Recent Nieuws donderdag 30 oktober, 2025 20:26
Europa blijft verslaafd aan Russisch gas – Nederland importeert flink meer
De harde cijfers over onze gasverslaving
Het is opvallend: de Europese Unie en Nederland zijn nog steeds niet afgekickt van Russisch gas. Sterker nog, we importeren juist meer vloeibaar gemaakt gas (LNG) uit Rusland. In de eerste zes maanden van dit jaar steeg de EU-import van Russisch LNG met 7 procent vergeleken met dezelfde periode vorig jaar. Nederland spant de kroon met een stijging van maar liefst 83 procent!
Frankrijk is de grootste afnemer van Russisch LNG in Europa – goed voor 41 procent van alle Europese import. België volgt met 28 procent en Spanje met 20 procent. Nederland staat op de vierde plaats met 9 procent van de totale Europese import.
Waarom kiezen we voor vloeibaar gas?
Sinds de oorlog in Oekraïne heeft Europa besloten om minder gas uit Rusland te halen. Verschillende pijpleidingen werden dichtgedraaid, waardoor vloeibaar gas (LNG) steeds belangrijker werd. Dit gas wordt vloeibaar gemaakt zodat het per schip vervoerd kan worden vanuit allerlei landen – vooral uit de Verenigde Staten.
Nederland importeerde in de eerste helft van dit jaar 10,9 miljard kubieke meter LNG. Daarvan kwam 72 procent uit de VS en 10 procent uit Rusland. Ter vergelijking: in 2022, vlak na het uitbreken van de oorlog, importeerde Nederland op jaarbasis maar 2,4 miljard kubieke meter LNG.
Pijpleidingen blijven belangrijk
We moeten niet vergeten dat er nog steeds veel gas via pijpleidingen ons land binnenkomt. In de eerste zes maanden van dit jaar was dat 12,9 miljard kubieke meter, vooral uit het Verenigd Koninkrijk en Noorwegen.
Toekomstperspectief
Volgens experts zal het gasverbruik en de LNG-import de komende jaren afnemen. “De bouw van terminals voor de import van vloeibaar aardgas in Europa verliest aan momentum, wat erop wijst dat landen op het continent de toekomstige vraag naar gas hebben overschat.”
Vorige week werd bekend dat de 27 Europese lidstaten vanaf 1 januari 2026 geen nieuwe gascontracten met Rusland meer mogen afsluiten.
Bekijk origineel artikel
“`html
Nederlandse fotografe overleeft drone-aanval in Oekraïne: “We moesten ons echt verstoppen”
Het gebeurde vorige week in het Oost-Oekraïense stadje Kostjantynivka. Nou ja, stadje… Volgens fotografe Daphne Wesdorp is er van de eens zo bruisende industriestad niet veel meer over dan een spookstad. De 28-jarige Nederlandse was op pad met Oekraïense soldaten om een reportage te maken voor het Nederlands Dagblad.
Op beelden die het leger deelde van het incident in Kostjantynivka is te zien hoe een drone uit de lucht wordt geschoten. Je hoort een van de soldaten tegen Daphne zeggen dat ze nog twee foto’s kan maken. “Daarna moeten we weg.” Hij wist dat de Russen door deze actie zouden weten waar de Oekraïense soldaten zaten, en dat er gegarandeerd meer drones zouden worden gestuurd.
Het spannende moment kwam pas na de neerhalen
Volgens Wesdorp kwam het écht spannende moment pas na het neerhalen van de drone. “We moesten wegrennen en ons verstoppen. Op een gegeven moment konden we de drones horen aankomen. Maar we zaten slechts in een heel dun bosje met weinig bladeren, omdat het herfst is. Toen zei legerwoordvoerder Oleg: wegrennen, nu!”
Het groepje rende een huis binnen om dekking te zoeken. De fotojournalist is niet onbekend met dit soort situaties. “Deze video was geen incident. Als je naar Kostjantynivka gaat, verwacht je dit. Het is een zwaar bevochten stad aan het front, met amper burgers. Daar vliegen honderden drones”, vertelt ze.
Drones bepalen nu het strijdtoneel
De Russische drones zijn funest voor de Oekraïense burgers, ziet Wesdorp. Ze zit al in Oekraïne sinds het begin van de oorlog in 2022. “Als ik met collega’s praat over 2022, toen drones het strijdtoneel nog niet zo bepaalden, kon je gewoon nog naar het front gaan en kijken wat daar gebeurde. Maar de risico’s nemen toe, dat kan nu niet meer. Het grootste deel van de gewonden en doden komt op dit moment door Russische drones.”
Daarom reist Wesdorp voor haar werk nog maar zelden af naar de frontlinie. Ook komt ze nauwelijks nog in haar huis in Kramatorsk, zo’n 30 minuten rijden van spookstad Kostjantynivka. “De veiligheid thuis gaat met ups en downs. Hoewel er in Kramatorsk nog veel mensen wonen, wordt het er steeds gevaarlijker. Ik moet bij mezelf nadenken, waar trek ik de grens?”
Journalisten steeds vaker slachtoffer
In haar thuisstad worden ook journalisten slachtoffer van Russische aanvallen. Zo verloor een vriend en collega-journalist een been, en kwamen vorige week nog twee journalisten om bij een droneaanval bij een tankstation. “Dat had ik kunnen zijn”, beseft Wesdorp zich.
Inmiddels zit Wesdorp weer in de hoofdstad Kyiv, ver weg van het front. Toch ziet ze de uitzichtloosheid van de oorlog onder de Oekraïeners. Niet iedereen is meer even strijdlustig als eerst. “Ik zie in Kyiv constant mensen zonder been, of zonder arm. Er heerst een enorm collectief trauma – je ziet het overal op straat.”
Doorwerken ondanks de risico’s
De fotograaf vindt het daardoor des te belangrijker om door te gaan met haar werk, ook al moet ze per verhaal steeds meer afwegingen maken nu de veiligheidsrisico’s toenemen. “Het gevaar zit nu ook op plekken waar je eerst dacht veiliger te zijn.”
Dat de oorlog uitzichtloos voelt voor de Oekraïeners, vertaalt zich ook naar de ontwikkelingen aan het front. Het Oekraïense leger verliest steeds meer grip op hun gebieden, zoals het strategisch gelegen stadje Pokrovsk in Oost-Oekraïne, waar kleine groepjes Russische soldaten langzaam door de linie heen breken.
Spotters genieten van F35’s bij vliegbasis: ‘Hoe meer, hoe beter’
“Daar komen ze aan!”, roept Oscar Vis vol enthousiasme terwijl hij op zijn telefoon ziet dat de F35’s nu echt in de buurt van Vliegbasis Gilze-Rijen zijn. Als secretaris van de Gilze Rijen Aviation Society (GRAS) staat hij samen met ongeveer tien andere liefhebbers al een tijdje te wachten op de spottersplek langs de N282. En nu is het eindelijk zover: telefoon weg, camera in de hand en klikken maar!
De piloten doen nog een extra rondje voordat ze de straaljagers aan de grond zetten. Dat komt goed uit, want een F35 mooi op de foto krijgen is nog niet zo makkelijk. Deze straaljagers kunnen bijna 2000 kilometer per uur halen. Gelukkig gaan ze bij de landingsbaan niet zo hard, maar een mooi plaatje schieten blijft een uitdaging. Volgens Oscar is rust het geheim: “Je vangt hem op en draait rustig mee. Als je hem mooi in beeld hebt, druk je op de knop. Gewoon op het juiste moment klikken.”
Naast de twee straaljagers worden de spotters deze ochtend ook getrakteerd op meerdere Apaches en een Belgische helikopter. Oscar’s liefde voor vliegtuigen heeft hij niet zomaar gekregen: “Mijn vader was luchtmachtmilitair en hij heeft me gewoon besmet. Hij nam me mee naar open dagen en shows. Daar is het begonnen.”
De komst van de F35’s naar Gilze-Rijen is bijzonder, want normaal staan er alleen maar helikopters op de basis. “Die zijn ook mooi”, vindt Oscar, “maar het is fijn dat er wat afwisseling komt. Hoe meer vliegtuigen, hoe beter! Vroeger stonden hier ook straaljagers en dat was veel boeiender en dynamischer. Vooral de power en het technische ontwerp zijn geweldig.”
Zo’n straaljager maakt natuurlijk flink wat lawaai bij het opstijgen en landen. Toch vindt Martin Gijsbrechts, die vlak bij het vliegveld woont, het wel meevallen: “Ze vliegen met een bocht om Gilze heen. Het is een minuut lawaai als ze opstijgen en opstarten, maar daarna is het ook weer weg. De overlast van de F35’s valt wel mee.” Waar hij meer last van heeft, zijn alle helikopters die oefenen bij de vliegbasis: “Als er Chinooks overvliegen, is het te gek voor woorden. Dan is het geluid vervelend, maar het zijn vooral de trillingen. We kunnen elkaar dan amper verstaan. Je ziet de mond bewegen, maar dat is het dan ook.”
Liefhebber Oscar begrijpt wel dat sommige mensen last hebben van de vliegbasis: “Het verschilt per persoon. Wij hebben er in ieder geval geen last van”, zegt hij met een knipoog. Maar hij voegt er serieus aan toe: “Ik heb meer last van al het autoverkeer of bijvoorbeeld van het Draaimolen Festival dat tot twee uur ’s nachts in Tilburg doorgaat.”
Bekijk origineel artikel
“`html
Wildlands Emmen stuurt acht doodshoofdaapjes naar Overloon na brand
Wildlands Adventure Zoo in Emmen heeft deze week een bijzondere verhuizing gedaan: acht doodshoofdaapjes zijn verhuisd naar ZooParc in Overloon. Het dierenpark in Emmen geeft aan dat ze al langer nadachten over het vertrek van de dieren, maar dat dit proces in een stroomversnelling kwam toen bleek dat het park in Overloon juist op zoek was naar nieuwe doodshoofdaapjes.
Bij een brand afgelopen winter waren in ZooParc namelijk zes doodshoofdaapjes omgekomen. “Toen we hoorden dat zij plek hadden, was de beslissing snel gemaakt”, vertelt Hanneke Wijshake van Wildlands. “Het is natuurlijk verdrietig wat er in Overloon is gebeurd, maar het is wel mooi dat we zo kunnen samenwerken en elkaar kunnen helpen.”
Waarom de aapjes niet happy waren in Emmen
De doodshoofdaapjes, met hun kenmerkende schedelachtige gezichtje en lange gele staart, zijn altijd populaire dieren bij bezoekers. Maar in Emmen zaten ze niet helemaal op hun plek. Het probleem was dat de aapjes daar in een doorloopgebied leefden waar ook bezoekers konden komen.
“Bezoekers waren soms net iets te dol op de aapjes”, legt Wijshake uit. “Ze boden wel eens expres eten aan de aapjes aan, en dat is natuurlijk niet gezond voor de dieren.” Op drukke dagen moesten de aapjes daarom soms binnen blijven. “Dat kan voor even, maar niet structureel. Deze soort hoort buiten rond te rennen, insectjes te zoeken en van tak naar tak te springen.”
Nieuwe bewoners voor het oude verblijf
Door het vertrek van de doodshoofdaapjes komt er in Emmen ruimte vrij voor andere apensoorten. In het vernieuwde verblijf komen dwergoeistiti’s te wonen – een van de kleinste apensoorten ter wereld.
De vijf kleine mannetjes zijn al te zien in Wildlands, maar vallen bijna niet op. “Ze zijn echt maar zo groot als een hand”, zegt Wijshake. “Bezoekers lopen er vaak aan voorbij, terwijl het zulke leuke dieren zijn. Ze verdienen beter. Ze krijgen een mooie nieuwe plek waar bezoekers ze beter kunnen zien, en het is ook beter voor hun welzijn.”
“`
Familie beschuldigt cruisemaatschappij na tragische dood 80-jarige vrouw
De nabestaanden van een 80-jarige vrouw die per ongeluk op een Australisch eiland werd achtergelaten tijdens een cruise en overleed, hebben voor het eerst gereageerd op haar overlijden. De 80-jarige Suzanne Rees maakte zaterdag met andere passagiers van het cruiseschip Coral Adventurer een georganiseerde wandeling op Lizard Island, een eiland bij het Great Barrier Reef.
Tegen zonsondergang vertrok het cruiseschip vanaf het eiland, maar keerde een paar uur later terug toen bleek dat de vrouw niet aan boord was. Na een grootschalige zoekactie door de kustwacht en politie werd Rees zondagochtend levenloos aangetroffen.
Haar dochter Katherine Rees vertelt dat het volgens de politie afgelopen weekend bijzonder warm was op Lizard Island. “Mijn moeder kreeg het benauwd tijdens het beklimmen van een heuvel en kreeg te horen dat ze zelfstandig terug naar het schip moest lopen,” aldus Katherine. Ze verwijt de cruisemaatschappij een gebrek aan zorgvuldigheid en gezond verstand. Ze omschrijft haar moeder als een “actieve 80-jarige die hield van tuinieren en wandelen”.
De politie onderzoekt of de vrouw gered had kunnen worden als de bemanning van het cruiseschip haar eerder als vermist had opgegeven. Rederij Coral Expeditions heeft inmiddels contact gehad met de familie en spreekt van een “tragische gebeurtenis”. “Hoewel het onderzoek naar het incident nog loopt, betreuren we dit diep en bieden we de familie van de vrouw onze volledige steun aan,” zei directeur Mark Fifield.
Robèrt kan niet wachten op Heel Holland Bakt: “Het wordt één groot feest in de baktent”
Bakkers klaar voor actie
In het radioprogramma KEIgoeiemorgen! vertelde meesterbakker Robèrt van Beckhoven uit Oisterwijk over het nieuwe seizoen van Heel Holland Bakt. Hij is superenthousiast over de start van het nieuwe seizoen dat zondag begint. “Het wordt weer fantastisch”, zegt hij met een grote glimlach. “We hebben zulke leuke en getalenteerde bakkers gekozen. Het is bijna zonde dat er elke week iemand moet vertrekken.”
Honderdste aflevering feest
Dit dertiende seizoen is extra bijzonder omdat Heel Holland Bakt de honderdste uitzending viert. “Dat laten we natuurlijk niet zomaar voorbijgaan”, vertelt Robèrt. “De bakkers hebben enorme taarten gemaakt en het is echt een groot feest geworden in de tent.”
Hoger niveau dan ooit
Maar het is niet alleen maar feest – het niveau van de bakkers ligt dit seizoen hoger dan ooit. “De laatste twee technische opdrachten in de finale zijn echt ontzettend moeilijk”, geeft de meesterbakker toe. “Eerlijk gezegd vond ik ze eerst te lastig. Maar als je ziet wat de finalisten hebben gemaakt, dan laten ze precies het tegenovergestelde zien. Er stonden drie prachtige creaties.”
Bakken blijft een feest
Na dertien seizoenen en ongeveer tweehonderd opdrachten blijft het voor Robèrt en zijn team nog steeds leuk om Heel Holland Bakt te maken. “De bakkerswereld is enorm groot. Je hebt brood, gebak, chocolade – en dat zijn maar een paar voorbeelden. Met al die technieken en mogelijkheden raken de ideeën echt niet op.”
Tijdsdruk blijft de grootste uitdaging
Net als elk seizoen hebben de bakkers één grote tegenstander: de klok. “Tijdsdruk blijft de grootste valkuil”, bevestigt Robèrt. “Vooral in de eerste afleveringen kijken de bakkers hun ogen uit in de tent. Alles is nieuw, de indrukken zijn overweldigend, en dan is het moeilijk om je te concentreren op het bakken. Voor je het weet, is er al een uur voorbij.”
Vanaf het begin kijken
Robèrt adviseert iedereen om het nieuwe seizoen vanaf de eerste aflevering te volgen. “Daar zit echt van alles in. Vreugde en verdriet, maar ook discussies en zelfs een klein conflict. Genoeg spanning die je niet wilt missen!”
