Recent Nieuws vrijdag 05 september, 2025 07:37
“Opeens stond m’n zus op de stoep met die envelop…” – waarom erfenissen zoveel pijn kunnen doen
Het klinkt bizar, maar een groot gat in je hart en een boekje vol ruzies lopen soms hand in hand. Panellid Mike kan erover meepraten. Toen zijn moeder overleed, kreeg zijn zus de hele erfenis en bleef hij met lege handen staan. Geen cent, geen herinneringen, niks. De wil van z’n moeder stond zwart-op-wit in een testament, maar daarin stond óók dat Mike buitenspel stond. En dus ontstond wat velen van ons al vermoeden: “Als er geld in het spel is, gaan mensen over lijken.”
Waarom Mike alsnog tienduizenden kreeg – en toch huilde bij een antieke klok
Mike trapte niet zomaar af; hij wist dat elk kind recht heeft op z’n legitieme portie – gewoon een stukje ervan, hoe nijdig je familie ook wordt. Hij schakelde een erfrecht-advocaat in, keek mee in de administratie van z’n moeder en na maanden gepuzzel en geschut landde er toch nog een flinke cheque. Kosten? Enkele duizenden euro’s aan juristen. Resultaat? Geld op de bank, maar de antieke klok die vroeger in de hal tik-te-tikte, heeft hij nooit meer gezien. Soms is een herinnering dus kostbaarder dan een erfenis.
De cijfers liegen er niet om
Een blik in de mailbox van RTL Nieuws: tientallen verhalen van mensen die met broers, zussen, stiefmoeders of ooms geen vat meer kunnen opendoen. Ons eigen nieuwspanel zette op een rij:
– 27% van de 13.000 respondenten kreeg ooit ruzie over een erfenis.
– 13% ronduit knallende ruzies.
– 14% een sfeer die “een beetje zurig” bleef.
En dat is alleen nog maar het topje van de ijsberg.
“Pap dacht alles geregeld te hebben – tot 22 jaar later de bom barstte”
Ineke was 21 toen haar moeder in 1994 overleed. Testamentje geregeld, dachten ze: de kinderen zijn erfgenaam, haar vader mocht er blijven wonen maar mocht niét hertrouwen. Toen hij toch de sprong waagde en later zelf overleed, zat ‘mama’s’ erfenis nog steeds in de kast. Die vriendin van haar vader? Die werd executeur en hield de trouwring van z’n moeder vast. Resultaat: anderhalf jaar procederen, vijf jaar wachten, en nog altijd geen ring. In Ineke’s woorden: “Ik werd neergezet als een geldwolf, maar ik wilde alleen mama’s ring terug.”
Dreigende golf van erfenissen
Babynames en bubbels verdwijnen, babyboomers sterven. Daarom rijzen de cijfers:
– Univé: van 350 meldingen erfrecht in 2019 naar 700 in de eerste zeven maanden van 2025.
– DAS: 2200 dossiers in 2024 – nog geen drie jaar geleden waren het er minder dan 1800.
– Rechtspraak cijfers: in 2024 klapten er 4330 heuse zaken; hoger in sommige rechtbanken dan elders.
Verzekeraars spreken van een ‘stilletjesaan golf’, en notarissen kloppen al even hard op de tafel: er is méér te verdelen, meer stief-kinderen, meer appartementen die plots een half miljoen waard zijn.
Mike en Ineke’s ultieme tips
Uit ervaringen én ellende verzamelen:
- Laat altijd zowel een levenstestament als een ‘echt’ testament maken. Geef geen familie de trekkers rol, kies een notaris.
- Heb je recht op je kindsdeel? Eis het binnen 5 jaar – anders verjaart alles.
- Ruzie? Begin met een mediator, check je rechtsbijstand, laat juristen de popcorn bereiden.
- Kleine troost: als alles binnen is, houd je nóch het geld én een beetje rust – al is de rest van de familie dan allang verjaagd.
Erfenis checklistje voor vandaag – ja, vandaag nog
Geen flauw idee hoe je ouders de boedel hebben geregistreerd? Klik dan even verder: de RTLZ-special Snap Jouw Erfenis legt uit hoe je kunt checken, hoeveel erfbelasting je moet betalen en welke regels waar gelden.
Meer dames aan het hoofd van de beurs: het échte werk begint nu pas
Niet alleen op kantoor, maar ook in de vergaderkamer ziet het vrouwengezelschap er steeds drukker uit. Sinds 1 januari 2022 mag een raad van commissarissen bij een Nederlands beursbedrijf niet meer uit één grote mannenrij bestaan. De wet schrijft voor dat minstens een derde vrouw én minstens een derde man moet zijn. Mijntje Lückerath, professor in Tilburg, checkt al 19 (!) edities lang hoe bedrijven scoren. Hun laatste Female Board Index (2025) bekeek ruim tachtig Nederlandse fondsennoteringen.
Cijfers die (vooral) glimlachen
Dit jaar klom het aandeel vrouwelijke commissarissen vrolijk van 40 naar 44 procent: ruim boven het officiële minimum en dus feest! Toegegeven, nieuwe bestuurders tellen we er deze ronde wat minder bij: van de 34 nieuwkomers zijn er 9 vrouw, iets minder dan vorig jaar. Desondanks steeg het totaal aandeel vrouwelijke bestuurders van 16 naar 17 procent. Het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap juicht: “Ziet u wel: het quotum werkt als vloer, niet als plafond.”
Maar de vork zit nog ergens
Er is echter een hardnekkige keerzijde. Ondanks de feestcijfers zijn er dít jaar méér bedrijven die de lat niet halen dan vorig jaar. Bij 12 van de onderzochte fondsen zit niet genoeg vrouwelijk talent in de RvC. Reden? Een dame vertrok en haar stoel bleef leeg. Bij nog eens 21 bedrijven balanceren de heren en dames precies 50/50 in de raad: netjes, maar het is een sprintje naar volgend jaar. Het ministerie spreekt de taal van de cijfers: organisaties met een gemixt top-team presteren écht beter. Ze sluiten droog af: “Met de huidige krapte op de arbeidsmarkt kun je je niet veroorloven om slechts op de helft van het talent te vissen.”
Roosendaals gênant stadshuisdrama: weer een wethouder op de vingers getikt
Donderdagavond was het porem en pleite in de raadszaal van Roosendaal. Daar moest het voltallige college én de raad zich kapot schamen over een kartelhap rapport. Waarschijnlijk kon je er letterlijk kleine aardbevingen voelen, zoveel boe-en-baa-verdachtmakingen. Die analyse bevestigt wat al langere tijd fluisterniveau was: werken in het stadhuis voelde voor te veel mensen als de hel op aarde, inclusief gifpijlen afkomstig van de bestuurders zelf.
“Excuses, excuses”, klonk het alom. Twee wethouders zijn vorig jaar al opgestapt en ook ambtenaren kwamen regelmatig thuis met natte ogen. Burgemeester Mark Buijs hield grote schoonmaak: “Laat dit een les zijn, geen wraakgesticht.”
De vinger wijst naar wethouder Evelien van der Star
Oei, nu ligt de focus ineens op wethouder Evelien van der Star. Het rapport stelt dat haar “directe stijl” ertoe bijdroeg dat collega Sanneke Vermeulen de aftocht blies. Eric de Regt van oppositiepartij Lijst De Regt heeft er schoon genoeg van en overweegt een motie van wantrouwen. Quote: “Zo’n rol kan en mag niet onbestraft blijven.”
Van der Star schudt het hoofd, ze heeft geen enkele intentie om op te stappen. Wel is ze inmiddels op de kast gegaan bij een coach: “Ik hoor dat sommigen het als pesterij voelen. Sorry daarvoor, dat was nooit de bedoeling.” Menno Nefs (VVD) en Sebastiaan Hamans (CDA) pakken de bühne om de boodschap te zenden: “Niet wijzen naar één iemand, we zijn er allemaal bij betrokken.”
Volgende week meer geneuzel
Komende week wordt de commissie verder aan het rapport gekruid. Op 18 september gaat de hoofdingang van het stadhuis weer open voor de volledige raadsbehandeling. Of Van der Star dan nog op haar stoel zit? Voorlopig blijft het bingo.
Roosendaal in crisis: ‘We gingen allemaal fout’
Donderdagavond was het raadhuis in Roosendaal niet gewoon de plek waar de politiek vergadert, maar wel een openbare zelfonderzoekssessie. Van links tot rechts stonden raads- én collegeleden in de rij om één ding te zeggen: sorry. En niet zomaar een sorry: erkentelijk en met flinke porties schaamte. Want uit het vernietigende rapport dat deze week kwam, blijkt dat we er met z’n allen werkelijk een puinhoop van hebben gemaakt.
Pesten, schelden en een gevoel van onveiligheid
De cijfers liegen er niet om. Vorig jaar stapten twee wethouders op, simpelweg omdat de werksfeer zo giftig was dat het geen houden meer was. Collega-ambtenaren vertelden angstvallig over scheldkanonnades en andere vormen van intimidatie die ze over zich heen kregen van de mensen die hen eigenlijk zouden moeten beschermen. Burgemeester Mark Buijs schudde met zijn hoofd: “Inwoners draaien met dit rapport in de hand. En als jij je persoonlijk geraakt voelt door wat hier staat, verdien je van mij een oprecht excuus.”
Het was ook geen moment om oude rekeningen te vereffenen, benadrukte hij. “Maar wel om te herstellen, te leren én écht beter te worden.”
Wethouder in het nauw
Snel werd de aandacht gevestigd op wethouder Evelien van der Star. Volgens het rapport heeft zij bijgedragen aan een pestcultuur waardoor collega-wethouder Sanneke Vermeulen kon opstappen. Klinkt heftig, en dat is het ook. Voor Eric de Regt van oppositiepartij Lijst De Regt is de maat vol: “Er moet nu duidelijkheid komen, en dat betekent: Van der Star kan niet blijven zitten.”
Zelf zegt Van der Star dat ze nooit iemand expres wilde pesteren. Toch voelt de ander zich wel zo. “Het spijt me. Ik laat me nu coachen om te leren hoe mijn directe communicatie soms anders overkomt dan ik bedoel.” Ze heeft dus al een stap gezet, vindt ze. De vraag is of de gemeenteraad dat genoeg vindt.
Meedoen of optreden: keuze blijft uit
CDA’er Sebastiaan Hamans vond het knap dat collega’s zo openlijk in de spiegel durfden te kijken. VVD’er Menno Nefs waarschuwde dat “het niet aan een paar énkelingen ligt. We zijn er als collectief niet in geslaagd om verkeerd gedrag te stoppen, daarvoor voelen we ons nu allemaal verantwoordelijk.”
En dus puzzelt de gemeenteraad verder. Wordt er volgende week een motie van wantrouwen tegen Van der Star ingediend? En halen ze dan ook daadwerkelijk een meerderheid? De commissie praat nog even door, op 18 september is het echte ‘moment supreme’ tijdens de raadsvergadering.
Vlam in de pan: auto knalt tegen boom op Transvaal
Donderdagavond rond half twaalf schrok de omgeving van de Transvaal in Sleeuwijk op van een harde klap. Een auto was in een bocht rechtdoor geschoten en vol tegen een boom geknald. De klap was zo hevig dat de wagen kort daarna in brand vloog.
Snelle hulp uit de buurt
Gelukkig was een buurtbewoner snel ter plaatse en wist hij met een tuinslang of blusdeken het vuur te temperen. Of zijn ingreep het ergste voorkomen heeft, valt moeilijk te zeggen, maar in elk geval hield de brand zich hierna beperkt.
Traumaheli en brandweer in actie
Al snel daarna arriveerden meerdere hulpdiensten, inclusief een traumahelikopter. De brandweer moest flink aan de slag: één van de twee inzittenden zat bekneld in de wrakstukken en moest met zwaar materieel bevrijd worden. Beide slachtoffers zijn – elk naar een ander ziekenhuis – met spoed afgevoerd.
Van auto bleef weinig over
Wat van de wagen reste, leek meer op een hoop verkoold metaal dan op een rijdend voertuig. Een bergingsbedrijf heeft de ravage uiteindelijk meegenomen. De politie is inmiddels een uitgebreid onderzoek gestart om te achterhalen wat er precies misging op de Transvaal.
