Sport Nieuws vrijdag 24 oktober, 2025 23:19
NAC redt laatste moment puntje in Friesland
Gisteren speelde NAC een gekke wedstrijd tegen Heerenveen – en uiteindelijk ging het goed af, al moest dat wel op het nippertje. Het duel in Friesland eindigde in een spannende 3-3, waarbij invaller Mohamed Nassoh pas in de 94e minuut de redder in nood was voor de Brabanders.
Na rust was het echt een rollercoaster van emoties. In de eerste helft hadden de thuisploegsleutels bijna niets op papier staan. NAC liet weinig ruimte over en dwong Heerenveen tot niks concreets – totdat Luuk Brouwers in de 45e minuut eindelijk eens dreigde. Zijn schot werd echter geblokkeerd door Leo Greiml. Toch ging Heerenveen met een voorsprong de kleedkamers in. Hoezo? Een vreemde fout: na een voorzet van Oliver Braude kopte Terence Kongolo de bal helaas achter eigen doelman Kostas Lamprou. Die had de voorkeur boven Daniel Bielica gekregen in de selectie.
Maar NAC gaf zich niet gewonnen. Na rust kwam het sterk terug. In de 55e minuut zorgde Greiml zelf voor uitgelijke stand. Bij een hoekschop was hij slimmer dan meerdere verdedigers én keeper Bernt Klaverboer, en knalde de bal binnen: 1-1. Niet veel later maakte Sydney van Hooijdonk, geassisteerd door Kamal Sowah, zelfs 1-2. NAC leek de boel nu stevig in handen te hebben.
Toch kantelde het weer. Heerenveen pakte de controle terug, en Maas Willemsen maakte de 2-2 van dichtbij, in de 69e minuut. En toen leek Vaclav Sejk in de 80e minuut de winnende treffer te scoren. Lamprou kwam onnodig zijn doel uit bij een dieptepass, en de Tsjechische aanvaller omspelerde hem koeltjes: 3-2.
Het zag er donker uit voor NAC – tot Mohamed Nassoh in de allerlaatste minuut (ja, echt: minuut 94!) toesloeg. Dankzij hem pakte NAC nog een punt uit een pot vol emoties.
Griekspoor stopt door rugklachten voor duel met Zverev
Tallon Griekspoor heeft helaas moeten afzeggen voor zijn kwartfinale in Wenen tegen Alexander Zverev. De reden? Een vervelende rugblessure die hem uiteindelijk de strijd uitduwde. Het zou hun elfde onderlinge ontmoeting worden, maar het komt er dus niet van. Voor Griekspoor is dit een flinke tegenvaller, want hij had tot nu toe een sterke toernooitocht gemaakt in Oostenrijk.
Zijn overwinning op Karen Chatsjanov – nummer 13 van de wereld – in de eerste ronde was echt indrukwekkend. Chatsjanov haalde vorig jaar nog de finale in Wenen, dus die zege telde zeker mee. Daarna versloeg hij ook Brandon Nakashima (ATP-32), waardoor de verwachtingen hoog gespannen waren voor het duel met Zverev.
De Duitser, als tweede geplaatst in Wenen, heeft meestal het bovenste handje als ze tegenover elkaar staan: acht van de tien keren was hij de winnaar. Eerder dit jaar was hij al eens te sterk voor Griekspoor in München. Op Roland Garros moest Tallon zelfs opgeven tijdens hun wedstrijd vanwege een buikblessure. Zijn enige overwinningen op Zverev dateerden van maart dit jaar in Indianapolis en februari vorig jaar in Rotterdam.
Een dikke teleurstelling dus voor de Nederlandse tennisser, die net weer wat momentum leek te pakken.
Is PSV gewassen voor de topper tegen Feyenoord?
Peter Bosz kon na de knappe 6-2-overwinning op Napoli wel even genieten. Maar al snel is het weer tijd voor een nieuwe grote test: zondag staat de clash met koploper Feyenoord op het programma. En dat wordt geen kwestie van ontspannen achteroverleunen, integendeel.
Over die Europese avond in Eindhoven? “Ik vond het leuk om te zien hoe we speelden”, geeft de PSV-coach toe. “Maar zo’n woord als ‘galavoorstelling’ vind ik dan toch wat overdreven.” Volgens Bosz is het logisch dat het team nu beter in zijn vel zit. “We hebben goede voetballers, maar het kost tijd om die spelers écht met elkaar te laten klikken. Dat samenspel moet groeien.”
Eén van de positieve verrassingen de laatste weken? Dennis Man. De Roemeense aanwinst uit Italië had een moeizame start, maar begint nu pas echt warm te lopen. Bosz pleit voor realisme: “Je kunt niet verwachten dat iemand vanaf dag één alles perfect doet. Het duurt gewoon even voordat je je helemaal thuis voelt en precies weet wat er van je verwacht wordt.”
Twee topclubs, één groot duel
Zondag wacht dus de wedstrijd van het moment: Feyenoord – PSV. De Rotterdammers, onder leiding van Robin van Persie, zijn dit seizoen sterk van start gegaan en staan met drie punten voorsprong bovenaan. Bosz erkent de kracht van beide ploegen: “Op dit moment lijken dit gewoonweg de twee beste teams. Of ze dat aan het einde van het seizoen nog steeds zijn? Geen idee. Maar dat maakt deze wedstrijd alleen maar spannender.”
Hij grapt zelfs een beetje over de hoge intensiteit van de afgelopen dagen: “Ik was blij dat Feyenoord zo makkelijk won van Heracles (0-7), want normaal gesproken speel je niet twee keer achteréén op zo’n niveau. Maar toen gaan wij ook met 6-2 winnen… misschien wordt het zondag juist een rampwedstrijd!”
Beide teams spelen graag met druk en tempo, en dat belooft vuurwerk. “Of het wordt een complete ren-je-rotwedstrijd,” zegt Bosz, “of juist een heel mooie partij. Beide zijn mogelijk.”
Minder geblesseerden, meer opties
Goed nieuws voor PSV: de ziekenboeg raakt langzaam leger. Kiliann Sildillia is weer terug in de training. Alleen Alassane Pléa en Ruben van Bommel zitten nog langer vast aan de zijlijn door blessures.
Wat de aftrap betreft: Feyenoord – PSV begint zondag om half drie. Van Persie had liever gezien dat de wedstrijd later zou starten, omdat hun Europa League-duel donderdag pas om 21.00 uur begon door stormweer. Het KNVB zei echter nee. Bosz? Die heeft er geen probleem mee: “Ik snap dat hij het wilde, maar het is niet gelukt. Punt uit.”
Esmee Brugts keert terug op favoriete plek onder nieuwe Oranje-coach Veurink
Vanavond staat er een spannend moment op de voetbelschaal: Arjan Veurink maakt zijn debuut als bondscoach van het Nederlands vrouwenelftal in een oefenwedstrijd tegen Polen in Gdansk (18.00 uur). En al meteen zien we een belangrijke wijziging: Esmee Brugts mag weer linksbuiten spelen – haar droompositie.
Dat is goed nieuws voor de 22-jarige FC Barcelona-speelster, die onder de vorige bondscoach Andries Jonker vaak werd ingezet als linksback. Ook bij haar club is dat inmiddels haar vaste rol geworden sinds ze in 2023 overstapte van PSV naar Barcelona. Maar Veurink ziet iets anders in haar. “Hij heeft me duidelijk gemaakt: ik zie jou als linksbuiten”, vertelde Brugts donderdag. “Fijn dat ik dat nu weer mag doen.”
Die positie kent ze van haar tijd bij PSV, waar ze zich altijd optimaal kon uitdrukken. “Uiteindelijk hoopte ik ook bij Oranje weer op die plek te komen”, aldus Brugts, die vanavond haar 40ste interland speelt. Wordt ze daar nou meteen zelfverzekerder van? “Nee, niet per se. Mijn vertrouwen bouw ik echt op het veld op, door goede prestaties.”
Veurink is in elk geval fan van haar aanvallende kwaliteiten. “Esmee heeft iets unieks: ze kan hoog op het veld heel veel kwaad doen.” En dat past precies bij de stijl die hij wil instellen. Sinds zijn komst wordt er bij de ploeg vaak gesproken over energie en enthousiasme – twee woorden die ook Brugts direct oppakte. “Ik heb gewoon ontzettend veel zin in deze eerste wedstrijd onder een nieuwe coach. Dan moet je alles geven!”
Het grote doel? Kwalificatie voor het WK in 2028. En deze oefeninterland tegen Polen is dus het startpunt. Dinsdag volgt dan nog een test tegen Canada, dit keer in Nijmegen. Veurink wil rustig beginnen, stap voor stap. Zo haalde hij voor het eerst Twente-verdediger Lieske Carleer (24) op – een mooie beloning – en liet hij Janou Levels na drie jaar weer terugkeren in de selectie.
Ook zoekt hij nieuwe leiders binnen de groep. Daarom gisteren aangekondigd: Dominique Janssen is vanavond aanvoerder. De 30-jarige noemde Veurink “een verbindende kracht”, maar benadrukte wel dat de definitieve armband nog niet is uitgereikt.
Twee dingen staan centraal voor de nieuwe bondscoach: Oranje moet moeilijker te verslaan worden én meer lef tonen. “De tegenstander moet er echt moeilijk doorheen kunnen,” zegt Veurink. “En in het voetbal moet je durven. Fouten maken mag. Ik wil spelers die vrij spelen – en die Polen het vanavond flink lastig maken.”
Oranjevrouwen pakt punt in Polen bij debuut Veurink
Het Nederlandse vrouwenelftal heeft gisteren een gelijkspel gespeeld tegen Polen tijdens het eerste duel onder leiding van nieuwe bondscoach Arjan Veurink. In de Pge Arena in Gdansk bleef het bij een 0-0, een resultaat dat niet weggooi maar ook niet echt overtuigt. Het was dus meteen een opgave voor Veurink in zijn rol als hoofdtrainer, nadat hij jarenlang assistent was geweest – eerst bij Oranje, later naast Sarina Wiegman bij Engeland.
Bij dit duel koos hij voor een klassieke 4-3-3-opstelling, wat een duidelijke knik is ten opzichte van zijn voorganger Andries Jonker, die vaak speelde met drie centrale verdedigers en wingbacks. Die keuze had direct gevolgen voor bepaalde speelsters. Zo stond Esmee Brugts, die in haar vorige 39 interlands meestal linksback speelde, weer eens op linksvoor. Op de backpositie koos Veurink dan weer voor Janou Levels van Wolfsburg, die pas twee keer eerder voor Oranje speelde – de laatste keer zelfs alweer in februari 2022.
De wedstrijd begon rustig, met Oranje dat niet direct in zijn ritme kwam. Polen had weliswaar een groot aantal thuisfans, maar leverde op het veld weinig concreets. Nederland was net iets dominanter, maar het middenveld – bestaande uit Jackie Groenen, Wieke Kaptein en Jill Roord – kreeg de aanval niet goed aangespeeld. Pas na ongeveer twintig minuten begon Oranje wat soepeler te spelen. Een mooie actie over rechts leidde tot een grote kans voor Lineth Beerensteyn, maar haar afwerking werd geblokt.
In de tweede helft van de eerste periode werd Oranje slordiger, vooral in de defensie. De bal werd te makkelijk weggespeeld en er ontbrak grip. Polen, dat dit jaar op het EK al in de groepsfase strandde, wist daar echter geen profijt van te trekken. Sterke namen als Natalia Padilla (Bayern München) en Emilia Szymczak (Liverpool) kwamen nauwelijks in beeld.
Na rust nam Oranje meer initiatief, maar échte kansen bleven schaars. De grootste mogelijkheid kreeg opnieuw Beerensteyn, rond de 69e minuut. Ze kreeg de bal goed aangespeeld, maar nam hem helaas niet goed mee. Veurink bracht daarna flink wat wissels, waaronder Lotte Keukelaar van Real Madrid. Zij zorgde vanaf de rechterkant voor frisse impulsen en enige dreiging.
In de slotfase waren er nog wat momenten: Dominique Janssen, de nieuwe aanvoerder, kopte net naast, terwijl bij Polen invaller Weronika Zawistowska bijna scoorde. Gelukkig voor Oranje stond keeper Lize Kop op de juiste plek en redde adequaat – waardoor het debuut van Veurink uiteindelijk niet in een nederlaag eindigde.
Komende dinsdag staat alweer de volgende oefeninterland op het programma. Dan komt Canada langs in De Goffert. Daarna richt Oranje zich op de lange termijn: het WK in 2028 staat als volgend groot toernooi op de planning.
Zilver voor Oranje 70+ op WK Walking Football: “Met pijn in de heup, maar wel volop genoten”
Het Nederlands team van 70-plussers heeft vrijdag een knappe zilveren medaille gepakt tijdens het WK Walking Football in Spanje. Een van de opvallendste figuren in het Oranje-shirt was doelman Peter Stolk uit Eindhoven, die ondanks zijn 74 jaar – en een flinke pijnlijke heup – volledig meedraaide.
Stolk zelf vindt zijn heldenrol echter een beetje overdreven. “Ach, ik viel gewoon regelmatig om, en dan schoten ze de bal gewoon tegen me aan,” lacht hij. Toch kreeg hij veel lof, ook van buitenstaanders. “Ik hoorde van scheidsrechters en tegenstanders dat ik goed presteerde. Dat voelt natuurlijk goed, zeker omdat ik vooraf twijfelde of ik wel mee kon.”
De reden? Een slijmbeursontsteking in zijn heup, geen ideale conditie voor een keeper. Maar dankzij de adrenaline bleef de pijn binnen de perken. “En mijn ploeggenoten hielpen ook goed. Ze lieten zoveel aanvallen toe dat ik de kans kreeg om mezelf te profileren,” grapt hij. “Soms moet je gewoon geluk hebben dat de bal op je af komt.”
Het Nederlandse team bestond uit twaalf spelers, waarvan er drie uit Brabant kwamen: Cees Damen (72) uit Steenbergen, en Jaap Rossen (78) en Peter Stolk uit Eindhoven. Ze meldden zich na een oproep van de KNVB en werden uiteindelijk geselecteerd na een proefdag.
Onder leiding van bondscoach Hans van Breukelen begon het toernooi stroef met een 8-0 nederlaag tegen Engeland. Daarna volgde een spannende 0-0 tegen Japan, en een makkelijke 3-0 overwinning in de derde groepswedstrijd omdat Italië te laat arriveerde.
In de knock-outfase ging het beter: Canada werd met 3-1 uitgeschakeld in de kwartfinale, en Australië kreeg het in de halve finale ook te verduren. Maar in de finale was het einde oefening: Engeland, al snel de grote favoriet, won met 7-1.
Toch is de bui niet echt zuur. “We zijn helemaal euforisch met dat zilver!” zegt Jaap Rossen enthousiast. “Engeland was fenomenaal. Vooral hun aanvaller was niet te stoppen. Maar onze keeper heeft veel geblokkeerd en speelde sowieso een sterk toernooi.”
Na de wedstrijd ging het hele team ontspannen naar het hotel, voor een duik in het zwembad. “En natuurlijk met een lekker pilsje erbij,” vertellen Jaap en Peter samen. “Het toernooi was al gezellig, maar met een plek in de finale wordt het pas echt feest.”
