Recent Nieuws dinsdag 10 juni, 2025 07:41
Geen NS-treinen vandaag door staking, verwachte chaos op de wegen
Hé hallo! Vandaag is het een dag om je wekker misschien iets eerder te zetten of een alternatief vervoermiddel te overwegen. De NS treintjes blijven namelijk vandaag landelijk stil staan, behalve voor de sprinters tussen Amsterdam en Schiphol. En ja, zoals je al kunt raden, dat betekent dat er flink wat drukte wordt verwacht op de wegen en bij andere openbaarvervoerders.
Een paar dagen geleden was al bekend dat de NS-treinen niet zouden rijden in grote delen van Zuid-Holland, Zeeland en een stukje van West-Brabant. Maar zondag besloten de stakers het gebied uit te breiden naar Noord-West Nederland. Daarop dacht de NS: “Nou, als het toch niet goed loopt, doen we het helemaal niet.” Dus nu stoppen ze met rijden in heel Nederland omdat ze “geen fatsoenlijke dienstregeling” kunnen aanbieden.
Rijkswaterstaat vraagt iedereen vriendelijk om de ochtend- en avondspits te mijden, want het wordt echt druk op de wegen. En dat terwijl dinsdagen sowieso al een van de drukste dagen zijn voor weggebruikers in Nederland. Gelukkig rijden regionale treinen van Arriva, Qbuzz en Keolis wel gewoon. Keolis laat weten dat ze niet meedoen aan de staking, maar verwacht dat hun treinen extra vol zullen zitten. Dus als je een Keolis-trein neemt, reken er maar op dat het drukker dan anders zal zijn.
De reden achter deze staking? Dat zijn ingewikkelde cao-onderhandelingen waar niemand het over eens kan worden. De vakbonden vinden dat de loonsverhoging die wordt aangeboden (2,55%) veel te laag is en eisen een verhoging van zes procent om de inflatie te compenseren. Bovendien willen ze verbeteringen aan de werkomstandigheden. Afgelopen vrijdag was er al een staking, maar dat leverde kennelijk geen resultaat op. Morgen hoopvolweg weer normaal verkeer, meldt de NS.
Waar het Giro555-geld voor Oekraïne naartoe is gegaan
Nou, wat een reis! Ruim drie jaar geleden startte die enorme inzameling voor Oekraïne via Giro555. Weet je nog? Toen ging het erom zoveel mogelijk geld bij elkaar te krijgen om mensen in nood te helpen. Nou, vandaag weten we eindelijk precies waar al dat Nederlandse geld terecht is gekomen. En het blijkt dat honderdduizenden Oekraïners echt baat hebben gehad van die giften – van eten tot schoon water en zelfs medische hulp.
Het was een behoorlijk indrukwekkende actie: 184 miljoen euro is opgehaald door Nederlanders die gewoon wilden helpen. En dat allemaal sinds februari 2022, niet lang nadat de oorlog begon. Volgens Heleen van den Berg, die achter de schermen de leiding had bij Giro555, werd de hulp aangepast aan wat er echt nodig was. “Dankzij sterke samenwerking met lokale organisaties konden we miljoenen mensen bereiken,” vertelt ze.
En wat hebben ze nou precies gedaan? Tja, er zijn bijvoorbeeld meer dan 875.000 voedselpakketten uitgedeeld, en ruim half een miljoen mensen hebben nu toegang tot schoon drinkwater. Daarnaast kregen er ook meer dan 224.000 mensen medische zorg. Hygiënepakketten, psychologische ondersteuning en cashvouchers waren andere manieren waarop mensen werden geholpen. Kortom, overal waar het nodig was, stond daar iemand klaar om een handje toe te steken.
Een interessant project was bijvoorbeeld het installeren van generatoren voor waterpompen in Oekraïne door Oxfam. Dat leverde uiteindelijk schoon drinkwater op voor meer dan 328.000 mensen. Maar ook in Polen kwam veel hulp terecht. Daar kregen bijvoorbeeld 134 sekswerkers uit Oekraïne boodschappenbonnen, hygiëneproducten en zelfs ov-kaartjes. Ja, dat bestaat ook!
Het meeste geld (72 procent) ging trouwens naar Oekraïne zelf. De rest werd verdeeld over goede doelen zoals het Rode Kruis, Oxfam Novib en Cordaid. En leuk detail: de kosten voor fondsenwerving bleven laag omdat bijvoorbeeld tv-reclames gratis of goedkoop waren. Zo kon er bijna 99 procent van het geld rechtstreeks worden gebruikt om mensen te helpen.
Hoewel alles nu uitgegeven is, blijft er nog steeds vraag naar hulp. “Zolang de oorlog duurt, blijft de situatie voor veel Oekraïners wanhopig,” zegt Van den Berg. Dus blijf alert – solidariteit is belangrijker dan ooit.
Fraude met laaddruppels kost vervoersbedrijf RMC honderdduizenden euros
Een Rotterdamse onderneming, gespecialiseerd in het vervoer van kwetsbare groepen zoals mensen met een beperking en ouderen, heeft een flinke klap gekregen door fraude. Het bedrijf RMC gebruikt namelijk elektrische voertuigen om hun diensten te verzorgen, en die worden afgerekend via unieke laaddruppels. Maar wat gebeurt er als iemand deze druppels kopiërt? Precies: een enorme schade voor de eigenaar.
Stel je voor: je hebt een sleutelhanger met een speciale code die nodig is om je auto op te laden. Deze druppel fungeert als een soort pincode waarmee je de laadpaal activeert. Maar wat als iemand die code gewoon kopieert en ermee gaat vliegen? Dat is precies wat er hier gebeurde. Kwaadwillenden hebben de codes van tien verschillende laaddruppels gemonteerd en ze vervolgens gebruikt om overal in Nederland – en zelfs in het buitenland – illegaal elektrisch voertuigen op te laden. De totale schade? Geen lachertje: ruim 217.000 euro.
De fraude begon al eerder dit jaar, eind januari, en leek aanvankelijk klein: zo’n honderd euro per dag. Maar zoals een sneeuwballetje dat steeds groter wordt, groeide ook de schade exponentieel. Na maandenlang misbruik waren het uiteindelijk meer dan elfduizend laadsessies waarvan RMC de rekening moest betalen.
Hoe ging dit nou precies? Nou, het is eigenlijk behoorlijk simpel. Met een goedkope NFC-kaartlezer of een app op je telefoon kun je de informatie van een laaddruppel in minder dan twee seconden kopiëren. Die gegevens zet je dan op een blanco chip, en voilà: je hebt een nieuwe “druppel” waarmee je gratis kunt laden. En omdat de laaddruppels wereldwijd werken met dezelfde standaard, kon deze fraude makkelijk uitgroeien.
Ecotap, de leverancier van deze laadoplossingen, blijft bij zijn verhaal: “Het is aan de klant om het laadgedrag te monitoren.” Vincent Liebe, commercieel directeur bij Ecotap, legt uit dat zij de data verstrekken, maar dat het aan RMC lag om eventueel misbruik te detecteren. Toch blijft de vraag hangen: hoe kan dit zo lang ongemerkt blijven? Met tienduizenden ritten per dag viel het verdachte patroon eerst niet op. Pas toen er analyse werd gedaan, kwamen de overlappende laadsessies aan het licht. Denk eens aan: op één dag werden er met dezelfde code 41 laadsessies gestart, verspreid over heel Nederland!
RMC heeft daarom maanden geleden aangifte gedaan bij de politie, maar tot nu toe ontbreekt het nog aan voldoende bewijs om iemand aan te pakken. Tegelijkertijd heeft het vervoersbedrijf Ecotap aansprakelijk gesteld voor de schade, omdat de beveiliging van de laaddruppels volgens hen ontoereikend was. Ecotap blijft echter afstand nemen van enige verantwoordelijkheid en pleit voor een bredere brancheanalyse naar veiligheidsmaatregelen.
Wat RMC nu probeert te doen, is andere bedrijven waarschuwen voor dit soort fraude. Ze willen aandacht trekken voor de zwakke beveiliging van laaddruppels en -passen, zodat anderen niet dezelfde fouten maken.
Een hartverscheurende ervaring: Rian mist haar hondje Bodhi, maar voelt zich machteloos
Rian uit Zevenbergen heeft een pijnlijk verlies geleden toen vorig jaar haar lieve hondje Bodhi overleed. Het kleine beestje viel van een stoel en raakte ernstig gewond. Na behandeling in een dierenziekenhuis in Waalwijk kwam het uiteindelijk tot de trieste beslissing om Bodhi te laten inslapen. Wat begon als een ongelukje eindigde in een lange reis vol frustratie en verdriet. Nu blijkt dat de arts die Bodhi behandelde niet eens in het vereiste diergeneeskunderegister staat. Dit maakt het voor Rian bijna onmogelijk om een klacht in te dienen bij het tuchtcollege.
Het ongeluk en de lange weg naar een diagnose
“Ik was gek op Bodhi,” vertelt Rian. “Hij was meer dan alleen een huisdier voor mij.” Toen hij van de stoel viel, kon hij plotseling niet meer lopen. Ze nam hem mee naar een lokale kliniek, die hem doorstuurde naar een groter ziekenhuis in Waalwijk. De volgende ochtend kreeg ze al een telefoontje. “Ze wilden meteen een scan maken om te zien wat er aan de hand was. Dat kostte 2.000 euro, maar je zegt natuurlijk ja. Je wilt weten wat er mis is met je hondje.”
De scan toonde een gebroken nekwervel. Volgens de arts was opereren te riskant, omdat Bodhi zo klein was – slechts twee kilo. In plaats daarvan werd hij in gips gezet. “Je denkt: goed, dat gaat helpen. Maar het hielp niet. Toen ze het gips eraf haalden, rolde hij alle kanten op. Hij kon zich amper staande houden.”
Twijfel over de behandeling
Rian had al snel het gevoel dat er iets niet klopte. Haar dochter stelde zelfs voor om foto’s te maken van Bodhi’s conditie, maar de arts zei dat dit niet nodig was. In plaats daarvan moest Bodhi fysiotherapie ondergaan. “We hebben het maar gedaan, omdat je denkt: de dokter weet het beter. Maar zijn kopje bleef maar schudden, en ik merkte dat hij veel pijn leek te hebben.”
Uiteindelijk nam ze Bodhi mee naar België voor een tweede mening. Daar ontdekten ze dat zijn nekwervel nog steeds los was en dat zijn situatie ernstiger was dan eerst gedacht. De Belgische arts adviseerde direct in te slapen. “Het was hartverscheurend,” zegt Rian. “Ze zeiden dat opereren nauwelijks kans van slagen had en dat het ook enorm duur zou zijn.”
Machteloosheid na een verlies
Na Bodhi’s dood wilde Rian de behandeling nader bekijken. Ze vroeg zich af of de keuze voor fysiotherapie juist was geweest, terwijl haar hondje duidelijk veel pijn leed. Ze probeerde contact te leggen met de arts, maar kreeg geen reactie. Toen ze overwoog een klacht in te dienen bij het veterinair tuchtcollege, ontdekte ze dat dit niet mogelijk was. De arts die Bodhi behandelde, staat namelijk niet ingeschreven in het wettelijk verplichte diergeneeskunderegister.
Volgens het tuchtcollege kan een dierenarts niet worden aangesproken op handelingen die hij of zij verrichtte tijdens een periode waarin hij of zij niet in het register stond. “Dus nu zit ik hier met mijn verdriet en mijn twijfels, zonder dat ik echt iets kan doen,” zegt Rian.
Mogelijke stappen voor de toekomst
Er is nog één optie die openstaat voor Rian: een aangifte bij de politie. Aangezien de behandeling door een niet-geregistreerde arts geschiedde, kan dit als een overtreding worden beschouwd. Rian weegt dit momenteel af. “Bodhi is nu al een tijdje dood, maar ik kan het gewoon niet loslaten. Ik wil dat er iets wordt gedaan, zodat andere mensen niet hetzelfde moeten meemaken.”
Wil jij meer weten over dit verhaal? Of heb je tips om Rian te helpen? Neem gerust contact op!
Onderzoek naar onbevoegde dierenartsen in Nederlandse klinieken
Een onderzoek door de NOS en Omroep Brabant heeft een aantal zorgen aan het licht gebracht over de registratie van medewerkers bij Nederlandse dierenklinieken. Ze hebben gekeken of alle dierenartsen, assistenten en fysiotherapeuten die werkzaam zijn bij de grote ketens zoals AniCura, IVC Evidensia en VetPartners correct geregistreerd staan bij het ministerie.
We hebben namen van duizenden medewerkers op praktijkwebsites vergeleken met het officiële register. Maar we kwamen tegen allerlei obstakels aan: sommige websites hadden alleen voornamen staan, andere hadden helemaal geen medewerkers vermeld. En dan waren er ook nog die gevallen waarbij mensen alleen op LinkedIn te vinden waren. Na wat speurwerk bleek dat meer dan duizend medewerkers niet in het register stonden met de naam waaronder ze bekend waren.
We hebben geprobeerd om dit uit te zoeken door sociale media te checken en adressen te vergelijken. In sommige gevallen bleek gewoonweg een schrijffout te spelen. Ook ontbrak vaak de locatie van de praktijk in het register, terwijl dat eigenlijk verplicht is. Toen we uiteindelijk 340 namen voorlegden aan het CIBG (het controleorgaan), vonden ze slechts de helft terug in hun systemen. De rest had blijkbaar een andere achternaam gebruikt of was simpelweg niet geregistreerd.
Na al deze controles bleven er 116 medewerkers over, bestaande uit acht dierenartsen en meer dan honderd paraveterinair assistenten. Het register zelf wil binnenkort namen makkelijker zoekbaar maken, omdat momenteel zelfs kleine verschillen in namen invloed kunnen hebben op het vinden van iemand.
De ketens werden geconfronteerd met de resultaten en hoewel sommigen correcties konden aantonen, bleef er veel onduidelijkheid. Sommige medewerkers bleken inderdaad geregistreerd te zijn onder een andere naam, maar voor anderen ontbraken bewijzen volledig. Een groot aantal antwoorden bleef uit, vooral over de redenen waarom mensen niet geregistreerd waren.
AniCura bijvoorbeeld meldde dat een groep van twaalf ervaren assistenten nog niet was begonnen met registreren. Dit komt volgens hen doordat hun diploma’s uit een tijd stammen waarin registratie nog niet verplicht was. Weliswaar werken ze altijd onder supervisie van een geregistreerde dierenarts, toch wordt gevraagd hoe ze nu zonder officiële status door kunnen gaan. Het CIBG reageert hierop dat ze niet weten dat dit een algemeen probleem is, omdat de meeste diploma’s wel digitaal op te vragen zijn.
IVC Evidensia daarentegen had vier dierenartsen die niet geregistreerd waren, waarvan twee regelmatig in het buitenland werken. Ze noemen het een administratieve fout in een ingewikkeld systeem, maar willen niet ingaan op vragen over de ernst van specialistische operaties.
VetPartners rapporteerde achttien niet-geregistreerde assistenten, waarvan zes volgens hen wél in orde zouden moeten zijn, maar daar leveren ze geen bewijzen voor. Zes anderen blijken studenten of personeel te zijn dat geen diergeneeskundige handelingen uitvoert.
Na dit onderzoek zijn er ook wijzigingen doorgevoerd op de websites van de ketens. Sommige titels zijn aangepast of verwijderd, en bij bepaalde medewerkers zijn details over hun taken geschrapt. Dit alles terwijl het gaat om taken die eigenlijk alleen door geregistreerde personen mogen worden uitgevoerd.
Niet-geregistreerde dierenartsen in Brabant: een schokkend verhaal
Zo te horen is er een flinke rommel aan de hand in de wereld van de dierenklinieken in Brabant. Ten minste vier dierenartsen en twaalf assistenten die daar werkzaam zijn, blijken niet geregistreerd te staan in het officiële diergeneeskunderegister. En dat terwijl ze gewoon operaties uitvoeren, medicijnen voorschrijven en medisch advies geven. Dat mag alleen als je wel degelijk in dat register staat. Dit onderzoek door Omroep Brabant en de NOS heeft de oren van veel mensen gespitst.
Wat gaat er precies mis?
Stel je voor, je neemt je trouwe viervoeter mee naar de dierenarts, omdat-ie last heeft van buikpijn. Maar wat als die dierenarts eigenlijk helemaal geen rechtmatige titel heeft? Dat is nou precies wat hier aan de hand is. De gevonden gevallen komen vooral uit een dierenziekenhuis in Waalwijk, waar vier dierenartsen zonder registratie hun werk doen. Op social media zijn zelfs foto’s te zien waarop ze ingrepen uitvoeren. Bij andere kleinere klinieken in de provincie werken ook nog eens twaalf paraveterinair assistenten die niet de juiste papieren hebben.
Waarom is dit een probleem?
Als een dierenarts of assistent niet in het register staat, betekent dat dat ze niet officieel bevoegd zijn om zulke taken uit te voeren. En dat kan leiden tot ernstige problemen. Stel dat er iets fout gaat met de behandeling van jouw huisdier? Dan kun je niets doen, omdat die persoon niet voor de tuchtrechter wordt gesleept. Zelfs als ze later wél geregistreerd worden, maakt dat geen verschil voor eerdere vergissingen.
Rian Keijzers, bijvoorbeeld, heeft haar verhaal verteld over hoe ze haar hondje Bodhi verloor na een behandeling bij zo’n niet-geregistreerde professional. Het is een harde les die ze nooit meer zal vergeten.
Wat zegt de toezichthouder?
De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) reageert fel op deze situatie. Ze benadrukken dat het registreren van dierenartsen en hun assistenten verplicht is. Het bewijst immers dat ze de juiste opleiding en vaardigheden hebben om hun werk goed te kunnen doen. Als iemand dit overslaat, is dat volgens hen onacceptabel. “Het is de wet,” aldus de NVWA, “en er is een goede reden voor.”
Hoe kwam dit aan het licht?
Omroep Brabant en de NOS hebben een onderzoek gedaan waarbij ze duizenden namen van dierenartsen en assistenten hebben nagetrokken. Ze focusten zich op de grote ketens zoals IVC Evidensia, AniCura en Vetpartners. Hoewel deze ketens vaak in het nieuws komen vanwege hun hoge prijzen en personeelsuitstroom, bleek dat het probleem vooral speelt bij kleinere, onafhankelijke praktijken. Veel van die kleine klinieken hebben namen alleen op hun website staan of zelfs helemaal geen informatie over hun personeel. Daardoor is het moeilijk om alles perfect te controleren.
Reacties uit de branche
Marleen Langen, voorzitter van Vedias (een belangenvereniging voor paraveterinairen), zegt dat dit vooral een probleem is bij kleinere praktijken. Volgens haar komt dit doordat sommige eigenaren en assistentes al bijna met pensioen gaan, of omdat de kosten van de opleiding te hoog zijn ten opzichte van het rendement. Toch vindt ze dat de grote ketens helpen om dit soort problemen aan te pakken. Dankzij hen wordt er meer aandacht voor gezorgd.
Het OM spreekt zich uit
Het Openbaar Ministerie noemt de bevindingen “schokkend”. Ze waarschuwen dat het nalaten van registratie ernstige gevolgen kan hebben, niet alleen voor de mens maar ook voor de dieren. Als een dierenarts betrapt wordt op illegaal handelen, riskeert hij of zij een celstraf van maximaal een jaar of een boete van 25.000 euro. Tot nu toe zijn er echter geen straffen opgelegd. Het OM roept op om meldingen te doen als er sprake is van onbevoegd handelen.
Conclusie
Dit onderzoek laat zien dat er werk te doen is in de dierenartssector. Het belang van correcte registratie staat vast, en zowel de NVWA als de beroepsverenigingen nemen stappen om dit probleem aan te pakken. Het is essentieel dat iedereen die met dieren werkt, de juiste papieren heeft om hun werk te kunnen doen. Jouw lievelingsbeestje verdient niets minder.
