Recent Nieuws zaterdag 21 juni, 2025 11:45
Het einde van een modelegende: Kees de Waal vertrok op hoge leeftijd
Nou, dit is echt een groot verlies voor de Nederlandse modegeschiedenis. Gisteren werd bekendgemaakt dat Kees de Waal, die zijn stempel heeft gedrukt op de wereld van kleding en kunst, op 103-jarige leeftijd is overleden. Zijn familie liet het weten via een overlijdensadvertentie in De Telegraaf.
Kees begon al vroeg met het voortzetten van de familietraditie toen hij in de jaren zestig de kledinggroothandel van zijn vader overnam. Maar hij deed niet gewoon wat iedereen deed – nee, hij ging ervoor om iets nieuws te creëren. Hij transformeerde de zaak tot een winkelformule en slokte verschillende modezaken op, die hij daarna umbenanam tot HIJ mannenmode. Dat werd echt een succesverhaal!
Eind jaren negentig fuseerde HIJ met de keten ZIJ, wat resulteerde in het ontstaan van WE. En wie had ooit kunnen denken dat deze combinatie zou uitgroeien tot een internationaal bedrijf met vestigingen in meer dan 25 landen? Volgens de directie van WE was Kees degene die met HIJ een merk lanceerde dat perfect paste bij de smaak en behoeften van een nieuwe generatie. Zijn principes van ondernemerschap, gecombineerd met een scherp oog voor design en consumentengedrag, blijven nog steeds doorslaggevend voor het succes van het bedrijf.
Maar laten we niet vergeten dat Kees niet alleen een briljante zakenman was, maar ook een getalenteerde kunstschilder. Op zijn veertiende won hij al een nationale tekenwedstrijd en tijdens de Tweede Wereldoorlog volgde hij lessen aan de academie in Arnhem. Zijn schilderijen werden tentoongesteld in musea over de hele wereld, dus je kunt wel zeggen dat hij een ware multitalent was.
Discussie over wapenleveranties aan Israël blijft actueel
Dus eh, luister… Frans Timmermans, je weet wel, die gast van GroenLinks en de PvdA, staat achter zijn groep om even geen wapens meer te verkopen aan Israël. Dat zei-ie tijdens een soort partijbijeenkomst. Er is binnen de partij best wat rumoer ontstaan omdat Kati Piri, een van hun mensen in de Tweede Kamer, vond dat Nederland geen onderdelen meer moet leveren voor dat ding, die Iron Dome van Israël. Nou, daar waren een paar grote namen uit het verleden niet zo blij mee, zoals Lodewijk Asscher, Job Cohen en Ad Melkert. Zij vonden dat dit plan gewoonweg niet door kon gaan.
Timmermans zegt dat die bommen die op Iran vallen deel uitmaken van een strategie van Netanyahu, de leider van Israël. En volgens hem mag Nederland echt geen wapens leveren aan een land dat oorlogsmisdaden pleegt. Dat geldt zelfs voor defensieve wapens, zoals die Iron Dome. Hij probeerde de partijleden duidelijk te maken dat zijn redenering klopt, maar hij gaf ook toe dat anderen gelijk hebben als ze zeggen dat een stop met wapenleveranties kan leiden tot slachtoffers onder onschuldige burgers. Daarom vindt hij dat het belangrijk is om hierover openlijk te praten binnen de partij. “We kunnen er samen uit komen,” zei-ie.
In een debat met een oud-minister van Buitenlandse Zaken, Veldkamp, zei Kati Piri dat Nederland echt geen onderdelen meer moet leveren voor die raketschermen van Israël. Maar ja, dat viel niet in goede aarde bij sommigen, inclusief die oud-leiders die ik net noemde. Ze riepen zelfs het partijbestuur op om hiervan af te zien. Die discussie speelt zich vandaag af tijdens het grote partijcongres. Het voorstel van Piri werd trouwens al eerder in de Tweede Kamer verworpen door 99 tegen 35 stemmen. Gisteren was er behoorlijk wat boosheid in de Kamer over deze zaak.
Herschreven topic:
De vraag of Nederland tijdelijk moet stoppen met wapenleveranties aan Israël blijft een heet hangijzer binnen politieke kringen.
Schietpartij bij café in Rotterdam en mishandeling elders in de stad
Nou, dit is niet niks: vannacht ging het behoorlijk fout bij een café in Rotterdam. Rond een uur of half één werd er plotseling geschoten bij een tent in de Witte van Haemstedestraat. Twee mensen – een man en een vrouw – liepen schotwonden op en werden snel naar het ziekenhuis gebracht. Wat precies er met ze aan de hand is, daar hebben we nog geen info over, maar de politie zit er flink achter om te ontdekken wat er precies is gebeurd.
Maar wacht, het blijft niet bij die ene schietpartij. Nog geen twee uur later ging het weer mis ergens anders in de stad. Bij een mishandeling aan de Hooghagen werd er ook geschoten, maar gelukkig raakte de 22-jarige vent uit Schiedam die hierbij betrokken was niet gewond door het schot. Helaas wel door de vuisten van zijn aanvallers; hij kreeg een flinke aframmeling van meerdere kerels en werd ook nog eens beroofd. Ze pakten zijn spullen en lieten hem achter. De ambulance kwam eraan om hem naar het ziekenhuis te brengen.
De politie heeft dus een hoop werk te doen en zoekt getuigen voor beide situaties. Als je iets hebt gezien of gehoord, laat het ze dan weten!
Een Dagje Uit in de 19e Eeuw: De Grootse Executie als Populair Tijdverdrijf
Stel je eens voor, een paar honderd jaar geleden. Wat deed een gezin dan met zijn vrije tijd? Nou, niets was leuker dan een flinke executie op het belangrijkste plein van de stad! Ja, echt waar. In die tijd gold het kijken naar iemand die aan een touw bungelde als de ultieme entertainmentvorm. Je zou kunnen zeggen dat leedvermaak letterlijk een sport was. En wie had er nou niet zin om een dagje vrij te nemen om twee mannen te zien ophangen? Dat gebeurde op een speciale dag eind mei of begin juni in Den Bosch, toen de laatste Brabantse executie plaatsvond.
Dus hoe zat dat precies? Twee kerels, Adriaan de Klerk en Cornelis de Jong, waren veroordeeld tot de doodstraf omdat ze een stelletje in Dinteloord hadden overvallen. Ze hebben de arme mensen slaande wakker gemaakt en een fortuin aan geld, juwelen en zelfs de halve huishoudelijke spullen ingepikt. Maar zoals vaak bij zo’n criminele escapade: ze werden al snel gearresteerd. Toen kwam de vonnisdag en ja hoor, de doodstraf stond op het programma.
Nou, Adriaan en Cornelis kregen hun familie nog even te zien voordat ze definitief afscheid namen. Volgens de krant deden ze dat allemaal behoorlijk stoïcijns, hoewel hun familie natuurlijk helemaal overstuur was. Daarna werd hun een lekker laatste maaltje voorgezet – gebraden vlees met aardappelen. Niet slecht, hè? Ze bedankten zelfs de conciërge voor de “vaderlijke” behandeling die ze negen maanden lang in de gevangenis hadden gekregen. Voor het einde aten ze nog wat boterhammen en dronken een kop koffie.
Toen kwam de grote dag. Op een middag in juni stapten Adriaan en Cornelis op het schavot in Den Bosch. Duizenden mensen uit de omgeving waren komen kijken naar dit… nou ja, laten we het gewoon noemen zoals het was: een afgrijselijk schouwspel. Het publiek genoot duidelijk enorm van de show, want de straffen werden altijd openbaar voltrokken om een les te leren. Cornelis’ zoon Jan miste de executie van zijn vader, omdat hij zelf net was gearresteerd voor een andere misdaad.
En terwijl dit alles speelde, was Nederland eigenlijk al bezig met het afschaffen van de doodstraf. Die verdween officieel uit het strafrecht in 1870, hoewel er na de Tweede Wereldoorlog nog een aantal oorlogsmisdadigers terechtgesteld werden. Pas in 1983 werd de doodstraf volledig uit de grondwet gehaald.
Een Moeder die Trots Kan Zijn
Stel je voor: je staat opeens alleen voor de zorg van drie kinderen na het plotselinge overlijden van je partner. Dat was precies de situatie waar Petra Hagen in Eindhoven terechtkwam achttien jaar geleden. Haar man Bram, met wie ze een prachtig gezin had opgebouwd, werd onverwachts van haar en de kinderen genomen. Maar in plaats van onder te gaan in verdriet, koos Petra ervoor om door te gaan – met een positieve instelling en veel moed.
Petra vertelt dat ze altijd bang was dat haar kinderen later last zouden krijgen van het feit dat ze hun vader zo jong waren verloren. Maar wat ze nu ziet, maakt haar enorm trots. Haar volwassen kinderen hebben hun verlies omgezet in iets moois. “Dat past precies bij hoe Bram zelf leefde,” zegt ze glimlachend.
Op een regenachtige lentedag spreken we Petra, terwijl haar jongste zoon Thijs net een podcast heeft gemaakt waarin hij meer wilde weten over zijn vader. Thijs was immers nog maar vijf toen Bram overleed en herinnert zich nauwelijks iets van hem. Hij groef dieper, haalde oude krantenknipsels tevoorschijn en sprak met Brams studievrienden. Door dit project kwamen er bij Petra allerlei herinneringen boven. “Het voelde alsof ik weer even samen met Bram was,” vertelt ze.
Bram stierf eind mei of begin juni (ja, dat is alweer een tijdje geleden). Hij leed aan een spierziekte waardoor hij steeds minder mobiel werd. Het laatste jaar kon hij nauwelijks lopen, en ze hadden plannen om hun huis aan te passen en een elektrische rolstoel te regelen. Maar die plannen werden abrupt stopgezet door een onverwachte hartstilstand. De dagen erna waren ontzettend zwaar. Petra moest haar kinderen vertellen dat ze geen vader meer hadden. “Dat was het moeilijkste moment in mijn leven,” zegt ze openhartig. “Nog moeilijker dan hem loslaten.”
Toch ging het leven gewoon door. Petra besloot om niet stil te blijven staan. Ze organiseerde vakanties, vierde verjaardagen en probeerde de kinderen zo normaal mogelijk te laten opgroeien. “Ik wilde dat ze een fijne jeugd hadden, ook al misten ze hun vader,” legt ze uit. Tussen al die drukte door vond ze toch momenten om zelf te rouwen. Zoals bij de theatervoorstellingen van Thijs. “Iedere keer als ik daar zat, miste ik Bram verschrikkelijk. Theater was namelijk ook zijn grote passie.”
Hoewel Petra heel veel verdriet heeft gehad, heeft ze er ook vrede mee gevonden. “Hij zat al zo lang gevangen in zijn eigen lichaam,” vertelt ze. “Nu herinneren de kinderen hem tenminste als iemand die echt leefde.” En dat is precies wat ze zien wanneer ze naar hun volwassen kinderen kijken. “Ze hebben allemaal iets positiefs gedaan met wat hen is overkomen. Dat maakt me zo ontzettend trots,” besluit Petra.
Een Avond vol Diplomatie: Diner bij de Koning
Stel je voor: het is een van de eerste avonden van de NAVO-top, en koning Willem-Alexander heeft een speciale uitnodiging verstuurd aan allerlei wereldleiders om samen te dineren. Op het eerste gezicht lijkt het gewoon een beleefde manier om elkaar beter te leren kennen, maar er zit veel meer achter. Volgens insiders is dit soort diners eigenlijk een slimme manier om ook wat zakelijke gesprekken te voeren in een ontspannen sfeer.
Het diner zal plaatsvinden op een locatie die niet iedereen mag bezoeken: de Oranjezaal in Paleis Huis Ten Bosch. Koningshuiskenner Kemal Rijken vertelt dat deze zaal een echte juweel is met prachtige 17e-eeuwse wandschilderingen. En ja, als gewone burger kom je er nooit binnen! De gasten arriveren één voor één, vergezeld door politiebegeleiding, en wie sluit de stoet af? Donald Trump, want als president van de VS is hij natuurlijk de ster van de avond.
Als oud-diplomaat en etiquettekenner legt Tess Wouda Kuipers uit dat elk detail van het diner zorgvuldig wordt gepland. Van het menu tot de tafelindeling: alles draait om het creëren van nuttige contacten tussen de aanwezigen. “Ik verwacht rond tafels te zien, omdat dat de communicatie stimuleert,” zegt ze. Rechthoekige tafels zijn minder ideaal, want dan praat je alleen met de mensen links en rechts van je. Wat eten de wereldleiders? Dat blijft een mysterie, maar Wouda Kuipers denkt dat het niet al te ingewikkeld zal zijn. “Niemand wil tijd verspillen aan het kraken van kreeften of het afrukken van artisjokbladjes,” lacht ze. En nee, Hollandse hapjes zoals haring zullen waarschijnlijk ook niet op tafel staan. “Rauwe vis is niet ieders smaak, en niemand wil een slechte adem na het diner.”
Hoewel het eten belangrijk is, is het uiteindelijk niet het hoofddoel van de avond. Het gaat om het netwerken en het opbouwen van relaties. “Dit soort dingen helpen om de spanningen weg te nemen die soms bestaan tussen landen,” zegt Wouda Kuipers. Zelfs de zittingplaatsen worden nauwkeurig bepaald. Donald Trump, als belangrijkste gast, krijgt waarschijnlijk een plekje naast onze koning. Politiek verslaggever Roel Schreinemachers bevestigt dat dit gebruikelijk is, omdat de VS de grootste bijdrage levert aan de NAVO.
Ook niet-NAVO-leden zoals Oekraïne zijn uitgenodigd. Voor Wouda Kuipers is de mogelijke komst van Oekraïense president Zelensky interessant. “Trump en Zelensky hebben niet altijd even goed samengewerkt, maar zo’n diner biedt een kans om dat te verbeteren.” Het doel van Nederland? Iedereen op een waardige manier ontvangen, met een extra focus op Trump. “Hij is gek op monarchieën en kan moeilijk weerstaan aan de allure van de Nederlandse koninklijke familie,” zegt Rijken.
De volgende dag staat er een belangrijke vergadering op de planning waar defensie-uitgaven centraal staan. Maar dit diner is niet alleen een sociale bijeenkomst. Het helpt om de stemming te verzachten en maakt het mogelijk om informele gesprekken te voeren. “Je kunt tijdens het dessert nog even iets bespreken met je tafelpartner,” zegt Schreinemachers. Toch blijven de meeste grote beslissingen achter gesloten deuren vallen. Wat er precies wordt besproken tijdens het diner, dat blijft een geheim.
