Recent Nieuws donderdag 04 september, 2025 20:26
Dodelijke slachtoffers Lissabon geïdentificeerd – zes gewonden nog op intensive care
Gisteren heeft de Portugese volleybalfederatie bevestigd dat Pedro Manuel Alves Trindade, een voormalige scheidsrechter uit Lissabon, onder de dodelijke slachtoffers van het tramongeluk valt. Ook de trambestuurder, André Marquez, is overleden. De namen van de andere slachtoffers zijn voorlopig nog niet vrijgegeven.
Er raakten in totaal minstens 22 mensen gewond. Van de dertien lichtgewonden zijn er intussen al een aantal uit het ziekenhuis ontslagen. Van de negen zwaargewonden liggen er momenteel zes op de intensive care. Drie van hen zijn volgens de directeur van de Nationale Gezondheidsdienst (SNS) “aan het opkrikken”. De gewonden komen onder andere uit Portugal, Duitsland, Zuid-Korea, Zwitserland, Kaapverdië en Marokko.
De tram ligt nog steeds in de bocht waar het ongeluk plaatsvond, terwijl de oorzaak wordt onderzocht. Onze correspondent Richard Hogenkamp is ter plekke. Volgens de BBC heeft een journalist geprobeerd te achterhalen hoeveel mensen er precies in de tram zaten op het moment van de crash. Dat blijft vooralsnog onduidelijk – de exploitant laat weten dat het aantal passagiers waarschijnlijk onder de maximale capaciteit van 42 zat.
De Portugese autoriteiten hebben intussen een breed onderzoek ingesteld. Daarbij zijn onder andere politie, het Openbaar Ministerie en de Nationale Onderzoeksraad voor Luchtvaart- en Spoorongelukken (GPIAAF) betrokken. Voorlopig rijden er geen kabeltrams meer in Lissabon.
Wurgpoging in gevangenis heeft werk advocaat veranderd: ‘Voel me geremd’
Het leven van advocaat Fred van Rossem uit Oss is écht veranderd sinds hij vorige maand bijna werd gewurgd door een cliënt. Dat gebeurde in de Penitentiaire Inrichting (PI) in Vught. En nu blijkt dat er kort geleden weer iets soortgelijks is gebeurd, dit keer met een therapeut in dezelfde gevangenis. Dat nieuws sloeg hard bij hem in.
Na de aanval is bij Van Rossem een posttraumatische stressstoornis vastgesteld, en hij is sindsdien extra waakzaam. “Het heeft me doen beseffen hoe onvoorspelbaar mensen kunnen zijn,” zegt hij. Toen hij hoorde dat een medewerker van de PI tijdens een sessie bijna gewurgd was, kreeg hij het er weer benauwd van. De therapeut was naar de grond gesleurd en kon zich gelukkig losmaken door hard te schreeuwen. Collega’s konden de verdachte uiteindelijk in een isoleercel opsluiten.
Iets wat wel verschil maakte: de therapeut had een mobiele alarmknop bij zich waarmee ze haar collega’s kon waarschuwen. Dat had Van Rossem niet bij zijn aanval. Hij moest naar de muur lopen om de vaste knop in te drukken – en dat lukte pas na drie pogingen.
Aanval blijft schrijnen
De mishandeling zit Fred nog altijd goed in het hoofd. Net als de therapeut werd hij van dichtbij aangevallen door iemand die hij dacht te kennen. “Hij sprong me aan als een roofdier. Ik kreeg klappen op mijn hoofd, hij probeerde me te wurgen. Alleen die alarmknop gaf me nog hoop. Die was mijn redding,” vertelt hij.
Na het incident dacht hij er echt over na om ermee te stoppen. Maar hij is toch door blijven gaan met zijn werk – alleen is het nu anders. “Ik ben de scherpe randjes kwijt door therapie, maar ik leef wel in een nieuwe werkelijkheid. Net als mensen die een bijna-doodervaring hebben gehad, heb ik ook iets meegemaakt wat alles verandert.”
Extra waakzaam
Van Rossem is sindsdien extra alert in zijn werk. Als hij bijvoorbeeld bij een cliënt thuis moet zijn, kijkt hij goed waar hij afspraken maakt. Soms verkiest hij een plek in het openbaar. “Je weet nooit wanneer er ineens iets breekt. Je kent mensen niet echt. En dan kan er plots een woede opkomen die je niet ziet aankomen.”
Ook op het politiebureau is hij sindsdien voorzichtiger. Toen hij onlangs een cliënt moest spreken die net was aangehouden, koos hij ervoor te wachten tot de gespreksruimte vrij was. “Daar zit wel een alarmknop. In de cel niet, en dat wil ik liever niet.”
Pleit voor betere veiligheid
Na de aanval riep hij de PI op om advocaten een mobiele noodknop te geven. Die zou makkelijker te gebruiken zijn in noodsituaties. Maar de gevangenis zag daar geen reden voor. Volgens hen zijn dit zeldzame incidenten, en een knop zou makkelijk afgepakt kunnen worden. Ook na de aanval op de therapeut blijft de PI bij die mening.
Van Rossem vindt dat jammer. “Toen ik onlangs in een vrouwengevangenis in Limburg was, kreeg ik gewoon zo’n knop in mijn hand. Blijkbaar lukt dat wel. Maar in de zwaarst beveiligde gevangenis van Nederland dus niet.”
Sportieve uitputtingsslag voor het hospice
Een echte test van uithoudingsvermogen – dat is wat deelnemers van The Toughest Mile te wachten staat. Zaterdag wordt er op de atletiekbaan van Altena Road Runners flink gesport om een goed doel: het hospice in Sleeuwijk. Ramon van der Smitte (43), crossfit-instructeur én deelnemer, is al volop aan het trainen voor de bijzondere 1,6 kilometer die hij dit weekend aflegt.
“Ik hou wel van een uitdaging,” zegt Ramon bij sportschool Arise Athletes, waar hij zich voorbereidt op de zware proeven. “En als ik daarmee tegelijk iets kan betekenen voor het hospice, is dat mooi meegenomen.” Het hospice, waar vier mensen in hun laatste levensfase palliatieve zorg krijgen, is na zeven jaar van discussies eindelijk een feit. Alleen de financiering van inrichting en exploitatie moet nog helemaal rondkomen. Er is nog 400.000 euro nodig.
Om dat te bereiken, organiseert initiatief Altena Omarmt verschillende evenementen – en The Toughest Mile hoort daar ook bij. De verwachting is dat er met dit sportieve evenement tussen de tweeduizend en drieduizend euro wordt opgehaald.
Voor Ramon is dit geen vreemde ervaring. Hij is elke dag actief, deed eerder mee aan crossfitwedstrijden en zelfs een 24-uurstraining van militaire elite-eenheden. Toch weet hij: deze 1,6 kilometer wordt zwaar. “Daarom train ik elk weekend de onderdelen die zaterdag terugkomen.”
Hij legt uit: “We beginnen met 400 meter burpee broad jumps. Je gaat plat op de grond, kom weer overeind en spring ver vooruit.” Ramon demonstreert het en is zo snel aan de andere kant van de zaal. “Daarna komen er 400 meter lunges – grote stappen met een diepe kniebuiging. En dan de bear crawl, ook 400 meter. Dat is echt een beproeving voor je bovenbenen.”
Als laatste onderdeel mogen de deelnemers – er zijn er ruim zestig – de laatste 400 meter gewoon gaan hardlopen. “Of misschien eerder joggen,” lacht Ramon, “als iedereen dan nog op zijn benen kan staan.”
Maar ook na dit evenement volgen er nog andere activiteiten om geld in te zamelen. Tot nu toe is er al bijna 116.000 euro bij elkaar gesprokkel. Denk aan pannenkoekenbakken door kinderen uit Giessen, een wielrentocht, een modderrun, braderieën en verkoop van hamburgers en saté. Er zijn nog veel meer evenementen gepland: van wijnproeven in Drongelen tot een concert bij de watertoren in Uppel.
Op de atletiekbaan in Sleeuwijk wordt later dit jaar ook een 24-uurswandeling gehouden, tijdens de Nacht van het Hospice (19 en 20 september). En op 7 en 8 november wordt het eindbedrag van de inzamelactie onthuld, tijdens een activiteit bij sporthal De Jager in Giessen.
Ramon hoopt dat het doel van 400.000 euro uiteindelijk gehaald wordt. “Maar zaterdag staat voorop: we gaan er flink tegenaan. Ik ben er klaar voor.”
Politieke steun voor veiligheidsgaranties Oekraïne
Demissionair premier Schoof laat weten dat verschillende landen hun politieke steun hebben uitgesproken voor de plannen om Oekraïne militair te ondersteunen. Dit betekent dat Oekraïne met iets meer vertrouwen aan de onderhandelingstafel met Rusland kan gaan zitten, mocht dat ooit zover komen.
Wat precies de rol van de Amerikanen zal zijn in die veiligheidsgaranties, is nog niet helemaal duidelijk. Eerder lieten de VS weten dat ze zich kunnen inzetten voor luchtsteun, maar dat Amerikaanse soldaten niet naar Oekraïne zullen worden gestuurd.
Oekraïense president Zelensky zegt dat er nu een algemeen kader op tafel ligt voor veiligheidsgaranties. Wat nog moet gebeuren, is vastleggen wat elk land precies gaat doen. Nederland wil pas meedoen als er daadwerkelijk een wapenstilstand of vredesakkoord is gesloten, benadrukt Schoof. Welke rol Nederland dan precies gaat spelen, wil de premier voorlopig nog niet zeggen. Eerst wil het kabinet zeker weten dat er ook steun is van de Tweede Kamer.
Na de besprekingen hebben een aantal Europese leiders ook nog even met Amerikaanse president Donald Trump gesproken. Daarbij is afgesproken om de druk op Rusland verder op te voeren. “Want tot nu toe zien we geen enkel teken dat Poetin openstaat voor gesprekken,” aldus Schoof.
Ook deze week liet Oekraïne een nieuwe raket zien: de ‘Flamingo’. Met een bereik van meer dan 3000 kilometer moet dit wapen een groot probleem gaan vormen voor Rusland.
“Sinds het gesprek tussen Trump en Poetin in Alaska lijkt het vredesproces stil te staan. Met deze bijeenkomst wilde de Coalition of the Willing laten zien dat ze klaarstaat om iets te doen als er alsnog een vredesakkoord of staakt-het-vuren komt,” vertelt politiek verslaggever Roel Schreinemachers.
“Zeker nu de Amerikanen duidelijk maken dat ze een rol willen spelen bij de veiligheidsgaranties, wil Europa laten zien dat het niet op de zijlijn blijft toekijken. De boodschap is duidelijk: Europa doet er alles aan om een einde aan de oorlog mogelijk te maken.”
De Amerikanen zijn volgens Schoof tevreden met de plannen van vooral de Europese bondgenoten. Dat werd tijdens het telefoongesprek met Trump duidelijk. “De Amerikaanse steun voor veiligheidsgaranties is er en wordt nu verder uitgewerkt.”
Leo neemt omstreden cafetaria over – en zegt: “Zónder verborgen camera’s!”
De verhalen over Cafetaria Marco in Werkendam zijn er niet om vrolijk van te worden. De friettent, die al een paar maanden dicht is, staat al een tijdje in het nieuws – en niet altijd om de juiste redenen. Maar nu is er een nieuwe start in zicht: Leo Kros (54) en zijn vrouw hebben de zaak overgenomen. En volgens Leo is er één belangrijk verschil met de vorige eigenaar: “Ik heb alles overgenomen, behalve de verborgen camera’s.”
Leo heeft sinds woensdag de sleutel in handen, en de veranderingen zijn meteen zichtbaar. De naam ‘Cafetaria Marco’ is al van de ramen gehaald. “Die heb ik er gelijk afgehaald. Wij willen juist gezelligheid en rust terugbrengen op deze plek,” vertelt hij trots.
Wat speelde zich af?
De cafetaria stond al eerder in de schijnwerpers. In november 2017 werd er bij een politieactie onder meer wapens en drugs aangetroffen in het pand. De burgemeester sloot de zaak toen voor drie maanden. En niet veel later, afgelopen juni, kwam er weer een schandaal aan het licht: een medewerker ontdekte beelden van zichzelf, collega’s en klanten op de laptop van de vorige eigenaar Marco (38). Die beelden waren gemaakt met verborgen camera’s – in de toiletten en de doucheruimte waar ook personeel gebruik van maakte.
De politie doorzocht de zaak en nam onder andere de laptop in beslag. Sindsdien is de deur niet meer open geweest.
Twijfels over de overname
Leo twijfelde flink of hij de stap zou zetten. “Mensen praten over een smet. Die smet is er nu, maar die poetsen wij weg,” zegt hij. “Het is zonde wat er is gebeurd, maar wij willen er weer een gezellige plek van maken.” Leo en zijn vrouw zijn inwoners van Werkendam en willen de plek bewaren voor het dorp. “Mensen hebben de zaak gemist en we krijgen alleen maar positieve reacties.”
Contact met de vorige eigenaar
Leo heeft de cafetaria overgenomen van Marco. En die doet het momenteel niet makkelijk. “Bij het ondertekenen van de papieren heb ik hem gezien. Hij heeft het er moeilijk mee. Met deze verkoop voelt het voor hem echt alsof het voorbij is.”
En dan die verborgen camera’s? “Ik heb het zonder camera’s overgenomen,” grapt Leo voorzichtig. “Onze zoon zat hier bijna dagelijks iets te drinken, wij kwamen hier ook regelmatig eten. Ik heb die camera nooit gezien, ik schrok er echt van. Gelukkig is alles in beslag genomen. De camera’s die er nu hangen zijn er puur voor de veiligheid en de verzekering.”
Terugkeer personeel en nieuwe doelen
De cafetaria is verkocht aan vastgoedondernemers, maar Leo gaat de zaak als huurder draaiende houden. De bovenwoning is nog tijdelijk in gebruik door Marco. Leo wil ook de oude smaken behouden: “De frikandellen zijn al vijftig jaar lang de favoriet van het dorp.”
Maar er komt ook wat nieuws. Leo wil de plek transformeren tot een écht ontmoetingspunt voor het dorp. Denk aan koffie met likeurtje, gebak en een warme sfeer. “We willen mensen binnen krijgen met een lekker broodje, niet alleen voor de friet.”
Bijna al het oude personeel wil graag blijven. Leo is al begonnen met gesprekken. “Vanmorgen hadden we twee jonge dames langs. Die zijn natuurlijk geschrokken van wat er is gebeurd. Ze keken nog een beetje schuchter rond. Hun vertrouwen moet weer opbouwen, dat begrijp ik.”
Kliniek wil verhuizen en groeien, maar stroomtekort zorgt voor uitstel
Wie ooit last heeft gehad van pijn in de knie, rug of schouder, kent ViaSana misschien wel. De kliniek in Mill is gespecialiseerd in het behandelen van bewegings- en pijnklachten, en groeit al jarenlang hard. Met jaarlijks zo’n 14.000 patiënten en 200 medewerkers is het duidelijk dat de ruimte begint te knellen. En dus is er al een paar jaar geleden een zoektocht begonnen naar een nieuwe locatie, waar de kliniek zich makkelijker kan uitbreiden.
De keuze viel op een stuk grond in Uden, aan de Vluchtoordweg. Volgens ViaSana een “geweldige plek”: midden in hun verzorgingsgebied, goed bereikbaar en mooi in het groen. Een perfecte plek om de komende jaren te groeien, met welgeteld zo’n 25 procent. Alleen is er één groot probleem: de stroomaansluiting.
Netbeheerder Enexis kan geen stroom leveren
Enexis, de netbeheerder, kan op dit moment simpelweg geen grote stroomaansluiting garanderen. Dat is niet alleen een struikelblok voor ViaSana, maar ook voor veel andere bedrijven en nieuwbouwwijken. Voor de kliniek betekent dit dat het bouwen op de gekozen locatie voorlopig niet mogelijk is. En dat is balen, zowel voor ViaSana als voor de gemeente Maashorst, waar Uden onder valt.
“Pijnlijk voor ons, maar ook voor de gemeente,” zegt oprichter Jos Althuizen. “Het hangt als een zwaard van Damocles boven ons.” Zijn collega en algemeen directeur Paul Kruijsen vult aan: “Als het niet doorgaat, dan gaan we door in Mill. Maar dan zijn hele grote uitbreidingen niet mogelijk. Dan gaan we tegen onze grenzen aanlopen.”
Gemeente probeert druk te zetten
De gemeente Maashorst wil ViaSana graag naar Uden halen en probeert samen met de kliniek druk te zetten op Enexis. Wethouder Gijs van Heeswijk benadrukt dat ViaSana een zorgaanbieder van de bovenste plank is, en dat ze alles in het werk stellen om tot een oplossing te komen.
Er is in ieder geval een reserveringsovereenkomst getekend tussen ViaSana en de gemeente. Dat betekent dat binnen vijf jaar een stroomaansluiting geregeld moet zijn. Als dat lukt, wordt de koopovereenkomst rond. Tot die tijd blijft de kliniek waar ze nu is, maar met de groei die ze nastreven, is dat uiteindelijk geen optie op de lange termijn.
ViaSana blijft in afwachting van een oplossing vol vertrouwen. “Ik hoop gewoon dat Uden toch gaat lukken,” besluit Kruijsen.
