Recent Nieuws woensdag 09 juli, 2025 20:26
De oorsprong van een mode-icoon
Je hebt ze vast wel eens gezien: die strakke, chique tassen die bijna synoniem zijn met luxe en exclusiviteit. We hebben het hier over de Birkin-tas van Hermès, een van de meest begeerde accessoires ter wereld. Maar wist je dat het verhaal achter deze tas begon met een simpel klachtje tijdens een vlucht?
In 1983 zat Jane Birkin – actrice én stijlicoon – in een vliegtuig van Parijs naar Londen. Toen ze haar rieten mand probeerde op te bergen, klaagde ze dat er geen geschikte tassen waren voor vrouwen om al hun spullen handig mee te nemen. Jean-Louis Dumas, destijds CEO van Hermès, hoorde haar klacht en besloot ter plekke om iets aan het probleem te doen. Uiteindelijk ontwierp hij samen met haar de perfecte tas. In 1985 kreeg Birkin het eerste exemplaar aangeboden, en sindsdien draagt de tas haar naam.
Sindsdien is de Birkin uitgegroeid tot een ware cultobject. Het model werd steeds verder doorontwikkeld en prijkt nu al decennia lang aan de arm van topsterren, mode-icoon en verzamelaars. En precies daarom is het allereerste prototype van deze beroemde tas extra bijzonder. Morgen gaat het originele exemplaar onder de hamer bij veilinghuis Sotheby’s in het Verenigd Koninkrijk.
Recordverkoop in zicht?
Het wordt morgen dus spannend: het allereerste Birkin-exemplaar gaat voor de eerste keer ooit de lucht in. En hoewel niemand exact kan voorspellen wat het zal opbrengen, verwachten experts dat het bedrag flink in de buurt komt van een half miljoen euro of misschien zelfs meer. Tot nu toe is de duurste Birkin die ooit verkocht werd de Himalaya Niloticus Crocodile Diamond, een stuk luxe met witgoud en diamanten, voor meer dan 500.000 dollar.
Sotheby’s heeft dit keer echter geen minimumprijs genoemd. Dat is uniek, want normaal gesproken gebeurt dat juist wel. Volgens journalist Arno Kantelberg is dat logisch: “Niemand weet precies wat dit exemplaar waard is. Ze willen niet per ongeluk te laag inschatten. Uiteindelijk is het toch een beetje wie het hoogste biedt.”
De Birkin is sowieso al jarenlang de graal voor modeverslaafden en verzamelaars. “Het verhaal erachter maakt hem zo speciaal,” vertelt Kantelberg. “Eigenlijk is die rieten mand waarmee Jane Birkin altijd liep misschien nog wel charmanter. Maar qua status bestaat er tegenwoordig echt geen tas boven de Birkin.”
Waarom is de Birkin zo gewild?
Hoe doet Hermès het toch? Want veel geld alleen is niet genoeg om een Birkin te bemachtigen. Je moet ook geluk hebben, en mag je soms maar één tas per jaar kopen. Bovendien wordt elke aankoop geregistreerd in een soort ‘Hermès-paspoort’. Modeontwerpster Nikkie Plessen legt uit: “Er zijn drie varianten: de gewone Birkin, de Blue Edition en een persoonlijke versie die alleen op uitnodiging wordt gemaakt. Het is knap hoe Hermès hierin blijft slagen. Bijna geen reclame, maar wel schaarste creëren. Je moet echt toegelaten worden als klant.”
Plessen bezit zelf een Birkin die ze uiteindelijk via een creatieve route wél mocht kopen. “Ik werd eerst uitgelachen toen ik vroeg of ik de Birkin uit de etalage kon kopen. David Beckham zou ook geen kans maken. Pas na meerdere aankopen bij Hermès kregen we te horen dat het mogelijk was.”
Die exclusiviteit zorgt ervoor dat een Birkin niet alleen mode is, maar ook een investering. “De waarde stijgt sneller dan bijvoorbeeld schilderijen. Heb je een Blue Edition? Houd dan zeker de doos en stoffen zak goed bewaard,” adviseert Plessen.
Miljoenen voor een boodschappentas?
Of het originele Birkin-model daadwerkelijk als investering gezien wordt, is nog maar de vraag. “Dit is echt een uniek exemplaar, bijna museumwaardig,” zegt Kantelberg. “Of mensen het als investering zien? Misschien niet direct. Maar ik denk dat we richting de miljoenen gaan.” Mode-expert Plessen is het daarmee eens: “Zes cijfers lijkt me realistisch.”
Maar wie wordt nu eigenaar van dit stuk modegeschiedenis? Een verzamelaar? Een cryptomiljardair? Of misschien iemand die het in een vitrine wil tentoonstellen? Niemand weet het zeker. Eén ding staat wel vast: het gaat om een bedrag dat je niet snel ziet, voor wat uiteindelijk toch een boodschappentas blijft.
Weer een bejaarde man op een slinkse manier beroofd – en het ging razendsnel
Opnieuw is er een oudere man op straat beroofd van zijn sieraden – en het gebeurde weer op een slimme, maar vervelende manier. Maandag werd een 73-jarige man uit Eindhoven tijdens een gewone wandeling met zijn scootmobiel en chihuahua klemgezet door een onbekende vrouw. In een paar tellen tijd was hij zijn gouden ketting én de trouwring van zijn overleden vrouw kwijt.
Dit soort berovingen komt steeds vaker voor. Niet alleen in Eindhoven, maar ook eerder al in Helmond en Valkenswaard. En telkens is het verhaal hetzelfde: een snelle afleidingsmanoeuvre, en dan zijn de sieraden opeens weg.
“Mijn vader ging zoals altijd even langs het winkelcentrum om rustig een kopje koffie te drinken”, vertelt dochter Linda Habraken. “Daarna stopte hij even bij het grasveld naast basisschool Startblok, zodat de hond kon plassen. Toen hoorde hij ineens iemand roepen: ‘Daddy, daddy!’”
Voor haar vader begreep wat er gebeurde, stond er plots een kleine vrouw in een witte jurk achter hem. Ze sprak Engels, iets wat de man niet verstond. Volgens Linda deed ze alsof hij iets had laten vallen, terwijl ze tegelijkertijd razendsnel zijn ketting en trouwring greep.
Vervolgens was ze alweer verdwenen
De 73-jarige man zag het allemaal gebeuren, maar kon niets doen. Door zijn leeftijd en mindere mobiliteit had hij geen kans om achter haar aan te gaan. “Hij snapte gewoon niet hoe snel het ging”, zegt Linda. “Tien jaar geleden had niemand dit geprobeerd. Maar nu hij als oudere man makkelijk ziet, durven ze het wel.”
De politie is goed op de hoogte van deze methode. “Helaas zien we dit vaker”, laat een woordvoerder weten. “Ouderen worden vaak het slachtoffer van dit soort trucs. Soms wordt er een knuffel aangeboden, soms wordt er hardop geroepen of net gedaan alsof er iets is gevallen. Even later merkt het slachtoffer dat er sieraden ontbreken – die vaak veel emotionele waarde hebben.”
Na de melding heeft de politie in de buurt gezocht naar de daderes, maar ze bleek alweer spoorloos. Er is camerabeeld gezocht en buurtonderzoek gedaan, maar tot nu toe zijn er nog geen bruikbare aanwijzingen gevonden.
Linda hoopt uiteraard dat de ring van haar vader terugkomt. “Die ketting vind ik minder erg, maar die trouwring is echt iets bijzonders. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er zelf niet zo veel hoop meer op heb dat we die ooit nog terugzien.”
Intimidatie of versiertruc: waarom mannen vrouwen lastigvallen met dickpics?
Dinsdagavond gebeurde er iets wat zowel ongemakkelijk als zorgwekkend is in Breda. Bij een parkeerplaats langs de Westerparklaan legde een man verschillende polaroids van zijn penis op de autoruiten van vrouwen. De 33-jarige Anne* zag hem zitten in zijn auto en besloot om aangifte te doen. Het gaat hier niet alleen om een vervelend incident, maar om strafbaar gedrag. Maar waarom sturen sommige mannen nou zulke foto’s, terwijl ze weten dat het ongevraagd is?
Daarover heeft seksuoloog Yuri Ohlrichs van de Nederlandse Wetenschappelijke Vereniging voor Seksuologie een paar interessante theorieën. Volgens hem komt het vaak doordat mannen moeite hebben met communicatie. Ze weten niet goed hoe ze hun verlangens duidelijk moeten maken aan vrouwen. En dan is er nog iets: veel mannen denken simpelweg dat vrouwen het ook leuk zouden vinden. “Als zij zelf zo’n foto zouden krijgen, zouden zij het niet erg vinden,” zegt hij daarover.
Maar dat is natuurlijk niet altijd het geval. Een erectie wordt door sommigen gezien als een bewijs van mannelijkheid, en die willen ze graag delen. Alleen… dat geldt meestal niet voor wildvreemde vrouwen. Wat ook kan spelen, volgens Ohlrichs, is dat het helemaal niet om versieren gaat. Soms wil iemand juist intimideren, shockeren of gewoon macht tonen. “Alsof het: ‘Kijk eens wat ik durf’ is,” legt hij uit.
Voor vrouwen kan het ontvangen van zo’n foto flink impact hebben. Het voelt vaak bedreigend of vernederend. En bij sommige vrouwen kan het oude herinneringen bovenhalen aan grensoverschrijdingen of machtsmisbruik. Daarom benadrukt Ohlrichs ook steeds weer: het ligt nooit aan de vrouw. Het probleem zit hem in het gedrag van degene die de foto stuurt.
Anne besloot samen met andere vrouwen aangifte te doen. De politie onderzoekt nu wat precies is gebeurd. En terecht, want het ongevraagd versturen van een aanstootgevend beeld is strafbaar – tot wel twee maanden cel.
*Naam is gefingeerd
Opvallend veel kinderen met krentenbaard: dit moet je (niet) doen
De laatste tijd zie je steeds meer kinderen met dat typische korstje rond de mond of neus — een zogenaamd krentenbaard. Het is geen sprookje uit de kinderboeken, maar een echte huidontsteking die door bacteriën wordt veroorzaakt. En volgens de cijfers van het Nivel gaat het momenteel om aanzienlijk meer gevallen dan normaal.
Wat is krentenbaard precies?
Krentenbaard is een infectie van de huid, meestal rond de mond of neus, waarbij je te maken krijgt met wondjes, rode plekken of blaasjes met een gele korst. De oorzaak? Een bacterie die zich nestelt in klein wondje op de huid. Kinderdermatoloog Elodie Mendels legt aan RTL Nieuws uit dat deze bacterie vooral florerend is als het warm en druk is, en mensen dicht op elkaar zitten.
Waarom nu zo veel gevallen?
Onderzoek wijst uit dat het aantal kinderen onder de 14 jaar dat naar de huisarts gaat met krentenbaard behoorlijk is toegenomen. Vorige week ging het om ruim tweehonderd kinderen per 100.000 — een stijging vergeleken met een week daarvoor én met dezelfde periode vorig jaar. Dat komt mede doordat bacteriën zich in de zomermaanden makkelijker verspreiden. Denk aan zwembaden, campings, schoolreisjes en andere plekken waar kinderen veel lichamelijk contact hebben.
Wie loopt risico?
Kinderen zijn extra vatbaar omdat hun huid nog gevoeliger is en hun afweersysteem nog niet helemaal ontwikkeld is. Ook mensen met eczeem, droge huid of een verzwakt afweersysteem moeten extra opletten. Krentenbaard verspreidt zich namelijk makkelijk via huid-op-huidcontact én via voorwerpen zoals handdoeken, speelgoed of telefoons.
Wat kun je eraan doen?
Als jouw kind last heeft van krentenbaard, zijn er wel wat dingen die je kunt doen:
- Was regelmatig je handen goed.
- Houd de nagels kort, zodat er minder kans is dat je de bacterie verspreidt.
- Vermijd lichaamscontact met anderen zolang de plek nog open is.
- Schoon alles wat gedeeld wordt grondig – denk aan knuffels, theelepels, of badkameraccessoires.
- Gebruik aparte handdoeken binnen het gezin.
- Overweeg een pleister om het wondje te beschermen.
En ja, je moet er echt mee naar de huisarts. Die kan een antibioticumzalf voorschrijven waarmee je het binnen enkele dagen tot een paar weken kwijtraakt. Gelukkig blijft het meestal zonder littekens achter.
Laat kinderen niet krabben!
Heel belangrijk: probeer ervoor te zorgen dat kinderen niet gaan peuteren aan het wondje. Hoe vervelend ook, het vergroot de kans op verspreiding en vertraging in het herstel.
Gevangen PKK-leider Abdullah Öcalan verschijnt voor het eerst in decennia in een video
Voor het eerst in meer dan twintig jaar is er een nieuwe video van de gevangen PKK-leider Abdullah Öcalan gedeeld. Dit is dus de eerste keer dat hij publiekelijk te zien is sinds zijn arrestatie in 1999.
Eerder dit jaar was er al een zeldzame foto van hem naar buiten gekomen, genomen terwijl hij nog steeds vastzit. In deze nieuwe video richt Öcalan zich rechtstreeks tot zijn volgelingen. Hij roept opnieuw op om de wapens neer te leggen, met als hoogtepunt de ontwapeningsceremonie die komende vrijdag zal plaatsvinden in Sulaymaniyah, in Noord-Irak.
Deze ceremonie kan mogelijk leiden tot nieuwe vredesonderhandelingen met Turkije. De laatste gesprekken over vrede begonnen in 2012 en liepen in 2015 stuk, waarna het geweld weer toenam.
De video zelf is in juni opgenomen en vandaag uitgelekt via Firat News Agency, een nieuwsbron die nauw verbonden is met de PKK. Öcalan benadrukt daarin dat het bestaan van het Koerdische volk nu erkend is, wat volgens hem het hoofddoel van de beweging bereikt heeft. Daarom, zegt hij, is het tijd om afstand te nemen van militaire acties.
Overigens werd de opheffing van de PKK al op 12 mei aangekondigd. Ter voorbereiding op de ontwapeningsbijeenkomst vraagt Öcalan aan het Turkse parlement om een commissie op te zetten die toezicht houdt op het vredesproces.
Turkije’s president Erdogan liet ondertussen weten dat zijn regering geen pogingen tot saboteer van het proces zal tolereren.
Het is belangrijk om te weten: Öcalans oproep komt na een gewapende strijd van veertig jaar tegen de Turkse staat, waarbij meer dan 40.000 mensen omkwamen. Sinds 1999 zit hij al achter de tralies.
Nabestaanden MH17: ‘Eindelijk erkenning dat Rusland schuldig is’
Dat het neerhalen van vlucht MH17 op 17 juli 2014 het werk was van Rusland, wisten veel mensen al een tijdje. Maar vandaag kreeg dat gevoel officiële bevestiging – en dat voelt voor de nabestaanden als een belangrijk moment. Zevenenvijftig rechters van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg oordeelden unaniem dat Rusland verantwoordelijk is voor de tragedie waarbij 298 mensen, waaronder veel Nederlanders, omkwamen.
“Ik vind dit zó belangrijk,” vertelt Grace van Zijtveld, die elf jaar geleden haar ouders en twee kinderen verloor. “Ik heb altijd gezegd dat Rusland hierachter zat, maar nu zegt een internationaal hof het ook. Dat voelt fijn, hoe raar dat ook klinkt. Mijn kinderen zijn vermoord, mijn ouders ook. Het haalt alle emoties weer naar boven.”
Emoties bij nabestaanden
Ook andere nabestaanden kregen te maken met heftige gevoelens. Piet Ploeg, voorzitter van de Stichting Vliegramp MH17, was bij de uitspraak aanwezig in Straatsburg. Hij verloor zijn broer, schoonzus en hun zoon in de ramp. Voor hem is de beslissing “ongelooflijk belangrijk”. “De waarheid komt eindelijk echt naar buiten en wordt bevestigd door onafhankelijke rechters. En dan nog unaniem ook! Meer dan we hadden durven dromen.”
Ploeg benadrukt dat het niet alleen gaat om de feiten, maar ook om de erkenning van het leed dat nabestaanden al die jaren hebben meegemaakt. De rechter sprak zelfs over de houding van Rusland als een vorm van “onmenselijke behandeling” tegenover de familieleden van de slachtoffers.
Silene Fredriksz, die haar zoon en diens vriendin verloor, voelt zich gesterkt door die erkenning. “Ik ben dankbaar dat ons verdriet serieus wordt genomen. Niet alleen vanwege het neerschieten van het vliegtuig, maar ook door alles wat daarna is gebeurd.” Ze doelt daarbij op het ontbrekende medewerking vanuit Rusland – een houding die volgens haar juist pijnlijk was.
Rusland als staat aangewezen
Voor Van Zijtveld maakt deze uitspraak iets heel anders los dan eerdere veroordelingen. “Die gingen over individuen, terwijl dit echt over de Russische staat gaat – dus over wie daar aan de macht is. Dat is iets wat je eigenlijk al elf jaar weet, maar nu is het onderzocht én hardop gezegd door internationale rechters. Dat voelt goed.”
Het hof benadrukte zelf ook het belang van deze uitspraak, vooral gezien de spanningen rondom Europa. Volgens hen is het extra belangrijk om recht te spreken in tijden van onrust.
Nederland bracht de zaak in eerste instantie in gang, maar ook honderden nabestaanden hebben zelf klachten ingediend bij het hof. Die worden nu apart bekeken. Over eventuele schadevergoedingen wilde het hof vandaag nog geen uitspraak doen – dat komt later.
Geen reactie van Rusland
Piet Ploeg betreurt wel dat Rusland niet eens in de rechtszaal aanwezig was. “Maar dat doet niets af aan de kracht van de uitspraak. Ze hadden immers alle kans gekregen om zich te verdedigen. En laten we eerlijk zijn: als de moordenaar zegt ‘ik trek me niks van jullie aan’, mag hij daar niet mee wegkomen.”
Meerdere nabestaanden delen dit gevoel. De uitspraak is er, en die zal blijven staan – ongeacht of Moskou er iets mee doet.
