Recent Nieuws dinsdag 30 september, 2025 18:29
“`html
Oekraïne rekruteert gevangenen voor oorlog: tussen vrijheid en dood
Sinds vorig jaar kunnen Oekraïense gevangenen zich aanmelden voor militaire dienst. In juli 2024 vochten er al zo’n 3.800 mee, in april van dit jaar waren dat er ongeveer 8.000, en volgens Oekraïense bronnen zijn het er nu meer dan 10.000. In ruil voor voorwaardelijke vrijlating vechten ze mee zolang de oorlog duurt.
Dit besluit is niet verrassend. Nu de oorlog tussen Oekraïne en Rusland al meer dan 1300 dagen bezig is, raken de manschappen op en zoeken beide landen manieren om hun troepen aan te vullen. Rusland begon al in 2022 met het ronselen van gevangenen.
Verschillende aanpak tussen Rusland en Oekraïne
Oekraïneverslaggever Chris Colijn legt uit: “Rusland rekruteerde bijna iedereen die wilde vechten. Seriemoordenaars, verkrachters: iedereen was welkom in het Russische leger. Oekraïne beweert dat Rusland zeker zo’n 150.000 gevangenen heeft gerekruteerd.”
In Rusland konden gevangenen eerst een contract voor een halfjaar tekenen en kregen daarna volledig pardon van president Poetin. Maar in januari 2024 veranderde dit: nu moeten ze vechten tot het einde van de oorlog voor een voorwaardelijke vrijlating.
Colijn: “In Rusland was er steeds meer onvrede omdat gevangenen na zes maanden vrijkwamen en opnieuw gevaar vormden voor de samenleving. Terwijl gewone Russische soldaten veel langer moeten vechten.”
Strenge selectie in Oekraïne
In Oekraïne selecteren ze veel voorzichtiger. Wie vastzit voor meerdere moorden, verkrachting of landverraad mag niet vechten. Gevangenen moeten eerst goedkeuring krijgen van hun gevangenis en vervolgens fysieke en psychische tests ondergaan.
“Het heeft geen zin om mensen te rekruteren met zware psychische problemen”, legt Colijn uit. “Zij vormen een gevaar voor andere soldaten, zoals we bij het eerste Russische model zagen.”
Gevaarlijkste plekken aan het front
Wat wel hetzelfde is als in Rusland: de gevangenen worden naar de gevaarlijkste plekken van het front gestuurd. “Ze hebben doorgaans weinig te kiezen, en de kans dat ze aan het front worden gedood is groot”, vertelt Colijn.
Uit onderzoek van de BBC bleek dat in één gevangenis ongeveer de helft van de gerekruteerde gevangenen was gesneuveld.
Motivatie van de gevangenen
Oekraïne heeft een schrijnend tekort aan infanteriesoldaten voor de gevaarlijkste plekken, juist omdat de verliezen daar zo hoog zijn. Gevangenen die zich aanbieden, worden daarom graag ingezet.
De BBC sprak met gerekruteerde gevangenen die vooral blij zijn dat ze een bijdrage kunnen leveren. Een 36-jarige veroordeelde drugsdealer zei: “Ik zou mijn hele leven het stempel van gevangene krijgen, maar als ik dien, word ik een militair.”
Voor hem is het ook wraak: “Zo kan ik mijn zus wreken. Ze zou nu 21 jaar geweest zijn. Ze kwam om het leven toen een Russische raket haar huis in Charkiv in 2023 raakte.”
Maar voor de meesten gaat het om de vervroegde vrijlating. “Ze hopen dat ze het overleven en op die manier eerder vrijkomen”, zegt Colijn. Sommigen zien het ook als kans om te vluchten, maar deserteren is riskant en kan leiden tot extra gevangenisstraf.
Tractorstudenten: Waarom Niek en Guus liever crossen dan fietsen
Geen fietsenrekken vol stalen rosjes, maar een speciaal terrein voor echte werkpaarden. Op het schoolplein van Yuverta mbo in Boxtel staan dinsdagmiddag minstens tien tractors geparkeerd. Voor veel studenten van deze tuin- en landbouwschool is de tractor gewoon het ideale vervoer naar school.
“Hier op school zie je het best vaak”, vertelt student Niek Vogels. Al zo lang als iedereen zich kan herinneren, komen leerlingen met hun tractor naar school. De zeventienjarige Guus Bosmans uit Hilvarenbeek is er zo eentje. “Ik kom dagelijks met de tractor. Het is gewoon het beste vervoersmiddel. Ik heb nog geen autorijbewijs en vanaf je zestiende mag je al op een tractor rijden.”
Niek Vogels (17) uit Mariahout woont op een boerderij en had dinsdag eigenlijk met de brommer willen komen. “Maar mijn achterband kwam tegen de uitlaat aan, dus hij liep niet helemaal lekker meer. Daarom heb ik maar de tractor gepakt.”
De afstanden die deze jongens afleggen zijn behoorlijk. Voor Vogels duurt de rit naar school veertig minuten. Bosmans rijdt elke dag heen en weer vanuit Hilvarenbeek – in totaal veertig kilometer. “Het is driekwartier rijden, maar ik vind het de moeite waard. Anders moet ik fietsen en daar word ik moe van”, zegt hij lachend.
De tractorparkeerplaats blijkt ook de perfecte pauzeplek. Verschillende leerlingen hangen rond bij de machines en eten daar hun lunch. Ondertussen klinkt muziek van Henk Wijngaard uit de meegebrachte speakers.
Vogels, die loonwerker wordt, rijdt in een Fendt Farmer 309 LS uit de jaren tachtig. “Hij is mooi, maar ik zou liever een tractor hebben met goede radio, verwarming en airco. Als het warm is, zet ik de ramen open en waait het lekker door.”
Bosmans, die veehouder wil worden, geniet elke dag in zijn John Deere 7710 uit 2004 met 200pk. “Je zit in een tractor en doet gewoon mee in het verkeer. Ik ben geboren tussen deze grote machines.”
Bekijk origineel artikel
“`html
Marokkaanse Gen Z strijdt voor basisrechten en keert zich tegen WK-kosten
De straten in Marokko galmen deze week van leuzen over “vrijheid, waardigheid en sociale rechtvaardigheid”. De afgelopen drie dagen hebben honderden jongeren in zeker elf steden geprotesteerd. Ze noemen zichzelf GenZ 212, een knipoog naar generatie Z – de groep geboren tussen 1997 en 2012.
De directe aanleiding? Het tragische overlijden van acht zwangere vrouwen na keizersnedes in een openbaar ziekenhuis in Agadir. Maar volgens Marokkokenner Paolo de Mas gaat het om veel meer dan alleen het zorgsysteem. “Werkloosheid, ongelijkheid en slechte voorzieningen op het platteland zijn minstens zo belangrijk. Er leeft een sterk gevoel dat de overheid haar plichten verzaakt. Elk nieuw incident wakkert die onrust verder aan.”
Nour uit Agadir (niet zijn echte naam vanwege veiligheidsredenen) doet actief mee aan de demonstraties. Tijdens een eerder protest werd hij opgepakt. De politie liet hem pas gaan nadat hij demonstratiefilmpjes van zijn telefoon had moeten verwijderen. “We eisen fundamentele rechten zoals onderwijs en gezondheidszorg, en we maken ons hard op tegen de hoge kosten van levensonderhoud, de ongelijkheid en de werkloosheid,” vertelt Nour.
Zelf heeft hij de gebreken in het onderwijs aan den lijve ondervonden. “Overvolle collegezalen, te weinig middelen, en uiteindelijk een papiertje dat bijna niets waard is op de arbeidsmarkt. Dit zorgt voor enorme onzekerheid en frustratie bij mijn generatie.”
Met zijn bachelordiploma onderwijs op zak, maar zonder uitzicht op een baan, moet Nour nu maar een master gaan doen. In Marokko zit bijna 36% van de jongeren zonder werk. Van alle afgestudeerden heeft ongeveer 20% geen baan.
In Agadir liepen de emoties over de zorgkwaliteit twee weken geleden hoog op na het overlijden van de acht zwangere vrouwen. Ook in andere steden waren er recentelijk protesten bij ziekenhuizen. “Stadions zijn er, maar waar zijn de ziekenhuizen?” scanderen de GenZ 212-jongeren. Ze verbinden het gebrekkige zorgsysteem rechtstreeks aan het WK dat Marokko in 2030 organiseert samen met Portugal en Spanje.
“Dat komt omdat ze de kosten ervan zien,” legt De Mas uit. Marokko bouwt minstens drie nieuwe stadions en renoveert of vergroot er nog eens zes. Niet alleen het WK krijgt kritiek, ook de Africa Cup die Marokko dit jaar organiseert ligt onder vuur.
“Het maakt me woest,” zegt Nour. “Het voelt zo onrechtvaardig dat er tonnen geld gaan naar spectaculaire evenementen, terwijl gezinnen tekort komen en ziekenhuizen en scholen verwaarloosd worden.”
Met de juiste investeringen hoopt Nour dat de ongelijkheid in zijn land afneemt. Volgens expert De Mas is die groeiende kloof tussen arm en rijk een van de grootste problemen. “Zelfs de koning noemde het in zijn troonrede eind juli.”
Vanavond gaat Nour weer demonstreren, ondanks zijn eerdere arrestatie. “Dat was een traumatische ervaring, mensen werden geslagen, zelfs vrouwen en kinderen. Terwijl demonstreren gewoon een recht is in ons land.” Deze keer houdt hij zich wat meer op de achtergrond. “Ik ben bang om weer opgepakt te worden, maar mijn woede en de drang om voor onze rechten op te komen zijn sterker.”
Vriendendienstjes: praktische hulp met een gezellig praatje
Een kast in elkaar zetten, samen koken of de heg snoeien. Niet iedereen kan dit zelf of heeft familie of buren die even kunnen helpen. Jasper de Kroon en Lauran de Wolf uit Tilburg hebben hier iets slims op bedacht. Met hun bedrijf bieden ze ‘Vriendendienstjes’ aan waar ouderen niet alleen praktische hulp krijgen, maar ook gezelligheid en een luisterend oor.
Jasper gaat vol energie aan de slag met de snoeischaar bij mevrouw Van Woerden (79), die haar heg zelf niet meer kan bijhouden. “Als ik het nog kon, zou ik het zeker zelf doen,” zegt ze met een lach. “Maar dat lukt niet meer. Daarom ben ik superblij dat Jasper dit elke maand voor me komt doen.”
Het idee voor hun bedrijf ontstond simpelweg omdat Jasper en Lauran het gewoon heel leuk vinden om mensen te helpen. “Ik hou ervan om met mijn handen bezig te zijn, maar ook om met mensen om te gaan,” vertelt Jasper. “Dit is voor mij de perfecte combinatie om anderen te ondersteunen.”
In Tilburg maken al 350 mensen gebruik van de Vriendendienstjes. De klusjes variëren van tuinieren en meubels in elkaar zetten tot huishoudelijke hulp en computerondersteuning. “Bedenk het maar en wij staan klaar om te helpen,” zegt Jasper. Inmiddels hebben ze zeventien ‘vrienden’ in dienst die deze klusjes uitvoeren.
Als er een goede klik is tussen een klant en een klusser, proberen ze steeds dezelfde persoon te sturen. “We merken dat ouderen het vaak fijner vinden als er niet steeds iemand anders komt. Bij een goede match laten we daarom dezelfde klusser terugkomen, zodat er ruimte ontstaat voor diepere gesprekken of gewoon gezellig samenzijn.”
Het contact met mensen staat centraal bij Jasper en Lauran. Daarom houden alle klussers altijd een halfuur extra tijd vrij om te kletsen of samen thee te drinken. “We blijven altijd gratis een praatje maken, en daar wordt heel gretig gebruik van gemaakt.”
Soms komen ze bijzondere verhalen tegen. “We gingen eens bij een oudere man langs om een kast in elkaar te zetten. Toen bleek dat hij die kast al twee jaar thuis had liggen, maar niemand had om te vragen. Op zulke momenten voel je echt hoe groot de behoefte is aan praktische hulp, maar ook aan sociaal contact.”
PSV moet het in Champions League-duel zonder Sergiño Dest doen
PSV moet woensdag in de uitwedstrijd tegen Bayer Leverkusen in de Champions League opnieuw zonder Sergiño Dest. De vleugelverdediger is nog niet voldoende hersteld van zijn blessure, volgens trainer Peter Bosz. In plaats van in Duitsland mee te spelen, richt Dest zich nu volledig op het competitieduel van zaterdag tegen PEC Zwolle.
Bosz heeft in Leverkusen niet alleen Dest niet tot zijn beschikking, maar mist ook zijn aanvallers Ricardo Pepi, Alassane Pléa, Myron Boadu en Ruben van Bommel. Ook de tegenstander heeft te maken met blessureproblemen.
Afgelopen zaterdag ontbrak Dest al in de uitwedstrijd tegen Excelsior. In die wedstrijd speelde PSV met Mauro Júnior en Anass Salah-Eddine als vleugelverdedigers. PSV begon de Champions League met een teleurstellende 1-3 nederlaag tegen Union Saint-Gilloise. Twee weken geleden stelden de Eindhovenaren teleur voor eigen publiek, wat na afloop resulteerde in een fluitconcert in het Philips Stadion.
Ook Bayer Leverkusen heeft te kampen met blessures. Topscorer Patrik Schick liep zaterdag in het uitduel met Sankt Pauli een blessure aan zijn linkerdij op en zal enkele weken niet beschikbaar zijn. Aanvoerder Robert Andrich viel in diezelfde wedstrijd ook uit, maar kon dinsdag wel gewoon de laatste training afwerken. Aanvaller Nathan Tella ontbreekt al langere tijd met een knieblessure.
Bekijk origineel artikel
“`html
Dodelijk ongeluk door werkbuschauffeur die fietsers over het hoofd zag
Een moment van onoplettendheid op een kruising kostte een 70-jarige vrouw vorig jaar het leven in Etten-Leur. Een man in een werkbus zag haar en haar 72-jarige man totaal over het hoofd en reed hen aan. Drie dagen later overleed de vrouw in het ziekenhuis, zo bleek tijdens de rechtszaak in Breda.
Freddie K. (56) uit Etten-Leur reed die dag aan het begin van de middag over de Lokkerdreef op een industrieterrein. Op de kruising met de Pauvreweg zag hij het fietsende echtpaar niet. Hij reed gewoon door, ondanks de haaientanden, en raakte het paar vanaf de zijkant.
De man liep een hersenschudding en een scheurtje in zijn schedel op, maar zijn vrouw was er veel ernstiger aan toe. Zij overleed drie dagen later in het Rotterdamse ziekenhuis.
Freddie werd meerdere keren door de rechters gevraagd hoe hij de fietsers had kunnen missen. Hij gaf aan dat hij even met de radio bezig was, maar dat hij wel een auto van rechts had gezien. De fietsers van links zag hij niet.
Uit beelden in de rechtszaal bleek dat Freddie de bocht kort nam en zo op de twee fietsers inreed. Hij erkende dat hij voorzichtiger had moeten zijn, maar vond dat er sprake was van gedeelde schuld. Volgens hem hoorden de fietsers daar niet op de rijbaan te rijden, maar op het verplichte fietspad.
De officier van justitie vond dat Freddie de fietsers had moeten zien, ook al mochten ze daar niet rijden. Hij was afgeleid, paste zijn snelheid niet aan en reed zomaar de kruising op. De officier eiste een taakstraf van 160 uur en een voorwaardelijke rijontzegging van een jaar.
De uitspraak in deze zaak volgt op 14 oktober.
