Sport Nieuws donderdag 23 oktober, 2025 15:34
Boulesclub klaagt over speelplek in tent: “We hebben er genoeg van!”
Het is lawaaierig, het is klam, het is krap – en er is geen eigen kroeg waar je na afloop een biertje kunt pakken. Kortom: de ideale plek voor een sportwedstrijd? Absoluut niet, zegt pétanque-vereniging Bois le Duc uit Den Bosch. De club zit namelijk sinds het voorjaar vast in twee grote grijze noodtenten, en dat begint flink te knagen. Niet alleen qua comfort, maar ook op het scorebord.
De spelers kunnen zich nauwelijks concentreren, zo klagen ze. “Onze focus gaat compleet verloren,” zegt voorzitter Antoon van Mil. En dat merk je aan de resultaten, vooral bij het eerste team. “De sfeer binnen het team is duidelijk negatief beïnvloed.”
Pétanque Union Bois le Duc bestaat al negen jaar, maar heeft nog altijd geen eigen gebouw. Buiten spelen in regen en wind is geen optie, dus hielp de gemeente met tijdelijke oplossingen: twee grote tenten. Die zijn beter dan niets, geeft Antoon toe, “maar ideaal? Nee, als ik eerlijk ben, helemaal niet.”
Te druk, te vol, te stil moeten zijn
Binnen de tent heerst chaos. Het vocht hangt in de lucht, de doeken klapperen in de wind, en het is gewoonweg te krap. Inge, lid van de club, zit langs de baan en wijst naar spelers die net bezig zijn. “Die jongens daar? Zij hebben last van ons,” zegt ze lachend. “Als we hier zitten, mogen we soms niet eens ademhalen. Zo geconcentreerd zijn ze. Nee hoor, dit helpt echt niet mee.”
En dan is er nog het verschil tussen hen en hun tegenstanders. Die zien het meer als een ‘dagje uit’. “Zij komen hier met plezier, vol energie. Maar wij? Wij staan met ons hoofd niet goed bij de wedstrijd. Dat maakt een enorm verschil,” vertelt de club.
Droom van een echte hal – met kantine!
Ondanks alles zijn de leden blij dat ze tenminste droog kunnen spelen. Maar de droom is groter: een échte hal, met vaste muren, goede verlichting – en vooral: een eigen kantine. Want ja, de derde helft is heilig. “Dat is een must,” zegt de trainer stellig. “Misschien wel het belangrijkste onderdeel van de hele sport.”
Waar zo’n gebouw komt, is voor de club minder belangrijk. Wel willen ze dat het een plek wordt die meerdere verenigingen kunnen gebruiken. “Iets wat de hele gemeenschap kan delen,” zegt Antoon.
En nee, het probleem ligt niet aan het animo. Pétanque is populair in Den Bosch. Er zijn banen, er was zelfs drie jaar geleden een Europees kampioenschap. Toch ontbreekt er een serieuze accommodatie. “In Maasdriel heb je twee hallen, in Sint-Michielsgestel één, en dan in Boxtel, Berlicum, Haaren, Drunen, Eindhoven… Alles ertussenin heeft het, behalve Den Bosch.”
Vanaf 1 november moeten ze het weer elders doen. Dan trekken ze tijdelijk naar een zaal in Ammerzoden, in Gelderland. Daar speelden ze vroeger al bij slecht weer – voordat de tenten kwamen.
Maar de hoop blijft: ooit een echte pétanque-hal in Den Bosch. Met een dak, zonder tocht, en vooral: met een kroegje erbij.
Tour de France Femmes 2026: Tijdrit, Ventoux en een explosieve finale in Nice
Na twee jaar wachten: er komt eindelijk weer een lange tijdrit in de Tour de France Femmes! En dat is nog maar het begin. De editie van 2026 wordt écht een spektakel – voor het eerst ooit staat de Mont Ventoux op het programma, en de slotweek eindigt met een knalpartij in Nice. Denk aan klimmetjes, kasseien en korte, steile hellingen waarin alles kan gebeuren.
Deze vijfde editie van de ‘nieuwe’ Tour voor vrouwen valt gelukkig niet meer samen met de mannenkoers. Het start allemaal op zaterdag 1 augustus, en dan niet in Frankrijk, maar in Zwitserland – het thuisland van topfavoriet Demi Vollering. Daar gaan drie etappes van start, waarna de koers richting Frankrijk trekt. De finish is op zondag 9 augustus, ook weer in grote stijl, in de Zuid-Franse badstad Nice.
Bij de start in Lausanne zal sprintas Lorena Wiebes alles geven om de gele trui te pakken. Maar let op: de finish is pittig. Er zit een flink klimmetje in de laatste kilometers, dus alleen de snelste zullen kans maken – of wie slim genoeg is om mee te rijden met de renners die beter zijn in het klimmen. Wiebes heeft nog andere kansen: ook in de tweede rit (van Aigle naar Genève) en de derde etappe richting Poligny zou ze kunnen toeslaan, afhankelijk van hoe de koers loopt.
Pas op 4 augustus wordt het echt serieus. Dan staat namelijk de eerste individuele tijdrit op de planning: 21 kilometer lang, tussen de wijngaarden van Bourgondië. Het is de eerste keer sinds 2023 dat er zo’n lange race tegen de klok is, en dat is goed nieuws voor tijdritspecialiste Marlen Reusser. Maar ook Vollering ziet dit parcours wel zitten – het is golvend, dus ideaal om klassementconcurrenten als Pauline Ferrand-Prévot onder druk te zetten.
Daarna gaat de koers de bergen in. Eerst via Mâcon naar Belleville-en-Beaujolais, met maar liefst acht klimmen en 2.850 hoogtemeters. Een dag later, in de zesde etappe richting Tournon-sur-Rhône, komen er weer bijna 2.700 meter extra. En ja, je raadt het al: daar ligt het echte verschil vaak.
Maar het grote moment? Dat is rit zeven: de Mont Ventoux. Voor het eerst ooit rijden de vrouwen de ‘kale berg’ op, via de Col de Suzette. Als de rensters daar nog overeind staan, dan pas begint de echte strijd. Wie deze muur overleeft, heeft een enorme stap gezet richting de eindzege.
En dan, op de voorlaatste dag, de langste etappe: van Sisteron naar Nice. Die zal waarschijnlijk weinig veranderen in het klassement. Maar op de slotdag? Dan breekt de hel los. Een korte, brutale rit rond Nice, met maar liefst vier keer de Col d’Èze. En als de organisatie het nog spannender wil maken: bij de laatste passage hebben ze een extraatje bedacht. Via de Chemin du Vinaigrier – een smal, steil pad met sprongen tot 16 procent – wordt het verschil gemaakt.
De finish? Op de Promenade des Anglais, dezelfde plek waar Marianne Vos net geen sprintzege wist te pakken in de laatste editie van La Course. Alles is dus voorbereid op drama, emotie en onvergetelijke beelden.
Kortom: de Tour de France Femmes 2026 heeft alles wat een grote ronde nodig heeft. Tijdrit, legende, klimmen, sprintmogelijkheden – en een finale die niemand zal vergeten.
Goud voor Hetty van de Wouw en team op WK baanwielrennen
Wat een nacht voor Hetty van de Wouw uit Kaatsheuvel en haar Oranje-ploeggenoten! Op de eerste dag van het WK baanwielrennen in Chili hebben de Nederlandse vrouwen sprintsters goud gesprokkeld op de teamsprint. Samen met Kim Kalee en Steffie van der Peet was Van de Wouw donderdagnacht simpelweg niet te stuiten in de finale – ze waren sterker dan het Britse team. En dat is extra bijzonder: dit is voor het allereerst dat Nederland bij de vrouwen wereldkampioen wordt op dit onderdeel.
Bij de teamsprint beginnen drie rensters, waarbij er na elke ronde één afdaalt. De laatste die overblijft – in dit geval Van der Peet – bepaalt de eindtijd. Lang was het wachten op dat grote succes. Vaak strandde het trio (met Kyra Lamberink als vaste ploegmaat) op plek vier, ook tijdens de Olympische Spelen in Parijs. Vorig jaar in Ballerup, op het WK in Denemarken, was er eindelijk een medaille: zilver, achter Groot-Brittannië. Toen zat Lamberink er nog bij, maar was het al Kalee die in de finale startte.
Een paar maanden geleden, in februari in Zolder, pakte het team de Europese titel – hun eerste echte grote prijs. Nu dus de wereldtitel. “Eindelijk is het gelukt,” verzuchtte Van de Wouw na afloop tegen de NOS. “We doen dit samen en vieren het samen. Dit is gewoon supermooi.”
Kalee, die pas een jaar met het team traint, ziet de groep steeds beter klikken. “Er is echt een mooie band ontstaan.” Van der Peet had zelf minder vertrouwen in haar prestatie: “Technisch voelde het niet goed, ik had eigenlijk niet het idee dat we zo sterk waren. Ik kan bijna niet geloven dat we gewonnen hebben.”
De komende dagen staan Van de Wouw en Van der Peet ook nog aan de start voor de sprint en de keirin. Van de Wouw doet bovendien mee aan de kilometer tijdrit, een onderdeel waarop ze Europees kampioene is. Kalee keert terug op de piste voor de keirin.
Goud voor Hetty van de Wouw en team: eindelijk die erelse wereldtitel!
Wat een nacht, wat een primeur! Hetty van de Wouw uit Kaatsheuvel heeft samen met haar Oranje-ploeggenoten Kim Kalee en Steffie van der Peet het WK-goud gepakt op de teamsprint bij het baanwielrennen. De openingsdag van het wereldkampioenschap in Chili leverde direct al goud op voor Nederland – en niet zomaar: dit is de allereerste keer dat de Nederlandse vrouwen wereldkampioen worden op de teamsprint.
In de finale waren ze woensdagnacht simpelweg te sterk voor Groot-Brittannië. Bij de teamsprint beginnen drie rensters tegelijk, waarbij er na elke ronde één wordt ‘uitgestuurd’. De laatste overgebleven rijdster bepaalt uiteindelijk de tijd – en dat was bij Oranje Steffie van der Peet, die rustig de slotronde afwerkte terwijl de Britse ploeg al wankelde.
Lang duurde het voordat het groepje Van de Wouw, Van der Peet en hun voormalige teamgenoot Kyra Lamberink echt doorbrak. Zo vaak eindigden ze als vierde, ook tijdens de Olympische Spelen in Parijs. Vorig jaar in Ballerup (WK in Denemarken) was er dan eindelijk medaillespoor: zilver, weer achter Groot-Brittannië. Toen was Lamberink nog mee in de finale, maar was het al Kim Kalee die de startrol had.
Sindsdien groeit het team verder. In februari in Zolder pakte het de Europese titel – hun eerste grote hoofdprijs. En nu dus eindelijk de wereldtitel. “Eindelijk is het gelukt”, zuchtte Van de Wouw blij voor de camera van de NOS. “Zo vaak waren we net buiten de medailles, vorig jaar tweede… Nu doen we het samen én vieren we het samen. Dit is gewoon supermooi.”
Kim Kalee, die pas een jaar volledig met het trio trainde, ziet de binding tussen de meiden steeds sterker worden. “Er is echt een mooie band ontstaan. We groeien naar elkaar toe.” Van der Peet zelf kon het bijna niet geloven. “Technisch gezien voelde het helemaal niet goed. Ik had geen goed gevoel tijdens de race. Dat we toch gewonnen hebben? Ik kan het eigenlijk nauwelijks bevatten.”
De komende dagen gaat Van de Wouw ook nog in actie op de sprint, keirin en de kilometer tijdrit – waarop ze toevallig Europees kampioene is. Wie weet wat er nog meer komt?
Europese topweddenschappen aangepast door storm
De Europese avonden van Feyenoord en AZ krijgen een vroeg startuur, en dat komt door de harde weersverwachtingen. Donderdag dreigt er namelijk een flinke storm over het westen van Nederland te trekken, waardoor de wedstrijden zijn bijgesteld om veiligheidsredenen.
Feyenoord speelt zijn Europa League-duel tegen Panathinaikos nu al om 16:30 uur in De Kuip. Normaal zou er pas om 18.45 uur worden afgetrapt, maar door de verwachte windkracht is er voor gekozen om eerder te beginnen. Ook AZ moet eerder op pad: hun Conference League-wedstrijd tegen Slovan Bratislava start om 18:45 uur in plaats van de oorspronkelijke 21.00 uur.
Het KNMI heeft code oranje afgegeven voor donderdagavond en vrijdagochtend vanwege hevige windstoten. Vooral in de kustgebieden kan het flink gaan waaien, met piekwaarden tussen de 100 en 120 kilometer per uur. Daarom zijn deze aanpassingen gemaakt om supporters, spelers en organisaties zo veilig mogelijk te laten reizen en functioneren.
Overigens blijft de wedstrijd tussen Go Ahead Eagles en Aston Villa in Deventer gewoon om 18:45 uur doorgaan. Daar wordt niet van plan veranderd, ondanks dezelfde weersomstandigheden.
