Sport Nieuws woensdag 05 november, 2025 23:22
Voor 70-jarige Jan Poortvliet is het raak: hij mag FC Eindhoven weer even dirigeren
Maurice Verberne ligt nu al anderhalve week plat met een gebroken been, en de club heeft flink moeten puzzelen met de bezetting. Assistent Mike van Dijk staat nu voor de groep, maar vanaf komende vrijdag moet die er tien dagen tussenuit voor Oranje O17. Dus… werd er, heel onverwacht, gebeld met een oude bekende: Jan Poortvliet.
De 70-jarige voormalig linksback – die vroeger zelf negentien keer voor Oranje speelde – krijgt officieel de titel hoofdtrainer voor die periode. Van Dijk keert later weer terug; Pas als Verberne weer op zijn benen staat, draagt Jan de scepter weer over. De Zeeuw kent het Eindhovense huis overigens als zijn broekzak: hij was eerder al eens hoofdcoach van de Blauw-Witten en werkte daarnaast ook bij buren FC Den Bosch.
FC Eindhoven bevestigde het goede nieuws woensdagmiddag op de eigen website.
93 jaar, nog steeds een baas op de baan: Truus serveert liefst twee keer per week
Truus van Oort uit Heesch schrikt even als ze aan komt lopen. Overal hangen slingers, de leden zingen uit volle borst “Lang zal ze leven” en er staat – jawel – een enorme taart klaar. Vandaag viert ze haar 93e verjaardag, samen met alle tennisvrienden van TV de Hoef en De Broekhoek. “Ik moet even mijn schoondochter bellen,” grinnikt ze. Niet elke dag word je zo in het zonnetje gezet.
Al sinds de opening langs de lijn
“Ik ben al 56 jaar lid, hoor,” vertelt Truus terwijl haar team zijn rackets vastneemt. “Toen de club hier begon, stond ik meteen te springen om me in te schrijven. Altijd op dinsdag, en soms ook op vrijdag. Het tennis zit nu eenmaal in mijn bloed.” Die dinsdag-oefenpartijen bestaan inmiddels uit zo’n gezellige 55-plusgroep dat er wekelijks vier dubbelbanen vol staan – inclusief twee volbloed 90-plussers.
Smashes die Serena’sig zijn
De gele tennisbal sjeest over het net en Truus schiet actie-voor-actie naar voren. Een sprint, een zwaai en een harde smash later buigt haar tegenstander sportief het hoofd. “Ja!” roept Truus, armen de lucht in. De grijns kan niet groter. Haar bewegingen kraken misschien een tikje meer dan vroeger, maar haar fanatisme is geen millimeter gekrompen. Na zo’n uurtje racqueten is de eindstand genadeloos: winst voor Truus & maatje.
Echte kampioen onthult fuif-geheim
Na afloop is het tijd voor koffie en natuurlijk die feesttaart. Ze hoeft niet lang te nadenken over het recept voor haar conditie. “Goed eten, veel bewegen en elke week die baan op. Meer is het niet.” Een blik op de glimmende medailles van de ochtend en haar volle agenda van de komende dagen. “Straks even twee dagen feest uitrusten,” lacht Truus. Maar volgende week staat ze weer paraat: backhand tot je erbij neervalt.
Brugge houdt Barça op 3-3, City dankt Haaland & Reijnders voor knotsgekke avond
🟢⚫ Brugge dik tevreden met punt tegen Barça
Wie had gedacht dat Club Brugge na een paar minuten al zou flirten met een voorsprong? Al in het eerste kwartier hing de bal achter Wojciech Szczęsny – en dat was pas het begin van een rollercoaster in Jan Breydel. De 1-0 kwam er uiteindelijk alsnog, op aangeven van oud-Ajax-talent Carlos Forbs die een hekel had aan zijn voormalige Catalaanse vrienden. Ferran Torres dook even later met een retro-sprint de gelijkmaker binnen, maar Véél scheelde dat niet, want twee minuten later lag hij weer opnieuw achter.
🧡 Vrije val II: het terugkeertje van Forbs
Een afvallende hoekschop van Xavi’s mannen was het startschot voor een razendsnelle counter-acht-beuk. Binnen vijf tellen stond Forbs oog-in-oog met szczęsny en hield hij koelbloedig de 2-1 aan. Het publiek sloeg drie keer op de vuist; Barça telde achterover.
😅 Yamal to the rescue (net als Tzolis, per ongeluk)
Lamine Yamal besloot op eigen houtje het tij te keren: een eigen-stijl-spektakel op de linkervleugel, één slippertje van Fermín López mee en voor je het wist was de 2-2 een feit. Twee minuten slapen en Hans Vanaken zette Forbs weer alleen voor Szczęsny. De chip was knap, de Vlaamse vlag wapperde weer volle kracht.
❌ Vermant denkt de 4-3 te maken, maar buitenspelblok zegt nee
Het leek de kers op de taart: Romeo Vermant joeg het veld in brand met een simpele balroof én de 4-3, alleen tikte de videoscheids vriendelijk op z’n schouder. Overreden keeper = geen goal. De Bruggelingen peinsden nauwelijks een minuut na het verwoeste moment en toen kreeg Barça opnieuw een cadeautje: een kopbal van Christos Tzolis plofte via z’n gewatteerde schedel bij de tweede paal binnen. Ei zo na 3-3.
🩵 Haaland weer in de rol van bloedzuiger bij City
In Manchester was het avondje rustig. Minder goals, zou je denken, maar niets bleek minder waar. Vier landden er, waarvan twee praktisch kopieën. Phil Foden scoorde tweemaal vanaf randje zestien – en wie hij bedanken mocht? Surprise: Tijjani Reijnders tipte beide keren het leer precies langsglijdend in Fodens schoen. Inmiddels al 18 goals voor City in dit seizoen tellende Erling Haaland stopte tenslotte zijn 54ste Champions League-doelpunt in z’n rugzak en tikte met een simpele binnenkant-net-aan af tegen z’n oude lief Borussia Dortmund. Rayan Cherki zorgde nog voor de 4-1 in blessuretijd; Etihad applaudisseerde rustiger dan het Brugse hart ooit deed.
Drie PSG-basiskraken op de sukkel, dus er is reden tot zorg
Paris Saint-Germain krijgt er flink van langs met blessures. Een een-twee-dreun, zelfs: drie sterkhouders die allemaal wekenlang aan de kant staan. Dat is slecht nieuws voor trainer Luis Enrique, want zijn team moet nu noodgedwongen meten zonder Achraf Hakimi, Ousmane Dembélé én Nuno Mendes.
Hakimi: streep door avond en langer
Achraf zat er nog geen seconde uit tijdens het treffen met Bayern, tot Luis Díaz met roekeloze beuk in zijn enkel klom. De leidsman gaf onmiddellijk rood – terecht – en de rechtsback kreeg een verstuikte linkerenkel cadeau. Hij reageerde ansichtkaart-op-Snapchat-zielig, en de dokter schatte meteen “weken”. De Marokkaanse captain moet er dus echt van langs: geen interlandperiode én een streep door flink wat Franse topwedstrijden.
Dembélé: van hamstring naar kuit
Ousmane had eindelijk weer ritme te pakken na één van z’n bekende hamstringonfortuinen, maar tegen Bayern trapte hij in volle sprint op een achterlijk hobbelig veld. Resultaat: kuitprobleem. Hij had hoofdpijn alleen al van de pijn – hij ging meteen naar de kleedkamer. Zijn agenda voor de komende weken? Wederom kruisje door strakke programma’s, want ook hier rekent de medische staf op een paar weken herstel.
Mendes: de derde domper
Tot overmaat van ramp klaagde Nuno Mendes even later over zijn knie. Na een simpele pass wilde de linksback afremmen, voelde iets knappen en strompelde richting middenlijn. Diagnose: verstuikte kniebanden. Geen operatie nodig, maar wel een herstelperiode van rond de een à anderhalve maand. Voor de Portugees voelt het als dubbel klote, want hij was net terug in vorm na een lange absentie eind vorig seizoen.
Chelsea klungelt zich tegen gelijkspel in Qabala
Al weer thuisploeg Qarabag omver pennen? Chelsea begon nog zo lekker: na nog geen kwartier ramde de piepjonge Braziliaan Estêvão de bal er al in. Maar in plaats van verder stijgen zakte het spel als een soggy soufflé.
Eén kans, gelijk raak
Camilo Duran knalde via de paal en Leandro Andrade tikte de mikkie binnen: 1-1. Forse domper. Net voor rust kreeg verdediger Hato de bal vol tegen z’n hand in de zestien – pingel, Marko Jankovic legt hem koel en beheerst in het rek en het staat opeens 2-1 voor de Azerbeidzjanners.
Invaller Garnacho komt als de redder
Gelukkig had trainer nog een truc: Alejandro Garnacho, pas binnengekomen, maakte kort na rust de gelijkmaker. Chelsea ging vol op de aanval, zag nog een paar kansjes voorbijsuizen, maar de bal wilde er gewoon niet meer in. Uiteindelijk blijft het dus 2-2: een enorme domper voor de regerende wereldkampioen.
Nog steeds o zo zwaar: Ajax krijgt opnieuw een pak slaag in de Champions League
Aaah, jongens. Waar moeten we óók beginnen? Ajax staat er al na drie dagen – nee, na vier wedstrijden – nog steeds bar en bar slecht voor in de Champions League. Het klokje sloeg woensdagavond alweer nul uur (punten) in Amsterdam, want het werd oerdegelijk 0-3 afgetroefd door Galatasaray. Drie goals? Die hadden allemaal dezelfde schrijver: Victor Osimhen.
Geen puntje, geen schijn van hoop
Zeven Europese nederlagen op een rij voor Ajax, dat is nieuw. Nooit eerder verloor de club handhaving-élke wedstrijd in een Europese campagne achter elkaar. Het doelsaldo mag ook mee in de grap: veertien bak ellende tegen één schamel treffer. Kleine troost: Benfica heeft óók nul punten, maar een ietsje beter doelsaldo – dus Ajax is briljant hekkensluiter.
Een plan? Leek wel een hobbelpaard
Trainer John Heitinga was van tevoren nog hoopvol: „Als we érgens nog punten willen rapen, moet het nú gebeuren.” Nou, het gebeurde dus niet. Zijn meesterplan was om Youri Regeer als valse rechtsbuiten te zetten en Oscar Gloukh net achter de twee spitsen. Het leek eventjes op te leven, vooral toen Gloukh een keer een sierlijk buitenvoetje serveerde. Maar komm, échte doelkansen bleven uit.
Galatasaray: vrijblijvend en toch veel te sterk
De Turken kwamen rustig de Arena binnen. Geen gedonder, wraak was niet nodig – vorig jaar won Ajax nog 2-1 in dezelfde groep. Met Duivel Sané, ex-Sánchez en de altijd krijsende Torreira draaiden ze snel het tempo op net – te veel. Al na twintig minuten ramde Osimhen twee keer rakelings naast, maar Pasveer hield de nul net even in stand.
De tikken kwamen halverwege pas echt
Na een uur draaien sloeg Galatasaray échte klappen.
1 – 0: Sané wringt een voorzet voorbij iedereen, Osimhen draait elegant los van Sutalo en prikt binnen.
1 – 2 zes minuten later, after handsbal van Youri Baas gives a penalty, Osimhen zet rustig om, game over.
En net toen de Arena meende dat het niet erger kon, tikte invaller Gerard Alders meteen ook nog de bal met z’n hand – weer Osimhen vanaf de stip: 0 – 3.
Nog nét géén 4-0
Ajax joeg nog een beetje mee: Mika Godts kreeg een babykansje en Wout Weghorst schrok z’n beste mogelijkheid nog de fles, om daarna de paal in blessuretijd van Icardi tegen te houden. Het had 4-0 kunnen worden; het bleef bij 3-0.
Volgende kans: Benfica or bust
Over drie voorbode-weekjes reist Ajax, hoe kan het ook anders, af naar Benfica. Een recht-gevecht om ‘Wie eerste puntje?’ Okay, zwaar bescheiden: wie mag hekkensluiter blijven? Het uitgangspunt blijft voorlopig simpel: nul nul nul.
