel belangrijk. En Sean Steur (die tegen Qarabag zijn basisdebuut maakte) is ook een echte Ajax-middenvelder, die heel makkelijk voetbalt.” Toch moet er volgens hem nog veel beter, vooral verdedigend. “Ze staan dan wel met vijf achterin, maar ze volgen nog te vaak de man in plaats van de zone te verdedigen. Daardoor wordt het toch uit elkaar getrokken en vallen er gaten.”
Hoe lang Grim nog blijft, is de vraag. Maduro hoopt voor de spelers dat er niet zomaar afscheid van de interim-trainer wordt genomen. “Dit is nu de juiste oplossing. Laat ze maar rustig een technisch directeur zoeken, die dan een volwaardige nieuwe hoofdtrainer meeneemt. De spelers van Ajax hebben genoeg verandering meegemaakt.”
Bij Feyenoord groeit de onrust
Bij Feyenoord is er onder Van Persie tactische stabiliteit, maar op andere vlakken gaat het minder. In de eredivisie valt de schade na een wisselvallige eerste seizoenshelft mee: ze staan tweede, achter PSV en ver voor Ajax. Maar in de Europa League is het vanaf de eerste speelronde, toen Feyenoord met veel reservisten van Braga verloor, een geploeter geweest. Met drie punten uit zes wedstrijden is het bijna voorbij.
Pierre van Hooijdonk zag de problemen donderdag tegen het Roemeense FCSB pijnlijk duidelijk worden. Na een 3-1 voorsprong en invalbeurten van Jordan Bos, Cyle Larin, Gonçalo Borges en Ayase Ueda ging het volledig mis. “Er zit al een tijdje meer druk op de ploeg,” zegt Van Hooijdonk. “Maar dat heeft Van Persie ook een beetje zelf in de hand gewerkt. Het is met de zomeraanwinsten constant wisselen geweest. De aankopen werden heel snel gepasseerd en die hebben nu weinig vertrouwen.”
Feyenoord haalde deze zomer een hele reeks nieuwe spelers, waaronder Bos, Larin, Borges en Sem Steijn. Vooral de nieuwe aanvallers hebben het zwaar en spelen weinig, maar ook op het middenveld is er – mede door blessures – veel onzekerheid. Van Persie nam Quinten Timber begin dit seizoen de aanvoerdersband af en gaf die aan Steijn. Maar ook hij was niet altijd zeker van zijn plek en is nu geblesseerd. Kortom, de vernieuwde selectie is nog niet op elkaar ingespeeld.
“Dat kun je niet alleen Dennis te Kloese (algemeen en technisch directeur) verwijten, want daar moet Van Persie ook wat van hebben gevonden,” aldus Van Hooijdonk. “Door al dat gewissel breng je onzekerheid in je team.” Daar moet Feyenoord snel iets aan doen. “Je hebt eigenlijk gewoon drie punten nodig, anders is het hek van de dam. Bij Brian Priske nam de druk vorig jaar ook snel toe, dat zal nu niet anders zijn.”
PSV wint krankzinnige pot na zeven goals en drie penalty’s
Wat een avond in het Philips Stadion! PSV heeft zaterdag met veel moeite de drie punten gepakt tegen Heracles. In een wedstrijd vol spektakel, met maar liefst drie penalty’s, leek het eerst een makkie voor de Eindhovenaren. Ze kwamen met 2-0 voor, maar gaven die voorsprong helemaal weg. Uiteindelijk was Guus Til de held met de winnende treffer: 4-3.
Trainer Peter Bosz schudde zijn opstelling weer eens flink door. Armando Obispo mocht beginnen en Ricardo Pepi stond in de spits. Voor de aftrap was er een mooi moment voor alle PSV’ers die niet meer onder ons zijn. Er klonk een minuut applaus en er werd een groot spandoek getoond voor oprichter Frits Philips, die twintig jaar geleden overleed.
De eerste goal kwam uit een strafschop. Na een goede actie tussen Dennis Man en Guus Til werd die laatste in het strafschopgebied onderuit gehaald. Damon Mirani kreeg geel, maar rood was ook mogelijk geweest. Ricardo Pepi bleef koel en maakte de eerste. Niet lang daarna kopte Armando Obispo de bal tegen de arm van een verdediger: penalty nummer twee! Ismael Saibari schoot raak en het leek een simpele avond te worden.
Maar vlak voor rust kwam de VAR nog even om de hoek kijken. Eerst leek het op een derde penalty voor PSV, maar het bleek een handsbal van Mauro Júnior in eigen zestien te zijn. Ex-FC Den Bosch-spits Jizz Hornkamp benutte de strafschop voor Heracles: 2-1.
Na rust kwam Heracles helemaal terug. Invaller Luka Kulenović maakte de gelijkmaker, waarna de ploeg uit Almelo zelfs de druk opvoerde. PSV-keeper Matej Kovar moest een paar topreddingen maken. Tegen de loop in scoorde Joey Veerman voor PSV, maar die vreugde was van korte duur. Door een fout in de opbouw maakte Hornkamp zijn tweede van de avond: 3-3.
Gelukkig voor PSV is Guus Til dit seizoen in topvorm. Na een actie van Sergiño Dest vond hij de ruimte in het strafschopgebied en schoof de beslissende 4-3 binnen. De opluchting bij de laatste fluit was enorm. PSV maakte het zichzelf onnodig moeilijk, maar pakte wel de winst. Dinsdag staat de volgende klus alweer op het programma: een bekerduel tegen amateurclub G.V.V.V.
Brons op WK handbal zou de perfecte afsluiter zijn voor Polman en Abbingh
Vierde worden en dus net naast het podium eindigen – dat idee alleen al vinden de Nederlandse handbalsters verschrikkelijk. Na een prachtig WK met aantrekkelijk handbal en volle tribunes in Rotterdam, maakte het onaantastbare Noorwegen helaas een bruut einde aan de euforie. Daardoor speelt Oranje vanmiddag om 14.30 uur de troostfinale tegen Frankrijk.
Voor Estavana Polman en Lois Abbingh wordt dit hun laatste optreden in Oranje. Zij maakten in 2019 in Japan al geschiedenis met goud, maar weten ook hoe het voelt om met lege handen te staan. Net als ex-internationals Tess Lieder en Danick Snelder, die toen ook wereldkampioen werden.
Een hecht team, net als in 2019
De voormalig keepster en cirkelspeelster zien duidelijke overeenkomsten tussen de gouden ploeg van toen en het huidige team. “In 2019 stond er een hecht team en dat zie je nu weer”, zegt Lieder, die nu ambassadrice van het toernooi is. “Met jonge speelsters die hun ogen uitkijken. En ook toen waren we aan het puzzelen en hadden we een groot sinterklaasfeest”, lacht ze.
Wonden likken en de blik vooruit
Zaterdag was het tijd om de wonden te likken: herstellen, evalueren en de focus verleggen naar Frankrijk – de onttroonde wereldkampioen die Oranje eerder in de groepsfase al versloeg. De deuren van het teamhotel bleven voor de media gesloten. “Het zal best even tijd hebben gekost om de teleurstelling te verwerken”, denkt Lieder. “Nu is het vooral mentaal: opladen en beseffen dat ze nog op het podium kunnen komen. Nederland moet zichzelf belonen voor het goede spel. Het is alles of niets.”
Snelder is positief: “Het hangt helemaal van Nederland zelf af. Als ze de moraal weer kunnen vinden, ben ik hoopvol. Het team is onwijs gegroeid dit toernooi. Maar Frankrijk zal er met alles wat ze hebben vol voor gaan.”
Een medaille als verdiend afscheid
Als schoonzus van de afzwaaiende Abbingh staat Lieder dicht bij het team. Ze hoopt vurig op een mooie afsluiter voor de twee vedettes, die in 2019 op hun allerbest waren – Abbingh werd topscorer en Polman zelfs beste speelster van het toernooi. “Deze meiden verdienen nog een medaille”, vindt Lieder. “Ik zou bijna zeggen dat ze het ook een beetje verschuldigd zijn aan Lois en Es. Gezien hun ervaring en rust zijn ze nog steeds cruciaal. Het zou een extra kroon op hun werk zijn.”
Een pittige slotstrijd
Beide ex-internationals verwachten een zware wedstrijd. “Het wordt lastig om nóg een keer van Frankrijk te winnen”, zegt Lieder. “Elke warming-up wordt zwaarder met de vermoeidheid. Dan moet je de adrenaline weer vinden. Dat lukte ons in 2017 en 2018, en dan win je toch brons.”
Genieten van het WK in eigen land
Hoe het ook afloopt, Lieder en Snelder hebben enorm genoten van het toernooi in Nederland. Lieder kreeg veel lof voor haar gepassioneerde rol als gastvrouw en interviewster, en zat zelfs naast de koning tijdens de wedstrijd tegen Frankrijk. “Ik krijg hier enorm veel energie van. Het is een rol die me past.”
Snelder is onder de indruk van de organisatie: “Petje af voor de bond. Alles is eruit gehaald. Als je langs het veld staat, voel je de vreugde en het enthousiasme weer.” Ze voegt toe: “Ik gun het Lois en Estavana enorm dat ze met een medaille afscheid nemen. Als je dat samenzijn en die spanning van dichtbij ziet, wil je er eigenlijk weer bij zijn. Dat kun je nooit meer nabootsen.”
Brand pakt tiende zege van het seizoen in Namen, ondanks lekke band
Lucinda Brand heeft in Namen haar tiende overwinning van dit seizoen binnengehaald. In de zware wereldbekercross in Wallonië reed ze al vroeg weg van de concurrentie en die voorsprong gaf ze nooit meer uit handen.
Puck Pieterse eindigde bij haar terugkeer in het veld op de vierde plaats. Ze deed het langst een poging om Brand te volgen en kwam na twee ronden zelfs tot op negen seconden, maar het lijkt erop dat ze over haar limiet ging. Pieterse moest terugvallen en eindigde uiteindelijk ook achter wereldbekerleidster Aniek van Alphen en Amandine Fouquenet.
Zelfs een lekke voorband en een kleine schuiver in de vierde ronde konden Brand niet stoppen. Ze kreeg de lekke band vlak voor de materiaalpost, wisselde razendsnel van fiets en vergrootte haar voorsprong daarna alleen maar.
Voor Brand is dit haar 53ste podiumplaats op rij. De laatste keer dat ze vierde werd, was in de wereldbeker van Benidorm in januari 2024. Dit seizoen heeft ze tot nu toe twaalf crossen gereden, waarvan ze er tien won. De andere twee keer werd ze tweede.
Met deze zege komt Brand in het wereldbekerklassement tot op één punt van leidster Van Alphen. Van Alphen maakte eerder indruk door te winnen in het Franse Flamanville, toen Brand niet van de partij was. Brand won zelf de andere drie wereldbekers dit seizoen.
Mathieu van der Poel maakt, net als Pieterse, in Namen zijn rentree in het veld. Zijn wedstrijd start iets na 15.00 uur.
