Sport Nieuws maandag 07 april, 2025 15:37
Wie haalt de ticket naar Los Angeles 2028? Twee topsurfers in strijd
Nou, wie had dit ooit kunnen denken? Luuc van Opzeeland en Kiran Badloe, twee topwindsurfers, staan tegenover elkaar in een spannende competitie om een plekje te veroveren voor de Olympische Spelen in Los Angeles in 2028. De ene heeft het afgelopen jaar brons behaald in Parijs, terwijl de ander zichzelf op een andere manier bewees door Expeditie Robinson te winnen. Maar hoe zit het nu eigenlijk met hun toekomst op het water?
Eerder deze winter kreeg Badloe een flinke teleurstelling toen hij er niet in slaagde zich te kwalificeren voor de wedstrijden in Parijs. “Dat was echt een enorme klap,” vertelt hij openhartig. “Je leeft vier jaar volledig voor dat doel en als het ineens niet lukt, voelt alles wat je deed ineens zinloos.” Toch vond hij een interessante afleiding: een avontuurlijke trip naar Maleisië waar hij zijn krachten met anderen moest meten in Expeditie Robinson. Hoewel het programma hem wel even bezighield, bleef zijn hart bij de windsurfing. “Het is gewoon mijn wereld,” zegt hij vastberaden. “En ik ben nog lang niet klaar met de sport!”
Afgelopen weekend begon de nieuwe competitieperiode met de Grand Slam Worldcup in Palma de Mallorca, en Badloe wil absoluut weer een kans maken voor de komende Spelen. Zijn concurrent, Van Opzeeland, die onlangs een bronzen medaille in Parijs won, blijft ook ambitieus. Hij is eerlijk over zijn gevoelens: “Ik heb het gevoel dat ik veel fouten heb gemaakt in Parijs en ik baal er nog steeds van. Maar die medaille staat daar elke dag als herinnering dat ik harder moet werken.”
De eerste race leverde al een indrukwekkend resultaat op: Van Opzeeland eindigde op een respectabele achtste plaats, terwijl Badloe iets verder achterop kwam op de 24ste positie. Maar de echte uitdaging ligt nog voor hen. Over vier jaar wordt beslist wie Nederland mag vertegenwoordigen in Los Angeles. En hoewel ze beiden uitermate getalenteerd zijn, hebben ze totaal verschillende persoonlijkheden. Dat maakt samenwerking soms lastig.
Aaron McIntosh, de hoofdcoach van het watersportverbond, legt uit: “Het zou mooi zijn als ze samen konden trainen, maar dat is nou eenmaal niet hoe het loopt. We laten ze dus rustig hun eigen weg gaan. Ze zijn allebei sterk en hebben unieke vaardigheden. We hebben geluk met twee sterke kandidaten.”
Maar let op! Het is niet alleen een strijd tussen deze twee. Er komen nieuwe talenten opdagen, zoals Hidde van der Meer, die recentelijk de beste Nederlander was in Palma de Mallorca. Ook Joost Vink en Max Castelijn vormen serieuze concurrentie. “Dit wordt een harde strijd,” waarschuwt Badloe. “We mogen niet denken dat het alleen tussen Luuc en mij gaat. Die jonge generatie kan ons het leven zuur maken.”
Nieuwe Reservechauffeur bij Haas: Ryo Hirakawa Stapelt Ervaring Op
Hey daar, Formule 1-fans! We hebben nieuws vanuit het kamp van Haas. Het Amerikaanse team heeft een nieuwe reservechauffeur aangetrokken, en dat is niemand minder dan de Japanner Ryo Hirakawa. Cool, hè? Hij is al een paar weken actief in de wereld van de Formule 1, maar nu gaat-ie officieel voor Haas aan de slag.
De 31-jarige chauffeur krijgt de kans om vier keer mee te doen met vrije trainingen dit seizoen. En dat begint al snel, want volgende week staat hij klaar voor de Grote Prijs van Bahrein. Daar neemt-ie de plek in van Ollie Bearman tijdens de eerste vrije training. Maar dat is nog niet alles! Later dit jaar mag hij ook invallen in Mexico, Spanje en Abu Dhabi. In die laatste twee locaties vervangt hij Esteban Ocon, die normaal gesproken voor Alpine rijdt.
Hirakawa heeft er zelf trouwens al wat ervaring opgedaan met een Haas-auto. Vorig seizoen reed-ie een test in Abu Dhabi, dus hij weet al hoe het voertuig zich gedraagt. Bovendien maakte hij vorige week zijn debuut in een vrije training bij Alpine, waar-ie Jack Doohan verving. Als je het mij vraagt, heeft-ie echt talent. Want wie herinnert zich nog dat hij in 2022 met Toyota gewoonweg won tijdens de beroemde 24 Uur van Le Mans? Ja, die vent kan autorijden!
Laatst was-ie trouwens ook reserve bij McLaren, dus hij blijft druk in de racewereld. Kortom, het wordt vast spannend om te zien hoe Hirakawa het doet in zijn nieuwe rol bij Haas.
Southampton zegt vaarwel aan trainer Juric na degradatie
Nou, wat een dag voor Southampton! Gisteren werd bekendgemaakt dat de club afscheid neemt van hun trainer Ivan Juric. De Kroatische coach heeft het niet lang uitgehouden bij de Engelse club en zijn vertrek kwam slechts een dag nadat de pijnlijke degradatie uit de Premier League officieel was. In een verklaring lieten de leidinggevenden weten: “We hebben met Juric besloten om samen een punt achter zijn tijd bij de club te zetten.”
Juric stapte in eind december aan boord als opvolger van Russell Martin, maar helaas leverden zijn strategieën geen gewenste resultaten op. Tijdens zijn periode bij de club wisten ze maar vier punten te verzamelen in de competitie. Dat was duidelijk niet genoeg om de nek uit de schroef te blijven.
Vanaf nu neemt Simon Rusk de touwtjes in handen als interim-trainer om het seizoen af te ronden. Hopelijk kan hij de teamgeest weer op peil brengen voor volgend seizoen.
De Ronde van Vlaanderen: Een feest voor iedereen, ook al wint geen Vlaming
Stel je voor: het is zondag en de sfeer staat op springen. Seingever Lucien De Schepper, een echte Vlaamse legende van 84 jaar oud, heeft zijn fluitje klaar om de massa te laten luisteren. Zelfs als het peloton met halsbrekende snelheid over de kasseien van de Eikenberg raast, weet hij iedereen rustig te houden. Hij doet dit al 67 jaar, dus hij weet hoe het hoort. “Dit is een hoogdag,” roept hij enthousiast in zijn gele hesje. Maar wat betekent dat nou precies?
De groene heuvels en stenen klimmetjes staan stampvol met fans uit heel België en ver daarbuiten. Overal wappert de Vlaamse vlag, maar tussen alle vlaggen door hoor je allerlei talen. En dan die VIP-paviljoens waar de pintjes als water vloeien. Het is duidelijk: De Ronde is niet langer alleen ‘ons’ feest. Toch blijft er iets unieks hangen, een soort “Ronde-spirit,” zoals oud-politicus Herman De Croo (87) het noemt. Hij begroet zelfs nog steeds de renners vanuit zijn voortuin bij Michelbeke. “Als het weer meewerkt, is het gewoon ongelooflijk,” zegt hij. “Een volksfeest!”
Op het dorpsplein van Kwaremont staat slager Paul Vande Walle al vroeg in de ochtend klaar met zijn muziekgroep. Ze beginnen om 9 uur al bier en worsten te verkopen en halen pas stoppen om 22 uur. Wat een dag! Vande Walle vertelt trots dat hij de Paterberg in 1985 kasseien liet aanleggen. “Niet in beton, hè? Ik zei tegen ze: als jullie dit doen, komt hier ooit de Ronde rijden.” En hij had gelijk. Zondag reed Tadej Pogacar solo naar zijn tweede overwinning, maar veel Vlamingen zouden liever zien dat een van hun landgenoten de eindstreep passeert. De laatste Belg won immers al in 2017, en de laatste Vlaming nog eerder, in 2012.
Er is hoop voor Wout Van Aert, maar ja, elk voorjaar lijkt die hoop kleiner te worden. Daarom juichen veel Vlamingen ook voor Mathieu Van der Poel, de Nederlander die in Vlaanderen opgroeide. “Van der Poel spreekt net als wij Vlaams,” legt De Croo uit. “Hij is een van ons, ook al staat-ie officieel niet in ons team.” Als Van der Poel zondag zijn vierde overwinning had behaald, zou dat bijna net zo goed voelen als een pure Vlaamse overwinning.
Maar wat maakt deze dag nou echt zo speciaal? Volgens Peter Van Petegem, een oud-renner uit Brakel, is het de nabijheid tussen renners en publiek. “Je kunt hier gewoon vlak bij de renners staan. Dat maakt het extra spannend.” Om alles veilig te houden zijn vrijwilligers zoals De Schepper essentieel. “Ik doe dit al sinds 1958,” zegt hij. “Soms moet je streng zijn, want sommige fans zijn eigenwijzig.” Na de race stroomt de Eikenberg leeg en rennen fans naar de volgende helling. Zo ontstaat een soort “triple watching” – een sport op zich!
Tegenwoordig is De Ronde meer dan alleen wielrennen. Er zijn grote tenten met zakelijke gasten, en politiek speelt ook mee. Op elke bekende helling zie je zowel traditionele Vlaamse vlaggen als varianten met een zwarte leeuw. Maar volgens De Croo is dit geen nationalistische dag. “Het maakt deel uit van de folklore. Iedereen drinkt een biertje en geniet van de sfeer.”
Uiteindelijk gaat het erom dat het een geweldige dag is, ongeacht wie er wint. “Ja, natuurlijk willen we een Vlaming zien winnen,” zegt De Schepper, “maar belangrijker is dat het een hoogdag blijft. En dat is het altijd.”
Surinaamse Bond Poetst Op Talent uit Nederland
Hey mensen, heb je al gehoord wat de Surinaamse voetbalbond van plan is? Ze zijn op zoek naar een stel talentvolle spelers met een Surinaamse achtergrond die momenteel in Nederland actief zijn. En wie raden we te pakken? Ja hoor, Jean-Paul Boëtius staat bovenaan de lijst! Deze vent speelde ooit voor Feyenoord en zelfs een keer voor het Nederlandse elftal. Dat was trouwens een wedstrijd tegen Frankrijk waar-ie niet gewonnen hebben (2-0 verlies), maar dat maakt hem nog steeds een interessante optie voor Suriname.
Naast Boëtius proberen ze ook andere jongens te strikken zoals Yannick Leliendal van FC Volendam, Marcelencio Esajas van TOP Oss, Tayrell Wouter van Apollon Limassol, Nigel Lonwijk van Huddersfield Town en Jay-Roy Grot van Odense BK. Leuk detail: volgens de regels mogen spelers die vóór hun 21ste maximaal drie interlands hebben gespeeld voor een ander land kiezen om ergens anders uit te komen. Dus als ze willen, kunnen deze gasten beslissen om voor Suriname aan te pakken.
Brian Tevreden, die bij de Surinaamse ploeg de leiding heeft, zegt dat dit soort versterkingen superbelangrijk zijn om binnen de kortere termijn succesvol te blijven in internationale wedstrijden. Ze praten over een “tweesporenbeleid”, wat betekent dat ze niet alleen op komende talenten inzetten, maar ook directe verbeteringen zoeken door ervaren spelers aan te trekken. Cool toch?
Reflectie op de Wedstrijd: PSV vs FC Groningen
Dit weekend leverde een verdiende overwinning op voor PSV, en wie het erover heeft? Natuurlijk Willy en René van de Kerkhof! In hun podcast van Omroep Brabant delen de legendarische broers hun gedachten over de wedstrijd tegen FC Groningen. En terwijl de drie punten in de strijd om de tweede plek zeker welkom waren, valt er nog iets anders op dat Willy vooral opmerkt: “Luuk de Jong die Noa Lang uitfoeterde omdat hij zijn man liet lopen.” Nou ja, niet echt uitschelden in de harde zin van het woord, maar meer een soort constructieve kritiek. Willy vindt dat dit veel vaker moet gebeuren.
“Het is belangrijk dat spelers elkaar aan het lijntje houden,” legt hij uit. “Ik heb dit seizoen nauwelijks gezien dat iemand zijn stem verheft, en dat hoort volgens mij bij een topspelersmentaliteit.” Hij heeft zelfs een advies voor technisch directeur Earnest Stewart: “Misschien moeten we iemand aantrekken die wat harder praat.” Ter herinnering: vroeger had je figuren zoals Huub Stevens, die iedereen scherp hield – van de keeper tot de reservebank. Maar ja, tijden veranderen. “Nu accepteren spelers zulke feedback minder makkelijk dan vroeger,” bekent Willy.
Ajax won ook dit weekend, waardoor de landstitel steeds binnen bereik komt voor de Amsterdammers. René heeft hierbij een opmerking over NAC-trainer Carl Hoefkens, die besloot Roy Korsmit in te zetten tegen Ajax. “Die arme jongen had het hele seizoen niet gekeept en ineens mocht-ie in Amsterdam spelen. Wat was dat nou?” grapt René. “Zit daarboven soms een steekje los?”
PSV en Feyenoord blijven dus vechten om de tweede plek. Met zes wedstrijden te gaan en een voorsprong van vijf punten, benadrukt Willy dat PSV thuiswedstrijden absoluut moet winnen en tegen Feyenoord uit niet mag verliezen. René reageert met een optimistische toon: “Waarom gewoon niet wínnen tegen Feyenoord?”
Een ander positief punt is de terugkeer van Malik Tillman. “Die moeten we vasthouden,” zegt Willy enthousiast. Ook komen ze in de podcast even stil te staan bij taalbarrières in de selectie. René vertelt hoe hij ooit in Griekenland speelde en al snel iedereen begreep. “Je moet gewoon een beetje doorzettingsvermogen hebben,” zegt hij lachend, terwijl hij herinnert dat zijn dochter op driejarige leeftijd al vloeiend Grieks sprak. Toen werd zij trouwens vaak de deurbelletante…
Discussie over Teammentaliteit bij PSV
Deze week duiken Willy en René van de Kerkhof weer eens diep in de wereld van PSV. Na een succesvolle wedstrijd tegen FC Groningen kijken ze niet alleen naar de score, maar ook naar de sfeer in de kleedkamer. Volgens Willy mist PSV momenteel iets wat vroeger vanzelfsprekend was: een sterkere teammentaliteit. “Ik zag dat Luuk de Jong Noa Lang een standje gaf toen hij zijn man liet lopen,” vertelt Willy. “Dat is precies wat ik bedoel. Speelsters moeten elkaar helpen om beter te worden, en dat zie ik dit seizoen veel te weinig.”
Hij voelt dat er meer ‘stemmen’ nodig zijn in het team. “Er mag best iemand bijkomen die zijn mening laat horen,” adviseert hij Earnest Stewart. Dat roept herinneringen op aan de tijd van Huub Stevens, die altijd iedereen scherp hield. Maar ja, tijden zijn veranderd. “Spelers van tegenwoordig laten zich niet zo gemakkelijk uitschelden als wij vroeger deden,” zegt Willy nadenkend.
Ajax blijft intussen onverbiddelijk in de strijd om de titel. René schudt zijn hoofd over de keuze van NAC-trainer Carl Hoefkens om Roy Korsmit in te zetten tegen Ajax. “Een keeper die het hele seizoen niet gespeeld heeft? Dat lijkt me toch een beetje riskant,” merkt hij op. “Ik snap niet goed wat die trainer dacht.”
Met zes wedstrijden te gaan en een voorsprong van vijf punten op Feyenoord, staat PSV sterk in de strijd om de tweede plek. Willy stelt dat thuiswedstrijden gewonnen moeten worden en dat je tegen Feyenoord uit minimaal gelijkspel moet halen. René springt erop in: “Gewoon winnen kan ook!”
Ook wordt er in de podcast ingegaan op communicatieproblemen in het team. René vertelt hoe hij in Griekenland geen problemen had met andere talen. “Als je wilt slagen, leer je het wel,” zegt hij. Hij herinnert zich zijn dochter, die al op jonge leeftijd vloeiend Grieks sprak. “We stuurden haar zelfs naar de deur als er werd aangebeld,” lacht hij.
