Sport Nieuws vrijdag 24 oktober, 2025 15:36
Yanne Dorenbos: Van ziekenhuisbed naar WK-podium in 2,5 maand
Van intensive care naar WK-zilver: het ongelooflijke verhaal van Yanne Dorenbos
In de hectische finale van de scratch wist hij zijn zenuwen de baas te blijven, maar het was niet alleen die glimmende zilveren WK-medaille die baanwielrenner Yanne Dorenbos in de nacht van donderdag op vrijdag zo gelukkig en zelfs emotioneel maakte.
“Vanmorgen was ik superzenuwachtig”, geeft de 25-jarige renner uit Castricum toe na zijn race op de wielerbaan in Santiago. “De afgelopen twee maanden heb ik nogal wat meegemaakt. Dat ik nu een medaille heb gepakt… Daar ben ik echt ontzettend blij mee.”
Zijn gedachten gingen terug naar tweeënhalve maand geleden, toen hij tijdens een training in België werd aangereden. Vijfeneenhalf uur later werd hij wakker op de intensive care zonder enig idee wat er was gebeurd. Gelukkig was er geen schade aan zijn organen, maar hij had wel een hersenschudding, een geperforeerde long, gekneusde ribben en een gebroken sleutelbeen.
“Dat ik nu hier sta, dat het zo snel is gegaan en dat ik dit niveau heb gehaald, dat raakt me echt diep.”
Het mentale gevecht was het zwaarst
Lichamelijk herstelde hij eigenlijk best snel. Maar mentaal bleek het een veel grotere uitdaging. “Dat je in topvorm bent en dan door zo’n ongeluk weer helemaal opnieuw moet beginnen”, beschrijft Dorenbos de gedachte die hem parten speelde. “Trainingen voelden zwaarder dan normaal, ik herstelde minder makkelijk. Ik twijfel sowieso al snel en dat werd alleen maar erger, omdat je merkt dat je lichaam niet doet wat het normaal doet. Dan ga je twijfelen aan dingen waar je normaal nooit over nadenkt.”
“Dat maakte het soms echt zwaar”, vertelt Dorenbos. “Gelukkig heb ik een fantastische vriendin. Zij was bij hetzelfde ongeluk betrokken en was er eigenlijk veel slechter aan toe. Ondanks dat alles heeft ze mij er wel doorheen gesleept. Daar ben ik ontzettend dankbaar voor. Zonder haar was het me misschien niet gelukt.”
De beloning voor doorzettingsvermogen
De WK-medaille was de beloning voor al het harde werken en doorzetten. “Het is niet voor niks geweest”, stelt de baanspecialist vast. “Maar het grootste besef moet nog komen, denk ik. Ik heb de afgelopen tijd in een soort rush geleefd richting de WK en ik denk dat het na de WK pas gaat doordringen: hé, hoe heb ik dit eigenlijk voor elkaar gekregen de afgelopen twee maanden…?”
Harrie Lavreysen pakt zijn achttiende wereldtitel binnen!
Nederlandse topsprinter domineert op WK baanwielrennen
Wat een prestatie van Harrie Lavreysen! De Brabantse baanwielrenner heeft tijdens het WK in Chili de wereldtitel op het onderdeel keirin binnengesleept. De 28-jarige uit Luyksgestel, die ook de huidige olympisch kampioen is op dit nummer, liet in de finale de Australiër Leigh Hoffman en zijn Nederlandse teamgenoot Jeffrey Hoogland achter zich.
Dit is alweer de achttiende wereldtitel voor Lavreysen! Daar zitten ook maar liefst zes wereldtitels op de sprint tussen. Wat een indrukwekkende carrière bouwt hij op.
Hoe de keirin verliep
Bij de keirin starten zes renners die eerst drie ronden achter een gemotoriseerde gangmaker rijden, om daarna drie ronden te sprinten voor de winst. Lavreysen had de tweede startpositie getrokken, terwijl Hoogland als zesde mocht beginnen. Toen het erop aankwam om te sprinten, vloog Lavreysen er op de wielerpiste in Santiago meteen vandoor en hield zijn voorsprong comfortabel vast tot aan de finish.
Het was niet allemaal vanzelf gegaan voor Lavreysen – hij had eerder de herkansingen nodig om de kwartfinales te halen. In tegenstelling tot Hoogland was hij er in zijn heat niet in geslaagd bij de eerste twee te eindigen, maar dat maakte hij dus meer dan goed in de latere rondes.
Ook goed nieuws bij de vrouwen
Bij de vrouwen doet Hetty van de Wouw uit Kaatsheuvel het uitstekend! Ze heeft zich geplaatst voor de halve finale van het sprinttoernooi door in de kwartfinale de Nieuw-Zeelandse Ellesse Andrews te verslaan. Ze had maar twee heats nodig om het duel te beslissen.
Van de Wouw had de op één na beste tijd in de kwalificaties en mocht daarom de eerste ronde overslaan. In de tweede ronde was ze te sterk voor de Tsjechische Veronika Jabornikova. De halve finales en finale vinden vrijdag plaats.
Vorige jaar werd Van de Wouw nog tweede op de sprint, maar nu gaat ze voor goud! Samen met Steffie van der Peet en Kim Kalee pakte ze woensdag al goud op het onderdeel teamsprint.
De dunne lijn tussen pech en geluk op het WK turnen
De spanning van de finale
De turnzaal valt stil. Alleen het geluid van magnesiumpoeder dat tegen handen klapt, doorbreekt de stilte. Nog één keer diep ademen, en dan moet het gebeuren. Maandenlang trainen voor die paar seconden waarin écht niets mis mag gaan. Turnster Naomi Visser weet als geen ander hoe dat voelt – ze plaatste zich voor de meerkampfinale van gisteren en de brugfinale van straks. Haar teamgenoot Loran de Munck kent die druk ook, maar strandde in de kwalificaties, net als de rest van de Nederlandse ploeg.
Ervaring met tegenslag
De 24-jarige Visser is een vaste gezicht in finales op grote toernooien, maar daarin gaat weleens iets mis. In de meerkampfinale gisteren viel ze tijdens haar oefening op de balk, haar eerste toestel. Uiteindelijk werd ze negende. En afgelopen mei, op de EK in Leipzig, ging het ook mis – toen viel ze in de brugfinale tijdens haar eerste vluchtelement.
“Die momenten probeer ik achter me te laten, maar ergens blijven ze natuurlijk wel in je hoofd zitten,” vertelt Visser. “Toch merk ik dat ik steeds zekerder word en dat ik op dit moment goed in mijn vel zit.” De eerste stap is gezet: ze doorstond de kwalificaties. Nu komt het echte werk: de finale, met alle ogen gericht op één toestel. “Dat brengt een heel andere spanning met zich mee,” zegt Visser.
Millimeterwerk
Turnen is precisiewerk. Geluk en pech liggen dicht bij elkaar, en daardoor ook falen en slagen. Neem Loran de Munck, die deze week te maken kreeg met een voedselvergiftiging. Hierdoor kon hij weinig trainen in de aanloop naar zijn kwalificatie. “Het was één groot gevecht. Na het tweede element kon ik nauwelijks normaal ademen en mijn armen raakten uitgeput.” Daardoor haalde hij de voltigefinale niet.
De Munck pakte eerder twee keer EK-zilver op voltige, maar de laatste tijd lukt het hem niet meer om hoge ogen te gooien op grote toernooien. Ook op de EK in mei van dit jaar plaatste hij zich niet voor de voltigefinale. Vorig jaar op de Spelen in Parijs lukte dat wel, maar ging het in de finale mis. Hetzelfde overkwam hem bij de WK van 2022.
Accepteren en doorgaan
Waar het precies misgaat, is vaak moeilijk aan te wijzen, legt De Munck uit. “Het gebeurt gewoon in het moment. Dat je je hand even verkeerd neerzet. Het zit in een klein hoekje. Dat stukje moet je gewoon accepteren.”
“Ik probeer fouten niet te lang met me mee te dragen. In het verleden bleven ze maanden in mijn hoofd spoken en droomde ik er zelfs over. Dat heb ik nu minder,” vertelt de 26-jarige turner. “Na de EK turnde ik een slechte oefening. Daar zat ik wel een paar dagen mee, maar daarna kon ik het loslaten en er zelfs motivatie uit halen.”
Nieuwe aanpak
Voor Visser ligt op dit WK nog alles open. Tijdens de kwalificatie afgelopen maandag was duidelijk te merken dat ze goed in haar vel zit. Ze turnde een foutloze brugoefening met een nette score van 14.000. Gisteren scoorde ze in de meerkampfinale zelfs nog twee tienden hoger, ondanks haar val van de balk.
De turnster uit Papendrecht leert steeds beter omgaan met tegenslag. “Positief blijven is cruciaal. Ik heb al in zoveel finales mogen staan. Dat is ook niet zomaar gegeven.” Want de druk van een finale is het ene verhaal; omgaan met tegenvallers is het andere.
Visser heeft haar brugoefening aangepast. Op de EK begon ze nog met een moeilijk vluchtelement, waarop het meteen misging. Nu kiest ze voor een rustigere start. “Ik weet dat mijn marge nu groter is in het eerste element. Daardoor ga ik er wat vrijer in.” Tijdens de meerkampfinale gisteren bleek dat te werken – ze zette een knappe score van 14.200 neer op het brugonderdeel. Een mooie generale repetitie voor de brugfinale van vandaag, waarin ze hoopt de spanning te overwinnen en een nog hogere score neer te zetten.
Harrie Lavreysen pakt wereldtitel keirin tijdens WK baanwielrennen
Nederlandse topsporter toont zijn klasse in Chili
Harrie Lavreysen heeft donderdag tijdens het WK baanwielrennen in Chili de wereldtitel op het onderdeel keirin binnengesleept. De 28-jarige renner uit Luyksgestel, die ook de huidige olympisch kampioen is op dit nummer, liet in de finale de Australiër Leigh Hoffman en zijn Nederlandse collega Jeffrey Hoogland achter zich. Voor Lavreysen, die woensdagnacht samen met Hoogland en Roy van den Berg al goud pakte in de teamsprint, is dit zijn achttiende wereldtitel. Daar zitten ook zes wereldtitels in de sprint bij.
Strategische race met sterke finish
Bij de keirin starten zes renners die eerst drie ronden achter een gemotoriseerde gangmaker rijden en daarna drie ronden sprinten voor de overwinning. Lavreysen had de tweede startpositie getrokken, terwijl Hoogland als zesde begon en al snel naar voren schoof. Maar toen het echte werk begon, ging Lavreysen er op de wielerbaan in Santiago meteen vandoor en hield zijn voorsprong comfortabel vast tot aan de finish.
Door herkansingen naar de top
De meest succesvolle Nederlandse mannelijke olympiër met vijf gouden medailles had eerder de herkansingen nodig om de kwartfinales te halen. In tegenstelling tot Hoogland was hij er niet in geslaagd om in zijn heat bij de eerste twee te eindigen, maar dat maakte hij later volledig goed.
Ook goed nieuws voor Hetty van de Wouw
Bij de vrouwen heeft Hetty van de Wouw uit Kaatsheuvel zich donderdagnacht geplaatst voor de halve finale van het sprinttoernooi. Ze versloeg in de kwartfinale de Nieuw-Zeelandse Ellesse Andrews, de olympisch kampioene op de sprint en keirin. Van de Wouw had maar twee heats nodig om het duel te beslissen. Vorig jaar werd ze tweede op de sprint, maar nu gaat ze voor meer.
Sterke kwalificaties en teamsuccessen
Van de Wouw reed de op één na beste tijd tijdens de kwalificaties en mocht daardoor de eerste ronde overslaan. In de tweede ronde versloeg ze de Tsjechische Veronika Jabornikova, die eerder verantwoordelijk was voor de uitschakeling van Steffie van der Peet. De halve finales en finale staan gepland voor vrijdag. Eerder deze week pakten Van de Wouw en Van der Peet samen met Kim Kalee al goud in de teamsprint.
Lavreysen verovert keirinwereldtitel met indrukwekkende sprint, Hoogland pakt brons
Nederlandse baansuccessen op WK
Harrie Lavreysen heeft op het WK baanwielrennen ook de wereldtitel in de keirin binnengesleept. De Brabander zette in de finale zijn sprint verrassend vroeg in en hield die vol tot de finish. Jeffrey Hoogland eindigde als derde en stond samen met Lavreysen op het podium. Voor de 28-jarige Lavreysen is dit zijn achttiende wereldtitel in zijn carrière. Gisteren voegde hij al zijn zeventiende titel toe door samen met Hoogland en Roy van den Berg de teamsprint te winnen.
“Voor dit toernooi had ik stiekem het doel om voor vier wereldtitels te gaan, wat nog nooit iemand heeft gedaan”, vertelde Lavreysen na zijn keirinzege. “Ik wilde eerst even afwachten hoe dit onderdeel zou gaan voor ik die ambitie hardop uitsprak, maar nu is dat zeker een mooi doel geworden.”
Strategische finale
Lavreysen startte in de altijd onvoorspelbare keirinfinale als tweede van de zes deelnemers en kon goed snelheid maken toen Hoogland van achteruit langs de rest van het veld reed. Lavreysen zakte even terug naar de vierde positie, maar schoot met nog twee ronden te gaan op volle snelheid voorbij zijn landgenoot. Hij nam direct een voorsprong van enkele meters en hield die comfortabel vast tot de finish.
Verrassend genoeg hoefden Lavreysen en Hoogland in de finale niet te rijden tegen de Brit Matthew Richardson, de renner die eerder dit jaar het wereldrecord van Lavreysen op de 200 meter had afgepakt. Richardson werd al in de kwartfinales uitgeschakeld.
“Daar heb ik zelf een beetje voor gezorgd”, gaf Lavreysen lachend toe. “We zaten in dezelfde kwartfinale en ik reed tactisch slim, waardoor hij in de problemen kwam en de halve finales niet haalde. Dat vond ik erg mooi.”
Lange dag voor Lavreysen
Voor Lavreysen was het een lange dag: van alle finalisten was hij de enige die zich via de herkansingen voor de kwartfinales had geplaatst. Hierdoor had hij één sprint meer gereden dan de andere finalisten. Toch kostte dat hem duidelijk niet te veel energie, want niemand kon hem bijbenen in de strijd om het goud.
Dorenbos pakt zilver in chaotische scratch
Direct na de keirinfinale deed Yanne Dorenbos een gooi naar de wereldtitel in de scratch. In een chaotische finale eindigde de Nederlandse duurrenner uiteindelijk als tweede, achter de Duitser Moritz Augenstein.
Dorenbos reed een afwachtende openingsfase in de tien kilometer lange wedstrijd, kwam even op achterstand, maar reed daarna terug naar een groepje ontsnapte koplopers. In de laatste rondes ontstond er verwarring omdat het rondebord aangaf dat de renners in de laatste ronde zaten, maar de bel nog niet had geklonken. De meeste renners, waaronder Dorenbos, sprintten daardoor te vroeg en dachten al gefinisht te zijn terwijl ze nog een ronde moesten.
Dorenbos herpakte zich snel, bleef op de tweede positie en hield dat knap vol. “Dat ze in de laatste twee rondes zo verwarrend doen met die bel, is heel gek”, zei Dorenbos na afloop. “Ik dacht: we zijn klaar, maar toen hoorde ik nog een bel. Gelukkig timede ik net als de rest op de ronde daarvoor, dus ik bleef tweede.”
Dorenbos raakte 2,5 maand geleden betrokken bij een zwaar ongeluk tijdens training en beschouwde zijn traject naar het WK als een race tegen de klok. “Het doet me erg veel dat ik nu hier sta en dit niveau heb bereikt. Mentaal was het af en toe heel zwaar en ik ben superblij dat ik een medaille heb gepakt.”
Nederlandse vrouwen aanwezig in sprinttoernooi
Hetty van de Wouw deed goede zaken in het individuele sprinttoernooi. In de kwartfinales had ze in de best-of-three-reeks aan twee sprints genoeg om olympisch kampioene Elesse Andrews uit te schakelen. Morgen worden de medailles verdeeld in het sprinttoernooi voor vrouwen, met de halve finales en de finale op het programma.
“Ik zou niet zeggen dat ik met twee vingers in de neus doorging, maar ik dacht wel dat het moeilijker zou zijn”, zei Van de Wouw. “Ik kon doen wat ik wilde en had de controle, vooral in de eerste wedstrijd. Het geeft vertrouwen voor morgen en het is superfijn om zo het sprinttoernooi te beginnen.”
Steffie van der Peet is al uitgeschakeld in het sprinttoernooi. Lisa van Belle stelde teleur in de afvalkoers. De 21-jarige renster, die eerder dit jaar nog derde werd op het EK afvalkoers, vloog er al als vierde uit en werd slechts 21ste.
