Recent Nieuws woensdag 29 oktober, 2025 18:28
Hoe Rusland met mini-eenheden Pokrovsk probeert te veroveren
Al ruim een jaar lang is Rusland bezig om de stad Pokrovsk in handen te krijgen, in de regio Donetsk. Hoewel Oekraïne eerdere pogingen wist af te slaan, heeft Rusland dit jaar voor het eerst voet aan de grond gekregen in het gebied. Sindsdien spelen zich heftige straatgevechten af in wat ooit een bruisende stad van zo’n 60.000 inwoners was.
Momenteel heeft Rusland de stad nog niet volledig onder controle, maar ze maken duidelijk aanmerkelijke vooruitgang. De tactiek? Inzetten van hele kleine groepjes militairen – soms slechts twee tot tien man sterk. Deze mini-eenheden sluipen door de linies heen en verschijnen plots achter Oekraïense posities, waar ze flink wat verwarring zaaien.
Volgens de onafhankelijke Oekraïense analysegroep DeepState gebruiken deze groepjes hun onzichtbaarheid als wapen. Ze leggen hinderlagen, plaatsen mijnen op strategische wegen, vallen logistieke eenheden aan en verkennen infiltratieroutes. “Het zijn net naalden”, zegt Oekraïens commandant Bohdan Janoesj tegen The New York Times. “Eén prik doet weinig, maar als je er honderden hebt, wordt het een acupunctuursessie met trieste gevolgen.”
Luitenant-kolonel Erik Stijnman van het Instituut Clingendael legt uit dat deze tactiek bewust wordt gekozen. “Als zo’n groepje van twee of drie soldaten zich ergens verschanst, bijvoorbeeld in een verlaten huis, dan heb je ineens vijandelijke strijders zowel voor als achter je. Dat creëert chaos en maakt het betwiste gebied veel groter dan het eigenlijk is.”
DeepState meldt dat er momenteel zo’n honderd Russische infanteristen actief zijn binnen Pokrovsk zelf, terwijl er in totaal ongeveer 11.000 Russische soldaten opereren rondom de stad. President Zelensky wijst erop dat Rusland hier acht keer zoveel troepen inzet als Oekraïne – een overmacht die moeilijk te compenseren is.
Een belangrijke reden dat deze kleine eenheden kunnen overleven, is dat moderne oorlogsvoering nu volledig transparant is. Door de massale inzet van drones zien beide partijen precies waar de vijand zich bevindt. Grote formaties zijn daarom kwetsbaar. Kleine, mobiele groepjes die op diverse plekken toeslaan, zijn veel lastiger te stoppen.
Er gaan geruchten dat Poetin wil dat Pokrovsk tegen half november 2025 valt – al denkt de denktank Institute for the Study of War dat die deadline realistisch gezien waarschijnlijk niet gehaald wordt. Toch blijft de druk hoog, want Pokrovsk ligt op een cruciale logistieke knoop: spoorlijnen en grote wegen lopen er dwars doorheen. Als Rusland die in handen krijgt, wordt het voor Oekraïne extreem lastig om troepen en munitie naar het front te brengen.
De situatie is al ernstig. Volgens de Oekraïense nieuwsbron Ukrainska Pravda is het transport van munitie per hand onmogelijk geworden, en vrachtwagens durven de route al lang niet meer. Ook het evacueren van gewonden en het vervoer van nieuwe troepen is bijna ondoenlijk geworden.
Beide legers worstelen met logistiek, maar omdat Rusland in de aanval is, hebben zij extra uitdagingen. “Ze moeten bevoorraden terwijl ze onder vuur liggen van drones”, zegt Stijnman. “Dat geldt ook voor Oekraïne, dus het wordt een constante race.”
Bijna alle burgers zijn inmiddels gevlucht. Toch meldt Oekraïne nog steeds dat er 1.256 burgers in Pokrovsk zijn. Foto’s vanuit de lucht tonen een verwoest landschap: de meeste gebouwen zijn verwoest. Er zijn berichten – zowel van Oekraïense als onafhankelijke Russische bronnen – dat er lichamen van burgers op straat liggen, gedood tijdens de beschietingen.
Wat nu? Luitenant-kolonel Stijnman denkt dat Oekraïne uiteindelijk wel terrein zal moeten prijsgeven, in ruil voor zware Russische verliezen. “Maar als Rusland een doorbraak forceert, moet Oekraïne snel beslissen: trekken we de hele linie terug, of houden we vast? Want de volgende goede verdedigingspositie ligt behoorlijk ver weg.”
En dus komt Oekraïne weer voor dezelfde harde keuze: blijf je strijden voor elk stukje grond, of laat je los om grotere verliezen te voorkomen? Gezien het personeelstekort lijkt het erop dat Oekraïne in de toekomst grotere gebieden zal moeten opgeven – hoe pijnlijk dat ook is.
Coen K. kapot van schuldbesef na doodtrappen vriendin Jessica
Coen K. (35) zit vol met spijt. En terecht, want hij heeft op 17 juli zijn vriendin Jessica Brants (38) doodgetrapt in haar huis aan de Parklaan in Vlijmen. Dat deed hij tijdens een heftige ruzie – en nu staat hij voor de rechter, die woensdagmiddag voor het eerst een tussentijdse zitting hield. Tijdens die korte bijeenkomst brak Coen compleet. Huilend zei hij hoe verschrikkelijk hij het vindt voor de familie van Jessica. Zij liet twee kinderen achter: een peuter van 3 en een tiener van 13. Het stel had pas sinds een half jaar iets met elkaar, en nu is alles dramatisch verkeerd gegaan.
Er was veel belangstelling in de rechtszaal. Veel vrienden en familieleden van Jessica waren er om deze eerste stap in het proces bij te wonen. Maar eigenlijk ging het alleen maar over logistiek. De zaak duurde amper een kwartier. Er moeten nog talloze rapporten komen, waaronder medische onderzoeken en toxicologische verslagen. Het kan tot halverwege 2026 duren voordat alles rond is. Dus deze zitting was vooral bedoeld om afspraken te maken over deadlines en procedures.
Wat wel duidelijk is: Coen K. heeft toegegeven dat hij Jessica fataal heeft geschopt in hoofd en hals. Maar hij ontkent dat hij bleef trappen terwijl ze al op de grond lag. Zijn advocaat, Mark Nillesen, legt uit dat Coen verslaafd was aan medicijnen zoals oxazepam en diazepam. Medicijnen die je normaal gesproken kalmeren, maar die in combinatie met alcohol bij sommige mensen juist een soort ‘kortsluiting’ kunnen veroorzaken. En ja, er was alcohol in het spel.
De avond voor de dodelijke gebeurtenis hadden Coen en Jessica ruzie gekregen. Ze zou hem terugbrengen naar zijn huis in Uden, maar ook zij had al flink gedronken – net als hij. Te veel dus om nog te rijden. Die discussie over wie moest rijden of hoe ze verder moesten, lijkt de druppel te zijn geweest. De spanning laaide op, en toen gebeurde het vreselijke, vlak voor de ogen van Jessica’s driejarige dochter.
Zodra het voorbij was, belde Coen zelf de ambulance. Hij werd dezelfde dag nog verhoord, maar volgens zijn advocaat was hij toen nog aangeschoten én gebukt onder ontwenningsverschijnselen door gebrek aan medicijnen. Buren hadden de politie gebeld omdat ze een intense ruzie hoorden, gevolgd door een angstaanjagende stilte. Dat maakte de zaak pas echt serieus.
Het feit dat Coen Jessica heeft gedood, staat niet ter discussie. Maar wél waaróm het zo ver kon komen. Zijn advocaat wil nu onderzoeken hoeveel invloed de mix van alcohol en medicijnen precies had. Ook is er een complicerende factor: Coen was kort daarvoor overgestapt op een ander medicijn. Of dat meespeelde? Moet nog uitgezocht worden.
In de rechtszaal zaten tientallen verdrietige nabestaanden. Ze luisterden zwijgend mee, maar werden weinig wijzer. Deze zitting bood geen emotionele ontlading, geen antwoorden – alleen bevestiging dat iedereen hieronder gebukt gaat. Niemand had dit willen zien aankomen. Niemand had dit gewild.
Toch blijft de vraag hangen: hoe kon het zover komen? Coen zegt zich niet alles meer te herinneren van die bewuste dag. Wat wel, wat niet – dat is vaag. Maar zijn advocaat denkt wel exact te weten hoeveel alcohol en medicijnen er binnen waren gegaan. Daar draait het nu om: begrijpen wat er werkelijk speelde in zijn hoofd.
De volgende zitting staat gepland op 21 januari. Dan hopen ze al meer stukjes van de puzzel te hebben.
Zware politieactie in Rio: 132 doden bij inval tegen drugsbende
Het aantal slachtoffers van de grote politie-inval tegen een machtige drugsbende in Rio de Janeiro is nu opgelopen tot maar liefst 132. Dat heeft de gouverneur van de staat bekendgemaakt, en het cijfer schokt zelfs voor een stad die al vaak te maken heeft gehad met geweld rond drugscriminaliteit.
Eerst werd er gesproken over 64 doden – waarvan zestig vermoedelijke criminelen en vier politieagenten. Maar vanochtend kwam er een grimmige update. Bewoners uit de wijk Penha brachten in alle vroegte zo’n 55 lichamen naar een centrale plek in de buurt. Volgens de krant O Globo deden ze dit om nabestaanden de kans te geven hun dierbaren te identificeren. De politie gaf toe dat deze lichamen nog niet waren meegerekend in het officiële dodental.
De actie, die plaatsvond in de sloppenwijk Alemão en de wijk Penha, is nu de meest dodelijke politieoperatie ooit uitgevoerd tegen een criminele organisatie in de geschiedenis van de stad. Het doel was de bende Comando Vermelho (Rode Commando), een van de grootste en invloedrijkste criminele netwerken van Brazilië.
De confrontaties tussen agenten en bendelid hielden urenlang aan. Er waren sprake van vuurgevechten die volgens onder meer Folha de S. Paulo meer dan twaalf uur duurden. Bendeleden zouden drones hebben ingezet om explosieven te gooien op politievoertuigen en wegen af te sluiten. Een ongebruikelijk en geavanceerd wapen in straatgeweld.
Er werden maar liefst 2500 agenten ingezet voor deze operatie. Tijdens de actie zijn 81 mensen aangehouden. Grote politieacties als deze komen vaker voor rondom belangrijke evenementen. Dit keer valt het samen met de aanstaande VN-klimaattop COP30, die in het Amazonegebied zal plaatsvinden. Ook in Rio worden er activiteiten georganiseerd, en de overheid wil kennelijk een harde lijn trekken tegen criminaliteit in de aanloop.
Hoe het algoritme politici de afgelopen twee weken beïnvloedde
Sociale media zijn inmiddels een onlosmakelijk onderdeel geworden van elke verkiezingscampagne. Vooral voor politici die jongere kiezers proberen te bereiken, is X (voorheen Twitter), Instagram of TikTok vaak een beter platform dan tv of radio. Daar zit namelijk een heel ander publiek. En terwijl je bij televisieprogramma’s duidelijk kunt zien wie er wordt uitgenodigd, speelt het spel op sociale media veel minder transparant. Wat je daar te zien krijgt, wordt bepaald door geheimzinnige algoritmes – en die hebben flinke invloed.
De NOS heeft de afgelopen twee weken nauwgezet gevolgd hoe de lijsttrekkers het doen op sociale media. Wie groeide het hardst? Wie bleef steken? En welke strategie werkt volgens het algoritme ‘goed’?
Wilders blijft koploper, maar anderen halen hard in
Als het om totaal aantal volgers gaat, is Geert Wilders nog altijd de koning. Met ruim 2,5 miljoen volgers over alle platforms heen (X, Instagram, Facebook, TikTok en LinkedIn) staat hij met kop en schouders boven de rest. Dat betekent automatisch dat zijn berichten vaker worden getoond – simpelweg omdat hij al zo groot is.
Maar groei zegt soms meer dan omvang. En daar zie je interessante bewegingen. Timmermans van GL-PvdA zit op ruim een half miljoen volgers en houdt stevig stand op plek twee. Op de derde positie was het lang vooral een strijd tussen Caroline van der Plas (BBB) en Rob Jetten (D66). Twee weken geleden leidde Van der Plas nog comfortabel, maar Jetten sloeg flink terug: hij won ruim 44.000 nieuwe volgers en haalde haar daarmee in. Ze zitten nu allebei rond de 420.000.
De Vos en Van Baarle: de verrassende stijgers
Een echte opmars maakte Lidewij de Vos van FVD. Zij pakte maar liefst 62.000 nieuwe volgers en haalde daarmee Esther Ouwehand van PvdD in. Ook Femke Merel van Baarle van Denk groeide fors – met bijna 26.000 nieuwe fans, vooral op TikTok. Tofik Dibi van Bij1 deed het relatief gezien ook goed, hoewel hij vanuit een lager startpunt komt en in de peilingen op nul zetels staat.
Waarom groeien sommigen plotseling harder dan anderen? Communicatiewetenschapper Tom Dobber legt uit dat emotie een grote rol speelt. “Berichten die sterke reacties oproepen – vooral negatieve – worden vaker gedeeld, becommentarieerd en bekeken. Dat signaleert het algoritme: dit is interessant, verspreid dit verder.”
Hij wijst naar een post van Wilders en twee PVV’ers waarin AI-gegenereerde beelden werden gedeeld van Frans Timmermans samen met migranten. Een vergelijking tussen een jonge blonde vrouw en een oudere vrouw met hoofddoek werd op X maar liefst 467.000 keer bekeken. Het landelijk meldpunt voor discriminatie kreeg er 2500 klachten over binnen.
“Emotie plus beeld: dat werkt als een trein op visuele platforms”, zegt Dobber.
Waarom nieuwkomers sneller kunnen groeien
Damian Trilling, hoogleraar journalistiekwetenschap, benadrukt dat het algoritme niet alleen kijkt naar populariteit, maar ook naar groei. “Iemand die al groot is, zoals Wilders, wordt mogelijk juist minder ‘trending’ gevonden. Maar iemand die snel groeit – zoals De Vos – krijgt extra zichtbaarheid. Algoritmes houden van momentum.”
Dat verklaart mede waarom Van Baarle en Dibi online relatief goed scoren, ondanks hun kleinere partijen. “Op sociale media kun je dus een soort work-around maken rondom de traditionele machtsverhoudingen”, aldus Trilling. Terwijl tv-programma’s vaak lijsttrekkers uitnodigen op basis van peilingen of zetelaantal, kan op socials iedereen ineens in beeld komen.
Toch blijft de invloed van traditionele media groot – ook online. “Fragmenten uit talkshows worden losgesneden en gaan viraal. Dat geeft een boost op sociale media”, zegt Trilling. Hij noemt Rob Jetten als voorbeeld: drie van zijn vier best gelikete Instagram-posts gingen over zijn deelname aan De Slimste Mens. “Content die niet puur politiek is, trekt vaak meer aandacht. Je bereikt niet alleen je eigen fanbase, maar ook mensen die gewoon van het programma houden.”
Niet iedereen profiteert gelijk
Maar het is geen garantie. Ondanks veel media-aandacht en een populaire campagnevideo kreeg Caroline van der Plas (BBB) amper nieuwe volgers bij. Yesilgöz van de VVD verloor zelfs 170 volgers op LinkedIn, al steeg ze licht op andere platforms.
En dan is er nog de vraag: wat zegt populariteit op sociale media nou echt over electoraal succes? “Je weet niet wie die volgers zijn”, waarschuwt Dobber. “Misschien zijn het buitenlanders, misschien mensen die niet stemgerechtigd zijn. En je weet niet of het algoritme jouw berichten juist dempt of juist pusht.”
Kortom: het algoritme bepaalt steeds meer wie er gehoord wordt – en hoe. Maar of dat ook vertaalt naar stemmen in de stembus? Dat blijft de grote open vraag.
Verkiezingen: man stemt vanaf brancard • kinderen naar de stembus
De verkiezingsdag is in volle gang, en Nederland is écht in beweging. Overal zie je mensen – jong, oud, met of zonder beperking – hun stem uitbrengen. Het is een dag waarop democratie voelbaar wordt, soms op verrassende, hartverwarmende of gewoonweg bijzondere momenten.
Oma Govers laat zich niet tegenhouden
Stemmen? Dat kan ook vanaf een brancard. Meneer Govers, 87 jaar oud, liet zich vanmiddag in Tilburg niet tegenhouden door zijn slechte gezondheid. In plaats van direct naar het ziekenhuis te gaan, wilde hij eerst zijn stem afgeven voor de Tweede Kamerverkiezingen. Vanuit de brancard stapte hij het stembureau binnen – een krachtige actie. “De toekomst van het land is belangrijker dan mijn gezondheid”, zei hij nog. Respect.
Kinderen mogen meedoen (bijna)
In Oss kregen kinderen van groep zes tot acht van basisschool Kindcentrum Nicolaas een speciale rol. Ze mochten niet echt stemmen – logisch, want ze zijn nog minderjarig – maar de kindraad had het wissellokaal omgetoverd tot een stembureau. De hele school was de laatste weken bezig met de verkiezingen, en nu kon iedereen ‘stemmen’. En welke partijen zouden winnen als het aan de kinderen lag? D66 en de PVV. Lekker onvoorspelbaar dus.
Opkomst in kaart gebracht
Hoeveel mensen gaan er eigenlijk stemmen? De cijfers komen langzaam binnen. In Maashorst had om 16.00 uur al bijna 47 procent van de kiesgerechtigden gestemd. In Den Bosch was dat rond 15.00 uur ruim 42 procent. In Eindhoven had rond 13.00 uur zo’n 29 procent gestemd – vergelijkbaar met andere grote steden. In Steenbergen waren er tot twee uur ’s middags al bijna 7100 stemmen uitgebracht. Kortom: het loopt goed, maar er is nog tijd genoeg tot negen uur.
Stemmen vanuit het buitenland: GroenLinks-PvdA in de lead
Nederlanders die in het buitenland wonen, kunnen ook meedoen. Dit jaar is het aantal met ruim 136 duizend hoger dan ooit. En wie krijgen hun stemmen? Volgens een peiling van kiezersbuitennederland.nl gaat GroenLinks-PvdA aan kop, met 20,7 procent. Daarachter volgen PVV (18,5%) en D66 (17,2%). VVD en CDA halen in deze prognose minder dan tien procent. Interessant om te zien hoe de diaspora denkt.
Brabantse kandidaten? Er zijn er relatief weinig
Als je zoekt naar Brabanders op de kieslijsten, dan heb je het niet makkelijk. Onze provincie levert maar 9,3 procent van de kandidaten, terwijl we 14,8 procent van de bevolking vormen. Ook Gelderland heeft relatief weinig vertegenwoordiging. Amsterdam daarentegen domineert met maar liefst 91 kandidaten op het stembiljet. En wat de namen betreft: De Boer is de meest voorkomende achternaam onder de kandidaten – achttien keer! Maar gek genoeg staat er geen enkele De Boer bij de BoerBurgerBeweging.
Inclusieve stembureaus in Udenhout
In Udenhout werkt het stembureau samen met stichting Prokkel, die mensen met een verstandelijke beperking helpt om actief mee te doen. Samen met begeleiders draaien zij mee in het stembureau. “De meeste stemmers kennen hen al, dat maakt het extra fijn”, vertelt stembureauvoorzitter Thieu van Beijsterveldt. Een mooi voorbeeld van inclusiviteit op een belangrijke dag.
Stemmen met een hond (en een koekje)
In Vught combineert verslaggever Jan Peels werk met plezier: hij stemt én laat zijn 13-jarige hond Taxi uit. Voor de vijfde keer gaat Taxi mee naar het stembureau. Terwijl Jan rustig zijn stembiljet in de bus doet, kijkt Taxi geduldig toe. Beloning? Een koekje natuurlijk. Multitasken op z’n best!
Speciale stembureaus voor mensen met beperkingen
Ook mensen met een visuele beperking moeten kunnen stemmen. Zo stemde VVD-Kamerlid Daan de Kort in Eindhoven met behulp van een brailleboek en audio-ondersteuning. In Helmond zijn alle stembureaus rolstoeltoegankelijk, en zijn er loepen en stemmals beschikbaar. Toch is het niet overal perfect: in Waalwijk is meer dan de helft van de stembureaus niet toegankelijk voor mensen met een lichamelijke beperking. Dat mag wettelijk niet, maar blijkbaar wordt het nog steeds overgeslagen.
Bekende gezichten aan het stemmen
Lijstrekkers en politici zijn ook gewone burgers op verkiezingsdag. Rob Jetten (D66) stemde in Den Haag, net als Laurens Dassen (Volt) en Jesse Klaver (GroenLinks-PvdA). Esmah Lahlah, tweede op de lijst van GroenLinks-PvdA, stemde met een glimlach in Tilburg-West. “Ik heb amper geslapen, het is een spannende dag”, vertelde ze. Zij wil armoedebestrijding weer centraal stellen in Den Haag. Ondanks dat ze onlangs in opspraak kwam door haar sollicitatie als burgemeester van Tilburg, zegt ze: “Mijn focus ligt op Den Haag.”
Burgemeester stemt op historische plek
In Vught stemde burgemeester Chantal Nijkerken-de Haan bij Nationaal Monument Kamp Vught. “Het herinnert ons eraan dat vrijheid nooit vanzelfsprekend is”, zei directeur Jeroen van den Eijnde. “Dat we die samen moeten blijven bewaken.” Een krachtige boodschap op een dag waarop precies dat wordt uitgeoefend: democratie.
Peilingwijzer: drie grootste partijen dicht bij elkaar
Op de avond voor de verkiezingen stond de peilingwijzer op een nipte strijd tussen PVV, GroenLinks-PvdA en D66. PVV lijkt terrein te verliezen, GroenLinks-PvdA blijft stabiel, en D66 groeit juist. Achter hen volgen CDA en VVD, met JA21 wat verder naar achteren. Het belooft een spannende uitslagavond te worden.
En verder…
- In café Frankies in Geffen is het druk: ruim 600 stemmen in de ochtend, maar het opvouwen van het stembiljet blijft een struikelblok.
- Bart Bambacht uit Tilburg benadrukt op Facebook: “Stilzitten verandert niets, maar stemmen wel.”
- Ruben Brekelmans (VVD) denkt aan Oekraïne en de waarde van democratie: “Laten we dat koesteren.”
- Nederlandse vlaggen hangen op verschillende plekken in Brabant, op initiatief van Operatie Hijs de Vlag.
- Weerman Floris Lafeber waarschuwt: regen vanaf zeven uur. Dus als je droog wilt blijven, ga voor die tijd stemmen!
Problemen bij NS door grote Microsoft-storing
Oeps, weer eens een dagje chaos op het spoor – dit keer niet door een kapotte trein of een drukke baas, maar door iets wat veel verder reikt: een gigantische internetstoring bij Microsoft. En ja, dat voelt ook bij de NS.
Wie gisteren laat in de middag of ‘s avonds wilde gaan reizen, kreeg al snel te horen: het wordt lastig. De reisplanner van de NS is helemaal plat, op de meeste stations kan je geen kaartje meer kopen, en zelfs het huren van een ov-fiets? Nee dus. Alles wat digitaal moet, zit muurvast.
Toch is niet alles compleet lam. Die borden op het station met de vertrektijden? Die werken nog gelukkig gewoon. En de toegangspoortjes blijven openstaan, dus instappen kan meestal nog wel. Maar plannen? Dat wordt een uitdaging.
Volgens een woordvoerder van de NS zijn de problemen begonnen net na vieren. Ze wijzen er niet langer op wie er verantwoordelijk is – Microsoft geeft zelf ook toe dat er wereldwijd flink wat problemen zijn met hun diensten. En aangezien de NS (zoals zoveel bedrijven) flink afhankelijk is van Microsoft-systemen, voel je dat nu direct op het perron.
Hoe lang dit gedoe gaat duren? Geen idee. Er is nog geen tijdsindicatie. Als je dus echt moet reizen, raad de NS aan om 9292.nl te gebruiken voor je routeplanning. Die zou nog wel moeten werken.
