Sport Nieuws vrijdag 31 oktober, 2025 15:33
Kickbokser Levi Rigters stapt opzij voor Glory-event in Arnhem
Levi Rigters, een van de bekendste namen in de Nederlandse kickbokswereld, trekt zich terug uit het aankomende Glory-evenement in Arnhem. De 30-jarige vechter had een hoofdrol weggelegd voor de Collision8-avond op 13 december, maar meldt zich nu af vanwege persoonlijke redenen. Dat laat de organisatie weten.
In plaats van Rigters stapt Nordine Mahieddine de ring in. De Frans-Algerijnse zwaargewichter neemt het op tegen Kroaat Antonio Plazibat in het GelreDome. Voor beiden staat er veel op het spel: de winnaar krijgt een wildcard voor het Last Heavyweight Standing-toernooi. Dat evenement was oorspronkelijk gepland, maar is verplaatst naar begin volgend jaar.
Glory heeft al laten weten dat de winnaar van dat toernooi een kans krijgt op de titel – rechtstreeks tegen kampioen Rico Verhoeven. Overigens zal Verhoeven zelf ook niet aanwezig zijn op de avond van 13 december. Hij besloot eerder al om dit event over te slaan.
Voor Rigters is het een teleurstelling. Hij hoopt nog steeds ooit revanche te kunnen nemen op Verhoeven, van wie hij tot nu toe twee keer verloor. Eerder deze maand liet hij wel zien dat hij in goede vorm is: in Rotterdam Ahoy sloeg hij Rus Asadoella Nasipov knock-out. Maar later die avond verloor hij van de Franse Sofian Laïdouni, waardoor hij net naast een plek in het Last Heavyweight Standing-toernooi greep.
Zes keer stunt in één week: amateurs schakelen steeds vaker profclubs uit
Van Hoek tot Maassluis, van Rijnsburg tot Hoogeveen – overal in Nederland barstten deze week spontane feestjes los bij amateurvoetbalclubs. En terecht: want zes keer wisten ze erin te slagen een profclub onderuit te halen in de eerste ronde van de KNVB-beker. Dat is al net zoveel als het recordaantal ‘stunts’ uit het hele seizoen 2003/04. En dat zegt al genoeg: amateurs winnen tegenwoordig veel vaker van profs dan vroeger.
Toen was zo’n overwinning echt een zeldzaamheid. Dan sprak je nog van een gigantische verrassing als een team uit de tweede divisie (het hoogste amateurniveau) een club uit de Eerste Divisie of Eredivisie uitschakelde. Maar nu? “Vroeger was het verschil duidelijk groter,” zegt Theo Janssen, die gisteravond met zijn club De Treffers juist MVV Maastricht elimineerde. “Tegenwoordig kunnen spelers uit de tweede divisie gewoon meespelen in het tempo van die uit de KKD.”
Kijk je naar de cijfers van dit eeuw, dan zie je een duidelijke trend. In de jaren ‘nul’ gebeurde het maar een paar keer per jaar dat amateurs wonnen. Het hoogtepunt was toen toch echt het seizoen 2003/04, met maar liefst zes stunts. Nu, in slechts één ronde van het huidige bekerseizoen, is dat aantal alweer gehaald. Sinds 2023/24 is het zelfs al 23 keer voorgekomen dat amateurs profs versloegen – dat is ruim één op de drie duels (34%). Terwijl dat percentage aan het begin van de eeuw nog tussen de 10 en 15 procent lag.
Waarom lukt het amateurs steeds vaker? Een belangrijke reden: geld. Ja, je leest het goed. Spelers bij topamateurs verdienen vaak net zo goed – of zelfs beter – dan die bij profclubs in de lagere regionen. Sommige krijgen maandelijks tussen de 3.500 en 4.000 euro. Janssen legt uit: “Bij ons bij De Treffers is de begroting wat bescheidener. Veel jongens werken hier naast hun voetbalbaan fulltime. Maar bij clubs als Quick Boys of Rijnsburgse Boys zitten spelers dicht tegen een KKD-salaris aan.”
Ook de leeftijd speelt een rol. Bij veel amateurclubs zijn de spelers ouder – denk aan 27, 28 jaar – terwijl profteams vaak vol staan met twintigers die nog door willen stoten. “Soms is het gewoon mannen tegen jongens,” zegt Janssen. “In de tweede helft merk je dat: het wordt fysiek, en dan kunnen die jonge gasten niet meer meekomen.”
Daarnaast heeft de loting ook invloed. Sinds een tijdje krijgt een amateurclub automatisch thuisvoordeel als ze in de eerste ronde tegen een profteam spelen. Speel je op een klein complex, met een enthousiaste thuispubliek achter je, dan kan dat best het verschil maken. “Het publiek geeft ons zeker een extra schop,” bevestigt Janssen. “En de omstandigheden zijn anders dan waar de profs normaal aan gewend zijn.”
Maar ondanks alle voorwaarden: Janssen vindt het nog altijd een stunt als amateurs winnen. “Een profclub hoort te winnen. Die jongens doen er fulltime aan, wij hebben erbij werkende mensen die ’s avonds nog trainen. Dus ja, het blijft knap wat we doen.”
Wereldkampioen marathonloper Simbu schaart zich bij de elite van de Zevenheuvelenloop
Gisteren werd bekend dat Fiston Mbaya Simbu, de wereldkampioen op de marathon, meedoet aan de komende editie van de Zevenheuvelenloop. Dat is goed nieuws voor fans van atletiekspektakel in Nederlands kader. Simbu, afkomstig uit Tanzania, zorgt met zijn deelname voor extra glans in een al rijkelijk bezette veld.
Afgelopen jaar eindigde Jeroen Foppen als tweede in deze race met een tijd van 43.19. Dat was nét net boven het Nederlandse record van Khalid Choukoud – en ja, ook hij staat weer op de startlijn. De concurrentie is fors: vorig jaar ging de overwinning naar de Oegandees Jacob Kiplimo, die zelfs een wereldrecord neerzette met 40:42.
Bij de dames is er eveneens veel pit in het veld. Diane van Es wordt gezien als een serieuze kanshebber voor de zege, maar ze krijgt concurrentie van formaat. Denk aan de Schotse Eilish McColgan, de Oegandese Joy Cheptoyek en de Ethiopische Aynadis Mebratu. Kortom: spanning genoeg op de weg langs de heuvels.
Ryan Gravenberch staat in de sluikgang voor rentree bij Liverpool
Goed nieuws voor de fans van Liverpool: Ryan Gravenberch lijkt eindelijk op het punt te staan om weer terug te keren naar het eerste elftal. De middenvelder, die al een tijdje aan de kant stond door een vervelende enkelblessure, heeft gisteren voor het eerst weer met het team meegetraind. En hij doet dat vandaag opnieuw.
“Ryan trainde gisteren voor het eerst weer met ons mee en zal dat vandaag opnieuw doen. Daarna gaan we beslissen of hij kan beginnen, ja of nee”, liet trainer Arne Slot weten. Hij moet ondertussen nog steeds zonder Alexander Isak en Curtis Jones, die beiden ook geblesseerd zijn.
De 23-jarige Nederlander miste tot nu toe belangrijke wedstrijden, waaronder de overtuigende zege in de Champions League tegen Eintracht Frankfurt (1-5), maar ook de pijnlijke nederlagen tegen Brentford (3-2) en Crystal Palace (0-3). Zaterdag speelt Liverpool om 21.00 uur thuis tegen Aston Villa – hopelijk met meer selectiebeschikbaarheid.
De motor van PSV draait soepel: Saibari rijdt eindelijk op volle kracht
Hij is dé man bij PSV op dit moment, en er wordt al druk gespeculeerd over een grote transfer naar de Premier League. Toch blijft Ismael Saibari rustig doorpufferen – en dat ziet ook trainer Peter Bosz graag gebeuren. De Marokkaanse middenvelder moet nu juist bewijzen dat hij zijn topprestaties niet alleen levert in topwedstrijden, maar ook wanneer het tegen mindere ploegen gaat. Zoals vanavond tegen Fortuna Sittard, een team uit de middenmoot van Limburg. Zal hij daar ook weer gaan glanzen?
Dat Saibari kan voetballen, daar twijfelt niemand meer aan. Zijn hattrick afgelopen zondag in De Kuip (2-3 winst tegen Feyenoord) was daar weer eens een mooi voorbeeld van. Maar vroeger had hij wel eens last van ups en downs – soms door blessures, soms door onregelmatige prestaties.
Jeroen Elshoff omschreef hem tijdens NPO Radio 1 treffend als een soort Formule 1-bolide: je weet dat-ie hard kan, maar vaak reed-ie op drie wielen of met lekke banden. En Wim Kieft zei iets vergelijkbaars in Studio Voetbal: “Hij is er eindelijk doorheen.”
Begin dit seizoen leek het alsof die banden nog niet helemaal waren opgepompt. Saibari kwam regelmatig in schotpositie, maar dan volgde er ineens een wild, misplaatst schot. “Ik was te gretig,” gaf hij zelf toe na de wedstrijd tegen Feyenoord.
Bosz heeft daarom gesprekken gevoerd met de 24-jarige middenvelder. “Ismael is aan het ontwikkelen”, legde hij donderdag uit. “Je zag vaak dat hij uit balans raakte bij het schieten en dan viel hij plat op zijn gezicht. Hij heeft zo veel kracht in zijn lijf, daar moet hij slimmer mee om leren gaan.”
Sindsdien lijkt Saibari echt doorgebroken te zijn. Goals in de Champions League (tegen Bayer Leverkusen én Napoli), plus die indrukwekkende hattrick in Rotterdam – het ziet ernaar uit dat hij de lessen serieus heeft genomen.
Toch is het volgens Bosz nog steeds een grote uitdaging: constant op een hoog niveau spelen. “Niemand speelt 34 wedstrijden per seizoen op topniveau, maar je moet proberen dat niveau lang vast te houden.”
Saibari is nog steeds op een soort ontdekkingsreis als het gaat om zijn eigen conditie en herstel. Bosz wijst erop dat de fysiek sterke Marokkaan soms té sociaal is. “Als hij rust zou moeten nemen, zoekt hij toch zijn vrienden op uit goedheid. Denk maar aan zijn betrokkenheid bij ‘Appie’ Nouri. Ismael is gewoon een hartstikke goed mens.”
Maar ook daar is hij verstandiger mee geworden. Vroeger raakte hij snel geblesseerd, en dat moest anders. Dus minder autorijden, en familie en vrienden vaker naar hem toe laten komen in plaats van altijd zelf op pad.
Eén oude vijand moet hij dit seizoen nog definitief verslaan: de klok. In maart zat hij buiten de selectie voor de Champions League-wedstrijd tegen Arsenal omdat hij – opnieuw – te laat was voor een bespreking. Dat soort gedrag deed denken aan zijn jeugddagen bij Anderlecht, waar hij af en toe luie trekjes had.
Maar blijkbaar heeft-ie het geleerd. Bosz liet donderdag weten dat Saibari dit seizoen nog geen enkele keer te laat is geweest. “Hij loopt nog niet naast zijn schoenen,” lachte de trainer.
Als Saibari dit niveau blijft halen, kan hij in de zomer van 2026 een grote transfer forceren naar een droomclub. AC Milan toonde eerder dit jaar serieuze interesse, en Saibari zelf zou best naar Italië willen. PSV hield hem echter binnen – en gezien zijn huidige vorm lijkt dat voor iedereen een goede keuze te zijn geweest.
Amateurs slaan steeds vaker profclubs overhoop in de KNVB-beker – wat is er aan de hand?
Van Hoek tot Maassluis, van Hoogeveen tot Nijmegen: deze week klonk het feestgedruis hard op talloze amateurvelden in Nederland. Reden? Weer eens lukte het een aantal kleine clubs om grote namen uit het profvoetbal naar huis te sturen in de eerste ronde van de KNVB-beker. In totaal wonnen amateurs dit keer zes van de veertien duels tegen profclubs. En dat is lang niet toevallig.
Als je goed kijkt naar de afgelopen jaren, zie je een duidelijke trend: het verschil tussen de top van het amateurvoetbal en de bodem van het profpeloton wordt steeds kleiner. Waar vroeger een overwinning van een amateurclub tegen een profploeg nog echt als een gigantische stunt gold, lijkt dat nu bijna normaal te worden.
Theo Janssen, huidig trainer van De Treffers (tweede divisie) en voormalig prof, weet er alles van. Gisteravond zorgde hij met zijn team voor een echte sensatie door MVV Maastricht uit te schakelen. “Vroeger was het echt een enorme klus voor amateurs om mee te komen. Nu kunnen jongens uit de tweede divisie gewoon meespelen in het tempo van ploegen uit de Keuken Kampioen Divisie (KKD). Dat verschil is er vrijwel niet meer.”
Van uitzondering naar regelmaat
In de jaren 2000 gebeurde het nog maar een paar keer per seizoen dat amateurs de mokerslagen uitdeelden. Het seizoen 2003/04 was een uitschieter met maar liefst zes stuntwinsten. Maar kijk nu: al na één ronde in het huidige seizoen is dat aantal bereikt.
Sinds het seizoen 2023/24 hebben amateurs maar liefst 23 keer gewonnen van profclubs. Dat betekent dat ruim één op de drie duels tussen ‘David en Goliath’ eindigt met een glimlach voor David – oftewel 34 procent. Terwijl dat percentage in de vroege jaren van deze eeuw nog tussen de 10 en 15 procent schommelde, is het sindsdien gestaag gestegen.
Geld, leeftijd en motivatie
Waar komt dit ineens vandaan? Er zijn flink wat verklaringen. Ten eerste: geld. Ja, ook bij amateurs wordt er behoorlijk gescoord. Spelers in de hoogste amateurliga kunnen soms net zoveel verdienen als profs in de lagere regionen van de KKD – denk aan maandelijks tussen de 3.500 en 4.000 euro bij de betere amateurclubs.
Janssen legt uit dat er wel een groot verschil is tussen clubs: “Bij ons bij De Treffers draait het om passie. Onze spelers moeten erbij werken, ze zijn geen fulltime voetballers. Maar bij clubs als Quick Boys of Rijnsburgse Boys ligt dat anders. Daar zitten spelers die praktisch een profsalaris ontvangen.”
Daarnaast speelt leeftijd een grote rol. Bij veel teams in de tweede divisie zie je spelers van rond de 27 of 28 jaar oud – volwassen kerels met een baan én een leven buiten het veld. In de KKD daarentegen zit vaak een jeugdig team van begin twintig, die nog moeten bewijzen dat ze hogerop kunnen komen.
“Dan wordt het soms echt mannen tegen jongens”, zegt Janssen. “Vooral in de tweede helft, als het fysiek wordt, merk je dat. Onze ervaring en lichamelijke kracht maken het verschil. Die jonge gasten kunnen gewoon niet meer mee.”
Thuisvoordeel telt zwaar mee
Een andere factor: sinds een tijdje krijgen amateurclubs automatisch thuisrecht als ze in de eerste ronde tegen een profclub spelen. En dat maakt wél degelijk uit. Speel je op een klein veld, met een smalle zijlijn, harde grasmat en een brullend publiek op amper een meter afstand? Dan ben je uit de comfortzone van de profs.
“Die omgeving werkt psychologisch”, aldus Janssen. “Onze supporters staan pal achter ons, dat geeft een boost. En ja, misschien wennen de profs minder snel aan de omstandigheden. Dat helpt.”
Toch benadrukt hij: “Uiteindelijk is het nog altijd een stunt als wij winnen. Een profteam hoort te winnen. Zij trainen fulltime, wij hebben jongens die ’s ochtends werken, dan thuiskomen en ’s avonds nog gaan trainen. Dát maakt de overwinning juist zo mooi.”
