Sport Nieuws zaterdag 12 juli, 2025 15:35
18 miljoen dollar en historie: Taylor maakt zich op tot legende in het vrouwenboksen
Als je dacht dat het vrouwenboksen al zijn hoogtepunt had gehaald, dan had je vrijdagavond niet voor de tv moeten zitten. In New York vond namelijk het grootste boksevenement ooit plaats voor vrouwelijke boksers – en Katie Taylor stond er weer bovenaan.
Recordprijzengeld en een uitverkocht stadion
We spreken hier over 18 miljoen dollar aan prijzengeld (dat is ruim 15 miljoen euro), live-uitzending op Netflix en een uitverkocht Madison Square Garden. En wat nog nooit eerder gebeurde: alle wedstrijden in het voorprogramma gingen ook alleen maar over vrouwelijke boksers. Dit was echt een mijlpaal voor het vrouwenboksen.
In de hoofdpartij van de avond stonden Katie Taylor en Amanda Serrano elkaar weer tegenover. De Ierse Taylor versloeg na tien spannende rondes haar tegenstandster uit Puerto Rico met een meerderheidsoverwinning. Het was de derde keer dat Taylor won van Serrano – en deze zege voelde als de kroon op haar lange carrière.
Een carrière vol successen
Taylor is nu 39 jaar oud, en heeft sinds haar overstap naar het profboksen in 2016 slechts één keer verloren van de 26 partijen die ze heeft gestreden. Als amateur behaalde ze onder andere olympisch goud in 2012 én pakte ze meerdere wereld- en Europese titels.
Met haar overwinning hield ze opnieuw alle titels vast in het lichtweltergewicht – WBA, WBC, IBF, WBO, IBO en The Ring. Dat mag je gerust een indrukwekkend cv noemen.
Drie keer tegen elkaar, drie keer historie
De eerste ontmoeting tussen Taylor en Serrano vond plaats in 2022. Destijds was het de eerste vrouwenpartij ooit die de hoofdrol kreeg in Madison Square Garden. Een jaar later was er een rematch, dit keer op Netflix, waar uiteindelijk 74 miljoen mensen naar keken. Die won Taylor unaniem – al waren de meningen daarna nog even verdeeld.
En nu dus de derde ronde. Met 18 miljoen dollar prijs geld voor de winnaar, is dit de duurste vrouwenbokspartij aller tijden. Taylor kon de buit veiligstellen en schreef opnieuw geschiedenis.
Na afloop had Taylor het over het bijzondere karakter van deze reeks gevechten:
“We hebben drie keer historie geschreven. Het is een privilege om de ring met haar te delen en we zijn voor altijd geschiedenisschrijvers. Mijn naam is voor altijd met die van Amanda verbonden en daar ben ik zo blij om.”
Serrano liet zich ook gaan in emoties, maar niet vanwege het verlies:
“Het was echt een geweldige nacht voor ons vrouwen en ik huil omdat het allemaal door jullie komt. Jullie steunen ons en dankzij jullie kunnen we onze vaardigheden laten zien.”
Marianne Vos stapt uit de Ronde van Italië
De wielrenlegende Marianne Vos is tijdens de Ronde van Italië gestopt. Dat gebeurde vrijwillig, zo meldt haar team Visma – Lease a Bike. Ze zou zaterdag niet meer meedoen aan de rest van de koers.
Voorafgaand aan het afscheid eindigde Vos donderdag nog als tweede in de vijfde etappe, achter Lorena Wiebes. Alleen leek ze zich de laatste dagen niet helemaal top te voelen. Samen met de teamarts en ploegleiding is daarom de keuze gemaakt om af te stappen.
Dat betekent dat Vos nu volledig kan focussen op de Tour de France Femmes, die over twee weken begint. Een logische keuze gezien haar ambities in de zomerse ronde.
Etappe 8: Ondanks klimmende finish verwacht Kittel toch een massasprint
Als je het parcours van de achtste etappe even goed bekijkt, dan weet je al wat er gaat komen: dit is duidelijk weer een dag voor de sprinters. Eindelijk! Na zeven ritten waarin maar één echte massasprint plaatsvond, en die meteen ook nog behoorlijk in het teken stond van wind en spanning, zullen veel renners wel opgelucht zijn.
Tadej Pogacar liet na zijn ritwinst op de Mûr-de-Bretagne al weten dat hij hoopte op wat rustiger dagen — en daar lijkt deze achtste etappe wel op te lijken. De afstand? 171 kilometer, vrijwel volledig vlak. Het enige kleine obstakel onderweg is een bescheiden vierde-categorie klimmetje richting het einde. En hoewel het niet hard verwacht wordt te waaien, kan de wind natuurlijk altijd opsteken tijdens de dag.
De slotkilometer: vals plat
Het lastigste stukje van de rit is zonder twijfel de laatste kilometer. Die loopt namelijk continu valsplat omhoog naar de finish in Laval. Marcel Kittel, vroegere sprinter en nu toegewijd analist, denkt dat dit wel wat extra kracht zal vergen. “Niet superzwaar, maar als je na zeven pittige dagen al behoorlijk moe bent, kan het net iets te veel zijn voor je sprintbenen.”
Toch verwacht Kittel geen chaos, integendeel. Sprinters als Jonathan Milan kunnen hier hun kans rekenen, gezien hij eerder dit jaar juist op een vergelijkbare aankomst won in de UAE Tour — en die was zelfs iets zwaarder. Tim Merlier is ook een sterke kandidaat; hij staat bekend om zijn uitstekende timing en positiebepaling, eigenschappen die bij zo’n hellende finish cruciaal zijn. “Al blijft het toch een beetje een open sprint,” benadrukt Kittel. “Maar maak het ook niet groter dan het is. Uit een lichte afdaling kom je er met veel vaart aan, dus die helling valt mee.”
Merlier heeft bovendien een bijzondere gave: hij kan vanuit bijna hopeloze posities nog terugkomen en winnen. Toch raadt Kittel aan om wél strategisch te werk te gaan: “Als ikzelf deze sprint zou rijden, wilde ik binnen de eerste vijftien aan de laatste kilometer beginnen. Met één of twee ploeggenoten in de buurt heb je alle opties nog open.”
Wat betekent dit voor Alpecin?
Met Jasper Philipsen uitgeschakeld, moet Alpecin het doen zonder hun nummer één. Dat opent misschien de deur voor Mathieu van der Poel, die ondanks vermoeidheid en een oog op de groene trui zich toch kan mengen in de strijd om de ritzege. Maar Kittel wijst erop dat Kaden Groves mogelijk de betere kanshebber is, gezien Van der Poel het energievatje wellicht leger heeft dan normaal.
Nederlandse hoop: Groenewegen vooraan
Voor Nederland ligt Dylan Groenewegen momenteel het beste in de kaart. Hoewel zijn start in deze Tour teleurstellend was (twaalfde in de enige massasprint tot nu toe), toont zijn verleden aan dat hij snel kan herstellen. In 2024 won hij immers een rit, nadat hij de dag ervoor ook slechts twaalfde werd.
Danny van Poppel en Marijn van den Berg zijn andere namen om in de gaten te houden. Van den Berg is nog aan het herstellen van een valpartij, terwijl Van Poppel mogelijk zijn rol als aantrekker voor Jordi Meeus moet overnemen.
Tot slot noemt Kittel nog twee interessante namen: Biniam Girmay en Anthony Turgis. Beiden tonen al een paar dagen goede vorm en passen perfect in dit parcours.
PSV pakt zege in oefenduel tegen Duitse ploeg Elversberg
Gisteren stond PSV in een vriendschappelijk duel tegenover de Duitse tweedeklasser SV Elversberg. Het eindigde in een mooie 3-1 overwinning voor de Eindhovenaren op sportcomplex De Herdgang.
De doelpunten werden gemaakt door Tai Abed, Esmir Bajraktarevic en Isaac Babadi. Voor Yarek Gasiorowski, de nieuwkomer van Valencia, was het zijn eerste keer in actie voor PSV — zij het officieus. Rechtsback Sergiño Dest moest helaas al vroeg het veld verlaten vanwege een blessure.
Tourpeloton op weg naar Laval: sprinters krijgen hun kans
De renners zijn vanochtend vertrokken voor de achtste etappe van de Tour de France, een rit van iets meer dan 171 kilometer tussen Saint-Méen-le-Grand en Laval. Na een paar zware heuvelritten en een tijdrit lijkt het parcours nu weer gunstig voor de sprinters. Het is overwegend vlak, maar let wel op: de laatste kilometer kent een vals plat stuk dat alles nog wat spannender kan maken.
In de eerste week van de Tour hadden de snelsten op papier maar twee echte kansen om te winnen. De Belg Jasper Philipsen pakte de eerste ritzege in Lille, en niet veel later was Tim Merlier – ook uit België – de baas in Duinkerke. Helaas moest Philipsen het veld laten na een harde val in de derde etappe.
Tadej Pogacar liet zich vrijdag alweer zien door te winnen op de Mûr-de-Bretagne, en daarmee nam hij de gele trui terug van Mathieu van der Poel. Daarnaast leidt de Sloveen ook het puntenklassement, gevolgd door Jonathan Milan uit Italië, de Eritrese renner Biniam Girmay en Van der Poel.
Gouden zet: Haarhuis reageert op het Nederlandse Wimbledon-gevoel
“Geweldig hoor, echt. Je hebt het hier over een grandslam en voor de meeste mensen staat Wimbledon gewoon bovenaan de lijst van toernooien die je wilt winnen. Super dus!” Zo laat oud-tennisser Paul Haarhuis weten hoe hij denkt over de historische overwinning van Sem Verbeek in het gemengd dubbelspel tijdens Wimbledon.
Maar Sem is niet de enige Nederlander die dit jaar indruk maakt op de Londense grasbaan. David Pel speelt vandaag zijn finale in het mannendubbelspel, samen met Rinky Hijikata. Ze nemen het op tegen het Britse duo Julian Cash en Lloyd Glasspool. Voor Pel is het een droom die uitkomt – tot nu toe had hij nog nooit de halve finales van een grandslam gehaald. En dat terwijl hij pas sinds kort met de Australiër Hijikata speelt. Die samenwerking blijkt een gouden zet te zijn, al heeft dat ook een keerzijde.
Zijn vaste partner Jakub Paul stopt namelijk met hun duo na deze keuze. De Zwitser koos ervoor om de samenwerking te beëindigen, wat betekent dat Pel straks weer op zoek moet naar een nieuwe partner. “Pel heeft logisch genoeg gekozen om eens iets anders te proberen bij Wimbledon”, vertelt Haarhuis via NPO Radio 1 in Langs de Lijn En Omstreken. “Dat het zo goed zou uitpakken? Dat had niemand kunnen voorspellen.”
Wat Haarhuis extra verbaast, is dat Pel en Hijikata al drie keer matchpoints wisten weg te werken. In de halve finale moesten ze zelfs twee matchpoints in de tiebreak wegspeelden. “Gewoon knap hoor. Hoe vaak gebeurt het nou dat je in drie wedstrijden matchpoints overleeft?”
De druk ligt sowieso hoog voor Pel en Hijikata als ze zaterdag tegen de nummer vijf van de plaatsingslijst spelen. Het Britse koppel krijgt ook extra druk doordat het hun eigen thuisgras is. “Voor hen is het ook de belangrijkste wedstrijd ooit. Als zij Wimbledon kunnen winnen, dan is dat natuurlijk extra groot.”
En dan was er donderdag natuurlijk ook al Sem Verbeek. De Amsterdammer werd de eerste Nederlandse man ooit met een titel in het gemengd dubbelspel op Wimbledon, samen met Tsjechische Katerina Siniaková. Volgens Haarhuis had Sem daar een van de beste dubbelspelers aan zijn zijde. “Siniaková is jarenlang al top in het dubbelspel bij de vrouwen. Iemand die bewezen heeft dat ze met de druk kan omgaan en grote toernooien kan winnen.”
En hoewel Siniaková een ervaren ploegmaat is, benadrukt Haarhuis dat de verdienste ook voor Sem zijn. “Sem heeft echt gegroeid in de afgelopen twaalf maanden. Zowel qua niveau als qua zelfvertrouwen.”
