Sport Nieuws zondag 10 augustus, 2025 15:34
Koeman heeft zin in eredivisiedebuut – vader kijkt trots toe
Ronald Koeman senior is vanmiddag makkelijk verantwoordelijk aanwezig in de Johan Cruijff Arena als Telstar na bijna een halve eeuw weer terugkeert in de Eredivisie. Niet alleen als bondscoach, maar ook als trotse vader. Zijn zoon Ronald Koeman junior, 30 jaar jong en doelman van Telstar, maakt namelijk zijn langverwachte eredivisiedebuut.
“Bij Ajax zitten ook spelers die ik moet volgen, dus dat is een perfect excuus om er te zijn,” grapt Koeman senior. Maar ook zonder dat voorwendsel was hij er sowieso geweest: als vader die zijn zoon wil zien spelen op het hoogste voetbalniveau. “Wie had dit ooit gedacht?” verzucht Koeman junior over de onverwachte promotie van Telstar naar de Eredivisie. “Ik ben er nu al klaar voor, man. Ik heb hier echt veel zin in.”
Voor een keeper valt het wel mee om op je dertigste te debuteren in de Eredivisie, al denkt hij zelf dat het best iets eerder had gemogen. “Maar goed, beter laat dan nooit. Het gaat mij er niet om wanneer ik begin, maar hoe ik presteer.”
Telstar leeft en groeit
Tijdens gesprekken met de media wordt er achter hem druk gewerkt om het BUKO Stadion klaar te stomen voor de eerste thuiswedstrijd van Telstar komende vrijdag tegen PEC Zwolle. “Het is hier behoorlijk hectisch, maar tegelijk ook mooi om te zien hoe iedereen zich inzet voor deze club,” vertelt Koeman junior. “Je voelt de energie, de groei. Ik zie alleen maar positieve dingen gebeuren.”
Maar eerst staat er natuurlijk een lastige uitwedstrijd tegen Ajax op het programma. Op de vraag of hij zenuwachtig is, reageert hij laconiek: “Nee, zenuwen niet. Meer kriebels. We hebben hier eerder gespeeld in de KNVB-beker, dus de sfeer is niet nieuw voor me.”
Geen gemakkelijke doelman
Koeman junior laat zich niet afschepen met het idee dat Telstar niets te verliezen heeft. “Dat hoor ik wel vaker, maar wij gaan voor het hoogst haalbare. Als we goed presteren, kan het nog historischer worden dan het nu al is.”
Hij weet ook wat er op het spel staat als keeper: “Je wilt er niet met 5-0 of 6-0 ingaan, want dat voelt niet fijn, zeker niet als doelman. We gaan ons er flink tegenaan gooien en onze huid duur verkopen.”
Zelfs als sommigen in zijn omgeving twijfelen, blijft hij cool. “Mijn vriendin en ouders vinden dat we best kansrijk zijn. Vorig seizoen deden we het hier ook niet slecht. En wie weet zijn we nu nog een tikkie beter.”
Onder druk geboren
De druk komt volgens hem vooral bij zijn vader thuis. “Vooral mijn vader wordt nerveus, denk ik. Bij keepers gaat het altijd goed of fout, midden is er niet. Maar daar ga ik mezelf niet mee bezighouden. Als ik het veld op loop, valt alle spanning weg. Dan doe ik gewoon wat ik het beste kan.”
En ja, die bekende achternaam roept soms her en der reacties op in stadions. “Daar schrik ik niet van. Dat is zo mijn hele leven geweest. Sterker nog, ik word er juist beter van.”
Trots op elkaar
Ook Koeman senior straalt trots uit. “Mijn zoon is een koele kikker, en dat is precies wat je nodig hebt in zo’n situatie. Voor hem én Telstar is dit een mooie stap. Ze moeten er gewoon van genieten. Hoe moeilijk de wedstrijd tegen Ajax ook zal zijn.”
Junior vindt het eveneens mooi dat zijn vader onlangs werd gehuldigd met de Eredivisie Oeuvre Award. “Die prijs heeft hij meer dan verdiend. Hij heeft enorm veel betekend voor het Nederlandse voetbal en doet dat nog steeds. Wat hij bereikt heeft, is de droom van elke voetballende jongen.”
Met Moro heeft Ajax een echte dribbelaar in de aanval: “Het komt gewoon vanzelf”
Als je dit seizoen langs de zijlijn staat bij een wedstrijd van Ajax, valt er één speler op die nét wat anders is dan de rest: Raúl Moro. De 22-jarige Spanjaard is namelijk een pure flankspeler met een hart voor de dribbel. Hij durft het steeds weer aan om 1-op-1 te gaan en dat maakt hem volgens technisch directeur Alex Kroes extra waardevol.
Moro zelf weet ook wel dat dat soort spelers tegenwoordig schaarser worden. “Je ziet steeds minder mensen die gewoon blijven proberen,” zegt hij in gesprek met de club. “Tegenwoordig gaat het vaak om snelheid en fysiek, maar ik ben blij dat ik hoorde dat Ajax me hier wilde hebben. Dat liet ze me duidelijk zien.”
Zijn debuut in de Eredivisie zou er vandaag kunnen komen, als hij tegen Telstar wordt opgesteld. Maar of hij nu links of rechts speelt? Daar heeft Moro zelf wel een voorkeur in. “Ik speel het liefst links, zoals ik deed bij Real Valladolid. Maar ik kan ook goed rechts spelen. Daar kom ik dichter bij de achterlijn, en omdat dat mijn sterke voet is, kan ik daar makkelijker voorzetten. Links kan ik meer naar binnen lopen, richting het strafschopgebied. Het is handig dat ik op beide kanten kan spelen.”
Zijn inspiratie zoekt hij bij niemand minder dan Cristiano Ronaldo. “Die is al sinds ik klein was mijn grote held. Mijn vader liet me filmpjes zien van zijn tijd bij Manchester United. Ik denk dat hij een rolmodel is voor veel jonge voetballers, op en buiten het veld.” En net als zijn idool probeert Moro onvoorspelbare acties te maken. “Dat is een van mijn sterkste punten. Je kunt trucjes leren, maar ik gebruik vooral snelle bewegingen van mijn lichaam. Dat helpt mij om langs spelers te komen. Het is niet iets wat je echt kunt plannen — het komt gewoon vanzelf.”
Of er nou perfecte dribbels bestaan? Moro twijfelt even. “Natuurlijk zie je soms mooie dingen gebeuren, maar ik denk dat Lamine Yamal op dit moment echt de beste is. Die jongen is ongelooflijk.” En ja, Moro vindt dat er meer van zulke spelers moeten komen. “Voetbal leeft van spelers die risico’s durven te nemen. Het is leuk om te zien, en belangrijk voor een team.”
Ook in de kleedkamer van Ajax viel hem al iemand op. “Steven Berghuis heeft me ergens echt getroffen. Zo’n linkspoot met zoveel kwaliteit heb ik in lange tijd niet gehad.” En dat terwijl hij zich de geschiedenis van Ajax ook goed eigen heeft gemaakt. “Ik weet dat Cruijff een grote rol speelde bij Barça, en dat die filosofie ook hier is neergeslagen. Ajax is historisch gezien een van de top tien clubs ter wereld. Vroeger had ik nooit gedacht dat ik ooit hier zou spelen. Dit is echt een kinderdroom die uitkomt.”
Moro weet ook dat hij bij een grote club is beland, met grote verwachtingen. “Iedereen om me heen begrijpt dat ik nu bij een topclub zit. Hier word je verantwoordelijk om titels te pakken. En dat is precies wat ik wil.”
Bosz ziet mooie dingen bij PSV, maar wijst op verbeterpunten
Afgelopen zaterdagavond maakte PSV meteen indruk in de Eredivisie. De Eindhovenaren wonnen hun eerste competitiewedstrijd met een overtuigende 6-1 tegen Sparta Rotterdam en stonden daardoor eveneens bovenaan de ranglijst. Hoewel trainer Peter Bosz veel positiefs zag, liet hij zich ook kritisch uit over zijn ploeg.
“Zes keer scoren in je eerste thuiswedstrijd is natuurlijk geweldig,” begon Bosz enthousiast tijdens de persconferentie na afloop. “Ik heb echt mooie momenten gezien wanneer we met de bal speelden. Er waren prachtige doelpunten gemaakt, dat was heerlijk om te zien.” Maar direct daarop volgde de kritiek: “Toch laat die ene tegengoal zien dat we er nog lang niet zijn. Bij balverlies stonden we niet goed georganiseerd in defensie. Beide backs stonden hoog, terwijl de rest niet goed teruggevallen was. We willen heel aanvallend spelen, maar dan moet de organisatie wel optimaal zijn. Dat is iets wat tijd en afstemming kost.”
Ook in aanval zag Bosz ruimte voor groei. “Het eerste kwartier was echt goed, daarna werd het voetballen helaas vrij slordig. Het leek wel een ‘ren-je-rot-wedstrijd’. We moeten vaster worden in balbezit, meer van kant wisselen en de tegenstander laten bewegen. Als je dat goed doet, komen de kansen vanzelf. Wij hadden genoeg momenten waarin we lang in balbezit bleven, en daar kregen we dan ook goede kansen uit.”
Bosz had het ook over Alassane Pléa, die al niet scoorde, maar wel belangrijk is in het systeem. “Met hem speelt PSV op een andere manier dan vorig seizoen. Met Luuk de Jong kon je bijna blind een bal voor de goal gooien, en zelfs van een slechte voorzet maakte hij er een goede. Pléa kan ook goed koppen, maar hij vult de rol anders in. Hij is echt een bijzondere speler.”
Over de transfermarkt zei de coach: “De komst van Dennis Man lijkt steeds dichterbij, hoewel het officieel nog niet is. Ik zou graag nog wat extra diepte willen in de aanval. Dit keer had ik maar twee aanvallers op de bank, en dat is best weinig. Drie aanvallers vind ik comfortabeler, dus misschien komt er nog iemand bij.”
Verdediger Ryan Flamingo erkent ook dat er werk te doen is. “Bij de tegengoal stond het gewoon niet goed. Daar gaan we naar kijken, want het moet beter. Uiteindelijk willen we de nul houden én met veel goals winnen.” Met zijn 22 jaar is Flamingo inmiddels de leider centraal achterin, samen met nieuwkomer Yarek Gasiorowski van Valencia. “Een supergoede speler, alleen spreekt hij nog geen Nederlands of Engels. Daarom is communicatie nu even een beetje lastig. Maar de nieuwe spelers hebben zich goed ingespeeld, er waait echt een frisse wind binnen.”
Yibbi Jansen: De briljante hockeyster die de wereld heeft veroverd
Als je het over topsporters in Nederland hebt, dan moet Yibbi Jansen zeker genoemd worden. Deze 25-jarige speelster uit Gemonde is opgegroeid tot een écht wereldnaam in het vrouwenhockey. En terecht, want ze werd recent door de internationale hockeybond FIH uitgeroepen tot beste speelster van de wereld.
Naast haar indrukwekkende prestaties op het veld trekt ze ook steeds meer de aandacht van fans en media. Maar ondanks al die roem blijft Yibbi zichzelf. Zo trof ik haar ontspannen aan na een training bij het Wagener Stadion in Amstelveen — geen spoor van sterallures, gewoon Yibbi zoals ze is.
Olympisch goud en een stormachtig jaar
Haar grote doorbraak kwam tijdens de Olympische Spelen in Parijs, waar ze niet alleen met Oranje goud pakte, maar ook meteen de beste scorende speelster was met negen doelpunten. Een ongelooflijke prestatie. “De Spelen waren echt iets bijzonders,” vertelt ze. “En eerlijk gezegd had ik daarna wel een soort dip verwacht. Maar het viel mee, vooral omdat er daarna veel mooie dingen volgden.”
Ze reisde af naar Oman, waar ze een persoonlijke prijs won, speelde een tijdje in India voor extra ervaring, en kon gelukkig ook haar studie weer oppakken. “Ik vind het jammer als mensen alleen maar leven voor sport. Daarom probeer ik altijd ook andere kanten van mezelf te ontwikkelen.”
Blijven verbeteren, ook mentaal
Met haar huidige status komt natuurlijk ook meer aandacht. Na wedstrijden wachten kinderen vaak enthousiast op een handtekening of foto. “Dat vind ik hartstikke leuk,” zegt ze. “Maar ik merk wel dat het extra energie kost. Je moet leren omgaan met die druk en weten waar jouw grenzen liggen. Het gaat er uiteindelijk altijd om dat de focus op het hockey blijft.”
Yibbi staat deze week weer in het shirt van Oranje, dit keer in Mönchengladbach bij Duitsland, waar Nederland tracht de Europese titel te prolongeren. Met bondscoach Raoul Ehren is er nieuwe wind in de groep en ook technisch werkt Yibbi hard door. “We willen ieder toernooi winnen. Dat is nu eenmaal wat van ons verwacht wordt, en daar voel ik me goed bij. We hebben een frisse coach, we kijken anders naar tactiek, en we halen elkaar ook beter naar boven.”
Strijdersmentaliteit en perfectionisme
Haar statistieken zijn uniek: 91 doelpunten in 95 interlands, waaronder een strafcorner die vrijwel elke keer gevaar oplevert. “Soms denk ik zelf ook: hoeveel is genoeg? Maar ik wil altijd beter,” zegt ze nuchter. “Als ik één van de zes strafcorners scoor, ga ik meteen kijken wat er misging bij de andere vijf. Elke training pak ik extra blokjes aan, en een keer per week focuseer ik me volledig op mijn corner-techniek.”
Mentaal blijft ze sterk, ook als het even niet loopt. “Ik heb geleerd dat de volgende corner raak kan zijn. Ik maak me er nooit druk om als ik er eentje mis, laat staan een paar achter elkaar.”
Wirtz: Voetballer van het jaar in Duitsland na overgang naar Liverpool
De 22-jarige Florian Wirtz is uitgeroepen tot voetballer van het jaar in Duitsland. Tijdens de verkiezing haalde hij een mooie tweede plek, met in totaal 191 stemmen achter zijn naam. Daarmee liet hij grote namen als Michael Olise van Bayern München (81 stemmen) en Nick Woltemade van VfB Stuttgart (71 stemmen) voor zich passeren.
Wirtz reageerde bescheiden op de prijs: “In het voetbal is individuele erkenning uiteindelijk altijd iets voor het hele team. Ik weet dat ik nog veel werk voor de boeg heb om aan alle verwachtingen te voldoen die zo’n prijs met zich meebrengt.”
Een tijdje geleden tekende Wirtz bij de Engelse topclub Liverpool, waarvoor volgens berichten een recordbedrag van 116 miljoen pond (ongeveer 136,4 miljoen euro, inclusief bonussen) werd betaald. De creatieve middenvelder speelde eerder voor Bayer Leverkusen, waarmee hij afgelopen seizoen tweede werd in de Bundesliga, net achter Bayern München. Een jaar eerder had hij met Leverkusen wel de landstitel weten te pakken.
De onrust onder Oranje: De Jong over het vertrek van Jonker
Het was niet helemaal ideaal, zo erkent Nigel de Jong achteraf. De directeur topvoetbal van de KNVB refereert aan de manier waarop het vertrek van bondscoach Andries Jonker rond het EK vrouwenvoetbal werd gecommuniceerd. Hoewel De Jong wel achter het besluit staat, geeft hij toe dat de timing en communicatie daarbij hadden beter gekund.
Ruim een half jaar voor het EK in Zwitserland liet de KNVB weten dat Jonker na afloop van het toernooi zou vertrekken. “Dat moment en hoe we het naar buiten brachten, was niet perfect,” zegt De Jong. “Maar er waren redenen om het toch zo te doen. Het is tenslotte een lastige situatie waarin je moet handelen.”
Een van die redenen? De opvolging. In het vrouwenvoetbal is de groep geschikte kandidaten voor de rol van bondscoach vrij klein. Ook wilde men Jonker respecteren door hem op tijd de kans te geven een nieuwe baan te vinden. Uiteindelijk kwam Arjan Veurink in beeld als mogelijke opvolger.
Het EK zelf verliep allesbehalve goed voor Nederland. Met nederlagen tegen Frankrijk en Engeland werd het al snel duidelijk dat het niet Oranje’s toernooi zou worden. Er was veel teleurstelling bij Jonker, vooral omdat hij wist dat zijn tijd bij de ploeg geteld was. Toch denkt De Jong dat Jonker niet in een onmogelijke positie begon aan het toernooi. “Hij is professioneel genoeg. We hadden geen enkel wantrouwen of twijfels. We wilden gewoon nog één laatste kunstje uithalen met zijn team.”
De beslissing om Jonker niet te verlengen had volgens De Jong minder te maken met de coach zelf – die gaf altijd zijn best – maar meer met de energie die weg leek te vloeien binnen de groep. “Niet bij Andries, maar wel bij spelers en staf. Dat merkten we steeds vaker.”
Na het EK moet nu een nieuwe start komen onder Veurink. Die werkte eerder als assistent bij Engeland onder Sarina Wiegman en heeft volgens De Jong zijn eigen stijl en benadering. “We proberen hem daarin te ondersteunen. Hij krijgt ook zijn eigen staf mee, wat belangrijk is voor een frisse start.”
Ondertussen blikt De Jong ook terug op andere keuzes, zoals die van Jong Oranje-bondscoach Michael Reiziger om Mexx Meerdink niet mee te nemen naar het EK. Een beslissing die veel gesprekken opriep, maar waarvan De Jong gelooft dat die gemaakt is met het oog op de groepsdynamiek en sportieve balans.
