Sport Nieuws woensdag 24 september, 2025 23:19
“`html
AZ blijft steken op gelijkspel tegen PEC Zwolle
Bij rust stond AZ met 2-1 voor dankzij treffers van Kees Smit en Weslley Patati, terwijl Koen Kostons namens PEC tussendoor scoorde. Direct na de pauze maakte Kostons opnieuw raak (2-2), waarna er geen doelpunten meer vielen. PEC, dat in de voorgaande vijf duels slechts vier keer had gescoord, klom naar de twaalfde plek.
AZ hield Jordy Clasie aan de kant om overbelasting te voorkomen, drie dagen na de thuiswedstrijd tegen Feyenoord (3-3). Sven Mijnans dacht AZ na een kwartier op voorsprong te zetten, maar scheidsrechter Marc Nagtegaal floot terug voor een overtreding op Thijs Oosting. In de 36e minuut kwam Mijnans opnieuw dichtbij, maar PEC-keeper Tom de Graaff redde knap. Twee minuten later was hij echter kansloos bij een schot van Smit: 1-0.
Vlak voor rust maakte Kostons gelijk met een schot in de verre hoek. AZ benutte de blessuretijd om opnieuw voor te komen: Patati kopte raak uit een voorzet van Mijnans. Direct na de herstart was het opnieuw Kostons die scoorde, ditmaal met het hoofd. Coach Martens bracht in de 66e minuut alsnog Clasie in. AZ kreeg kansen via Mexx Meerdink, Alexandre Penetra en Lequincio Zeefuik, maar er viel geen winnende treffer.
NAC-superfan Jef (75) bouwt eigen museum in kelderflat
Ergens in een Bredase flat vind je misschien wel het meest bijzondere museum van de stad. Geen officiële tentoonstelling met kaartjes, maar een kelder die van boven tot onder volhangt met NAC-schatten. Jef Lammerse (75) is de trotse eigenaar van dit unieke NAC-museum. Al zestig jaar lang is hij een hartstochtelijke supporter van de club. “Ik sta hier al in het stadion sinds ik twaalf was,” vertelt Jef. “Alles wat je hier ziet heb ik in ruim veertig jaar bij elkaar gesprokkeld. Zelf gekocht of uitgeknipt uit de krant. De club heeft me nooit iets cadeau gedaan.”
Wat zijn museum extra speciaal maakt: een groot deel staat gewoon in de gemeenschappelijke ruimte van de flat. Niet alleen z’n eigen kelderhok is een NAC-heiligdom, ook de hele gang hangt vol met spullen. En de buren vinden het prima! Buurvrouw Daisy zegt: “Dit is toch leuk? Laat hem toch z’n ding doen.” Jef is daar blij mee: “Ze zeiden: hang maar op Jef, we vinden het fantastisch. Zo kan ik alles showen in plaats van dat het in dozen blijft zitten. Alleen de deuren blijven vrij, dat is de afspraak.”
Het begon ooit klein, in z’n slaapkamer. Daar hingen de eerste foto’s, zoals een kiekje van z’n kleinzoon Mick in NAC-shirt. “Maar die kamer was veel te klein, dus ben ik naar de kelder uitgeweken. Steeds wat erbij, totdat alle muren vol hingen.” Jef laat vol trots z’n collectie zien: tientallen sjaals, jacks, trainingspakken en shirts. Sommige kledingstukken zijn al dertig jaar oud en worden elke zes weken gewassen door z’n vrouw Sjan.
Naast kleding heeft Jef ook plakboeken vol krantenknipsels en een verzameling cd’s met NAC-liedjes. “Die speel ik hier vaak. Soms met m’n vrouw, maar meestal alleen. Dan zing ik lekker mee.” Zijn absolute favoriet? Een NAC-beer. “Als NAC promoveert, zet ik ‘m op het balkon met vlaggen. Dan weet de hele buurt dat er feest is!”
De buurt blijft sowieso op de hoogte van NAC-nieuws. Op een groot bord aan z’n balkon kondigt Jef de komende wedstrijden aan en laat hij nieuwe foto’s zien. Voor Jef is NAC meer dan een club: “NAC ís mijn leven. Er is maar één club. M’n mooiste herinnering? De promotie naar de Eredivisie. Toen sprongen we allemaal op, schreeuwden we het uit en had ik tranen in m’n ogen.”
Ook al puilt z’n museum uit, stoppen doet Jef niet. Hij wisselt spullen regelmatig om en voegt nieuwe vondsten toe. “Misschien moet ik ooit verhuizen, want het wordt echt te veel. Maar ik ben ontzettend trots. Als ik dat niet was, had ik het nooit gedaan.” Bezoekers zijn welkom: “Mensen uit de buurt komen vaak even kijken. Ze vinden het geweldig. Entree? Nee joh, straks komt de belastingdienst nog langs, haha!”
De Brouwer-tweeling stopt met topsport: “We hebben er alles uitgehaald”
Toen Noortje en Bregje de Brouwer aankondigden dat ze stoppen met synchroonzwemmen, werden ze overspoeld met reacties. “Bijna meer dan na onze bronzen medaille op de Olympische Spelen,” grappen ze. De 26-jarige tweeling uit Goirle beëindigt hun carrière op het hoogtepunt en kijkt terug op een intense tijd. “In de topsport ga je tot het uiterste. Soms vraag je je af of je niet te ver bent gegaan.”
Hun grootste sportieve moment was de bronzen medaille op de Olympische Spelen vorig jaar in Parijs. Daarnaast schreven ze geschiedenis met een zilveren WK-medaille en twee Europese titels. Na de Spelen namen ze een pauze en reisden ze door Azië. Die rust gebruikten ze om na te denken over hun toekomst. Uiteindelijk besloten ze te stoppen, mede door Noortjes schouderblessure. “We hebben er alles uitgehaald,” zegt Noortje. “Door mijn schouder was het lastig om nog verder te gaan. Elke keer had ik pijn in het water. Ik wist niet of ik het vol zou houden tot de Spelen van 2028. Dit voelt als een mooie afsluiting.”
Wel blijven ze betrokken bij de sport. Bregje: “We stappen niet volledig uit de wereld. We willen iets terugdoen voor de sport die ons zoveel bracht. Via clinics en lezingen helpen we jonge zwemmers met onze ervaring.”
De topsport gaf ze prachtige momenten: ze zagen de wereld, behaalden successen en hadden plezier. Maar er was ook een keerzijde. “Je legt de lat steeds hoger en daagt jezelf constant uit. Tot je lichaam en geest signalen afgeven.” Tijdens hun clinics waarschuwen ze jonge talenten: “Geef op tijd je grenzen aan, ook bij een coach. Je moet veel vragen van je lichaam, maar ga niet over je limiet heen – hoe dun die lijn ook is.”
Nu richten ze zich op een maatschappelijke carrière. Ze zullen minder samen zijn dan voorheen. Bregje: “We zijn apart op reis geweest en dat gaat met werk ook zo, maar dat komt goed. In de sport blijven we een team.”
Terugkijkend zijn ze trots. “We waren als meiden erg verlegen. De topsport trok ons uit onze comfortzone en leerde ons voor onszelf op te komen. We droomden niet direct van de Spelen; het was een lange weg. Maar we zijn altijd onszelf gebleven.”
Halsteren en Gemert door naar KNVB Beker hoofdtoernooi, RBC buitenspel
Wat een avond voor Halsteren! De amateurclub uit de Vierde Divisie heeft zich dinsdagavond op spectaculaire wijze geplaatst voor het hoofdtoernooi van de KNVB Beker. Ze mogen nu dromen van een potje tegen een profclub. Ook Gemert uit de Derde Divisie heeft zich gekwalificeerd voor het landelijke bekertoernooi. Helaas verloren de andere vijf Brabantse clubs hun wedstrijd.
RKSV Halsteren leek hard op weg naar een nederlaag tegen ASWH. Een kwartier voor tijd stond het namelijk nog 0-2 voor de gasten. Maar in de slotfase sloegen de Brabanders toe! Na de 2-1 en de gelijkmaker schoot Jawad Bellahsan in de allerlaatste seconde Halsteren alsnog naar het hoofdtoernooi.
Ook Gemert wacht vol spanning de loting op vrijdagavond 26 september af. Hopelijk komt er in de eerste ronde een profclub op bezoek. De ploeg stond lang 0-0 tegen SV Meerssen, maar in de 115e minuut viel de beslissende goal.
Van de zeven Brabantse clubs was SC ’t Zand uit Tilburg de laagst spelende ploeg. Deze Tilburgers komen uit in de tweede klasse, maar wisten HSC’21 uit de Derde Divisie knap lastig te maken. Na rust stond het 1-0, maar halverwege de tweede helft maakte Saban Cemrek gelijk. In de verlenging bleek de ploeg uit de Derde Divisie toch te sterk: 3-1.
Kozakken Boys, de hoogst spelende Brabantse club uit de Tweede Divisie, verloor thuis van divisiegenoot Barendrecht. Na 90 minuten stond het 2-2, waarna de gasten in de verlenging toesloegen: 2-3.
Voor RBC was dit de kans om sinds het faillissement in 2011 terug te keren in het hoofdtoernooi. Ze troffen in de tweede kwalificatieronde de zware tegenstander GVVV. Ondanks grote kansen voor RBC, wonnen de bezoekers in het goedgevulde Atik Stadion met 0-1.
Ook UDI’19 uit Uden en Blauw Geel’38 uit Veghel haalden het niet. Zij verloren van respectievelijk HSV Hoek en Sportlust’46. In beide wedstrijden viel er maar één goal.
Schulting en Daleman kiezen vol voor langebaanschaatsen
Daleman kreeg afgelopen voorjaar te horen dat ze niet meer bij de Nationale Trainingsselectie Shorttrack hoorde. Het jaar daarvoor trainde de toen 17-jarige schaatsster nog mee bij Jac Orie’s ploeg. “Ik vond het superleuk om bij de NTS te zitten,” zegt ze, “maar ik wilde wel graag één hoofdcoach voor meer rust. Dat zagen zij anders. Toen belden ze dat ik eruit lag.”
Dit seizoen heeft Daleman nog een paar keer met de shorttrackploeg meegetraind. Schulting sloot één keer aan. Voor haar is het langebaanschaatsen nu overduidelijk plan A, een keuze die ze “heel bewust vanuit haar gevoel” maakt. Als ze zich niet plaatst voor de Spelen, overweegt de 27-jarige olympische kampioene alsnog voor shorttrack te gaan. De 18-jarige Daleman kiest ook eerst voor de langebaan. Het idee om beide sporten te combineren, heeft ze voorlopig even geparkeerd. “Shorttrack kwalificeren is lastig. Vorig jaar voelde ik me aan het eind van het seizoen best op. Nu focus ik me hierop. Dat vond ik wel pittig, maar ik ben nog jong. Eerst maar eens hierop concentreren.”
