Sport Nieuws woensdag 09 juli, 2025 15:33
Vitesse verliest beroep en start nieuw seizoen met strafpunten
Vitesse begint het nieuwe voetbalseizoen met een flinke tegenvaller. De club heeft namelijk het hoger beroep verloren tegen de eerder opgelegde puntenaftrek van twaalf minpunten. Dat betekent dat de Arnhemse ploeg voor de tweede keer op rij het nieuwe seizoen moet beginnen met een achterstand in de Eredivisie.
In april dit jaar kreeg Vitesse alweer te horen dat er twaalf punten van de telling zouden worden afgetrokken, vanwege financiële onregelmatigheden rondom de aanpak van gedwongen uitstel van wedstrijden. De club probeerde die beslissing via het beroepsproces nog te keren, maar dat is uiteindelijk niet gelukt.
Het gevolg? Net als vorig seizoen – waarin Vitesse zelfs 39 punten aftrek kreeg – begint de ploeg met een minus in de rangschikking. Alleen verschilt de situatie dit keer iets, want nu speelt ook een ander reglement mee bij de berekening van de straf.
Timo Braasch, algemeen directeur ad interim van Vitesse, reageerde teleurgesteld: “Dit nieuws doet pijn. Vooral voor onze spelers, staf, supporters en sponsors. Zij zijn trouw gebleven aan de club in een lastig seizoen, waarin we sportief weinig te melden hadden, maar waarin het voortbestaan van Vitesse echt op het spel stond.”
Hij had gehoopt dat het nieuwe seizoen met een schone lei kon beginnen, maar dat is nu dus niet het geval. “We starten in plaats daarvan wéér met een achterstand. Dat is een harde klap voor iedereen die zich inzet voor Vitesse.”
Tijdrit in de Tour is begonnen – Van der Poel rijdt als laatste
De vijfde etappe van de Tour de France is van start gegaan met een individuele tijdrit over 33 kilometer tussen start en finish in Caen. De eerste renner die zijn ronde begon, was Jevgeni Fedorov uit Kazachstan, rond kwart over één ‘s middags. Het wordt uiteindelijk afgesloten door niemand minder dan Mathieu van der Poel, die om precies 17.00 uur aan zijn rit begint.
Van der Poel draagt momenteel de gele trui en staat dus bovenaan in het algemeen klassement. Net voor hem gaan echter al verschillende toppers van start, waaronder de grote favorieten voor de ritzege. Denk hierbij aan Remco Evenepoel, olympisch- en wereldkampioen tijdrijden, die om 16:44 uur vertrekt. Ook Jonas Vingegaard (16:56 uur) en Tadej Pogacar (16:58 uur) nemen het tegen de klok op voordat Van der Poel aan de beurt is.
Tussen Van der Poel en Pogacar is het nu gelijk in de stand, terwijl Vingegaard acht seconden goed moet maken om weer bij te komen.
Onderwerp van artikel
De vijfde etappe van de Tour de France is geen gewone rit, maar een tijdrit van 33 kilometer tussen de muren van Caen. Voor Remco Evenepoel is dit precies het moment waar hij op heeft zitten wachten. De Belg, tweevoudig wereld- en olympisch kampioen tijdrijden, heeft grote ambities voor deze dag. Hij wil winnen, en wie weet kan hij met een sterke prestatie ook nog wat plekken goedmaken in het klassement.
Mathieu van der Poel, momenteel in het geel, zal alles op alles zetten om zijn gele trui te behouden, maar hij weet dat hij niet in dezelfde categorie hoort als de echte tijdritjockeys. Toch is hij niet zomaar iemand die snel wordt ingehaald – hij heeft hard geoefend en zelfs gebruikgemaakt van windtunneltests om zich voor te bereiden. Of dat genoeg is? Daar komt vanmiddag rond 17.00 uur, bij zijn start, duidelijkheid over.
Ook andere toprenners zoals Tadej Pogacar en Jonas Vingegaard hebben goede kaarten, en ook Kévin Vauquelin mag niet worden onderschat. De jonge Fransman toonde zich al meerdere malen podiumwaardig in tijdritten dit seizoen.
Evenepoel: favoriet van de dag
Voor Evenepoel is dit soort ritten pure vakantie. Het parcours in Caen is vrijwel vlak, perfect dus voor renners die hun tijdritpositie goed kunnen vasthouden. “Het is niet heel technisch en behoorlijk vlak. Het is een parcours waar je veel in de tijdritpositie ligt. Ik kijk ernaar uit”, zei de Belg na de vierde etappe. Met het uitvallen van Filippo Ganna is Evenepoel nu zonder twijfel de man om te verslaan.
Hij staat momenteel 58 seconden achter op Van der Poel en Pogacar, wat het pakken van de gele trui realistisch gezien lastig maakt. Maar Evenepoel laat zich daar niet door afschrikken: “Het kan, ik heb in ieder geval de benen om te winnen.”
Van der Poel: voluit, maar weet wat hem te doen staat
Mathieu van der Poel gaat er volledig voor in de tijdrit. Al weet hij ook wel dat het geel na deze etappe misschien wel definitief naar een ander schouders gaat. “Ik ga voluit. Maar als we realistisch zijn, ben ik de gele trui na de tijdrit wel kwijt. Ik ben in ieder geval blij dat ik hem nog één dag aan kan houden”, liet hij gisteren weten.
Om toch kans te maken op een goede tijd heeft hij extra aandacht besteed aan zijn tijdrittechniek, onder andere via trainingen in een windtunnel. Ook heeft hij tips gevraagd aan niemand minder dan Tom Dumoulin, die de parcours in Caen al eens heeft verkend:
Concurrentie op kop af
Als Van der Poel de tijdrit niet helemaal naar wens verloopt, dan liggen er meteen concurrenten klaar om de gele trui over te nemen. Denk hierbij aan klassementsmannen als Jonas Vingegaard en Tadej Pogacar, die beide erg sterk zijn in een tijdrit.
Maar ook de Franse hoop leeft: Kévin Vauquelin staat hoog in het klassement en heeft dit jaar al bewezen dat hij goed presteert tegen de klok. In vier tijdritten dit seizoen stond hij tweemaal op het podium. In de Ronde van Zwitserland werd hij vierde, en in de Tirreno-Adriatico tiende. De jonge Fransman is dus absoluut een naam om op te letten.
Sarah Gigante pakt verrassende zege in bergrit Giro
De Giro d’Italia kreeg gisteren tijdens de vierde etappe een nieuwe winnares: de Australische Sarah Gigante. Het was een mooie bergop-finale van Castello Tesino naar Pianezze, waarin Gigante van AG Insurance – Soudal haar concurrentes echt wist te overrompelen.
Ze zat in een kopgroep met enkele andere rensters, maar koos ervoor om op enkele kilometers van de top ineens gas te geven. Die aanval werkte perfect: niemand kon daarop reageren en zo reed ze solo naar een knappe overwinning.
In de strijd om de tweede plaats had Elisa Longo Borghini uit Italië het laatste woord tegen de Zwitserse Marlen Reusser. Toch was Reusser niet echt teleurgesteld, want zij heroverde wel de roze leiderstrui van Anna Henderson uit Groot-Brittannië.
Anna van der Breggen, die als vierde stond in het algemeen klassement voor de rit begon, verloor uiteindelijk anderhalve minuut op Reusser — dat doet denken dat het misschien niet helemaal lekker liep vandaag. De beste Nederlandse in de rit was Pauliena Rooijakkers, die als vijfde over de streep kwam.
Morgen is er trouwens weer een vlakke rit op het programma staan, dus we kunnen verwachten dat de sprints terugkeren in beeld.
Wiegman in zwaar weer bij Engeland: gaat het roer om in cruciaal duel met Oranje?
“Ik doe nog steeds hetzelfde, maar ik maak me alleen iets minder zorgen,” zo zei Sarina Wiegman over haar aanpak als bondscoach van Engeland. Een indrukwekkende start had ze vier jaar geleden, maar na vanavond kan de grootste teleurstelling onder haar leiding werkelijkheid worden. Als Engeland in Zürich verliest van Nederland en Frankrijk later op de avond een punt weet te bemachtigen tegen Wales, is het EK voorbij voor de titelverdediger.
Maar geen stress hoor, want zoals Wiegman gisteren reageerde op vragen over de spanning: “Uiteindelijk is dit gewoon voetbal. Je moet het terugbrengen tot de basis.” Tot zover is het nog niet zover, maar gezien de recente resultaten zijn de problemen van ‘The Lionesses’ niet onverwacht. De nederlaag tegen Frankrijk (2-1) was al de derde in de laatste vijf wedstrijden. Van de acht interlands die Engeland speelde in 2025, wonnen ze er slechts vier — het laagste winstpercentage sinds Wiegman de leiding heeft genomen.
Journalist Tom Garry van The Guardian wijst erop dat defensief dingen misgaan. Denk aan de pijnlijke 4-3 nederlaag tegen Duitsland vorig jaar of het 3-2 verlies tegen België. Toch is het contrast met eerdere jaren enorm. In haar eerste jaar als bondscoach liet Wiegman een zegereeks van dertig wedstrijden noteren. Die periode bereikte zijn hoogtepunt met de Europese titel in 2022, gevolgd door een WK-finale een jaar later. Daarmee kreeg ze bijna een mythische status in Engeland. Het motto? “In Sarina We Trust.”
Dat vertrouwen blijft er, ondanks tegenslagen. Volgens Mark Bullingham van de Engelse voetbalbond FA blijft Wiegman tot het WK van 2027 coach, ongeacht wat er in Zwitserland gebeurt. “We vinden het fantastisch dat ze vastligt tot die tijd,” zei Bullingham eerder. En ook Sky Sports-journalist Anton Toloui denkt dat haar plek veilig is, mits ze zelf wil blijven.
Engeland staat bekend als een team in transitie. Of zoals Wiegman het zelf noemt: een ‘nieuw Engeland’. Maar dat betekent wel dat ervaring is weggevallen. Zo zijn Millie Bright, Mary Earps en Fran Kirby nu buiten beeld. De vraag is of de nieuwe generatie daadwerkelijk impact kan maken. Tegen Frankrijk zag je daar nog weinig van. Veel fouten, weinig scherpte, en pas in blessuretijd scoorde Keira Walsh het enige doelpunt — hun eerste schot op doel.
Wiegman liet weten zich volledig te richten op haar team en niet op de media. “Ik lees de tabloids niet en ik let niet op de rest. Alleen op wat ik moet doen.” Journalist Garry stelt echter dat er meer gerouleerd had kunnen worden sinds het WK. Buiten een wedstrijd tegen Zwitserland eind vorig jaar is er weinig nieuws geprobeerd, terwijl de kans er was. Slechts vijftien spelers debuteerden onder Wiegman — relatief weinig in vijf jaar.
Bijvoorbeeld in de positie van keeper. Als Hannah Hampton uitvalt, staan Anna Moorhouse en Khiara Keating klaar — zonder enkele interlandervaring. Ook tegen Frankrijk koos Wiegman vooral voor vertrouwde namen. Van de elf starters was alleen Lauren James er drie jaar geleden niet bij op het succesvolle EK van 2022. Andere basisspelers zoals Lucy Bronze, Georgia Stanway en Lauren Hemp waren toen al vaste waarde.
Garry merkte ook op dat sommige van deze spelers nog niet volledig fit zijn. “Stanway, Hemp, Alex Greenwood en Lauren James zijn net terug van blessures. Dat zag je op het veld.”
De transitie bij Engeland lijkt dus niet erg rigoureus. Terwijl Frankrijk moeiteloos afscheid nam van iconen als Wendy Renard en Eugénie Le Sommer, houdt Wiegman liever vast aan wat werkte. Op het EK van 2022 bracht ze telkens dezelfde elftalstructuur en wissels in stelling, en dat werkte. Ze is immers geen coach die snel draait in haar selectie. Het gemiddelde leeftijd van de basis ligt rond de 27 jaar, jong genoeg om te zeggen dat het team niet echt oud wordt.
Toch liepen sommige keuzes tegen de Franse muur. Vooral op rechts had Frankrijk het makkelijk dankzij Delphine Cascarino. Wel viel er één opvallende wisselpositieve actie op: Michelle Agyemang, de enige tiener in de selectie, bracht frisse wind in haar korte invalbeurt.
Of Wiegman nu ineens radicaal gaat veranderen tegen Nederland? Waarschijnlijk niet. Ze blijft trouw aan haar principes. Maar als Engeland wil herhalen wat ze vier jaar geleden presteerden, dan moet het anders gaan spelen dan tegen Frankrijk. Dat beseft Wiegman ook. Wat ze precies gaat doen, hangt af van haar plan en keuzes — en misschien van het roer dat al dan niet omgaat in dit cruciale duel.
Zweden knalt Polen de lucht in en pakt zekerheid voor kwartfinales
Zweden heeft zichzelf opnieuw laten zien als een ploeg om rekening mee te houden tijdens dit EK. Met een dominante 3-0 zege op Polen hebben de Scandinaviërs hun plek in de kwartfinales veiliggesteld. De wedstrijd vond plaats dinsdagavond in Luzern, waarbij hoofden het ware wapen van Zweden waren.
Stina Blackstenius, Kosovare Asllani en Lina Hurtig scoorden allemaal met kopballen, en daarmee lieten ze zien dat Zweden ook zonder voet of maat kan scoren. Samen met Duitsland heeft Zweden nu zes punten op zak en staat het zeker in de top twee van groep C. Op 12 juli treffen beide landen elkaar in een slotwedstrijd om de groepswinst.
Voor Polen en Denemarken is het toernooi al afgelopen. Die twee spelen nog tegen elkaar om wie er als derde eindigt.
De start van de wedstrijd was al veelzeggend. Asllani, de ervaren aanvoerder, kopte binnen twee minuten tegen de lat in haar twintigste EK-wedstrijd. Even later had ook Madelen Janogy een kans via een kopbal, maar raakte opnieuw alleen het aluminium.
In de 28ste minuut viel toch de openingstreffer. Asllani gaf een nette pass en Blackstenius kopte van dichtbij binnen. Ze had de wedstrijd daarna wel bijna helemaal kunnen beslissen, maar liet naast het doel diverse kansen liggen. Bekend gezicht uit de Champions League-finale dus, maar dit keer niet de redder in nood.
Aan het begin van de tweede helft kreeg Poolse ster Ewa Pajor dan toch een kansje, maar zelfs die lukte niet. Vanaf de zijkant schoot ze richting keeper Jennifer Falk, die geen fout maakte.
Even later was het echter wel weer Zweeds feest. Rytting Kaneryd zwaaide vanaf rechts af, en Asllani – al 35 jaar oud – tikte met een fraaie kopbal binnen. Dat was het moment waarop Polen echt de wedstrijd zag wegzakken.
Tot slot mocht invaller Lina Hurtig nog eens goed afscheid nemen van het publiek, door met een kopbal uit een hoekschop de 3-0 binnen te werken.
Een avond vol kopballen, en een overtuigende overwinning voor Zweden.
