Sport Nieuws zondag 12 oktober, 2025 15:36
Marathon Eindhoven: organisatie haalt hekken bij finish weg – én er zijn tranen bij Tijn
Zaterdag was al een flinke knaller met ruim 11.000 deelnemers aan de City Run, Urban Walk en Mini Marathon, maar zondag trok de ASML Marathon Eindhoven weer tienduizenden hardlopers naar de start. Met in totaal zo’n 38.500 deelnemers dit weekend is het evenement uitgegroeid tot één van de grootste van Nederland – en dat voel je ook. De sfeer? Elektrisch. De omstandigheden? Bijna perfect. En de emoties? Die lopen hoog op.
Finishdruk leidt tot slimme oplossing
Bij de finish werd het zo druk door de stroom halve- en hele marathonlopers dat de organisatie snel moest handelen. Om de doorstroom te verbeteren, zijn de hekken rond de finishzone tijdelijk weggehaald. Een simpele, maar effectieve klus: zo kunnen de renners beter verspreiden en wordt chaos voorkomen. “We willen dat iedereen veilig en soepel over de streep komt”, aldus een woordvoerder. “Dus als we hekken moeten schrappen voor de flow, dan doen we dat.”
Tijn: van slachtoffer naar finisher met tranen in de ogen
Een van de meest grijpende verhalen van de dag komt van Tijn Jansen uit Valkenswaard. Vorig jaar liep hij tijdens het evenement een dubbele kaakbreuk op nadat hij als toeschouwer werd mishandeld. Dit jaar keerde hij terug – nu als deelnemer. Zijn motivatie? Revanche. Afsluiting. En vooral: zichzelf bewijzen.
“Het was emotioneel, echt waar”, vertelt Tijn, nog nat van het zweet en met tranen in zijn ogen. “Ik heb alles gegeven. Er stonden zoveel mensen langs de route, die energie geeft je zo’n boost.” Voor hem was het meer dan alleen een race: het was het dichtklappen van een pijnlijk hoofdstuk. En dat deed hij met glans.
Favorieten pakken zege – Keniaanse dominantie blijft
Ook op sportief vlak was het een feestje. Kenneth Kipkemoi, de 41-jarige Keniaan en grote favoriet, domineerde de hele marathon en won in 2.06.33. Net als vorig jaar. Hij liep de laatste kilometers solo richting de finish, onaantastbaar voor zijn concurrentie. Het podium was volledig Keniaans: Vincent Kipyegon (2.08.32) werd tweede, maar moest direct na de finish overgeven van vermoeidheid. Derde was Robert Kipchirchir in 2.08.56.
Bij de vrouwen was Flomena Chepkiach uit Kenia de snelste in 2.25.41. Ook zij liet haar concurrentes achter zich.
Ties van den Hurk herhaalde zijn overwinning op de halve marathon. In 1.06.54 finishte hij solo en onder luid gejuich. “Stratum ging harder dan vorig jaar, ik heb nog last van mijn oren!” grapte hij. “Ik was bang dat ik zou instorten vanwege een verkoudheid, maar al snel voelde ik: dit gaat goed.”
Sfeer, supporters en extra ronde voor het goede doel
Veel lopers noemen het hardlopen door het Philips Stadion het hoogtepunt van hun traject. En niet alleen omdat het een iconische locatie is. Wie een extra ronde van 300 meter maakt, draagt bij aan ‘Tijd voor een Ander’ – een actie die vier lokale goede doelen ondersteunt. Van fans in PSV-shirts tot families met spandoeken: de support langs de route is massaal en motiverend.
Mila en Rebecca uit Tilburg stonden speciaal voorbij om Jace en Trudy aan te moedigen. Marc en Lison uit Frankrijk vielen op met hun gekke carnavalsoutfit. En Esmee uit Eindhoven wuifde samen met collega’s van de afdeling Cardiologie – een moment van solidariteit in het hart van de stad.
Wat nu na de marathon?
Na zo’n inspanning? Rust. En misschien toch dat biertje. “Fysiologisch gezien geen goed idee”, waarschuwt presentator Harm Sengers. “Maar als je je topprestatie hebt gelopen, dan is het wel een uitermate goed idee om lekker te vieren.”
Sommigen voelden zich meteen na de finish al behoorlijk afgepeigerd. Dennis uit Etten-Leur finishte in 2.27.49 – en dat terwijl hij pas vorige week de Kustmarathon had gelopen. “Kon Eindhoven nou niet missen. Weer perfecte omstandigheden.” Stefan, net klaar met de kwart marathon, was doodop: “Heb het onderschat. Begon veel te snel. Volgend jaar beter!”
En René? Die kon de pret niet prijs. “Voel me beroerd. Mijn benen werden zo zwaar dat ik niet meer kon rennen. Had getraind, maar vandaag was het gewoon te ver.”
Blik alvast vooruit naar volgend jaar
Terwijl de laatste lopers nog binnenkomen, kijkt de organisatie al vooruit. Parcoursdirecteur Wim Nuyts: “We evalueren altijd goed. Is er ruimte voor meer deelnemers? Kunnen we Stratumseind weer terugbrengen?” Die uitgaanswijk ontbrak dit jaar vanwege veiligheidszorgen. “We staan voor loopcomfort én veiligheid. Maar het gesprek over Stratum leeft. Dus we kijken hoe we dat volgend jaar aanpakken.”
Ondertussen genieten duizenden van hun medaille, een warme maaltijd… of toch dat beloofde biertje. Want zoals Harm het zei: “Lekker je prestatie vieren.”
Kampong knalt Braxgata van het veld en stevilt door naar EHL-kwartfinales
Wat een statement van Kampong! In Barcelona hebben de Utrechtse hockeyers zichzelf weer op de kaart gezet door met een flinke 5-0 zege richting kwartfinales van de Euro Hockey League (EHL) te stormen. Tegen het sterke Belgische Braxgata, vol internationals en dus geen makkelijke klant, was dit een belangrijke overwinning – zowel sportief als mentaal.
De wedstrijd had al vooraf een emotionele lading. Deze week overleed Simon Zijp, keeperstrainer van Oranje, op slechts 61-jarige leeftijd. Voor Primin Blaak, doelman van Braxgata en oud-Oranjekeeper, was Zijp niet zomaar iemand: hij noemde hem zijn “tweede vader”. Dat maakte de confrontatie nog zwaarder dan alleen om de winst.
Toch begon Braxgata fors. Ze drukten Kampong terug en lieten meteen merken dat ze hier niet voor niets waren. Maar Kampong bleef kalm, speelde veilig op eigen helft en wachtte op zijn moment. En toen dat kwam, sloeg het team keihard toe.
In het tweede kwart viel de openingsgoal via een strafcorner. Jip Janssen schoot, Blaak redde – maar Lars Balk was alert en legde de rebound binnen. Vanaf dat moment nam Kampong het heft in handen. Duco Telgenkamp lanceerde Rik Sprengers met een prachtige pass vanaf de middenlijn, die Jens de Vuijst perfect vond. Die stond helemaal vrij en knalde de bal met een hoge tip-in de hoek: 2-0.
En het bleef komen. Kampong profiteerde scherp van fouten in de Belgische verdediging. Janssen scoorde daarna weer uit een strafcorner – al werd er wat gemor gemaakt door Braxgata omdat de bal misschien niet helemaal buiten de cirkel was geweest. De videoscheids kon het niet duidelijk zien, dus telt het doelpunt: 3-0. Telgenkamp was ook bij het vierde doelpunt betrokken: hij bracht de bal binnen, Bram van Battum rondde af. Genadeloos: 4-0.
Braxgata kreeg nog een kans via een strafbal, maar Loïck Luypaert schoot compleet mis. En voordat de rust inbracht, maakte Kampong nummer vijf. Drie spelers die normaal gesproken niet de grootste scoremachine zijn, zorgden dit keer voor de feestvreugde.
Het is bijzonder dat Kampong dit prestatie neerzet, terwijl het team in de hoofdklasse momenteel maar op een negende plek staat. De EHL is voor hen dus extra belangrijk – en deze overwinning laat zien dat er nog steeds meer in zit.
Ondertussen speelt Bloemendaal later op de dag tegen Old Georgians om een plek in de kwartfinales, en Amsterdam is al zeker van de volgende ronde.
ASML Marathon Eindhoven: Meer renners op stap in 2026?
De stoet aan hardlopers bij de ASML Marathon Eindhoven is dit weekend compleet – met maar liefst 38.500 deelnemers zit het hele parcours vol. Toch begint de organisatie nu al te peilen naar de toekomst. Parcoursdirecteur Wim Nuyts laat weten dat er serieus wordt nagedacht over een uitbreiding voor de editie van 2026.
Hoewel de 41ste marathon nog aan de gang is, kijkt het team al vooruit. “Het is gewoon mega populair,” zegt Nuyts. “Iedereen heeft er enorm veel zin in en de sfeer is ongelooflijk.” Zowel zaterdag als zondag valt op hoeveel enthousiasme er in de stad hangt. Volgens hem is het doel simpel: iedere deelnemer moet een dag beleven die echt blijft hangen.
Na afloop van het evenement gaat het team alles onder de loep nemen. Dan wordt ook bekeken of er ruimte is om meer mensen toe te laten bij de halve én de hele marathon. Daarnaast is er ook discussie over een mogelijke terugkeer van Stratumseind in het programma. Die straat, bekend van het uitgaansleven, was dit jaar niet meer onderdeel van de route.
“Er is flink over gesproken en iedereen heeft er een mening over – en dat betekent dat het onderwerp leeft,” vertelt Nuyts. “Maar wij zetten veiligheid en loopcomfort altijd op nummer één. Hoe we dat volgend jaar gaan aanpakken? Dat gaan we goed bekijken tijdens de evaluatie.”
Is het mirakel van Nederland echt haalbaar? De Finnen twijfelen er sterk aan
Vanavond om 18.00 uur staat het Nederlands elftal opnieuw in de spotlights, als ze een date hebben met Finland in de strijd om een plekje bij het komende WK. Alleen: wie denkt dat er een verrassing in de lucht hangt, moet even goed luisteren naar wat de ervaren Joonas Kolkka te zeggen heeft. Hij kent het Finse voetbal als zijn broekzak – en gelooft eigenlijk niet in een ‘mirakel’.
Kolkka, die zelf maar liefst 98 keer het Finse shirt droeg en jarenlang in Nederland speelde voor grote namen als PSV, Feyenoord en NAC Breda, is geen fan van halve maatregelen. “Het zou fantastisch zijn als er eindelijk een echte leider in het Finse team op zou staan”, zegt hij. “Iemand die vasthoudend is, structuur geeft en de ploeg samenbindt. Want nu zie je gewoon: soms zijn ze sterk, dan ineens vallen ze compleet uit elkaar. Dat komt doordat er te weinig constante waarden zijn en weinig echte spelbepalers.”
Hij kijkt nog steeds met interesse naar de wedstrijden van zijn geboorteland, ook al woont hij al jaren in Nederland. Zijn kinderen zijn hier geboren, en dus hoopt hij eigenlijk dat Oranje wint. “Ik zou het gewoon mooi vinden als Nederland weer een killerploeg wordt. Maar eerlijk? Ik verwacht geen verrassing vanavond.”
Toch heeft Finland in het verleden wel eens bewezen dat ze kunnen schrikken. Denk terug aan 2004, toen Kolkka zelf nog meespeelde. In Amsterdam – precies zoals vanavond – kwam Finland verrassend op voorsprong. Zijn lobbal raakte de lat, en teamgenoot Teemu Tainio knalde de bal binnen. Mooi moment. Maar uiteindelijk won Nederland toch ruim met 3-1. “We hielden het zo’n 60 minuten redelijk vol, maar daarna was hun kwaliteit gewoon te groot. Het was een bijzondere avond voor mij, want ik speelde tegen oud-teamgenoten zoals Ruud van Nistelrooij en Mark van Bommel.”
Een soortgelijke afloop vanavond? Kolkka vindt het helemaal niet onwaarschijnlijk. “De Finse ploeg is nu een beetje zoekende. Ze weten nog niet helemaal waar ze staan.” Toch zijn er wel namen die opvallen. Zo noemt hij Oliver Antman, vaak gedoopt als ‘de Finse Messi’, die indruk maakte bij Go Ahead Eagles en nu in Schotland speelt voor Rangers. Maar ook al krijgt hij speeltijd, tot nu toe is hij daar nog geen echte uitblinker.
Ook de ervaren spits Joel Pohjanpalo (31) wordt genoemd. Hij scoort sinds jaar en dag in Italië, maar dan wel op het tweede niveau. Volgens Kolkka ontbreekt het vooral aan jonge talenten die bij grote Europese clubs spelen. “Er zit wel talent in de jeugdteams, en het gaat langzaam de goede kant op. Hopelijk zien we de komende jaren meer beloftevolle spelers doorbreken.”
Maar laten we realistisch zijn: buiten Antman en Pohjanpalo bestaat de selectie vooral uit spelers uit kleinere competities. Samen hebben ze niet eens de transferwaarde van twee Oranje-spelers zoals Tijjani Reijnders en Cody Gakpo. Toch staat Finland bovenaan in de poule – iets wat op papier verrassend lijkt.
Toch twijfelt Kolkka aan de serieuze ambities. “Natuurlijk zeggen ze in Finland dat ze gaan voor het WK. Maar echt geloven doen ze er niet meer in. Een uitwedstrijd tegen Nederland? Dat is gewoon gigantisch lastig. Je speelt tegen een ploeg vol topspelers. Dus nee, ik geloof niet in een mirakel. Maar hé, voetbal is onvoorspelbaar. Wie weet?”
Kenianen domineren bij de marathon van Eindhoven, Van den Hurk pakt wederom halve
Zondag was het weer zover: de ASML Marathon Eindhoven trok hardlopers uit heel de wereld naar Brabant, en de grote winnaars kwamen – net als vaker – uit Kenia. Kenneth Kipkemoi, de 41-jarige ervaren loper, was al voorafgaand aan de race een van de grote favorieten. En hij liet zich niet kennen. Met een sterke finish en solo over de laatste kilometers sprong hij als eerste over de streep.
Zijn eindtijd? Een flinke 2.06.33. Niet zijn persoonlijke beste – dat deed hij in 2023 hier zelf al met 2.04.52 – maar genoeg om duidelijk de baas te zijn op de mannen. Het is alweer zijn derde marathonzege in Nederland, na eerder ook Rotterdam (2018) en Eindhoven (2023) te hebben gewonnen. Keniaan Vincent Kipyegon moest diep gaan voor de tweede plek (2.08.32), zo diep zelfs dat hij direct na de finish moest overgeven. Robert Kipchirchir completeerde een Keniaanse podiumoverwinning met de derde tijd: 2.08.56.
Bij de vrouwen was het wederom een Keniaanse die de boel domineerde: Flomena Chepkiach. Zij finishte in 2.25.41 en stond bovenaan het erepodium.
Ook in de halve marathon had Ties van den Hurk het weer voor elkaar. Net als vorig jaar nam hij de overwinning mee naar huis, dit keer met een tijd van 1.06.54. Na een goede start voelde hij al snel dat het ging lukken. “Ik was deze week nog een beetje ziek, dus ik was bang dat ik halverwege zou instorten,” vertelt hij. “Maar al snel ging het goed. Ik rende samen met twee vrienden en voelde meteen dat we de top drie zouden worden.”
Hij had het ook gehad over het brullende publiek langs de route, vooral in Stratum. “Ik heb nog last van mijn oren! Het ging harder dan vorig jaar.”
Bij de vrouwen was Melanie de Munnik de snelste Nederlandse op de halve. Zij kreeg het ook te maken met het enthousiasme van de menigte: “Het laatste stuk moest ik bijna oordopjes in doen. Iedereen stond te schreeuwen – wat geweldig!”
Nederlandse zeilers pakken zilver op WK in 49er-klasse
Bart Lambriex en Floris van de Werken hebben tijdens het wereldkampioenschap zeilen in Cagliari een mooie zilveren medaille bemachtigd in de 49er-klasse. Het duo stond al zondag, voor de medaillerace begon, veilig op het podium – alleen de kleur was nog even onzeker.
De Spanjaarden Diego Botín en Florian Trittel, die ook olympisch kampioen zijn, gingen er met het goud vandoor. Zij startten als koploper aan de slotrace langs de kust van Sardinië en wisten hun voorsprong perfect te beheren door de race te winnen. Het brons ging naar de Deense kampioenen Jonas Warrer en Mathias Lehm Sletten.
Voor de Nederlanders liep het net niet helemaal soepel in de finale. Tijdens de race kwamen ze in de weg bij de Denen, waardoor ze een strafronde moesten maken. Daardoor was de strijd om goud al snel afgelopen.
Er werd dit jaar op het WK getest met een nieuwe manier van punten geven: alleen de top vier bereikte de medaillerace, waarin iedereen nog kans maakte op goud. Een spannende opmaat, maar voor Lambriex en Van de Werken dus net geen goud.
Het duo nam na hun zesde plek op de Olympische Spelen in Parijs een jaartje rust. Nu proberen ze langzaam weer terug te vinden in hun oude kracht. “We hebben een behoorlijke week gehad, maar het voelde niet alsof alles helemaal klikte”, zo reageren ze in een persbericht. “Die supersnelheid ontbreekt nog een beetje. We zitten nog niet helemaal in elkaar, niet alleen qua bootbeheersing, maar ook in hoe snel we beslissingen nemen.”
