Recent Nieuws zaterdag 16 augustus, 2025 11:45
Bernards opa wist al in 1926: oude stenen bouwen een nieuwe toekomst
30 april 1926. Dat is de dag waarop de eerste steen van Bernards bijzondere boerderij aan De Eeuwsels in Veghel is gelegd. Maar wie hier rondloopt, merkt al snel dat het gebouw veel ouder lijkt dan die datum doet vermoeden. In muren en vloeren zitten balken en stenen die letterlijk eeuwen ouder zijn — afkomstig uit de originele boerderij die daar tot precies een jaar voorafgaand aan die bouwdatum stond. Tot een tornado in augustus 1925 alles wat er stond simpelweg platgooide.
Het is maandag 10 augustus 1925. Een bloedhete, windstille dag. Het wordt langzaam avond. Hannes Vissers en zijn zoontje Jan, 7 jaar oud, zijn koeien aan het melken op een paar honderd meter van hun huis. Hun boerderij staat met open ramen en deuren in de zomerse hitte. Jan’s moeder, Johanna, is kort daarvoor overleden aan tbc. Nog geen jaar eerder is het gezin samen gefotografeerd voor hun huis — een beeld dat later belangrijk zou worden als herinnering.
De familie Vissers woont al generaties in dit gebied, genaamd ’t Havelt, vlakbij Veghel. Rond 1850 vestigden ze zich in de boerderij die toen nog overeind stond. Ze hielden melkvee en verbouwden graan, rogge, haver, gras en aardappelen op de vruchtbare grond. Maar op die bewuste avond ziet het landschap er plots heel anders uit.
Bernard, kleinzoon van Hannes, vertelt het verhaal dat hij van zijn vader vaak heeft gehoord: “Mijn vader was buiten met melken toen de lucht ineens verschrikkelijk donker werd. En dan begint het ook nog eens hard te waaien.” Vader en zoon hebben geen schuilplek, staan midden in het veld en kunnen alleen maar afwachten. Binnen een paar minuten is het allemaal voorbij — maar als ze teruglopen naar huis, zien ze dat hun boerderij volledig is ingestort.
Voor de Vissers komt het hard aan. Terwijl andere huizen in de buurt wel beschadigd zijn geraakt, maar nog te redden zijn, is hun boerderij volledig vernietigd. De tornado trok een spoor van verwoesting van Uden tot Denekamp, en vele dorpen in Brabant, zoals Langenboom en Zeeland, liepen schade op. Meer dan honderd gebouwen werden vernietigd en twee mensen kwamen om. Er werd geld ingezameld via een Nationaal Steuncomité, uiteindelijk miljoenen guldens. Of de Vissers hiervan gebruikmaakten? Bernard weet het niet: “Mijn vader sprak daar nooit over. Ik denk dat ze gewoon niet gewend waren om hulp aan te nemen. Tegenklachten hoorden erbij, en je moest ermee leren leven. En misschien wilden ze ook gewoon geen rompslomp met papierwerk.”
Maar Hannes laat zich niet tegenhouden. Al vrij snel na de ramp, op 21 november 1925, diende hij een bouwaanvraag in. Die werd goedgekeurd door de gemeente. En op 30 april 1926 — de verjaardag van zijn zoon Jan — legt hij de eerste steen. De bouw kostte destijds een flink bedrag: 10.000 gulden, ongeveer 4500 euro in huidige waarde. Omdat het economisch lastige tijden waren, besloot Hannes om oude materialen uit de gesloopte boerderij opnieuw te gebruiken. “Ze hadden eigenlijk nog even kunnen wachten,” vertelde Bernard ooit, “dan had het ongeveer de helft gekost. Maar de crisis bleef maar duren.”
Door dat idee van hergebruik zie je nu overal stenen en balken in de boerderij die ouder zijn dan het gebouw zelf — sommige delen gaan zelfs terug tot 1436! Dat maakt het tot een echte uniek plek.
De storm liet een diep trauma achter bij veel Brabanders die het meemaakten. Bij elke windvlaag verstopten ze zich in de kelder. Maar niet Hannes en Jan, zegt Bernard. “Die hadden helemaal geen angst. Mijn vader klom regelmatig op het dak, viel keer op keer van de ladder terwijl hij appels plukte, maar brak nog nooit iets!”
Wielrenner ernstig gewond bij ongeluk, traumahelikopter komt te hulp
Zaterdagochtend heeft zich op de Rucphenseweg in Klein Zundert een ernstig ongeval voorgedaan. Een wielrenner werd zwaargewond aangetroffen na een aanrijding met een auto. Ter plekke is snel besloten om een traumahelikopter in te zetten, die veilig landde in een weiland in de buurt. De piloot en medische team konden zo snel ter plekke blijven helpen.
De wielrenner is vervolgens onder begeleiding van een trauma-arts per ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Over zijn exacte toestand is nog niets bekendgemaakt. De bestuurder van de auto en de passagier raakten gelukkig ongedeerd, zij schrokken wel erg van het voorval.
Hortensia’s trekken insecten, maar wat hebben ze daar eigenlijk aan?
Wie ooit hortensia’s in de tuin heeft staan, kent het beeld: ineens zitten er allerlei insecten op de grote bloemkluwens. Maar waarom doen ze dat? De vraag van lezeres Hennie Dirven over haar eigen hortensia’s is duidelijk: als die planten geen nectar of stuifmeel leveren, waarom komen insecten dan toch massaal langs?
Frans Kapteijns, boswachter en natuurliefhebber, legt uit dat dit helemaal terecht een raadsel is. Hortensia’s zijn namelijk steriel – ze maken simpelweg geen voedingsstoffen voor bijen of hommels aan. Toch zie je regelmatig dat insecten zich op de bloemen nestelen, soms zelfs slapend liggen.
Hoe zit dat? Nou, ook al bieden de bloemen geen voedsel, ze zijn wél een soort ‘hotel’ voor insecten. Vooral ’s avonds of bij onweer zoeken hommels en bijen beschutting tegen de kou of regen. En ja, de zachte bloemkluwen van een hortensia zijn perfect als slaapplekje. Je zou kunnen zeggen: een gratis hotel met uitzicht.
Maar hoe vermeerderen hortensia’s dan wel? Omdat ze geen vruchtbare zaden maken, gebeurt dat via stekken of door worteluitlopers. In de tuin zie je dan ook vaak nieuwe plantjes naast de moederplant ontstaan.
Dus terwijl insecten hier niets te eten vinden, blijven hortensia’s toch populair – niet alleen bij mensen, maar blijkbaar ook bij bijen en hommels die even moeten schuilen.
Wielrenner zwaargewond bij aanrijding, traumaheli landt op weiland
Zaterdagochtend heeft zich in Klein Zundert een ernstig ongeluk voorgedaan. Een wielrenner werd zwaargewond geraakt na een aanrijding met een auto op de Rucphenseweg.
Door de heftigheid van het ongeval is direct hulpverlening ter plaatse gekomen, waaronder een traumahelikopter die noodgedwongen op een nabijgelegen weiland landde. De gewonde wielrenner is ter plekke beademd door de trauma-arts en daarna onder begeleiding naar een ziekenhuis overgebracht.
De bestuurder van de auto én de passagier raakten gelukkig niet gewond en konden zonder kleerscheuren het incident verlaten.
Taliban viert vier jaar macht in Afghanistan, vrouwen blijven protesteren
Vier jaar geleden nam de Taliban het bewind over in Afghanistan. En gisteren vierde de groepering dat op hun eigen manier met een jubileumprogramma vol toespraken van kabinetsleden. Maar terwijl de Taliban zichzelf feliciteerde, protesteerden vrouwen stilletjes – maar niet minder krachtig – tegen het strenge regime.
Volgens The Guardian zijn er zes zogenaamde ‘bloemendouches’ in het land. Drie daarvan waren tijdens de viering verboden terrein voor vrouwen. Ondertussen verzamelde de vrouwenbeweging United Afghan Women’s Movement for Freedom zich achter gesloten deuren om te protesteren. Ze noemen de machtsovername een open wond die nog lang niet is geheeld. “Wij herdenken deze dag als een tragedie”, vertelde de groep aan persbureau AP.
Ook in Islamabad, de hoofdstad van Pakistan, vonden binnenshuis demonstraties plaats. De vrouwen durfden het aan om hun stem te laten horen, ondanks het grote risico op straf.
Talibanleider Hibatullah Akhundzada liet tijdens de viering geen misverstand bestaan: wie kritiek heeft op het regime, wordt door God gestraft. “Deze islamitische heerschappij is een goddelijke zegen. En iedereen die dat niet erkent, zal ervoor boeten,” zei hij in zijn speech.
Op 15 augustus 2021 viel de Taliban definitief terug aan de macht, nadat Amerikaanse en NAVO-troepen na twintig jaar oorlog hun spullen pakten. Sindsdien zijn vrouwen systematisch uitgesloten van werk, onderwijs en het openbare leven. Hun rechten zijn steeds verder ingeperkt.
Een maand geleden sloeg het Internationaal Strafhof toe met arrestatiebevelen voor topfiguren uit de Taliban. Leider Akhundzada en rechter Abdul Hakim Haqqani worden verdacht van misdaden tegen de menselijkheid. De aanklacht richt zich specifiek tegen de extreme wetten die vrouwen en meisjes treffen.
Wil je meer weten over dit verhaal? Bekijk dan het originele artikel:
Steeds meer exotische dieren en planten in Nederland: een groeiend probleem
Ze komen via vrachtschepen, via dierenspeciaalzaken of via de banden van je auto na een zomervakantie. In Brabant, maar ook in de rest van Nederland, zien we steeds vaker exotische dieren en planten opduiken. Denk aan de Aziatische hoornaar, de Amerikaanse rivierkreeft of de tijgermug. Deze indringers komen bewust of per ongeluk ons land binnen – en zorgen voor flinke problemen.
Moeten we blijven proberen om ze te bestrijden? Of is het beter om er gewoon mee te leren leven? Boswachter Frans Kapteijns heeft er een duidelijke mening over: “Leren samenleven is echt geen optie. Veel van deze soorten hebben hier geen natuurlijke vijanden en kunnen dus vrij spel krijgen.”
De Amerikaanse rivierkreeft is daar een perfect voorbeeld van. Die verspreidt zich razendsnel en eet het voedsel van onze eigen rivierkreeften op. En dan komt nog het ergste: deze kreeft kan uit het water kruipen en verder gaan nestelen in een andere sloot of beek. De Nederlandse rivierkreeft kan dat niet.
Ook de Aziatische hoornaar maakt zich steeds meer thuis in Nederland. Het insect kwam in 2004 via een containerschip uit China in Frankrijk terecht, en sinds 2017 ook in ons land. Maar het is hier een serieuze bedreiging voor insecten, mensen en het milieu. Hun nesten schieten als paddenstoelen uit de grond en zijn moeilijk te verwijderen.
En dan heb je nog de reuzenberenklauw. Geen lekkernij, maar een gigantische giftige plant die in de jaren ’50 naar Nederland gehaald werd omdat hij er mooi uitzag in bloemenvazen. Omdat hij hier geen natuurlijke vijanden heeft, groeit hij als kool. Raak hem aan, en je loopt kans op enorme bulten. Als het sap in je ogen komt, kun je zelfs blind worden.
Hoe komen deze exoten hier eigenlijk? Volgens Frans komt dat doordat winkels dieren en planten verkopen die je normaal nergens in de natuur tegenkomt. Zo is de Amerikaanse rivierkreeft ook bij ons beland. “Mensen halen veel te makkelijk dingen uit andere landen zonder na te denken over de gevolgen. Sommige brengen zelfs ziektes met zich mee.”
Het samenleven met deze soorten is lastig. Ze passen niet in ons ecosystem en verstoren de balans. Toch is er hoop. Er zijn inheemse soorten waarmee we prima samen kunnen leven, zoals de julikever, de Franse veldwesp en de vlinder Spaanse vlag. “Die hebben nu een natuurlijke vijand gekregen”, legt Frans uit. “Vogels hebben geleerd om ze te eten.”
Maar één ding is duidelijk: we moeten oppassen wat we meenemen uit andere landen. Want soms lijkt iets misschien leuk of onschuldig, maar kan het later een grote ramp blijken.
