Entertainment Nieuws donderdag 14 augustus, 2025 19:29
Afscheid van grootheid: Ingeborg Elzevier is er niet meer
Ze was 89 en nog lang niet uitgespeeld, maar gisteren nam Ingeborg Elzevier toch echt afscheid van het leven. Theaterproducent Stuurmanskunst meldt dat de actrice in haar geliefde Amsterdam is overleden, na een carrière van ruim zestig jaar waarin ze nooit stilzat.
Van Toneelschool-topper tot tv-icoon
In 1958 studeerde Elzevier af aan de Toneelschool in Amsterdam én nam meteen de Top Naeff Prijs mee naar huis – een prijs die alleen naar absolute toptalenten uitgaat. Ze debuteerde datzelfde jaar in Orpheus daalt af in Arnhem. Daarna stond ze bij vrijwel elk A-ensemble op de planken: de Haagse Comedie, Toneelgroep Centrum en Toneelgroep Amsterdam (het huidige ITA). Haar timing bleek even scherp op tv: in De stille kracht (1974), het immens populaire In voor- en tegenspoed (1991) en het veel bekeken Kinderen geen bezwaar (vanaf 2005) nam ze beeldvormende rollen voor haar rekening. Ook in films liet ze haar sporen na: Madelief (1998) en Grimm (2003) staan in het rijtje.
Ongestoord door jubilea doorwerken
Voor haar hele oeuvre kreeg ze in 2012 al de Blijvend Applaus-prijs – lof voor “toegewijd, integere en zuivere toneelspel”. Maar stilzitten deed ze niet. Tijdens haar 60-jarig toneeljubileum in 2018, op haar 83e, krabbelde ze nog gezwind mee in Genoeg nu over jou!, een stuk dat speciaal voor haar was geschreven. Daarna volgden nog meer rollen: ze smeedde in de serie Oogappels (2022) en de speelfilm Rocco & Sjuul (2023).
Lachend naar het einde
Of het nu drama of komedie was, Elzevier vond alles wel best. Toch schitterde ze het meest in het komische werk, vond producent Stuurmanskunst: “Haar feilloze timing, helderheid en menselijkheid maakten haar tot een geliefde collega en publieksfavoriet.”
Met haar vertrek verliest Nederland een van de fijnste speelsters die het land ooit heeft voortgebracht – en het Amsterdamse podium een heldin die nog lang had willen spelen.
“Ach, had ik Boogie Nights maar gedaan,” zucht Leo
Leonardo DiCaprio heeft een steekje laten vallen – in elk geval als we hem zelf mogen geloven. In een nieuw gesprek met Paul Thomas Anderson, de man achter de legendarische film Boogie Nights uit 1997, geeft hij eerlijk toe dat hij destijds nee zei en daar nog steeds spijt van heeft.
“Toen ik Boogie Nights eindelijk keek, dacht ik: man, dit is puur filmmaken. Een echt meesterwerk van onze generatie,” aldus DiCaprio, die naïef dacht dat er nog wel iets beters op zijn pad zou komen.
Uiteindelijk pikte Mark Wahlberg de hoofdrol – en maakte er meteen werk van. “Eerlijk waar, ik kan me intussen gewoon niemand anders meer als Eddie/Dirk voorstellen,” voegt hij toe.
De 50-jarige acteur, bekend van reusachtige blockbusters als Titanic, The Aviator en Inception, krijgt gelukkig nog een kans om met Anderson samen te werken. Later dit jaar verschijnt hij alsnog in Andersons nieuwste project: One Battle After Another. Kortom: betere tijden in aantocht.
De motorliefde van Billy Joel komt eraan: hele verzameling gaat onder de hamer
Eind dit jaar gaat Billy Joel zijn creaties op twee wielen verkopen. De reden? Een pas ontdekte hersenaandoening heeft hem doen besluiten afscheid te nemen van zijn fraaie verzameling.
Meer dan 75 motoren in één winkelpand
In een winkel op Long Island – New York staat een bijzondere collectie: meer dan 75 motorfietsen van Billy Joel zelf. Ieder weekend kun je daar gratis rondneuzen tussen al dat chroom en metaal. Maar let op: volgens zijn manager rekende Billy er nooit op dat hij de huur na september nog een keertje zou verlengen. Het pand loopt dan officieel af en hij ziet het niet meer zitten om door te gaan.
“Heel simpel: een recente medische diagnose dwong Billy om zijn motorverzameling te veilen”, vertelde zijn woordvoerder aan het persbureau AFP. Daarmee komt een eind aan jarenlang turen en sleutelen aan zijn geliefde tweewielers.
Motorliefde al sinds de jaren tachtig
Motoren horen al sinds de jaren tachtig bij Billy’s imago. In een filmpje waarmee hij zijn winkel ooit promootte, vertelt hij trots dat hij gek is op “ouwe, stijlvolle” motoren. Sommige exemplaren in de vitrine zijn haast tachtig jaar oud – keurig opgeknapt, glimmend als een nieuwe veer. En in die iconische clip bij Uptown Girl zie je hem wegrijden op een krachtige machine. Zelfs in You May Be Right kraait hij zijn liefde uit: hij zingt enthousiast over door de regen scheuren op een motor.
Wil je de classics nog één keer in het echt bekijken? Dit weekend kun je gratis naar binnen lopen, maar daarna is het afwachten tot ze verdwijnen naar nieuwe eigenaars.
Jason Kelce stond te popelen met zijn biertje: wat doe je met je hand als prins William ineens voor je staat?
Net voor één van de Wembley-shows van Taylor Swift in Londen liep Jason Kelce prompt prins William tegen het lijf. In de podcast New Heights lacht Jason nog steeds als hij het nagesprek hoort van Swift: “Hij stond daar, biertje in de hand, en je kon letterlijk zien dat hij dacht: ‘Maar ik wil dit flesje meenemen, alleen eh… dat mag eigenlijk niet.’”
Bier in balans met royal etiquette
Volgens Jason ging dat scriptwerk in zijn hoofd ongeveer zo:
• “Is het ordinair als ik hier gewoon een blikje vasthou terwijl ik een toekomstig koning groet?”
• “Laat ik het neerzetten… maar waar dan? Er stond geen kruk in de buurt.”
• “Of is het juist authentiek als ik gewoon die pittsburgh-brew vasthoud? Zou prins William me niet juist ‘gewoon mezelf’ willen zien?”
Swift kon er geen genoeg van krijgen en hakte verder op zijn innerlijke monoloog in: “Je zag hem letterlijk denken: ‘Als ik het nu laat staan, wat moet mijn hand dan doen? Op mijn heup? Achter mijn rug? Op zijn schouder pakken? Te vriendelijk? Te freaky?’ En toen duurde die stilte op een gegeven moment zo lang dat ik dacht: dit moet Spotify omzetten naar een podcast-aflevering van 52 minuten.”
Jason bevestigt het allemaal glimlachend: “Het was exact dat script, hoor. En het is nog steeds het beste ding dat ik van mezelf ooit heb meegemaakt.”
Misdaadfilm Zwijgrecht komt eraan – dit najaar staat ie in de bioscoop!
Container vol drama
Zwijgrecht zoomt in op twee Amsterdamse vrienden: Ilyas en Orlando. Ze werken als uithalers – stel je voor, ze wurmen drugs uit mega-containers in de Rotterdamse haven. Simpel werk is het niet; een verkeerde beweging en je ligt al op het koude asfalt. Ilyas heeft genoeg van dat zenuwslopende leven en wil eruit, maar natuurlijk laat de onderwereld hem niet zomaar gaan. Exitplan? Die bestaat voorlopig alleen in zijn hoofd.
Echte jongeren, échte straattaal
De cast bestaat niet alleen uit acteurs, maar ook uit jongeren die zelf in aanraking zijn geweest met drugscriminaliteit. Geen kapstokverhalen dus, maar ervaringsdeskundigen die meepraten, meesturen en meeschreeuwen op het scherm. Daar wordt de film meteen een stuk geloofwaardiger van.
Waarom juist nú?
Regisseur Jelle Posthuma en producent Safoan Mokhtari zijn er klaar mee: criminelen werven steeds jongere uithalers voor die gevaarlijke klus op de kades. “Er moest gewoon eens een film over komen,” vinden ze. Hun doel: een eerlijk en rauw beeld geven zonder te preken. Rotterdammers én Amsterdammers hopen dat het project jongeren in kwetsbare wijken een frisse kijk geeft – méér dan een uitweg alleen, namelijk een vooruitblik op een nieuwe toekomst.
Leo vertelt: “Afslaan van Boogie Nights blijft mijn grootste spijt”
“Toen ik die film eindelijk zag, vond ik het een meesterwerk.”
Daarmee trapte Leonardo DiCaprio zijn gesprek af met regisseur Paul Thomas Anderson. De twee zaten samen over de 1997-film Boogie Nights, en Leo gaf meteen eerlijk toe dat hij absoluut spijt heeft van zijn beslissing destijds.
Magische chemie
“Het was dé film van mijn generatie,” vertelde hij tegen Anderson. “Ironisch dat jíj degene bent die me dit vraagt, maar het is echt zo.” Woord voor woord keek hij terug op het moment dat hij de hoofdrol wees. Uiteindelijk kraste Mark Wahlberg zijn naam in de credits, en Leo is blij met hoe het is gelopen. “Ik kan me echt niemand anders dan Mark in die rol voorstellen.”
Van Titanic tot nu
We kennen DiCaprio natuurlijk van Titanic, The Aviator en Inception, maar deze wending was dus een gemiste kans. Later dit jaar verschijnt hij wél in Andersons nieuwste film One Battle After Another. Tot die tijd kunnen we hem ook nog herbeleven in The Wolf of Wall Street.
