Recent Nieuws dinsdag 22 april, 2025 18:28
Nederland in een precair evenwicht: De uitdagingen van de moderne veiligheidslandscap
Volgens de Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (MIVD) bevindt Nederland zich momenteel in een lastige positie waar vrede en oorlog elkaar kruisen. Het land staat onder druk door externe krachten die proberen onze samenleving te destabiliseren. Peter Reesink, directeur van de MIVD, legt uit dat Nederland vooral op het radar staat van Rusland. Dit komt omdat we Oekraïne actief steunen en omdat Nederland een belangrijke rol speelt met instellingen zoals het Internationaal Strafhof en techbedrijven die wereldwijd invloed hebben.
Rusland neemt volgens de MIVD meer risico’s dan ooit tevoren, wat resulteert in agressieve handelingen gericht tegen organisaties die Oekraïne helpen, maar ook tegen militaire en logistieke punten in Europa. Zelfs als de oorlog tussen Rusland en Oekraïne voorbij is, verwacht de MIVD dat de dreiging aan Europese zijde blijft toenemen. Daarom is het cruciaal dat Nederland en andere EU-landen hun militaire capaciteiten snel versterken om eventuele aanvallen af te weren.
Een bijzonder opmerkelijk incident dat de MIVD noemt, is een hackpoging door een Russische groep op een systeem dat essentieel is voor een publieke dienst. Dit zou de eerste keer zijn dat zoiets gebeurt in Nederland. Ook werd er een cyberaanval gemeld op een onderdeel van de Nederlandse infrastructuur, hoewel dit gelukkig niet geslaagd was.
Daarnaast waarschuwde de MIVD eergisteren voor een beruchte eenheid binnen de Russische GROe-dienst. Deze eenheid wordt verdacht van spionageactiviteiten rond Noordzee-infrastructuur en sabotageplannen.
Niet alleen Rusland houdt Nederland scherp in de gaten; China heeft ook interesse in Nederlandse technologieën. Vooral de defensie-industrie trekt aandacht omdat ze nuttig kan zijn voor Chinees beleid. Vorig jaar kwam een Chinese hackersgroep bekend genoemd als Salt Typhoon een jaar lang toegang tot Amerikaanse netwerken. Ze konden hierdoor gevoelige informatie lezen, mogelijk ook van Europese telecomproviders.
Binnen Defensie zelf onderzoekt de MIVD ook mogelijke extremisten. Hoewel er geen bewijs is voor rechts-extremistische netwerken binnen Defensie, zien ze wel individuen die buiten Defensie betrokken zijn bij dergelijke groeperingen. Sommigen hebben zelfs nazistische sympathieën of volgen een “anti-elite”-ideologie, waarbij ze geloven dat overheidsinstellingen en media samenspannen tegen het volk. In sommige gevallen combineerden deze ideeën zich met pro-Russische sentimenten.
Wie wordt de volgende paus? Mogelijke opvolgers van paus Franciscus
Dus, het moment waar iedereen naar uitkijkt: wie gaat er nu eigenlijk achter de schermen in Rome worden uitverkoren als nieuwe leider van de katholieke kerk? Als paus Franciscus afscheid neemt, staat een groep kardinalen klaar om een beslissing te nemen die de hele wereld raakt. Dit gebeurt tijdens het conclaaf, een soort super exclusieve vergadering die eind mei begint. Maar hoe werkt dat nou precies?
Eerst even uitleggen wat een conclaaf is. Het is een proces waarbij alle stemgerechtigde kardinalen samenkomen om een nieuwe paus te kiezen. En ja, het is niet zo makkelijk als je denkt. Volgens insiders is het zelfs een beetje zoals Expeditie Robinson – alleen dan zonder strand en met veel meer gewaad. De interessante twist? Degene die binnenkomt als favoriet, komt er vaak weer uit als… gewoon een kardinaal. Anders gezegd: de grote kanshebber wordt het nooit.
En wie zijn die gelukkigen die mogen stemmen? Er zijn 135 kardinalen die stemrecht hebben, maar officieel mag er maximaal een groep van 120 deelnemen aan het conclaaf. Hoe ze daar precies mee omgaan? Dat weten we nog niet. Wat we wel weten, is dat de kandidaten stuk voor stuk heel verschillend zijn. Paus Franciscus heeft namelijk de groep flink gediversifieerd. Toen hijzelf werd gekozen, waren er kardinalen uit 45 landen vertegenwoordigd, nu zijn het er al meer dan 70! Dus, ja, het wordt een uitdaging om elkaar te leren kennen en bondjes te vormen.
Wie zijn de belangrijkste kandidaten?
Laten we eerst naar Europa kijken. Italië hoopt natuurlijk dat ze deze keer weer een paus mogen leveren – van de 266 pausen in de geschiedenis kwamen er immers 217 uit Italië. Pietro Parolin (70) is een gematigde figuur die dicht bij paus Franciscus staat. Matteo Zuppi (69), een progressieve kardinaal die vooral bekend staat om zijn werk voor de armen, wordt ook genoemd. Hij speelde zelfs een rol als vredesgezant in Oekraïne. Mooi punt voor hem!
Maar laten we niet vergeten: de laatste paar pausen kwamen allemaal van buiten het Vaticaan. En dit blijft een mogelijkheid. Luis Antonio Tagle uit de Filipijnen (67) wordt al jaren genoemd als een serieuze kandidaat. Hij is vrij progressief, net als paus Franciscus, en zou de eerste paus uit Azië ooit kunnen worden. Interessant detail: het aantal katholieken in Azië groeit snel, vooral in de Filipijnen, waar ongeveer 85% van de bevolking katholiek is. Dat maakt de regio extra relevant.
En dan is er nog Afrika. Nog nooit heeft het continent een paus voortgebracht, maar de hoop leeft! Peter Turkson (76) uit Ghana wordt genoemd als een kanshebber om de eerste zwarte paus te worden. Hij heeft zich ingezet voor onderwerpen zoals de klimaatcrisis en armoedebestrijding. Robert Sarah (79) uit Guinee is ook in de race, hoewel hij een stuk conservatiever is. Sophies van Leeuwen, Afrika-correspondent, zegt dat Turkson qua instelling misschien iets meer overeenkomsten heeft met Europese waarden, terwijl Sarah meer traditioneel ingesteld is.
Wat betekent dit allemaal?
In feite draait het conclaaf vooral om het vinden van een balans tussen traditie en moderniteit. En hoewel het lastig is om te voorspellen wie de winnaar zal zijn, is één ding zeker: de keuze zal grote invloed hebben op de toekomst van de kerk. Vanaf 5 mei sluiten de kardinalen zich op in de Sixtijnse Kapel. Witte rook of geen witte rook – we zullen zien!
Steunpakket voor Nederlandse industrie: fossiele subsidies terug, maar CO2-heffing blijft
Zo te horen krijgt de Nederlandse industrie een flinke steuntje in de rug van het kabinet. Vanaf volgend jaar kunnen grote bedrijven aanspraak maken op een compensatie voor die gestegen elektriciteitsprijzen waar ze al tijden last van hebben. We spreken hier over een bedrag van zo’n half miljard euro dat bestemd is om de energiekosten van deze bedrijven wat te verzachten. Dit komt naar voren uit de nog niet officieel gepresenteerde klimaatplannen van VVD-minister Hermans (Klimaat en Groene Groei), die vrijdag aan de orde zijn.
In dit plan staat ook dat de CO2-heffing – een maatregel om bedrijven te motiveren minder broeikasgassen uit te stoten – blijft gelden. Een opvallende zet is de terugkeer van de IKC, ofwel de Indirecte Kostencompensatie. Dit is eigenlijk een soort subsidie op fossiel energiegebruik die eerder behoorlijk veel kritiek oogstte. Critics beweren namelijk dat deze vorm van ondersteuning juist bedrijven motiveert om vervuilend te blijven produceren. Maar laatst kwamen er ook stemmen uit de Tweede Kamer (BB, VVD en zelfs het CDA) die pleitten voor de terugkeer van deze steun. En nu heeft minister Hermans besloten om daar iets mee te doen.
Er was al een tijdje spanning in Den Haag rondom de plannen van minister Hermans. Vooral de industrie heeft de bel hard laten rinkelen, omdat ze klagen dat ze door de hoge energiekosten niet meer concurrerend zijn ten opzichte van bedrijven in buurlanden. Vorige maand werden allerlei voorstellen ingediend door partijen in de Tweede Kamer om de situatie te verbeteren. In reactie daarop benadrukte minister Hermans dat ze een sterke en duurzame economie en industrie wil opbouwen. Ze voelt de “urgentie” om de Nederlandse industrie te helpen, maar wil tegelijkertijd alle maatregelen goed in balans houden.
Nog meer punten uit de plannen? Minister Hermans wil de heffing op plastic aanpassen en de netbeheerkosten verlagen voor bedrijven. Bovendien blijft de CO2-heffing staan, want we moeten natuurlijk die klimaatdoelen van 2030 halen. Daarom stimuleert ze zakelijke rijders om sneller over te schakelen naar elektrisch rijden. Vanaf 2027 worden er flinke belastingvoordelen geïntroduceerd voor elektrische auto’s, waardoor het minder interessant wordt om met benzine- of dieselauto’s te blijven rijden. Er komt ook extra subsidie voor warmtepompen en een nieuwe heffing voor de gastuinbouw om de sector te verduurzamen. En ja, vorige week werd al bekend dat de SDE++-subsidie – een gigantisch pakket van 8 miljard euro om bedrijven te helpen verduurzamen – ook volgend jaar blijft bestaan.
Niet-noodzakelijke keizersnedes in Turkse privéklinieken komen er niet meer in
In Turkije staat de regering nu sterk op een nieuwe maatregel: ze willen voorkomen dat vrouwen een keizersnede krijgen als het medisch gezien gewoon niet nodig is, vooral in privéklinieken. Dit besluit trekt veel aandacht en ook kritiek van verschillende groepen, zoals oppositiepolitici en vrouwen zelf. Om dit beter te begrijpen, legt onze correspondent Pepijn Nagtzaam uit hoe geboortezorg in Turkije werkt.
In Nederland zijn we gewend aan kraamhulp, vroedvrouwen en consultatiebureaus, maar in Turkije loopt dat anders. Daar worden bijna alle kinderen in ziekenhuizen geboren. Natuurlijk kun je ook naar grote openbaar ziekenhuizen, maar vele mensen kiezen voor privéklinieken omdat daar vaak betere zorg is – weliswaar tegen hogere kosten. En raad eens? In die privéklinieken wordt bij ruim 65% van de bevallingen een keizersnede gedaan. Vergelijk dat maar met Nederland, waar dat percentage rond de 18% ligt.
Nu blijkt dat artsen in Turkije vaak een voorkeur hebben voor keizersnedes. Waarom? Nou, eerstens: als er iets misgaat tijdens een bevalling, kunnen artsen problemen krijgen. Een keizersnede biedt hen meer controle om complicaties te voorkomen. Tweedens: privéklinieken moeten geld verdienen, en een keizersnede kost meer dan een normale bevalling. Bovendien gaat zo’n operatie sneller. Maar dat is nog niet alles; soms dringen artsen er zelfs bij zwangere vrouwen op aan om voor een keizersnede te kiezen, door te benadrukken hoe pijnlijk een natuurlijke bevalling zou zijn.
Toch blijft een vaginale bevalling doorgaans veiliger voor moeder en baby, volgens gynaecoloog Thomas van den Akker. Hij vertelt dat een keizersnede meer risico’s met zich meebrengt, zoals infecties en bloedverlies. De kans op ernstige complicaties is zelfs drie keer zo groot bij een keizersnede vergeleken met een normale bevalling. En wat nog belangrijker is: naarmate je meer keizersnedes hebt, neemt het risico op bloedverlies toe. Ook toekomstige zwangerschappen kunnen hierdoor ingewikkelder worden. Als je al een litteken in je baarmoeder hebt, kan een nieuwe bevalling extra risicovol zijn voor jouw baby. Daarnaast lijken kinderen die via een keizersnede geboren zijn vaker last te krijgen van allergische aandoeningen. Kennelijk helpt blootstelling aan vaginale bacteriën juist om langdurig gezonder te blijven.
Natuurlijk zijn er ook critici van dit nieuwe verbod. Vooral vrouwen en activisten vinden dat de overheid zich niet moet bemoeien met hun lichaam. Aan de andere kant merkt Nagtzaam op dat het stimuleren van keizersnedes eigenlijk ook een soort bemoeienis is, vooral als het niet noodzakelijk is. Het idee achter dit beleid heeft misschien ook te maken met economische redenen. Want in Turkije daalt het geboortecijfer steeds verder – in 2023 zelfs tot een recordlaag van 1,51 kind per vrouw. Dat is een probleem voor de economie, dus Erdogan pleit al tijden voor meer kinderen. Toch zegt Van den Akker dat een verbod op onnodige keizersnedes niet echt het antwoord is op een laag geboortecijfer. Of een vrouw meer of minder kinderen krijgt, hangt uiteindelijk vooral af van haarzelf.
Vier jaar geleden beviel Esther, een Nederlandse vrouw, van haar zoon Mats via een keizersnede. Hoewel haar herstel goed verliep, had ze later last met zwanger worden. Hieronder vertelt ze haar verhaal.
