Recent Nieuws zaterdag 25 oktober, 2025 11:46
“`html
Nachtelijke Russische raketaanvallen treffen Oekraïense steden
Rusland heeft afgelopen nacht opnieuw met raketten en drones verschillende Oekraïense steden aangevallen. In Kyiv kwam hierbij één persoon om het leven en raakten tien mensen gewond, waarvan drie in het ziekenhuis werden opgenomen. Burgemeester Vitali Klitsjko waarschuwde tijdens de aanval via Telegram: “Explosies in de hoofdstad! De stad wordt aangevallen met ballistische raketten. Zoek dekking!”
Ook in de regio Dnjepropetrovsk vielen slachtoffers: daar werden twee mensen gedood en zeven gewond. De aanvallen richtten schade aan aan appartementencomplexen, woonhuizen en een winkel.
Luchtverdediging in actie
Volgens de Oekraïense luchtmacht vuurde Rusland in totaal negen raketten en 62 drones af. Het luchtverdedigingssysteem wist vier raketten en vijftig drones uit de lucht te halen. Vlak voor de explosies in Kyiv had de luchtmacht al gewaarschuwd voor meerdere Russische ballistische raketten die onderweg waren naar de hoofdstad.
Escalerende aanvallen
Deze nieuwe aanval volgt op een grootschalige Russische aanval van eind oktober, waarbij zeker zes mensen omkwamen – waaronder twee kinderen – en 44 gewonden vielen. In Kyiv vielen toen twee doden. De Russische aanvallen op de Oekraïense infrastructuur nemen toe nu de winter eraan komt. Burgemeester Klitsjko had eerder al gewaarschuwd dat de stad zich voorbereidt op de zwaarste winter sinds het begin van de oorlog.
Helmondse jongeren zeggen ‘stop’ tegen pesten: “Online maakt het extra heftig”
Jongereninitiatief tegen pesten in Helmond
Een groep vastberaden jongeren in Helmond is de campagne ‘Samen zetten we de streep tegen pesten’ gestart om een einde te maken aan treiterijen, scheldpartijen en zelfs mishandelingen in onze maatschappij. Dit initiatief komt op een belangrijk moment, want deze week werd bekend dat er voor de tweede keer in één jaar een meisje langdurig wordt gepest op het Delta vmbo.
Het verhaal is extra schrijnend omdat in april van dit jaar de veertienjarige Nina door pestgedrag op de middelbare school een einde aan haar leven maakte. “We moeten er niet laconiek over doen,” benadrukt M’hamed Yahia, die het project ondersteunt.
Bekende Helmonders sluiten zich aan
Het bijzondere aan deze campagne is dat bekende Helmonders zich er massaal voor inzetten. Komiek Leon van der Zanden, influencer en verpleegkundige Tommie Driessen, kickbokser Nieky Holzken en zijn zoon Geraldo – ze doen allemaal mee in de strijd tegen pesten. Maar het mooie is: het initiatief kwam echt van de jongeren van welzijnsorganisatie We Care Helmond zelf.
“De jongeren zagen dat er veel wordt gepest op social media en op straat. Pesten wordt gefilmd en gedeeld. Zij willen de samenleving activeren om hier iets mee te doen,” legt Yahia uit.
Hoe pesten is veranderd
Als jongerenwerker in Helmond heeft Yahia de afgelopen jaren met eigen ogen gezien hoe pesten is veranderd. “Pesten is van alle tijden, maar door wat er online gebeurt, heeft het een enorme impact op jongeren, en eigenlijk op allerlei groepen. We denken bij pesten vaak aan jongeren, maar het gebeurt ook in verzorgingstehuizen en in bedrijven.”
Toch speelt het in zijn stad vooral onder jongeren. Naast het tragische geval van Nina wordt ook de dertienjarige Sonja* op dezelfde school gepest. Ondanks dat de school en politie hebben ingegrepen, gaat het pesten gewoon door.
Het ‘delen’ van pestgedrag
“Tegenwoordig filmen we alles wat we doen. We willen delen, delen en delen. We zijn daar bijna op geprogrammeerd. Jongeren filmen vanuit die gedachten het pesten en delen het, zonder erbij na te denken wat voor impact dat heeft op het gepeste kind,” vertelt Yahia.
Daarnaast is het volgens hem een grote drempel geworden voor mensen om in te grijpen als ze pestgedrag zien. “Het is bijna een angst geworden om in te grijpen. Mensen zijn niet meer gewend om elkaar aan te spreken en lopen er liever ongezien voorbij.”
Breed maatschappelijk probleem
Yahia ziet dat zelfs de politiek in Den Haag het verkeerde voorbeeld geeft. “Zij moeten als politieke leiders een goed voorbeeld geven, maar daar worden mensen ook gepest of weggezet. Wat in Den Haag gebeurt, komt ook naar de straten, pleinen en scholen.”
Om daar iets tegen te doen werkt We Care Helmond samen met stadskunstenaar Daisy Roefs, de gemeente en diverse ambassadeurs. “We willen samen met scholen, bedrijven, sportverenigingen en verzorgingstehuizen de bokshandschoenen oppakken om er tegen te vechten. We moeten er niet laconiek over doen, alsof het wel meevalt.”
Bewustwording creëren
Hun aanpak? Scholieren, bedrijfsdirecteuren en ouderen bewust maken van de impact die pesten op iemand heeft tijdens speciale sessies. “De acties of initiatieven die daar uit voortvloeien, moeten uit de mensen zelf komen. Wij kunnen dat wel bedenken, maar ze moeten het toch zelf doen.”
*Sonja is een gefingeerde naam vanwege privacyredenen. De echte naam van het meisje is bekend bij de redactie.
Bekijk origineel artikel
“`html
Vliegtuigramp Moerdijk: Tragedie gevolgd door gruwelijk souvenirjagen
Een zwaar onweer trekt boven Moerdijk samen wanneer een vliegtuigje met zeventien mensen aan boord erin verstrikt raakt. Het toestel verliest een vleugel, stort neer en explodeert. Alle inzittenden komen om het leven, wat enorme pijn veroorzaakt bij hun nabestaanden. Maar hun lijden is nog niet voorbij.
Een week na de crash geeft de politie de rampplek vrij, waarna souvenirjagers als roofvogels het weiland bestormen. Ze verzamelen niet alleen verbogen metaalstukken, maar schrapen ook menselijke resten van de grond. De Fokker F28 Fellowship vloog aan het einde van die fatale middag van Rotterdam naar Hamburg, met een geplande tussenstop in Eindhoven.
Kort na vertrek proberen de piloten een zware onweersbui te ontwijken, maar komen boven Moerdijk in de problemen. “De lucht was pikzwart. Je zag in de verte regenen en achter die bui hing iets wat op een orkaan leek”, vertelt een ooggetuige. “De wind draaide in cirkels rond zoals bij een tornado. Ik stond daar met mijn dochtertje naar te kijken toen plotseling dat vliegtuig uit de wolken tevoorschijn kwam.”
Een andere getuige beschrijft: “Ik hoorde een hoge fluittoon, keek naar buiten en zag een vliegtuig met een afgebroken vleugel draaiend naar beneden komen. Het was vreselijk angstaanjagend. Toen het toestel de grond raakte, explodeerde het met een enorme steekvlam. Ik was doodsbang.”
Ondanks zijn angst gaat hij kijken. “Toen ik de wrakstukken zag, wist ik het meteen: hier kon niemand levend uit zijn gekomen. Tussen de vliegtuigsplinters zag ik lichaamsdelen. Het ergste was de stilte – alleen het geknetter van vuur. Het was een kerkhof.”
Zijn vermoeden blijkt correct. Alle dertien passagiers – negen Duitsers, twee Britten, een Amerikaan en een Nederlander – zijn omgekomen, samen met de vier Nederlandse bemanningsleden. Op een haar na miste het vliegtuig de Shell-fabriek.
De burgemeester van Klundert maakt zich zorgen over vliegroutes boven het industrieterrein: “Een vliegroute over een gebied met chemische industrie vergroot het risico op een enorme ramp. Je ziet nu weer wat er kan gebeuren.”
Hulpdiensten zien direct dat er niemand te redden valt. Het gebied wordt volledig afgesloten. Onderzoek toont aan dat het vliegtuig kansloos was tegen het extreme weer. Na ongeveer een week geeft de politie het terrein vrij – een beslissing die ze beter niet hadden kunnen nemen.
Die zaterdagochtend stromen mensen massaal naar het terrein voor een “gezellig” dagje uit. Ze vinden kleine metaalstukken en menselijke resten die door onderzoekers en schoonmakers over het hoofd waren gezien. De weduwe van het Amerikaanse slachtoffer is ter plaatse en wordt met de gruwelijke realiteit geconfronteerd wanneer een jongen van ongeveer elf jaar losse vingerkootjes in zijn hand toont.
De politie grijpt snel in, verdrijft mensen van het terrein en neemt zakken vol metaal en menselijke resten in beslag. Zelfs persoonlijke bezittingen van slachtoffers zoals aanstekers, een brillenpootje en horlogekastjes zijn meegenomen.
De politiecommandant is woest: “We wisten dat er altijd vreemde figuren zijn die zich in andermans leed wentelen, maar dat het rampgebied zo in de belangstelling zou staan, daar staan wij van versteld. Wat is dat voor mentaliteit? Wij plaatsen daar grote vraagtekens bij.”
Kostbaarheden Louvre verhuisd naar zwaarbeveiligde bankkluis
Het lijkt erop dat de directie van het beroemde Louvre museum in Parijs absoluut geen risico’s meer wil nemen. Na een spectaculaire diefstal vorig weekend hebben ze besloten om een deel van hun kostbaarste juwelen over te brengen naar de ultrazekere kluizen van de Nationale Bank.
Vier dieven wisten vorig weekend midden op de dag negen kroonjuwelen te stelen uit de Apollogalerij. Ze deden zich voor als bouwvakkers – best slim, want er werd inderdaad gewerkt in het museum – en gebruikten zelfs een verhuislift die ze gewoon op de stoep hadden klaargezet. De gestolen schatten zijn niet alleen zo’n 88 miljoen euro waard, maar hebben voor Frankrijk ook enorme historische betekenis.
Wat er nu precies naar de bank is gebracht? Meer sieraden uit de Apollogalerij, maar ook kostbaarheden die op andere plekken in het museum te bewonderen waren. Best bijzonder, want normaal gesproken blijven deze schatten gewoon in het museum.
Grappig detail: de bank ligt maar 300 meter van het Louvre, maar toch werd het transport extra zwaar beveiligd door de politie. Die kluis is trouwens echt next level – 26 meter onder de grond, met 90% van de Franse goudvoorraad én zelfs kostbare spullen van Leonardo da Vinci. Dat museumjuwelen hier nu ook worden opgeslagen, is echt uitzonderlijk.
Het Louvre en de Nationale Bank willen verder geen commentaar geven op de hele situatie. En de dieven? Die zijn nog steeds spoorloos…
Toerist komt om bij val van muur Pantheon na poging tot selfie
Het Pantheon is één van de drukstbezochte plekken in Rome. Het ongeluk vond plaats aan de achterkant van het gebouw. Omdat de oude Romeinse tempel veel lager ligt dan het straatniveau van nu, staat er een soort muur omheen waar mensen overheen kunnen lopen. Het gebied tussen de straat en het gebouw zelf is afgesloten voor publiek. Hulpverleners moesten een zijingang van het Pantheon openbreken om bij de gevallen toerist te komen, die op dat moment al was overleden. Het Pantheon, beroemd om zijn enorme koepel, krijgt jaarlijks ongeveer 7 miljoen bezoekers over de vloer. De tempel stamt uit de tweede eeuw na Christus, maar is uitstekend bewaard gebleven omdat het later een katholieke kerk werd.
Cabaretier weigert op te treden vanwege hulphond in zaal
Gisteravond gebeurde er iets opmerkelijks in theater VU Griffioen in Amsterdam. Cabaretier Patrick Laureij weigerde op te treden omdat er een hulphond in de zaal zat. Direct aan het begin van zijn show zei hij zich “onveilig” en “kwetsbaar” te voelen door de aanwezigheid van de hond.
“Ik stel mijn grenzen. Ik speel niet voor baby’s en niet voor honden”, verklaarde hij voordat hij het podium verliet. Veel van de driehonderd aanwezigen dachten eerst dat het om een grap ging. De vrouw met de hond bleef zitten, gesteund door het publiek dat “niet weggaan hoor” riep.
Toen Laureij even later terugkwam, bleek hij bloedserieus. “Jullie krijgen je geld terug. Ga maar weg”, zei hij tegen het publiek. De Rotterdamse cabaretier, die een achtergrond heeft als kickbokser, bleef onvermurwbaar tegenover de vrouw met een visuele beperking in een rolstoel. Ondanks haar uitleg dat ze niet zonder haar geleidehond kon, stuurde hij iedereen de foyer in.
Een flink deel van het publiek besloot naar huis te gaan, terwijl de rest in de foyer bleef waar het theater excuses en gratis drankjes aanbood. Theatermedewerkers benadrukten dat hulphonden gewoon zijn toegestaan in de zaal.
Onverwachte wending
Na ongeveer een half uur verscheen Laureij plotseling in de deuropening van de foyer en vroeg het overgebleven publiek terug te komen zodat hij alsnog kon optreden. “We komen alleen als je je excuses aanbiedt aan die mevrouw”, was de reactie.
Laureij liep naar de vrouw toe, legde uit dat hij niets tegen honden heeft maar zich wel kwetsbaar voelt, en bood zijn excuses aan. Toen hij toestemming gaf voor de hond, besloot de rest van het publiek terug te keren naar de zaal.
Emotioneel slot
Voordat de voorstelling kon beginnen, eiste de vrouw de microfoon op. “Ik beschouw vandaag als een cadeau”, zei ze voor het podium. “Ik heb in mijn leven best veel discriminatie ervaren. Maar ik ben blij dat u als publiek achter mij bent gaan staan.”
Voor ongeveer tweederde van het oorspronkelijke publiek speelde Laureij daarna alsnog zijn try-out voorstelling Kintsugi. Tijdens de show viel hij regelmatig stil en begon aan het eind te huilen. De hulphond had de hele avond geen geluid gemaakt.
