Recent Nieuws dinsdag 15 juli, 2025 18:28
35 graden, bosbranden en kettingzagen: dit is de ‘vakantie’ van Rini
Veel mensen uit Brabant kiezen in deze maand voor een zonnige bestemming om even lekker te ontspannen. Maar voor Rini Pijnen uit Ossendrecht is het niet echt vakantie – integendeel zelfs. Hij vertrekt naar Spanje, waar hij zich twee weken lang zal storten op zware werkzaamheden met hakbijlen, kettingzagen en in de hitte van 35 graden. Zijn missie? Helpen bij het blussen van heftige bosbranden, samen met brandweerlieden uit het zuiden.
En er is nog iets wat Rini extra bijzonder maakt: hij doet dit allemaal met een prothesebeen. In 2018 keerde hij terug naar de brandweer na een ongeluk waardoor hij zijn linkerbeen verloor. Sindsdien heeft hij zich gespecialiseerd in natuurbrandbestrijding en is lid van een zogenaamde hand crew. Dat betekent dat hij werkt met minimale middelen en vooral afhankelijk is van gereedschap en eigen inzet.
Rini vertelt dinsdag aan de telefoon dat hij zich op dit moment op Schiphol bevindt, klaar om te vertrekken naar Ourense in Galicië. Daar ligt de kazerne waar hij de komende tijd zal doorbrengen. “We gaan ervoor om de verspreiding van de brand tegen te gaan,” legt hij uit. “Wij rukken op zonder veel water, maar met kettingzagen, hakbijlen en megaharken.”
Hoe werkt zo’n team precies? “We halen zoveel mogelijk begroeiing weg, zodat het vuur geen kans meer krijgt om zich verder uit te breiden. De Spaanse collega’s komen dan met blusvliegtuigen om de rest af te maken.” En ja, dat klinkt simpel, maar is in de praktijk behoorlijk zwaar.
“Soms kunnen we niet met onze voertuigen naar de plek van bestemming rijden,” vervolgt Rini. “Dan worden we gedropt en lopen we met al ons gereedschap wel 15 kilometer naar de plek van de brand. En dat bij temperaturen van rond de 35 graden!” De dagen zijn ook lang: tien tot twaalf uur per dag werken, steeds weer opnieuw.
Gelukkig hebben ze speciale pakken meegekregen die makkelijker bewegen en beter ademen dan reguliere brandweerpakken. “Anders was het echt ondoenlijk geweest. Je moet goed oppassen dat je niet uitdroogt of oververhit raakt.”
Maar Rini laat zich hierdoor niet afschrikken. Sterker nog: hij ziet het als een eer om mee te mogen doen. “Ik heb in Nederland wel meegedaan aan hand crew-operaties, maar zoiets grootschaligs als dit heb ik nog nooit meegemaakt. Dus ik ga met gezonde spanning op pad!”
Als alles volgens plan verloopt, landt het team van Rini dinsdagavond om half negen in het noorden van Spanje. Dan begint het echte werk pas goed.
Schuurtje in Eindhoven volledig verwoest door hevige brand
Gisterenmiddag is een schuurtje achter een woning aan de Hofstraat in Eindhoven volledig verloren gegaan door een hevige brand. Toen de brandweer ter plekke kwam, sloegen de vlammen metershoog uit het dak. Het vuur greep razendsnel om zich heen en het schuurtje was niet meer te redden.
De hitte van de brand was zo extreem dat zelfs een buitenlamp bij de buren smolt. Gelukkig kon de brandweer de vlammen snel onder controle krijgen. Toch trok een dikke rookwolk door de buurt, wat voor veel ophef zorgde. Veel bewoners kwamen nieuwsgierig kijken wat er aan de hand was.
De politie heeft een deel van de straat afgezet voor onderzoek. Hoe de brand precies is ontstaan, is nog onbekend. Gelukkig raakte niemand gewond.
Laadpasfraude: een groeiend probleem voor deelauto-bedrijven
Laadpasfraude is steeds vaker een serieus hoofdpijndossier voor bedrijven die elektrische deelauto’s aanbieden. De laadpassen die vaak in de auto zelf liggen, kunnen namelijk makkelijk worden gekopieerd door huurders en daarna via bijvoorbeeld Telegram-groepen worden doorverkocht. Hierdoor draaien de autodeelbedrijven op voor illegale laadsessies die zij uiteindelijk moeten betalen.
Tot voor kort werd het probleem relatief weinig besproken, maar met het toenemende aantal elektrische auto’s neemt ook het aantal gevallen van fraude sterk toe. Zo moest vervoersbedrijf RMC grote verliezen lijden doordat hun laadpassen werden gekopieerd en misbruikt. Volgens Maarten Hachmang van LaadpasTop10.nl is dit niet zo gek, want veel laadpassen zijn simpelweg onbeveiligd. “Het is alsof je een betaalpas zonder pincode gewoon ergens laat liggen”, legt hij uit.
Bij deelauto’s is het probleem extra groot, omdat er vaak sprake is van hoge volumes en dus ook flinke schade. En hoewel veel partijen hierover liever hun mond houden – om te vermijden dat ze kwetsbaar lijken – is de realiteit dat deze vorm van fraude hard aankomt bij de bedrijven.
RTL Nieuws toonde al eerder hoe eenvoudig het is om een laadpas na te maken. Marco Knitel, directeur van Check (een platform voor het delen van elektrische voertuigen), zag zijn bedrijf tienduizenden euro’s verliezen doordat laadpassen massaal werden gekopieerd. De criminelen zetten deze kaarten vervolgens in groepen op Telegram te koop aan. “De berichten die daar circuleren zijn echt schokkend”, vertelt Knitel.
Check greep snel in. Ze werkten samen met Tap Electric, een softwarebedrijf dat een eigen laadapp heeft met circa 20.000 maandelijkse gebruikers. Samen ontwikkelden ze slimme oplossingen, zoals tweestapsverificatie. Bij deze methode moet de gebruiker actief instemmen met een laadsessie via de app. Ook kregen ze toegang tot geavanceerde software die automatisch controleert of de laadpas én de deelauto zich op dezelfde locatie bevinden. Als dat niet zo is, dan kan er niet worden geladen. Dit zorgt ervoor dat gekopieerde kaarten volledig nutteloos worden.
Nico Spoelstra, directeur van Tap Electric, benadrukt dat dit systeem super effectief is. Sinds de implementatie is de laadpasfraude bij Check helemaal verdwenen. “Met 100 procent gedaald”, aldus Spoelstra.
Hachmang wijst er ook op dat de manier waarop sommige laadpassen worden uitgegeven ronduit riskant is. Je kunt nu al met alleen een e-mailadres, naam en postcode een werkende laadpas aanvragen. Dat maakt het natuurlijk extra makkelijk voor fraudeurs. Zijn boodschap is duidelijk: een laadpas is een financieel instrument en moet dus net zo serieus worden genomen als een bankpas. Er moet meer investering komen in beveiliging en bewustwording.
Momenteel is er weinig helderheid over wie precies verantwoordelijk is wanneer er fraude optreedt. De uitgever van de laadpas? Het deelbedrijf? Of juist de consument? In de praktijk blijft de schade vaak bij één partij hangen, terwijl iedereen naar elkaar wijst.
Er zijn wel systemen in gebruik die dubbele laadsessies kunnen detecteren, maar meestal wordt pas achteraf ingegrepen – nadat de schade al is aangericht. Daarom pleit Hachmang ervoor om geen losse laadpassen of -druppels in de auto te laten liggen. Hij stelt voor dat gebruikers hun laadpas verplicht moeten koppelen aan een app. Op het moment dat iemand wil laden, krijgt hij of zij een pushmelding in de app. Pas na goedkeuring kan de sessie beginnen. Zo weet je altijd wie er aan het laden is en voorkom je dat criminelen vrij spel hebben.
Hondsdolheid meldingen stijgen: Reizigers waarschuwd voor zwerfdieren
Het aantal meldingen van Nederlanders die mogelijk hondsdolheid hebben opgelopen tijdens hun vakantie in het buitenland, is flink gestegen. Dat laat de alarmcentrale Eurocross weten. Dit jaar zijn er al meer dan 500 gevallen gemeld, en dat is ruim honderd méér dan vorig jaar — een stijging van 21 procent dus.
De meeste meldingen komen van mensen die vakantie hebben gehouden in Indonesië, Thailand of Sri Lanka. Maar ook Turkije schiet omhoog in het aantal signaleringen. In vergelijking met vorig jaar zijn dit jaar 29 procent meer meldingen afkomstig uit Turkije.
Toename gaat al jaren door
De toename van meldingen over mogelijke hondsdolheidsinfecties duurt al een paar jaar. In 2023 kreeg Eurocross bijvoorbeeld 61 procent meer meldingen binnen dan in 2022. Vorig jaar was er al sprake van een stijging van 27 procent. Volgens de alarmcentrale is deze trend behoorlijk zorgwekkend.
“De toename laat zien dat ook populaire vakantiebestemmingen niet zonder risico’s zijn,” zegt woordvoerder Angela Looyé van Eurocross. “Mensen denken vaak dat hondsdolheid alleen voorkomt in verre landen waar je eigenlijk toch niet naartoe zou gaan, maar dat is duidelijk niet het geval.”
Wat is hondsdolheid precies?
Hondsdolheid, ook wel rabiës genoemd, is een virus dat via dieren kan overspringen naar mensen. Het is een ernstige en vrijwel altijd dodelijke ziekte. Wereldwijd sterven er volgens het RIVM zo’n 50.000 mensen per jaar aan. Je kunt besmet worden door een beet, krab of zelfs een lik van een geïnfecteerd dier. Honden en katten zijn de grootste dragers, maar ook apen, vleermuizen en andere zoogdieren kunnen het virus verspreiden.
Rabiës komt vooral voor in delen van Oost-Europa, Afrika, Azië en Midden- en Zuid-Amerika. De symptomen die ontstaan zijn heftig: ademhalingsproblemen, slikproblemen, spierkrampen en verlamming. En als de symptomen eenmaal beginnen, is genezing helaas onmogelijk.
Waarom je geen zwerfdieren moet aaien
Eurocross roept reizigers daarom op extra waakzaam te zijn. Vooral het aaien van zwerfdieren wordt afgeraden. “We weten allemaal hoe lief een klein puppytje of een schattige kat kan zijn,” zegt Looyé. “Maar doe het alsjeblieft niet. Hoe moeilijk het ook is, weersta de verleiding. Want als je gebeten wordt, kom je echt in grote problemen terecht.”
Als het alsnog gebeurt dat je wordt gebeten of gekrabd, raadt Eurocross aan om direct actie te ondernemen. Spoel de wond goed schoon met water en zeep, gebruik eventueel een tandenborstel om vuil uit de wond te verwijderen, en bel daarna zo snel mogelijk de alarmcentrale.
Wil je meer weten over de situatie en de adviezen van Eurocross? Bekijk dan het originele artikel:
Wat leidde tot de crash bij Southend Airport? Mogelijk lang onduidelijk
Het is nog steeds afwachten wat precies heeft geleid tot de vliegtuigcrash op Southend Airport in Londen. Er zijn veel vragen en weinig duidelijke antwoorden. Volgens luchtvaartexpert Joris Melkert kan het wel even duren voordat er iets meer zekerheid is over de oorzaak van het ongeluk: “Dit wordt echt geen makkelijke puzzel om op te lossen.”
Tijdens de crash kwamen twee Nederlandse piloten om het leven, waarvan nu bekend is dat een van hen voor KLM werkte. De maatschappij reageerde met afschuw en liet weten ‘diep verslagen’ te zijn door het verlies. Ook benadrukte KLM dat ze klaarstaan voor de nabestaanden en wensten zij familie en vrienden alle sterkte toe in deze moeilijke tijd.
Melkert legt uit dat het onderzoek naar zo’n crash altijd stap voor stap gaat. Eerst komt de focus op de slachtoffers: bergen, identificeren, en dan pas kijken naar wat er precies fout ging. Het feit dat de wrakstukken zich binnen een straal van ongeveer een kilometer bevinden, noemt hij alvast een pluspunt. Bij andere crashes, zoals die van AirIndia, waren de brokstukken overal verspreid, waardoor het onderzoek veel lastiger werd.
“Je moet van alles checken,” vertelt Melkert. “Zijn er getuigen? Wat was de onderhoudssituatie van het toestel? Had de piloot alle juiste papieren? En ja, zelfs of er überhaupt sprake was van een zwarte doos. Dat hangt af van hoe zwaar het vliegtuig was.” Al deze vragen moeten worden beantwoord om uiteindelijk dichter bij de oorzaak te komen.
Volgens hem duurt het onderzoek meestal minimaal een maand, voordat er een eerste rapport verschijnt. Pas dan kunnen er aanbevelingen volgen – en hopelijk ook een antwoord op de belangrijkste vraag: wat ging er mis?
Het neergestorte vliegtuig was een Beech B200 Super King Air van Zeusch Aviation, een bedrijf gespecialiseerd in repatriëringsvluchten. Het toestel had Lelystad als bestemming, maar stortte kort na het opstijgen neer. Naast de twee piloten kwamen ook de twee passagiers om het leven. Een van hen, Maria Fernanda Rojaz Ortiz, was 31 jaar oud en dit was haar eerste vlucht als verpleegkundige.
In principe leidt het land waar de crash plaatsvond het onderzoek. In dit geval is dat Engeland, via de AAIB (Air Accidents Investigation Branch). Nederland zal waarschijnlijk ook helpen, omdat het om een Nederlands toestel gaat. De Onderzoeksraad voor Veiligheid kan dan een rol krijgen, afhankelijk van wat de Britten nodig hebben.
De politie in Essex gaf direct na het incident al een persconferentie. RTV-correspondent Anne Saenen was daar ter plaatse en bracht live verslag uit.
Man neemt heft in eigen hand door pand te slopen vanwege irritante rookmelder
Gisteravond probeerde een man op een vrij originele manier een eind te maken aan een piepende rookmelder in Venlo. In plaats van urenlang te blijven luisteren naar het irritante geluid, besloot hij om gewoon zelf aan de slag te gaan met een graafmachine.
Rond 22:30 uur kreeg de politie een melding dat de man op het bouwterrein aan de Craneveldstraat in actie was getreden. Hij had zichzelf namelijk in een graafmachine gehesen en begon met de grijper diverse onderdelen van het pand te slopen. De hoop was duidelijk: als je maar diep genoeg graaft, vind je vast die vervelende rookmelder.
De man werkte bij de aannemer die al officieel bezig was met de sloop, maar blijkbaar had niemand de rookmelder kunnen vinden tijdens eerdere werkzaamheden. En dus koos hij ervoor om ’s avonds nog even extra in te zakken. Volgens de politie troffen ze hem aan “in nette kleding”, alsof hij gewoon naar een borrel moest.
Hij vertelde de agenten dat het gepiep al dagen aan de gang was en dat vorige pogingen om de bron te vinden niets hadden opgeleverd. Ook deze keer wilde het geluk niet mee zitten: “Ondanks het slopen van meerdere ruimtes waar het gepiep vandaan leek te komen, liet het kreng zich niet vangen.” Dus moest de buurt wéér slapen met het irritante piepje op de achtergrond.
Uiteindelijk is de man niet aangehouden. De politie erkent dat hij “alleen maar goede bedoelingen” had. Maar wel kreeg hij van de agenten de hint mee dat late sloopwerkzaamheden misschien niet ideaal zijn. Daar heeft hij gelukkig wel gehoor aan gegeven.
