Recent Nieuws maandag 28 juli, 2025 11:45
Natuurgeweld blaast trein in Zuid-Duitsland van de rails
Gisteravond liep net zo’n normale treinrit tussen Sigmaringen en Ulm heel anders af dan gepland. De regionale sneltrein kwam treinmeter bij meter van de boasts en ontspoorde compleet ter hoogte van Riedlingen, een stadje in het district Biberach. Volgens de eerste bevindingen van de politie lag de oorzaak niet bij de spoorwegen zelf, maar was moeder natuur aan het werk: een flinke aardverschuiving die ontstond na bakken vol regen.
Eén, twee, dertig – regen in rap tempo
En dát is geen poëtisch hyperbool. De Duitse weerdienst telde 30 tot 40 millimeter neerslag in nog geen uurtje, terwijl de onweersbuien over het landschap trekken. Het water stroomde dwars door een dijk langs de sporen, tilde een lap grond mee en smeet die prompt op de rails. De eerste foto’s laten een bruine modderplas zien waar spoorstaven zouden moeten liggen. Gevolg: drie dodelijke slachtoffers – onder wie de machinist en een collega van Deutsche Bahn – en ongeveer 50 gewonden, waarvan 25 flink aan hun lot overgelaten.
Tussen de bomen, haast onbereikbaar
Reddingswerkers hadden het zwaar. De trein lag volledig buiten de rechte lijn van het spoor, verscholen tussen het woud, waardoor brandweer en ambulance zowel toegangs- als uitgangswegen moeizaam vonden. De hele avond stond in het teken van het bevrijden van inzittenden; het licht van helikopters schoot af en toe door het donker als een levenslijn.
Zo overleef jij de camping zonder spectaculaire KNALLLLL
Lekker spaghetti koken in de polderzon, je campingkookertje aangesloten op zo’n blauw flesje. Helaas ging dat stiekem vrolijke idee afgelopen zaterdagmiddag in Eindhoven schriel mis: een man wilde zijn kookstel even checken, klik, verkeerd omgedraaid en BOEM—het flesje knalde uit een hoofdrol in een actiefilm.
Gelukkig raakte de man zelf niet gewond, maar zijn appartement (!) leek wel een kale bladzijde in een stripboek: ramen uit, gevel gehavend, binnen een puinsoep. Scoutinghelden Koen Jacobs en Henk ten Westeneind van Regio Eindhoven wijzen schuldig naar twee dingen die lang niet altijd goed zitten: een gammele gasslang of een vreemdeling-flesje.
1. Check van tevoren je gasslang – ja, écht
“Pak die slang, knijp hem een beetje en kijk of hij nog soepel is,” zegt Koen. “Vervolgens check je de houdbaarheidsdatum. Zit ie al op z’n laatste snik? Weg er mee.” Als je nog twijfelt: lik je vingers nat, smeer een beetje water over de slang als een mini-carwash en duw even gas erdoor. Geen bellen? Top. Wél bubbeltjes? Nieuwe slang scoren. Heel simpel trucje, weet-ie gewoon van fietsbandjes plakken.
2. Pas op met jurk-en-boerk-flessen
Henk kijkt argwanend naar goedkope buitenlandse flessen die voor een tientje elders opduiken. “Soms komen ze van ver buiten Europa. Die dingen zijn lang niet zo gecheckt als de flessen die hier staan te pronken voor zo’n veertig piek.” Liever even die paar tientjes extra uitgeven dan je tent-werk een vulkaan laten nabootsen.
3. Aansluiten is top-sport
De klassieker: slang er half op, de kraan een tikje los… en daarna een vlammend toetje. Koen legt uit waarom: “Krijgt het gas een kans om weg te glippen, komt er een vlam terug in de slang en tja, dan smelt je stafkaars.”
4. Bewaar & zet neer buiten drama
• Fles altijd donker en koel wegzetten, liever niet in de zon of de auto.
• Gasstelletje nooit binnen, en zelfs niet te dicht bij de tent: een vlaag wind kan de vlam laten ‘springen’.
Bij scouting zijn de regels keihard. “Geen goede slang? Gelijk afpakken en strafpunten erbij,” knikt Henk trots. En tijdens het koken? “We controleren geregeld of alles nog recht en schoon ligt. We moeten er immers zelf van eten, dus we zijn zelf net zo benieuwd of de rijst niet bruin bakt,” grijnst Koen.
Een ongeluk écht zit in een klein hoekje, zeggen de twee. Maar met twee minuutjes opletten kun je elk knallend slot schelen.
Schaamteloze uitbuiting? Management Saints & Stars hangt vakantie aan
Het hele management-gang dat de schoonmaak regelde bij de chique Amsterdamse Saints & Stars hangt een dikke time-out op. Eigenaar Tom Moos stelde in een filmpje dat het team “tijdelijk wordt teruggezet”, nadat Het Parool de sportschool flink op z’n nummer zette.
Beloftes maken, realiteit breekt
Volgens de krant stapten Filipijnse en Indonesische schoonmakers in op mooie praatjes: eigen kamer, goede baan en fijne werktijden. De praktijk? Werkdagen van soms zeventien uur non-stop, geen pauze in zicht en slapen met z’n vieren in één bed in één huis. 23 van hen moesten hun paspoort inleveren en het huishoudelijk bazinnetje dreigde met loonskorting als ze niet harder werkten.
Instant reactie (of toch niet helemaal?)
Moos laat in zijn videoboodschap doorschemeren dat de Arbeidsinspectie inderdaad over de vloer komt, maar hij doet meteen aan “wah, is vast overdreven”. Hij schakelt daarom een externe firma in om alles nog eens tegen het licht te houden. Excuses? Pas als blijkt dat het écht mis zit – voor nu wijst hij alle beschuldigingen van de hand.
Branches onbeschoft, fans gepakt
Sinds de onthullingen zouden werknemers van Saints & Stars “bespuugd, geboycot en zelfs met de dood bedreigd” worden, zegt Moos. In Amsterdam-West liep het halverwege een nacht uit de hand: de ingang van een vestiging werd beklad met Filipijnse vlaggetjes en boodschappen op de ruiten. Inmiddels is alles weer schoon gemaakt. Ondertussen liep een crowdfund voor de schoonmakers al ruim 34.000 euro binnen.
400 jaar oude stadsbrand? Geen probleem: dit huis van 1607 staat nog steeds als een huis
Van as naar architectuurjuweel
Toen Ravenstein in 1606 in lichterlaaie stond, moet Kolonel Wilsstraat 13 er tamelijk triest bij hebben gelegen. Maar pak ‘m beet een jaar later – in 1607 – lag er al een splinternieuwe (nou ja, “splinter”…) woning op dezelfde plek. Eén van de allereerste huizen die na die rottige stadsbrand opnieuw de daken op kregen, en die nog steeds fier overeind staat.
Negen jaar lang knus met Mari en Ria
Inmiddels is het woensdag – vandaag dus – en wonen Mari en Ria van Roosmalen nog even in datzelfde monument. Negen jaar lang vierden zij hier verjaardagen, kerstmissen en gewone woensdagavond-maaltijden met hun kids. Nu die kids hun vleugels hebben uitgeslagen, snakt het paar naar wat minder vierkante meters en meer traploze luxe. Dus: te koop. Vraagprijs: 915.000 euro – Van der Krabben Makelaardij mag de taart verdelen.
Stijlvol verrast
Ria lacht nog steeds om haar aanvankelijke nieuwbouw-smeltkroesplan. “We komen uit een nieuwbouwhuis vol glimmende schalen en hippe kannen,” vertelt ze. “Toen ik dit huis binnenstapte, bleken die spullen gewoon overbodig. De muren spreken al.” Geen fancy kransen dus, maar rauwe balken, stoere baksteen en karakter voor tien.
Bossche School meets monument
De vorige eigenaren gooiden een flinke schep Bossche School over het pand heen – strakke lijnen, warm eikenhout en een vibe die “ik blijf hier nog wel even staan” uitstraalt. Mari: “Het oogt degelijk. En dat is precies wat het is: een enorm solide baken met hier en daar gloednieuwe techniek.”
Geheime kelder: check!
Een luik in de woonkamer onthult een smalle trap naar een authentieke, kurkdroge kelder van 5 bij 3 meter. Ravenstein telt er zo’n 120 – allemaal keurig opgetekend in een ‘kelderboek’. Mari: “Zelfs tijdens gietende regenbuien blijft het hier droog; dat mossoeveren gebeurt niet zomaar.”
Volgende hoofdstuk
Nu zoeken Mari en Ria naar “iets levensloopbestendigs” dat minstens hun 1.250 kuub aan inhoud halveert. “Als we maar de helft overhouden, is dat prima,” grijnst Mari. En als de nieuwe kopers net zo verliefd worden als zij negen jaar geleden? Dan is de cirkel rond. Bonus voor de aankomende bewoners: via de Maasdijk achter het huis wandel je zo de uiterwaarden in – Ravenstein blijft een mini-stadje met dusdanig dorps karakter dat iedereen elkaar bij naam kent.
Chaos in de nacht: twee agenten neergestoken tijdens scooter-check in binnenstad Rotterdam
Een gewoon nachtje werken liep compleet uit de hand toen twee collega’s vannacht rond half vijf in de Rochussenstraat – net bij het Eendrachtsplein – een scooterrijdertje aan de kant wilden zetten. De 24-jarige Rotterdammer deed zo raar, dat ze hem even wilde controleren. Toen ze hem gingen fouilleren, rukte hij plots een mes uit z’n broeksband en stak zomaar op twee agenten in. Ze kregen allebei een snee in hun been.
Agenten thuis na noodbezoek
De gewonde dienders zijn met de sirene afgevoerd en gelukkig alweer behandeld in het ziekenhuis. Ze liggen inmiddels weer veilig op de bank. Hun collega’s schakelden meteen in: zij gristen de dader af en hij zit nu vast op verdenking van poging tot doodslag.
Buurt volstraten na drama
Het fietspad waar de steekpartij plaatsvond is even dichtgegooid zodat rechercheurs alles uit konden pluizen. Het bewuste mes en een jas zijn meegenomen als bewijs.
Bakstenen tempels, gebakken levens – Thailand en Cambodja ruilen eindeloos geschut in voor koffie in Maleisië
Beste lezers, stel je voor: je woont al generaties lang rond een eeuwenoude tempel, maar opeens ligt er oefenmunitie tussen de boeddha-beelden. Precies dat scenario speelde de afgelopen vijf dagen op de 800 kilometer lange twistgrens tussen Thailand en Cambodja. De telling staat nu op minstens 35 doden, ruim een kwart miljoen vluchtelingen en genoeg geroetgeroep om een kostuumdrama te schrijven.
Gelukkig gebeurt er vandaag iets waar zelfs Hollywood nog een script voor zou aannemen. De Cambodjaanse premier Hun Manet en de Thaise vicepremier Phumtham Wechayachai zijn neergestreken in de ambtswoning van Maleisische premier Anwar Ibrahim. Normaal gesproken komen ze elkaar daar alleen tegen bij de ASEAN-borrel, maar vandaag dus voor een serieuze reality-check: hoe krijgen we die granaten stil zonder dat het handelsverdrag met de VS in rook opgaat?
Het gekke is: de twee landen vechten eigenlijk al sinds de tijd van je over-over-overgrootouders over tempels die één eeuw geleden al als “Instagram-hotspot-before-Instagram” golden. Iedereen claimt ze, niemand weet precies waarom, en ondertussen rennen dorpsbewoners weg met alleen hun huisdier en een hoop vragen.
Volgens Ibrahim zullen Manet en Wechayachai straks hun boodschappen voorwaarts-op-schrijfblok uitwisselen. Klinkt officieel, maar woord op straat is dat de allereerste afspraak simpelweg luidt: “hou op met schieten”. Al het andere – grensregels, tempeltoegang, wie de tamboerijn mag vasthouden – komt later wel. Want eerlijk: je kunt niet onderhandelen terwijl er mortieren over tafel vliegen.
En mocht je denken dat het alleen ASEAN is die roept: denk nog eens na. De Amerikaanse president Trump kijkt mee en heeft subtiel laten doorschemeren dat hij best wel oren heeft naar “geen handelsverdrag” als de boel niet snel kalm aan doet. Kortom, de enige schiettent die nu nog open mag zijn, is die van de koffie-automaat in Ibrahim’s keuken.
Klaar voor een happy end? Wij houden ons hart vast en onze update-knop ingedrukt.
