Recent Nieuws zondag 02 november, 2025 20:25
Grote Meisjes in de Rij voor K3: Nostalgie, Glitter en Goede Vibes
Van Afrika tot Amerika – nou ja, min of meer – zo lang lijkt de rij wel als je zondagmiddag voor Poppodium 013 staat. En waarvoor? Niet voor Taylor Swift (sorry, T-Swift), maar voor iets wat misschien nog krachtiger is in Nederland en Vlaanderen: een concert van de ‘nieuwe’ K3. Wie denkt dat dit alleen voor kinderen is, heeft duidelijk nog nooit staan trillen in de rij met een zelfgemaakte armband om en glitter op je wangen.
Want laten we eerlijk zijn: wie goed heeft geluisterd naar de teksten van de K’tjes, weet al jaren dat het niet altijd over suikerspin en sprookjes gaat. Denk aan nummers over harten die in vuur en vlam staan, verslinden en toe-toe-toetjes na een eerste date. Dit is muziek voor grote meisjes én jongens, voor hun ouders, voor iedereen eigenlijk die ooit jong is geweest of zich nu juist weer een stukje jonger wil voelen.
En dus staat de rij zondagmiddag bij 013 letterlijk om de hoek. Lonneke uit Roosendaal staat er al sinds half acht vanmorgen. Ze is 18, heeft haar gezicht vol glitter en onder haar jas draagt ze trots een gepersonaliseerde trui met foto’s en quotes van Julia Boschman. “Helemaal zelf gemaakt”, vertelt ze met een glimlach. Op de trui staat: ‘Standje genieten’ en ‘Je mag zijn wie je bent en ik ben er wel.’ Eigenlijk vat dat perfect samen waar het bij K3 om draait: acceptatie, veiligheid, nostalgie, en natuurlijk: dansen in mooie pakjes.
Jolien (28) uit Turnhout beaamt dat. Voor haar zijn de K’tjes veel meer dan alleen een kinderband. “Ze doen speciale concerten voor doven en slechthorenden, en Kristel heeft ooit met een regenboogvlag gewapperd.” Dat betekent veel voor haar, omdat ze door de K3 ook kwam tot de ontdekking dat ze op vrouwen valt. “Ik had een crush op Marthe en schreef haar een brief. Bij een meet & greet reageerde ze super lief en zei dat ik me nooit klein moest laten maken.” Dat moment was belangrijk voor haar proces van zelfacceptatie. Voor Jolien is K3 een plek waar ze zich helemaal kan zijn, kan huilen, feesten en zich veilig voelen.
Maar natuurlijk is er ook een beetje verdeeldheid onder de fans. Het ene kamp houdt fanatiek vast aan ‘de originals’, het andere juicht de nieuwe formatie toe. Eveline uit Antwerpen (17) vindt beide lekkers. “Soms word je er wel mee gepest als je de nieuwe K3 ook leuk vindt, maar hun energie is gewoon fantastisch. Ieder K’tje is leuk op z’n eigen manier.”
Alles bij elkaar heerst er vooral één ding in de rij: goede vibes. Ja, daarbuiten kijken mensen soms scheef, maar daar moet je volgens Nadine uit Leiden gewoon overheen gaan. “Gewoon negeren. Het draait hier om verdraagzaamheid.”
En terwijl we daar staan te praten, komt Eveline plots aangerend vanuit de rij. Ze schuift een zelfgemaakt armbandje om onze pols. “Omdat jullie de liefste interviewers zijn die ik ken. Jullie maken ons tenminste niet belachelijk.”
Oekraïne gaat wapens verkopen: ‘Getest onder vuur’
Sinds de Russische invasie in februari 2022 heeft Oekraïne geen groen licht gegeven voor het exporteren van wapens. Maar dat verandert nu. Het land, dat hard is getroffen door oorlog, ziet een kans om zelf ook een speler te worden op de wereldmarkt voor defensiematerieel – en met een uniek voordeel: hun wapens zijn al flink getest, en wel in echte gevechtssituaties.
President Zelensky liet onlangs weten dat Oekraïense systemen “krachtige wapens zijn die in echte oorlogsomstandigheden zijn beproefd”. En dat is precies waar de buitenwereld op zit te wachten. Veel defensiebedrijven in Oekraïne staan al jaren te trappelen om hun producten aan andere landen te verkopen. Nu krijgen ze eindelijk een kans, maar wel binnen strikte grenzen.
Het gaat namelijk niet om volledige vrijheid. De overheid stelt een systeem van ‘gecontroleerde export’ in, wat betekent dat niet elk bedrijf zomaar mag gaan verkopen. Alleen geselecteerde producenten krijgen een vergunning, en er mogen slechts beperkte aantallen wapens naar het buitenland.
Volgens militair analist Oleksandr Kovalenko van RTL Nieuws is dit een belangrijke stap voor Oekraïne. “Ik ben er zeker van dat het openstellen van de wapenexport gigantisch belangrijk wordt.” De productie van wapens schaalt op, nieuwe fabrieken komen op gang. Maar daar zit wel een addertje onder het gras: tegen de tijd dat een productielijn klaar is, kan het leger alweer iets anders nodig hebben. “De oorlog is super dynamisch. De regels veranderen continu.”
Dat betekent dat er soms wapens worden gemaakt die in Oekraïne zelf minder relevant zijn, maar elders juist wel in trek kunnen zijn. Neem bijvoorbeeld anti-tanksystemen. Die waren in 2022 briljant, maar nu minder hard nodig. “Dan is het logisch om ze te exporteren,” zegt Kovalenko. “Andere landen hebben er misschien nog wel behoefte aan.”
Een goed ingericht exportmechanisme helpt bedrijven om meer winst te maken, en dus meer te investeren in innovatie en technologie. Dat komt uiteindelijk ook het Oekraïense leger ten goede. Bohdan Myrosjnitsjenko, hoofdredacteur van het militaire nieuwsplatform Oboronka, legt uit dat meer geld in de sector betekent dat er harder gewerkt kan worden aan verbeterde wapens.
Patrick Bolder van het Haags Centrum voor Strategische Studies ziet ook economische voordelen. “Oekraïne ligt momenteel financieel aan de infuus. Wapenexport kan helpen om dat tijdelijk te compenseren.” En het is ook symbolisch: “Het toont aan dat Oekraïne niet alleen hulp ontvangt, maar ook iets terug kan bieden aan Europa. De balans wordt daarmee wat gelijkwaardiger.”
Bolder ziet bovendien dat Oekraïne snelle lessen leert uit de oorlog. “Ze implementeren direct wat ze op het slagveld ontdekken.” Nederland koopt vooralsnog niet massaal Oekraïense drones, maar er is wel steeds meer samenwerking. “We kijken hoe zij dingen bouwen, hoe ze schalen. Dat leerproces is waardevol.”
En hoewel de technologie razendsnel evolueert – waardoor een drone vandaag al morgen verouderd kan zijn – is het cruciaal om op de hoogte te blijven. “Als we ooit echt drones nodig hebben, moeten we snel kunnen inschalen. Dan moet de kennis al aanwezig zijn.”
Er speelt ook een diplomatiek aspect. Vorige maand suggereerde Zelensky al dat er een ruil zou kunnen komen: Oekraïense drones tegen Amerikaanse Tomahawk-raketten. Trump noemde destijds al dat “ze een hele goede drone hebben”, maar een deal is er tot nu toe niet gekomen.
“De creativiteit in Oekraïne is enorm,” zegt Bolder. “Ze passen hun drones continu aan: meer bereik, zwaardere explosieve ladingen.” Dit jaar verwacht Oekraïne zo’n 4,5 miljoen drones te produceren, vooral voor eigen gebruik. Maar als export wordt toegestaan, kan dat aantal oplopen tot 8 à 10 miljoen per jaar, aldus de Amerikaanse denktank Jamestown Foundation.
Het Oekraïense parlement heeft al een lijst gemaakt van landen waarnaar export mag – met prioriteit voor NAVO- en EU-lidstaten. Drie soorten drones staan centraal:
- FPV-drones: Goedkope aanvalsdrones die op korte afstand (onder de 20 km) ingezet worden. Bestuurd via een livebeeldenbril, vaak uitgerust met explosieven. Denk aan een race-drone, maar dan met een doel.
- Interceptor-drones: Verdedigingswapens die vijandelijke drones in de lucht raken. Volgens Oekraïense bronnen neutraliseren deze interceptors inmiddels de meeste Russische drones die op steden afstormen.
- Deep-strike drones: Lange-afstandsdrone-aanvallen, vaak gebruikt achter Russische linies. Ze raken onder meer militaire bases en oliedepots. Zo zou er recent een oliepijpleiding zijn geraakt nabij Moskou – op maar liefst 400 kilometer van de grens.
Toch zijn er ook stemmen die oppassen. Kovalenko waarschuwt dat het exportproces transparant moet blijven. “Er moet een onafhankelijke controle-instantie komen. Anders lopen we het risico dat exportvergunningen niet eerlijk worden verdeeld, en dat corruptie een rol begint te spelen.”
Britse treinmesaanval: Eén verdachte blijft vast, ander vrijgelaten
Gisteravond liep een treinreis van Doncaster naar Londen volledig uit de hand door een schokkende mesaanval. Nu blijkt dat de politie slechts één persoon nog in verband brengt met het geweld – de andere opgepakte man is onschuldig en daardoor snel weer vrijgelaten.
De aanhouding vond kort na de aanval plaats op station Huntingdon. Twee mannen – 32 en 35 jaar oud – werden gearresteerd. Maar vandaag maakte de Britse politie duidelijk dat de 35-jarige niets met de zaak te maken had. Volgens hen was hij aangehouden op basis van informatie die agenten kregen ter plekke, maar bleek dit achteraf incorrect.
De 32-jarige verdachte zit wel nog vast en wordt verdacht van poging tot moord. Zijn voorlopige hechtenis is verlengd terwijl het onderzoek loopt. De autoriteiten gaan nu ervan uit dat het om een eenmansdaad gaat.
Tijdens de aanval trok een man in de trein een groot mes en begon er wild mee om zich heen te steken. Elf mensen raakten gewond, waarvan zes nog steeds in het ziekenhuis liggen. Een van hen – een medewerker van het Londense vervoersbedrijf – verkeert in kritieke toestand. Hij zou geprobeerd hebben de dader tegen te houden, wat hem mogelijk het leven heeft gekost of ernstig heeft verwond.
Hoewel de situatie beangstigend was, wijst niets erop dat de aanval een terroristisch motief had. De politie onderzoekt nu wat de drijfveren van de verdachte waren.
Nederland centraal in grote mensensmokkelzaak tegen Walid D.
Morgen begint de rechtszaak in Zwolle die veel aandacht trekt – en terecht. Het gaat om een van de zwaarste mensensmokkelzaken die Nederland ooit heeft gezien. Centraal staat Walid D., een Eritreeër die volgens het Openbaar Ministerie leiding gaf aan een gigantisch crimineel netwerk dat duizenden mensen uit Eritrea naar Europa smokkelde. Maar dit was geen gewone vluchtelingenroute: het ging gepaard met valse beloftes, martelingen, verkrachtingen en afschuwelijke detentiekampen in Libië.
De mensen die dachten een veilige toekomst tegemoet te gaan, belandden in helvergelijkbare omstandigheden. Onderweg werden ze opgepakt en vastgehouden in speciaal ingerichte kampen, waar ze werden gemarteld en seksueel misbruikt. En terwijl zij gevangenzaten, werd hun familie – vaak hier in Nederland – afgeperst. Telefoontjes uit Libië, vergezeld van gruwelijke filmpjes van de mishandelde familieleden, dwongen mensen tot het betalen van enorme losgeldbedragen. Wie niet betaalde, zag zijn of haar geliefde nog meer lijden – of verdween voor altijd.
Walid D. staat niet alleen terecht. Ook Kidane Zekarias H., een andere topfiguur binnen dit netwerk, is aangeklaagd. In totaal staan er zeven verdachten voor deze zaak. Maar waarom wordt zo’n internationale zaak nou juist in Nederland behandeld? Volgens Mirjam van Reisen, hoogleraar aan Tilburg University en expert op het gebied van Eritrese mensenhandel, ligt dat voor de hand: “Nederland is al heel vroeg begonnen met onderzoek naar dit soort criminele praktijken. Hier is veel expertise in het opsporen van mensenhandel.”
En dan is er natuurlijk de cruciale rol van Nederlandse familieleden. De daders belden expres naar familie hier, lieten filmpjes zien van martelingen en dwongen tot betaling via tussenpersonen in Nederland. Dat maakt het land juridisch relevant – en dus ook verantwoordelijk om actie te ondernemen.
Van Reisen benadrukt hoe diep deze zaak raakt bij de Eritrese gemeenschap hier: “Ik denk dat er weinig Eritreeërs in Nederland zijn die geen slachtoffer kennen in Libië.” Voor veel mensen is dit persoonlijk. Zo ook voor Selam*, een jonge vrouw die jaren geleden uit Eritrea vluchtte, maar uiteindelijk in Libië terechtkwam – en daar gevangen werd gehouden. Zij vertelt via een tolk dat ze meerdere keren is verkracht, onder andere door Walid D. zelf. “Ik heb heel veel meegemaakt,” zegt ze. “Het blijft pijnlijk. Ik krijg paniekaanvallen als ik erover praat.”
Haar familie moest duizenden euro’s betalen om haar vrij te krijgen. En dat is precies hoe het systeem werkt: omdat families elkaar niet in de steek laten, blijft het afpersingsmechanisme draaien. “Ze weten dat het einde verhaal is als ze niet betalen,” zegt Van Reisen. “Daar profiteren deze criminelen van.”
Deze zaak is uniek in zijn omvang. Het onderzoek liep jarenlang en vond plaats in samenwerking met Interpol, Europol en zelfs het Internationaal Strafhof. “Het is echt de eerste keer dat zoiets voor een rechtbank komt,” aldus Van Reisen. “In Eritrea gebeurt er niks, in Libië ook niet. Overal heerst straffeloosheid. Deze zaak kan daar verandering in brengen.”
Het OM benadrukt het mensonterende karakter van het verdienmodel: “Deze mensen hebben al genoeg doorgemaakt. Dan is het schandalig dat anderen daar nog eens rijk van worden – niet alleen door de smokkel, maar ook door het afpersen van familie. Daar moeten we hard tegen optreden.”
Een veroordeling zal het leed niet wegnemen, geeft Van Reisen toe. Het netwerk is veel groter dan de zeven verdachten in de rechtszaal. Maar het is wel een begin. “Het maakt een einde aan de straffeloosheid. En dat is essentieel.”
Voor Selam is gerechtigheid belangrijk, ook al verandert het niets aan haar trauma’s. “Ik denk niet dat dit het makkelijker maakt voor mij. Ze hebben ook veel mensen gedood. Maar ik vind het wel belangrijk dat ze gestraft worden.”
*Om veiligheids- en privacyredenen is de naam van Selam gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Shein stopt met verkopen van controversiële sekspoppen na ophef in Frankrijk
Het Chinese online-winkelreusje Shein heeft besloten om de verkoop van een bepaalde sekspop te stoppen – eentje die eruitzag als een heel jong meisje. De Franse consumentenwaakhond had het product vrijdag ontdekt op de site, verstopt tussen andere seksspeeltjes voor volwassenen. Maar dit was duidelijk anders: de pop leek op een peuter van rond de vier jaar en hield zelfs een knuffelbeer vast.
Volgens de toezichthouder was het duidelijk waar dit op neerkwam. “De omschrijving én de plek waar het stond op de site geven weinig ruimte voor twijfel over de pedoseksuele intentie van dit product.” Ze hebben er direct aangifte van gemaakt. Op de site werd de pop zelfs expliciet omschreven als “een masturbatiespeeltje voor mannen”, en kostte maar liefst 186,94 euro.
Shein reageerde snel: de pop is meteen verwijderd van de site. Het bedrijf zegt dat het hierbij om een ernstige vergissing gaat. “We nemen direct actie en verbeteren onze controleprocessen om zoiets in de toekomst te voorkomen,” aldus een woordvoerder tegen Franceinfo. Shein benadrukt dat ze een strikt nultolerantiebeleid hanteren voor inhoud of producten die tegen de wet of hun eigen regels ingaan.
Hoewel Shein vooral bekendstaat om goedkope kleding (denk aan fast fashion), blijkt zo’n incident toch flink wat schade aan te richten aan het imago. Zeker nu het bedrijf juist bezig is met een grootschalige introductie in Frankrijk: woensdag opent namelijk hun allereerste fysieke winkel in Parijs, met plannen voor nog vijf vestigingen in andere Franse steden.
Van een gewone foto naar een persoonlijk schilderij: zelfs zonder ervaring kun je het
Wie dacht dat schilderen iets was voor echte artiesten met jarenlange training, denkt misschien anders na dit verhaal. Want tegenwoordig kun je, echt zonder enige ervaring, een mooi portret op canvas zetten – en wel één dat écht iets voor je betekent. Denk aan een vakantiefoto met de kids, een oude snap van jou en je oma, of zelfs een beeld van iemand die je hebt verloren.
Dat kan allemaal dankzij Vullow, een Nederlandse uitvinding die sinds een paar jaar mensen wereldwijd laat ontdekken dat creativiteit niet alleen voor de ‘getalenteerden’ is weggelegd. Het idee? Een foto wordt door speciale software opgedeeld in zes lagen – als het ware stapjes licht en schaduw. Die lagen worden dan één voor één op een doek geprojecteerd. Jij pakt je penseel, volgt het lichtpatroon en schildert laag op laag totdat het beeld langzaam tot leven komt.
In een studio in Den Bosch zit Carola druk aan het werk. Ze is slechtziend, vooral haar rechteroog speelt geen medemee. Toch staat ze hier, penseel in de hand, volledig gefocust op het licht dat op haar doek valt. “Als zelfs een halve blinde dit kan maken, dan kan iedereen het,” zegt ze met een glimlach. En ze meent het. Door zich te concentreren op het projected licht met haar linkeroog, krijgt haar andere oog rust. Zo kan ze toch meedoen – en genieten van iets wat ze vroeger nooit zou hebben durven proberen.
De deelnemers komen binnen met allerlei soorten foto’s. Sep (23) heeft er eentje meegenomen van hem en zijn oma Annie (80). “We hebben een hele bijzondere band. Ik wil dit schilderij aan haar geven als cadeautje,” vertelt hij warm. Dan is er Trudy (69), die met een glimlach haar eigen foto op tafel legt. Zij maakt een zelfportret – maar niet zomaar een. “Ik hoop nog lang mee te gaan, maar als het ooit zo ver komt, vind ik het mooi dat er iets van mij achterblijft tijdens mijn begrafenis.”
Trudy kreeg vier jaar geleden de diagnose longkanker. De dokters gaven haar nog negen maanden. “Op een gegeven moment kon ik amper lopen, zat ik in een rolstoel.” Maar dankzij immuuntherapie is er nu geen kanker meer te vinden. Dat ze nu haar eigen afbeelding op doek kan zetten, voelt als een krachtig symbool.
Jasper van der Wurff, mede-ontwikkelaar van Vullow, legt uit hoe het werkt terwijl de eerste lagen op de doeken verschijnen: “Elke foto wordt omgezet in zes lichtlagen. Je schildert telkens de laag die oplicht op het doek. Het lijkt een beetje op schilderen op nummer – maar dan zonder cijfers. Je volgt gewoon het licht.” Na zes keer verven, met elk een andere kleur, is het portret klaar.
De techniek is compleet in Nederland bedacht. Drieënhalf jaar ontwikkeling later opende de eerste studio in Den Bosch. Inmiddels zijn er ook locaties in Londen, India, China en Australië. Maar het gaat niet alleen om hobby’s en cadeautjes. In de VS testen legerbases Vullow bij militairen. “Het helpt bij stressverwerking, bijvoorbeeld bij PTSS van mensen die in oorlogsgebieden hebben gediend,” zegt Van der Wurff. Ook rouwverwerking speelt een grote rol. Families mogen er het portret van een overleden familielid schilderen – een manier om herinneringen levend te houden, terwijl je je concentreert op iets moois.
En dat is precies wat mensen doen in Den Bosch. Of het nu gaat om een huisdier, een oudere familielid of een geliefde die te vroeg is heengegaan – het schilderproces geeft rust. “Je bent bezig met iets speciaals ter nagedachtenis. Tegelijk laat je je zorgen even los,” vertelt Jasper.
Na een paar uur is het zover. De laatste penseelstreken worden gezet. De deelnemers stappen achteruit, kijken naar hun werk – en staan stil. Eerst aarzelend, dan met een brede glimlach. Soms rolt er een traan. “Heel indrukwekkend,” fluistert Carola, terwijl ze naar het portret van haar schoonzus Trudy kijkt.
Zonder ervaring, zonder angst, zonder perfectie. Gewoon: maken. En zien hoe iets persoonlijks, unieks en emotioneel tot stand komt – laag voor laag.
