Recent Nieuws dinsdag 21 oktober, 2025 11:44
Weerspannige ex-president Sarkozy begint celstraf: “Ik ben onschuldig”
Het was een beeld dat je niet snel vergeet: onder escorte van een flinke politieconvoy reed een stoet auto’s gisteren dwars door Parijs richting de beroemde La Santé-gevangenis. Aan boord? Geen ander dan Nicolas Sarkozy, de voormalige president van Frankrijk. Hij moet daar nu vijf jaar de cel in voor zijn betrokkenheid bij een criminele organisatie – een vonnis dat hij totaal niet slikt.
Voordat de overbrenging begon, liep Sarkozy hand in hand met zijn vrouw Carla Bruni rustig het huis uit. Buiten stond een groepje trouwe aanhangers die hem moed inspraken met gejuich, het scanderen van “Nicolas, Nicolas” en zelfs het zingen van het Franse volkslied. Een emotioneel moment, midden in deze juridische storm.
Op social media laat Sarkozy geen twijfel bestaan over hoe hij erover denkt. In een bericht op X (voorheen Twitter) roept hij luidkeels uit dat hij onschuldig is: “Ik blijf dit juridische schandaal aanklagen, deze beproeving die ik al meer dan tien jaar doormaak.” Zijn gedachten gaan uit naar “alle Fransen, ongeacht hun achtergrond of mening”. En dan de kern: “Het is niet een voormalige president die vanochtend wordt opgesloten, maar een onschuldige man.”
De zaak draait al jaren om beschuldigingen dat Sarkozy tijdens zijn verkiezingscampagne in 2007 illegaal miljoenen in contant geld zou hebben ontvangen van de toenmalige Libische leider Kadhafi – een dictator die later ten val werd gebracht tijdens de Arabische Lente. De rechtbank vond Sarkozy schuldig aan deelname aan een criminele organisatie, maar vrijde hem wel van andere ernstige aanklachten zoals corruptie, verduistering en het illegaal financieren van zijn campagne.
Sarkozy houdt vol dat alles op een misverstand berust – of erger nog, op een vervalst document. “Een langdurig gerechtelijk onderzoek is gebaseerd op een stuk waarvan nu bekend is dat het vals is”, aldus zijn reactie. En hij heeft al aangekondigd: er komt hoger beroep.
La Santé is geen gewone gevangenis. Denk aan figuren als de Amsterdamse gangsters Willem Holleeder en Cor van Hout, die hier ooit zaten na hun arrestatie wegens de Heineken-ontvoering. Ook de beruchte terrorist Carlos de Jakhals en de Panamese diktator Manuel Noriega verbleven hier. Het is dus gezellig gezelschap, al zal Sarkozy – net als alle anderen – in een eigen cel zitten van 9 tot 12 vierkante meter, compleet met douche.
Voor wat extra comfort kan hij tegen betaling een tv en vaste telefoon regelen. Zijn advocaat Jean-Michel Darrois vertelde aan Franceinfo dat Sarkozy zich goed voorbereid heeft: “Hij heeft tassen ingepakt met truien, want het kan koud zijn in de cel, en oordopjes tegen het lawaai.”
Waarom hij niet thuis mag wachten op het hoger beroep? Omdat de rechter besloot dat de straf direct moet ingaan. Dat gebeurt steeds vaker in Frankrijk, om te voorkomen dat mensen met macht of invloed het gevoel geven dat ze boven de wet staan.
Minder treinen in de Randstad door gebrek aan verkeersleiders
Wie vanochtend met de trein moest reizen in de Randstad, kreeg mogelijk last van vertragingen of uitgevallen treinen. Op meerdere trajecten rond Utrecht Centraal reden er urenlang minder of zelfs helemaal geen treinen. De oorzaak? ProRail kamptte met een tekort aan verkeersleiders – en die zijn echt cruciaal voor het goede verloop van het spoorverkeer.
Het ging onder andere mis op verbindingen tussen Leiden, Den Haag, Rotterdam en Utrecht. Wie wilde reizen naar of vanaf het Spoorwegmuseum in Utrecht, kon dat vandaag vergeten: daar was helemaal geen treindienst. Gelukkig waren de verstoringen rond 11.30 uur verleden tijd. Inmiddels zouden de treinen weer gewoon volgens schema rijden.
Volgens ProRail kwam de druk op het rooster extra hoog te liggen doordat er mensen in de herfstvakantie zaten én een verkeersleider vanochtend ziek werd. Omdat zo’n functie niet zomaar kan worden overgeslagen, moest er snel iets gebeuren. Uiteindelijk sprong een collega bij, waardoor de situatie onder controle kon worden gekregen.
Verkeersleiders houden namelijk alles bij: zij zorgen dat treinen veilig langs elkaar heen rijden en staan klaar voor noodgevallen. Vanwege de personele druk besloot ProRail bewust om tijdelijk treinen uit het schema te halen. “Veiligheid staat voorop”, zegt een woordvoerder. “Door minder treinen te laten rijden, kunnen we de werkdruk beheersbaar houden en eventuele incidenten beter aanpakken.”
CZ: Wij rekenen niet voor lege verpleeghuisbedden
Verpleeghuizen die last hebben van lege kamers en daar financieel de dupe van zijn, mogen niet zomaar hopen op reddingssteun van zorgverzekeraar CZ. Dat laat directeur Caro Verlaan duidelijk weten: “Wij gaan geen geld betalen voor bedden waar niemand in ligt.”
Eerder deze week werd al duidelijk dat steeds meer verpleeghuizen met leegstand te maken krijgen – wat hun inkomsten flink onder druk zet. Zo vertelde zorginstelling Mijzo, actief in Midden- en West-Brabant met 26 verpleeghuizen, aan Omroep Brabant dat ze al sinds eind vorig jaar kamers onbezet zien blijven. En dat is een ontwikkeling die bestuurder Mireille de Wee totaal niet zag aankomen.
“Anderhalf jaar geleden waren we juist druk bezig om de tijd tussen het overlijden van een bewoner en de komst van een nieuwe zo kort mogelijk te maken, omdat er steeds meer kwetselere ouderen thuis bleven wonen,” legt ze uit. Maar nu is het beeld ineens anders: bij Mijzo staan ongeveer twintig kamers leeg. Bij andere instellingen is het nog ernstiger – soms moeten hele afdelingen worden stilgelegd.
De financiële schade is bij sommige verpleeghuizen zo groot dat directeuren ruim een week geleden al waarschuwden: als dit zo doorgaat, kunnen ze failliet gaan.
Toch kiest CZ ervoor om geen extra steun te bieden. Volgens Verlaan is dat ook logisch: “Wij betalen alleen voor zorg die daadwerkelijk wordt geleverd. Dus alleen voor cliënten die er zijn. Niet voor lege bedden. En zeker niet om een organisatie kunstmatig overeind te houden – dat kan gewoon niet.”
Belastinggeld is geen speelbal
Ze benadrukt dat het hier om belastinggeld gaat. “We kunnen geen geld uitgeven aan zorg die niet wordt gegeven. Dat is voor niemand uit te leggen. Dus moeten we samen op zoek naar andere oplossingen.”
Terwijl de druk op de sector groeit, wijzen branche-experts zoals Actiz, de belangenorganisatie voor ouderenzorg, naar de zorgkantoren. Zij kopen namelijk de verpleeghuiszorg in en zouden dus ook belang hebben bij een stabiele voorziening. Vooral als je bedenkt dat het aantal ouderen in Nederland de komende jaren weer zal toenemen. Voorzitter Anneke Westerlaken stelde daarom eerder al dat er nu al moet worden nagedacht over hoe plekken in verpleeghuizen veiliggesteld kunnen blijven – zonder dat dat neerkomt op betalen voor lege bedden.
Eerdmans: Wilders kan geen rekening houden met steun, PVV is ‘geen echte rechtse partij’
Joost Eerdmans, leider van JA21, heeft flink kritisch uitgehaald naar Geert Wilders en zijn PVV. Volgens hem is een stem op de PVV misschien wel weggegooid geld – of nou ja, weggegooide stem dus. “De kans dat Wilders niks oplevert na de verkiezingen is behoorlijk groot”, zegt Eerdmans in een gesprek met RTL’s Irene de Kruif. “Er zijn gewoon té veel partijen die niet meer met hem willen samenwerken, door hoe hij zich al jaren opstelt.”
En dus waarschuwt Eerdmans rechtse kiezers: denk goed na waar je op stemt. Want als je echt een stabiel rechts kabinet wilt, dat langer meegaat dan elf maanden, dan moet je volgens hem bij JA21 zijn. “Wij zijn het alternatief voor wie rechts wil, maar ook iets wil zien gebeuren.”
Eerdmans vindt namelijk dat de PVV helemaal niet zo rechts is als ze lijkt. “Op sociaal-economisch vlak slaat de PVV linksaf. Dat past totaal niet bij een echte rechtse koers.” En dan is er nog iets: de PVV is volgens hem een ‘one-mans-show’. Wilders staat centraal, en dat werkt volgens Eerdmans averechts als het om coalitievorming gaat.
Als JA21 na de verkiezingen wordt gevraagd voor het kabinet, blijft Eerdmans zelf gewoon in de Tweede Kamer. Hij stapt niet over naar het kabinet en wil ook geen vicepremier worden. Maar wel noemt hij partijgenoot Ingrid Coenradie als een sterke kandidaat voor minister van Justitie.
Benieuwd naar het volledige gesprek? Bekijk hieronder het interview tussen Irene de Kruif en Joost Eerdmans:
Jonge vrouwen in de verkiezingsstrijd: hartelijk op straat, uitgevloekt online
De verkiezingskoorts is echt begonnen. Met nog net geen week te gaan tot we op woensdag 29 oktober ons stembriefje mogen invullen, geven de partijen alles wat ze hebben om indruk te maken. Onder anderen Jeltje Straatman (29) van het CDA en Jade van der Linden (28) van GroenLinks-PvdA zijn overal: op straat, voor de camera’s, bij debatten en aan de deur.
Jeltje komt uit Bladel, werkt nu als advocaat in Amsterdam, en staat als nummer 6 op de CDA-lijst – een plek die vrijwel zeker leidt tot een zetel in de Tweede Kamer. Ze is al langer betrokken bij de partij en focust haar campagne vooral op de Kempen, waar ze vroeger woonde. “Het voelt hartelijk,” vertelt ze. “Ik ken er veel mensen en word goed ontvangen. Niet iedereen wil een flyer of stemt op ons, maar onaangenaam wordt het nooit.”
Ook Jade van der Linden, fractievoorzitter van GroenLinks in de Brabantse Provinciale Staten, is volop in de weer. Ze woont in Oss en staat op plek 21 van de GroenLinks-PvdA-lijst – dus geen garantie op een zetel, maar daar maakt ze zich niet druk om. Zij heeft soortgelijke ervaringen op straat: veel positieve reacties, gesprekken met voorbijgangers, soms meningsverschillen, maar altijd met respect. “In het ergste geval zijn we het oneens en wensen we elkaar een fijne dag toe,” zegt ze.
Maar dan zijn er de sociale media.
Daar is het een ander verhaal. Beide vrouwen merken dat de toon online hard omslaat. “De negativiteit zit echt vooral online,” zegt Jade. “Vaak zijn het anonieme accounts die compleet naast de pot roeien. En als jonge vrouw krijg je ook seksistische en neerbuigende opmerkingen. Alsof ik nergens verstand van heb. Liever had ik dat ze gewoon een gesprek aangaan.”
Jeltje herkent dat maar al te goed. “We krijgen vervelende reacties. Op social media zie je echt een harde kant. De drek zit niet op straat, maar online.” Bij haar ging het zelfs verder dan alleen berichten: “Af en toe vindt iemand mijn telefoonnummer en bel ik midden in de nacht. Dan blokkeer ik gelijk. Ik let ook beter op wat ik online zet. Je wilt niet dat mensen zo maar je vrienden of adres vinden.”
Toch is ze niet bang. “Als advocaat heb ik al met heftige zaken te maken gehad. Je moet gewoon niet naïef zijn. Je hoort wel dingen over bedreigingen tegen lijsttrekkers. Maar dat hoort niet thuis in een vrije democratie.”
Beide vrouwen benadrukken: ze laten zich niet afschrikken. “Wij moeten juist blijven praten over wat er speelt,” zegt Jade. “En mannen moeten andere mannen durven aanspreken. Het zou zonde zijn als jonge vrouwen stopten door stomme online reacties.”
Ze willen beide dolgraag aan de slag in Den Haag. Jeltje hoopt op een stabiel kabinet dat zich richt op de echte zorgen van burgers. Jade benadrukt: “We moeten de grote uitdagingen aanpakken. Daar wachten de mensen op.”
Japan krijgt voor het eerst een vrouw als premier: ‘Thatcher als voorbeeld’
Grote geschiedenis in Japan: vandaag wordt Sanae Takaichi officieel benoemd tot de eerste vrouwelijke premier van het land. Later op de dag bezoekt ze keizer Naruhito, die haar formeel aanstelt als leider van de regering. Dit moment is al wekenlang afzienbaar – zeker sinds Takaichi begin deze maand werd gekozen als nieuwe leider van de regerende Liberaal-Democratische Partij (LDP). En toen de LDP kort daarna ook nog eens een coalitie sloot met de kleinere Japan Innovation Party (JIP), was er eigenlijk niets meer wat haar weg naar de top in de weg stond.
Het is een uniek moment in de Japanse politiek, waar vrouwen vaak op de achtergrond blijven. “Het is echt heel bijzonder dat er überhaupt iemand als zij op zo’n hoog niveau komt,” zegt japanoloog Casper Wits. “Vrouwen in de hogere regionen van de macht? Dat zie je hier bijna nooit. De meeste kabinetten hebben amper enkele vrouwelijke ministers, laat staan dat er ooit een vrouw zo dichtbij het premierschap kwam.”
En dan is er nog haar achtergrond – die past helemaal niet in het gebruikelijke plaatje van een Japanse politieke elite. Terwijl veel leiders uit families komen met een lange politieke traditie, komt Takaichi uit een bescheiden middenklassegezin. Daarom wordt ze vaak vergeleken met Margaret Thatcher, de beroemde eerste vrouwelijke premier van Groot-Brittannië. “Die vergelijking ligt voor de hand,” zegt Wits, universitair docent Oost-Azië Studies aan de Universiteit Leiden. “Zowel qua sociale opkomst als qua ideologie. Takaichi ziet Thatcher zelfs als rolmodel.”
Maar let op: die vergelijking gaat verder dan alleen het doorbreken van glazen plafonds. Net als Thatcher staat Takaichi bekend als een harde denker met een conservatieve noot. Feminisme noemt ze een ‘vies woord’, is tegen homohuwelijk – dat ze beschouwt als een bedreiging voor de samenleving – en vindt dat vrouwen na het huwelen gewoon de achternaam van hun man moeten nemen.
En dan is er nog haar houding ten opzichte van werk. Of beter gezegd: haar gebrek aan balans. In haar overwinningstoespraak liet ze weten: “Ik zal werken, werken, werken, werken en nog eens werken.” Geen ruimte voor ontspanning of gezin, geen plek voor hobby’s. Precies het soort mentaliteit dat problematisch is in een land dat al jaren worstelt met extreme overuren. In Japan is het namelijk normaal om 10 tot 13 uur per dag te werken – soms zelfs langer. Er is zelfs een specifieke term voor: karoshi, oftewel ‘zelf doodwerken’. Officiële cijfers ontbreken, maar jaarlijks zouden duizenden mensen eraan bezwijken, soms via zelfmoord door uitputting – ook wel karojisatsu genoemd.
Volgens Wits is dit alles geen goed signaal, vooral niet gezien een van Japans grootste problemen: de snel krimpende bevolking. Bijna 30 procent van de inwoners is al ouder dan 65 jaar – dat zijn zo’n 36 miljoen mensen. Een sterke economie en een gezonde maatschappij vereisen juist meer evenwicht, niet minder.
Toch kijkt men ook hoopvol uit naar hoe Takaichi internationaal zal opereren. Ze belooft de banden met Zuid-Korea te verbeteren, ondanks haar nationalistische standpunten, en blijft Taiwan steunen in de spanningen met China. “Dat is ook relevant voor Nederland,” zegt Wits. “Veel mensen hopen dat ze kiest voor continuïteit en samenwerking – zowel in Azië als in Europa.”
Trouwens, terwijl de aandacht nu op Takaichi is gericht, is er ook een andere kant van Japan die zorgt: Tracy, een schoonmaakster, maakt regelmatig woningen schoon van mensen die in volledige eenzaamheid zijn overleden. Vorig jaar gebeurde dat ruim 70.000 keer. Een stille crisis, die nog steeds onderbelicht blijft.
