Sport Nieuws maandag 14 juli, 2025 23:18
Brits Open stopt met prijzengeld-stijging na 13 jaar lang gelopen
PORTRUSH (ANP/RTR) – Het Brits Open, een van de grootste golfmajors ter wereld, heeft dit jaar voor het eerst in meer dan een decennium besloten om het prijzengeld niet te verhogen. De pot blijft op 17 miljoen dollar staan – dat is ongeveer 14,5 miljoen euro. Zo krijgt ook de winnaar weer evenveel als vorig jaar: 3,1 miljoen dollar, oftewel zo’n 2,7 miljoen euro.
Deze editie, de 153e in de geschiedenis, wordt gespeeld op de Royal Portrush in Noord-Ierland. Xander Schauffele uit de Verenigde Staten is de titelverdediger en begint zijn toernooi donderdag.
Feyenoord mist sterspeler Paixão in cruciale periode
Een klusje extra voor Feyenoord: de ploeg moet de komende weken in zonder hun grote man, Igor Paixão. De Braziliaanse aanvaller heeft namelijk een spierblessure opgelopen en zal daarom niet beschikbaar zijn voor de belangrijke kwalificatieduels in de derde voorronde van de Champions League. Die wedstrijden staan gepland op 5 of 6 augustus én 12 augustus — precies welke datum het wordt, hangt af van tegen wie ze spelen.
Paixão liep de blessure op tijdens een gewone training donderdag en miste daardoor al het oefenduel met Union Saint-Gilloise (1-1) zaterdag. Het is nog onduidelijk hoe lang hij uit de roulatie blijft, maar het ziet ernaar uit dat het meerdere weken gaat duren.
Voor de speler zelf komt dit ook op een slecht moment. Hij staat namelijk in de belangstelling van verschillende buitenlandse clubs deze transfermarkt. Olympique Marseille zou bijvoorbeeld geïnteresseerd zijn. Afgelopen seizoen speelde Paixão 47 officiële wedstrijden voor Feyenoord, waarin hij achttien keer scoorde en negentien assists leverde — een behoorlijk statistisch jaar dus.
Jenson Button ziet potentie in teamverloop Max Verstappen en George Russell bij Mercedes
Jenson Button denkt dat het best een goed idee zou kunnen zijn als Max Verstappen en George Russell volgend jaar samen gaan racen, maar dan wel onder één dak bij Mercedes. Dat vertelde de voormalige Formule 1-kampioen op Radio X, waar hij reageerde op de geruchten dat Verstappen mogelijk interesse heeft om over te stappen van Red Bull naar Mercedes.
Button benadrukte wel dat het voor Verstappen nu al erg goed gaat bij Red Bull: “Hij heeft daar echt een auto die perfect is afgestemd op zijn rijstijl, en niemand kan die bolide beter aanjagen dan hij. Het wordt dus geen makkelijke stap als hij ooit naar Mercedes zou gaan.” Volgens hem is het bovendien niet zomaar logisch om George Russell uit het team te halen. Die zit namelijk op zijn top en heeft alles in huis om straks wereldkampioen te worden.
Verder merkte Button op dat het komende seizoen veel technische veranderingen met zich meebrengt, waardoor het handig is om twee scherpe coureurs in dienst te hebben. “Ik weet dat Mercedes ook Kimi Antonelli op de rol heeft staan als toekomstige ster, maar ik vind een rijderspaar van Verstappen én Russell gewoon sterker klinken.”
Arensman baalt van ‘Yates-bocht’, Iers sprookje Healy in eerste Tour-bergrit
“Hij deed het gewoon heel slim”, gaf Thymen Arensman eerlijk toe. De 25-jarige renner uit de Betuwe reed samen met een select groepje weg in de tiende etappe van de Tour en speelde tot in de laatste kilometers mee om de ritzege. Maar toen Simon Yates plots zijn aanval inzet, had Arensman weinig keus: veiligheid voorop of riskeren te vallen in een scherpe bocht. “Ik had zeker de benen voor meer, maar dan moet je wel durven. En ik wilde niet onderuitgaan.”
Deze ‘Yates-bocht’ werd uiteindelijk bepalend voor de uitslag. Arensman koos voor de veilige optie, zag de zege hem ontglippen, en eindigde als tweede. “Ik was zo dichtbij, man. Het voelt balen, maar verliezen van een Giro-winnaar is ook weer niet de wereld. Simon was gewoon sterker.”
Op de slotklim naar Puy de Sancy was het niet alleen Arensman die worstelde met de moeilijke bochten en harde inspanningen. De hele vluchtgroep probeerde grip te krijgen op wat een tactisch complexe rit bleek. Twintigennegen renners hadden zich al vroeg losgemaakt van het peloton, elk met hun eigen doel: bergtrui, tijdwinst, ritzege of gele droom.
Ben Healy’s onverwachte gouden moment
En dan was er Ben Healy. Die kleine Ier maakte van deze rit een ware sprookjesdag. Niet alleen stond hij na een lange solo op het podium, ook wist hij via de vluchtgroep genoeg tijd te winnen om de gele trui over te nemen. “Als je me dit had verteld voor de Tour, had ik het nooit geloofd,” vertelde een zichtbaar ontroerde Healy.
Healy, bekend van zijn prestaties in Luik-Bastenaken-Luik én een ritzege in de Giro, had zich opnieuw goed gepositioneerd. Nadat hij vier dagen geleden al won, leek het plan nu iets rustiger te spelen. Maar door de ruimte die het peloton de vlucht liet, besloot Healy en zijn ploeg EF Education-EasyPost om alles op alles te zetten.
“Vier minuten wachten op de streep? Superzenuwslopend! Maar het werkte. Dit voelt als een droom die uitkomt.” Hij noemde het zelf een beetje toeval, maar erkende dat zijn teamgenoten Neilson Powless, Alex Baudin en Harry Sweeny grote rollen speelden in zijn succes. Zonder hen geen gele trui.
Met zijn naam in de geschiedenisboeken als vierde Ier ooit in de gele trui – na Seamus Elliott, Sean Kelly en Stephen Roche – mag Healy nu even genieten. Dinsdag staat volledig vrij voor reflectie, rust en misschien wel plannen maken voor de rest van de Tour.
Arensman blijft positief
Thymen Arensman kijkt intussen ook vooruit. Tweede worden in zo’n heftige bergrit geeft hem veel vertrouwen. “Dit was echt punchy, kort en krachtig. En als dat mij ligt, dan moet het hooggebergte pas echt mijn ding zijn.” Arensman hoopt later in de Tour nog een keer in de aanval te kunnen gaan.
Hij eindigde zijn verhaal met een glimlach: “Dit is best wel positief. Ik deed bijna alles goed, dus daar kan ik veel uit halen.”
Arensman baalt van ‘Yates-bocht’, Healy straalt in gele trui
“Hij deed het gewoon heel slim”, moest Thymen Arensman gisteren met enige tegenzin toegeven. De 25-jarige renner uit de Betuwe vocht na een lange vlucht tot in de laatste meters van de tiende Tour-rit mee om de winst, maar zag ritzege Simon Yates op het allerlaatst toch wegrijden. Arensman had de benen, maar koos uiteindelijk voor veiligheid – bang om te vallen in een scherpe bocht waar Yates juist zijn beslissende aanval plaatste.
“Ik had de kracht, maar ik wist dat ik of tweede werd of daar volledig onderuit zou gaan,” legde Arensman uit. “Ik kwam bijna ten val in die bochten en wilde geen risico nemen.” Tweede worden zat hem duidelijk niet lekker: “Ik was zo dichtbij, man. Maar verliezen van een Giro-winnaar is natuurlijk niet de wereld. Simon was gewoon sterk.”
De slotklim naar Puy de Sancy leidde tot een spannend finale-episode in een rit die al rijk was aan verhalen. De groep van 29 ontsnapers bevatte namelijk renners met allemaal hun eigen doel: strijd om de bergtrui, tactische spelletjes van knechten en ja, ook een geel gekleurd droomscenario.
Dat geel was voor Ben Healy. En die Ierse jongen kon zijn geluk amper geloven. “Als je me voor de Tour had verteld dat ik hier nu in de gele trui zou staan, had ik het niet geloofd,” zei hij met glimmende ogen. Healy is iemand die houdt van zware dagen, van lange solo’s – zoals eerder dit jaar in de Giro. In Vire Normandie reed hij al een mooie rit binnen, maar vier dagen later kreeg hij ineens iets veel groter binnen handbereik.
Omdat de organisatie de vlucht extra ruimte gaf, kon Healy plots ook mikken op de gele trui. Met steun van zijn ploeggenoten probeerde hij tijd te sprokkelen – en dat werkte. Toen Pogacar over de streep kwam, bleek Healy genoeg seconden te hebben verzilverd. “Zenuwslopend om vier minuten te moeten wachten tot je weet of het echt gaat gebeuren,” lachte hij achteraf.
“Je kunt dit gewoon een sprookje noemen. Een droom die werkelijkheid wordt.” Healy wist dat dit niet precies het plan was. “We waren zelf verrast dat UAE ons zoveel vrijheid gaf. Daar hebben we geprofiteerd van door met vier man mee te gaan.”
Hij dankte zijn teamgenoten Powless, Baudin en Sweeny voor hun harde werk. Zonder hen had hij die gele trui nooit kunnen veroveren. Healy is trouwens de vierde Ier ooit die in het geel mag rijden, na Elliott, Kelly en Roche.
Vanaf nu richt hij zich op het behouden van de trui. “Ik ga proberen hem zo lang mogelijk vast te houden,” beloofde hij. Arensman denkt intussen alweer aan nieuwe kansen. “Dit was best wel punchy, kortere inspanningen. Het echte hooggebergte komt nog. Dat moet mij beter liggen. Ik heb bijna alles goed gedaan, dus er is veel vertrouwen.”
Simon Yates klopt Thymen Arensman op de slotklim en pakt eerste bergritzege – Healy rijdt Pogacar uit geel
Britse kracht, Nederlandse strijd
Simon Yates is de grote winnaar van de eerste bergetappe in deze Tour de France. De Visma-Lease a Bike-renner, die eerder dit jaar al de Ronde van Italië won, was simpelweg te sterk voor zijn medevluchters – met name Thymen Arensman, die uiteindelijk tweede werd. Op drie kilometer van de top van de beklimming naar Le Mont-Dore had de Nederlander geen antwoord meer op een scherpe versnelling van Yates. Alleen Ben O’Connor wist nog mee te gaan.
Arensman leek even terug te komen, maar toen Yates opnieuw versnelde, was dat het einde van zijn poging om de rit te winnen. “Ik voelde me vandaag niet super, dus ik moest slim spelen,” gaf Yates toe na afloop. “Ik wilde wat voorsprong nemen in de afdaling. Ik had niet verwacht dat ik hier echt kans zou maken, omdat we eigenlijk focussen op Jonas (Vingegaard). Maar het verliep anders dan gepland, dus greep ik mijn kans.”
Ierse glans en gele trui
Ben Healy eindigde als derde en pakte daarmee de gele leiderstrui over van Tadej Pogacar. De Ier, die eerder al won in de zesde etappe, wordt door de grote favorieten echter niet als échte concurrent gezien. Zowel Pogacar als Vingegaard liet zich tijdens de rit niet echt uit het peloton zien, behalve dan toen ze samen even wegreden bij Remco Evenepoel. Die beperkte zijn verlies tot een paar tellen.
Zware rit in het Centraal Massief
Op de Franse nationale feestdag, waarvoor de rustdag werd verschoven, stond er een zware bergetappe op het programma. Met zeven beklimmingen van de tweede categorie en één van de derde, kregen de renners flink wat werk te verwerken. Vanaf de start waren tientallen renners al actief, en aanval na aanval maakte het tempo hoog. Uiteindelijk lukte het 29 renners om een voorsprong te pakken, maar klim na klim werd de groep kleiner.
Binnen de klassementsgroep bleef het relatief rustig. Wel zetten de mannen van Visma druk op het spel, net als in de slotfase Pogacar zelf met een late aanval. De UAE-ploeg van de Sloveen was weliswaar gehavend, maar hield het tempo stevig in de hand.
Pogacar zit met minder knechten
Er zijn momenteel geen goede dagen voor Pogacar: gisteren verloor hij João Almeida door een gebroken rib, en ook andere helpers lijken moe of in lichte vorm achteruitgang. Toch leek de Sloveen niet erg onder de indruk van de gele trui-wisseling naar Healy.
De Visma-ploeg had wel degelijk plannen: de strijd met Pogacar moet nu echt beginnen in de bergen. Met Yates en Campenaerts zaten er twee belangrijke mannetjes in de vroege vluchtgroep, als extra troeven voor het geval het klassement zou exploderen. Dat gebeurde niet, waardoor de vluchters vrij spel kregen.
Fransen proberen kleur te geven
In de grote vluchtgroep zaten ook veel Fransen, hopend om hun land iets feestelijke kleuren te geven op de nationale feestdag. EF Education-Easypost was met drie man goed vertegenwoordigd, net zoals Lenny Martinez, die op elke tweede-categorie-klim als eerste bovenkwam en zo de bergtrui stal van Wellens. Hij volgt daarmee in de voetsporen van zijn opa, Mariano Martínez, die in 1978 de bergtrui won.
Uiteindelijk bleven alleen Yates, Arensman, O’Connor, Storer en Healy over. Terwijl Healy druk bezig was om de gele trui binnen te halen, probeerden de anderen elkaar uit te testen. Yates koos het perfecte moment voor zijn aanval – en had simpelweg de beste benen op de steile slotklim.
