Sport Nieuws zaterdag 01 maart, 2025 15:36
Leerdam verslaat Takagi voor het eerst dit seizoen op 1000 meter
Schaatsster Jutta Leerdam heeft gisteren in Heerenveen een knappe overwinning geboekt op de 1000 meter tijdens de wereldbeker. De 26-jarige Nederlandse klokte een tijd van 1.14,27, waarmee ze regerend wereldkampioene Miho Takagi achter zich liet. De Japanse eindigde met 1.14,49 op de tweede plaats, terwijl Mei Han uit China het brons pakte met 1.14,80.
Eerste seizoenszege voor Leerdam
Voor Leerdam was dit de eerste keer dit seizoen dat ze de 1000 meter won in de wereldbeker. Takagi had eerder alle vijf eerdere wedstrijden op deze afstand gewonnen en was al zeker van de eindzege in het wereldbekerklassement. Toch lukte het Leerdam om de Japanse te verslaan, wat een mooie opsteker is voor de Nederlandse.
Takagi’s dominante seizoen
Takagi, die eerder al de eindzege op de 1000 meter had veiliggesteld, moest een dag eerder ook al genoegen nemen met een tweede plaats op de 1500 meter. Daar ging de zege naar Joy Beune. Desondanks won Takagi ook het klassement op die afstand, wat haar dominante seizoen onderstreept.
Nederlandse prestaties
Naast Leerdam deden ook andere Nederlandse schaatssters het goed. Antoinette Rijpma-de Jong eindigde als vierde met een tijd van 1.15,04, terwijl Angel Daleman vijfde werd in 1.15,26. Suzanne Schulting kwam tot de zevende tijd van 1.15,38, net iets sneller dan Marrit Fledderus, die negende werd met 1.15,54.
Al met al was het een spannende wedstrijd waarin Leerdam eindelijk haar stempel kon drukken op de 1000 meter. Een mooi moment voor de Nederlandse schaatsploeg!
Kjeld Nuis twijfelt over deelname WK na woede-uitbarsting
Kjeld Nuis weet nog niet of hij over twee weken kan schaatsen bij het WK afstanden in Hamar. De schaatser liep gisteravond een snee in zijn voet op na een woede-uitbarsting in Thialf. Hij heeft nu vijf hechtingen nodig en loopt moeilijk. Zijn rechtervoet zit stevig in het verband en past nog niet in een schoen. Of hij op tijd hersteld is voor het WK, is nog onzeker. “Ik weet het niet. Het kan zomaar dat ik hierdoor geen WK rijd… Daar heb ik nog niet over nagedacht. Ik denk niet verder dan de dag van morgen,” zegt Nuis.
Spijt van de uitbarsting
Nuis heeft “een beetje spijt” van zijn reactie na zijn diskwalificatie tijdens de wereldbekerwedstrijd. “Ik denk dat het voor mensen heel lastig te begrijpen is dat je een prestatie moet leveren onder gigantische druk,” legt hij uit. Hij had een fantastische rit neergezet tegen Peder Kongshaug, maar miste het goud op een tiende van een seconde. “Daar baal ik het meest van, dat zit nog in mijn hoofd.”
Na de race liepen de emoties hoog op. “Met de emotie nog tot hier, hartslag tot hier, hoor je: je bent gediskwalificeerd. Dan gaat alles door je hoofd,” vertelt Nuis. Hij gaf een stoel een flinke trap, wat resulteerde in een snee in zijn voet. “Dat dat zo en plein public moet, verdient zeker niet de schoonheidsprijs. Daar heb ik absoluut spijt van.”
Terechte diskwalificatie
In eerste instantie wist Nuis niet waarom hij was gediskwalificeerd, maar na het terugkijken van de beelden geeft hij toe dat het terecht was. “Het was een terechte diskwalificatie, ik heb gewoon een blokje aangetikt. Ik ben heel kwaad op mezelf, niet op de scheidsrechter,” zegt hij.
Nuis legt uit dat hij altijd onder druk staat om te presteren. “Ik maak me druk omdat ik elke week wil presteren. Als je bij de beste drie van de wereld hoort, wil je dat elke week laten zien. Ik ben een sportman in hart en nieren,” benadrukt hij.
Onzekerheid over herstel
De 1.000 meter in Heerenveen gaat vandaag aan zijn neus voorbij. Nuis hoopt snel te herstellen, maar het blijft onzeker. “Ik loop nog mank, ik heb geen idee. Het was een gapend gat, er zitten vijf hechtingen in. Ze hebben het als een halve pizza aan elkaar gehecht, het was niet best,” beschrijft hij de situatie. Hij is wel blij met de snelle hulp die hij kreeg, maar weet niet wanneer hij weer een schaats aan kan.
Het WK afstanden begint op 13 maart in Hamar, Noorwegen. Nuis heeft zich gekwalificeerd voor de 1.000 en 1.500 meter, maar of hij daar aan de start staat, hangt af van zijn herstel.
Kjeld Nuis over diskwalificatie: “Het was mijn eigen schuld”
Kjeld Nuis heeft vrijdag tijdens de 1500 meter bij de wereldbekerfinale in Heerenveen een flinke tegenslag te verwerken gekregen. De schaatser werd gediskwalificeerd en reageerde aanvankelijk woedend. Zo boos zelfs dat hij een stoel omver trapte, wat resulteerde in een wond aan zijn hak. Later op Instagram reflecteerde hij echter op de situatie en gaf hij toe dat de diskwalificatie terecht was.
“Ik had geen idee wat er precies gebeurd was op dat moment. Maar na het zien van de beelden is het duidelijk: ik reed zelf door de blokken. Dit is mijn eigen schuld. Een terechte diskwalificatie en gewoon dikke pech. Nu moet ik het accepteren”, schreef Nuis.
De schaatser zou zaterdag nog in actie komen op de 1000 meter, maar richt zich nu vooral op zijn herstel. Zijn focus ligt nu op de WK afstanden, die op 13 maart in Hamar van start gaan. Nuis heeft zich gekwalificeerd voor zowel de 1000 als de 1500 meter.
Trainen zonder perspectief: terugkeer voelt nog ver weg voor Russische schaatsers
Irkoetsk, Sint-Petersburg, Kolomna en Minsk. Sinds het uitbreken van de oorlog in Oekraïne, deze week drie jaar geleden, hebben Russische schaatsers weinig andere ijsbanen gezien. Al drie jaar worden atleten uit Rusland en Belarus grotendeels geweerd uit de internationale sportwereld. “Ik vind het onrechtvaardig dat we worden uitgesloten”, zegt sprinter Ruslan Moerasjov. “Waarom moeten jonge mensen die hun leven aan de sport wijden, worden gestraft? Wij wilden gewoon meedoen aan kampioenschappen en medailles winnen. Ik snap niet wat er van ons wordt verwacht. Moesten we rebelleren? We zijn geen militairen of politici, we zijn sporters.”
Sommige sportbonden hebben Russische en Belarussische atleten weer toegelaten onder neutrale vlag, maar de internationale schaatsunie ISU houdt de deur dit seizoen nog dicht. Moerasjov droomt van nieuwe wedstrijden in Salt Lake City, Hamar en vooral Thialf, waar dit weekeinde de laatste wereldbeker van het schaatsseizoen plaatsvindt. “Ik kan niet wachten om de juichende fans in hun oranje outfits weer te zien. Ze stonden altijd klaar met pen en papier voor een handtekening of wilden op de foto. Die momenten met de Nederlandse fans zal ik nooit vergeten.”
Moerasjov won vier keer een wereldbeker in Heerenveen. Zijn grootste succes behaalde hij in 2019: op de 500 meter werd hij wereldkampioen. Zijn laatste internationale wedstrijd reed hij op de Olympische Spelen van Peking, waar hij tiende werd op de 500 meter. Nog geen twee weken later vielen Russische troepen Oekraïne binnen. “Toen we werden uitgesloten van internationale wedstrijden, voelde dat niet direct heel pijnlijk”, zegt Moerasjov. “Maar naarmate de maanden verstrijken, wordt het verlangen steeds heviger. Het wordt steeds verdrietiger dat we geen wedstrijden rijden. Ik merk dat ik daarom steeds minder naar internationale wedstrijden kijk.”
In plaats van WK’s, EK’s en wereldbekers moeten Moerasjov en zijn landgenoten het doen met Russia Cups, nationale kampioenschappen en bijvoorbeeld de Kolomna Kremlin Cup. Dat is een wedstrijd op de vaste trainingsbaan van de Russische ploeg in Kolomna. Daar traint ook Olga Fatkoelina, oud-wereldkampioen op de 1.000 meter. Ze werd in 2023 moeder, maar pakte haar carrière weer op. “Ik ben teruggekeerd omdat ik de snelheid en de adrenaline miste. Ik heb nog steeds plezier op het ijs, dat motiveert me, en ik wil mijn techniek blijven verbeteren.”
Moerasjov blijft gemotiveerd: “Ik wil klaar zijn voor het moment waarop we weer grote wedstrijden tegen de wereldtop kunnen rijden. Dan wil ik laten zien dat ik er nog ben. Als het zover komt, wordt de Russische beer weer wakker.” De oorlog in Oekraïne probeert hij ver weg te houden. “Ik praat in het team niet over politiek. Ik vermijd dat soort gesprekken. Er is al zoveel negativiteit. Op Instagram scroll ik zo snel mogelijk door alle militaire reels om de ellende niet te zien. Ik wil dat niet toelaten.”
Verschillende schaatsers die vroeger voor Rusland uitkwamen, zijn nu actief in de wereldbekers, maar dan voor een ander land. Shorttrackster Sofia Prosvirnova rijdt na haar huwelijk met Viktor Hald Thorup voor Denemarken. Kristina Silajeva komt uit voor Kazachstan, en Danila Semerikov rijdt dit weekeinde in Heerenveen voor Oezbekistan. Fatkoelina zegt hierover: “We hebben allemaal een olympische droom. Als een atleet die droom bij een ander land kan verwezenlijken, is dat zijn of haar keuze.”
“Ik heb die optie niet overwogen”, zegt Moerasjov resoluut. “Ik wil naar de wereldbekers in een pak waar het woord ‘Rusland’ op staat, zodat mensen weten dat ik deze moeilijke tijd voor ons land ben doorgekomen en dat ik nog steeds dezelfde Roeslan Moerasjov uit Rusland ben.” Over de keuzes van anderen wil hij niet oordelen: “Ze hebben hun keuze gemaakt. Ik hoop dat ze het goed doen en er geen spijt van krijgen.”
Na drie seizoenen zonder perspectief kwam de ISU eind vorig jaar met een nieuw statement over de Russen en Belarussen. De bond wil sporters de kans geven zich via de wereldbekers van volgend seizoen te plaatsen voor de Olympische Spelen. De voorwaarden zijn streng: per afstand mag slechts één deelnemer meedoen. Ook wordt elke betrokkenheid bij de oorlog onderzocht, mogen sporter en coach geen band met het leger of de veiligheidsdienst hebben, en worden uitspraken over politiek onder de loep genomen.
“Ik heb de selectiecriteria doorgelezen, en er staan wonderlijke dingen in, zoals de beperking van één deelnemer per afstand”, zegt Moerasjov. “En uiteindelijk bepalen leden van de ISU wie er naar de Spelen mag en wie niet.” Ook Fatkoelina kan zich niet vinden in de ISU-eisen. “Je laat straks als schaatser zien hoe snel je bent, maar daarna maakt iemand nog een selectie. Dat gaat tegen alle sportieve principes in. Ik heb er geen goed woord voor over. Mijn wens om mee te doen aan zulke evenementen wordt er een stuk kleiner van.”
Moerasjov heeft zich er al bij neergelegd: “Als ik volgend jaar op de Olympische Spelen sta, zou dat voelen als het achtste wereldwonder. Het is onwaarschijnlijk dat dat gebeurt.”
Vertwijfeling bij PSV, vertrouwen bij Ajax: titelstrijd is voer voor sportpsychologen
De strijd om de titel in de eredivisie tussen Ajax en PSV is niet alleen een kwestie van techniek en tactiek, maar ook van mentale kracht. Waar Ajax momenteel wordt geprezen voor hun vechtlust en teamgeest, lijkt PSV te worstelen met twijfel en onrust. Dit contrast is voer voor sportpsychologen, die de mentale aspecten van de sport onder de loep nemen.
PSV: Twijfel en onrust
PSV-aanvaller Noa Lang was duidelijk na het Champions League-duel tegen Juventus: “We doen maar wat in de eredivisie. Als we dezelfde intensiteit zouden tonen als in de Champions League, worden we makkelijk kampioen. Maar dat doen we niet, dus staan we terecht tweede.” Ook middenvelder Guus Til uitte zijn frustratie na de bekeruitschakeling tegen Go Ahead Eagles, waarbij hij aangaf dat de tegenstander “liever de finale wilde halen dan wij.”
Sportpsychologe Daniëlle van der Klein-Driesen van Flow Mentale Training ziet dat de spelers van PSV meer bezig zijn met het probleem dan met goed presteren. “Alles bij PSV is enorm resultaatgericht. De club wil alleen maar kampioen worden. De rest telt als verlies. Dat is in principe goed, maar als je dan een keer verliest, raak je eerder van slag, want daaraan zijn de spelers niet gewend.”
Deze twijfel en onrust kunnen een negatief effect hebben op de prestaties. “Ze gaan met een soort rem spelen. Je ziet vertraging in de actie, spelers kiezen voor veilige ballen en voor passes die niet op de goede plek komen. Dat gaat nog meer in je hoofd zitten,” aldus Van der Klein-Driesen.
Ajax: Vertrouwen en eenheid
Bij Ajax is het beeld totaal anders. Na een jaar waarin alles mislukte, kon het dit seizoen alleen maar beter gaan. Trainer Francesco Farioli zei dat ze het vorige jaar wilden gebruiken om revanchegevoelens op te roepen. “We willen allemaal het beste eruit halen, de spelers steken er enorm veel in,” zei hij tegen Het Parool.
De eenheid en teamchemie bij Ajax zijn sterk, wat volgens Van der Klein-Driesen een groot verschil maakt. “Bij Ajax moesten ze het dit jaar wel anders aanpakken. Dat ze nu veel winnen helpt enorm voor de eenheid en de teamchemie, dat versterkt. De eenheid helpt uiteindelijk om sterker te zijn dan de tegenstander.”
Het belang van vertrouwen
Yuri Cornelisse, oud-voetballer en mental coach, benadrukt het belang van vertrouwen. “Zowel tussen spelers en trainers als onderling. Dan ga je echt voor iemand door het vuur.” Hij ziet dit vooral terug bij Ajax. “Daar spelen namelijk spelers die ook het voorgaande, mindere, seizoen speelden en zij doen het nu wel goed. Dat zegt dus niks over de kwaliteit van de spelers, maar dat is voornamelijk het vertrouwen.”
Cornelisse wijst erop dat mindere fases laten zien hoe sterk een team is. “Als je er te lang in blijft hangen, krijg je wrijving onderling. Hoe langer je erin blijft hangen, hoe negatiever je ernaar gaat kijken en dat ook gaat uitstralen. Dat pikken anderen dan op en dan krijg je irritaties. Dat heeft invloed op je prestaties, want het hoofd en lijf werken samen.”
Champions League vs. Eredivisie
In de Champions League laat PSV dit seizoen een ander gezicht zien. Voor aanvoerder Luuk de Jong is dit een ongrijpbaar fenomeen. “Als we zouden weten hoe dat kwam, was het probleem wel opgelost. Het gaat erom dat we elke wedstrijd ingaan alsof het een Champions League-finale is.”
Sportpsycholoog Carla Meijen stelt dat het belangrijk is om uitdagingen te vinden op alle niveaus. “De vraag is hoe iedereen zichzelf kan blijven verbeteren en uitdagingen kan vinden op alle niveaus. Ja, je krijgt wellicht meer prestige uit belangrijke wedstrijden, maar de uitdaging is dat je ook doelen voor ogen hebt in de andere wedstrijden. Wat haal je per keer uit de wedstrijd?”
Conclusie
De titelstrijd tussen Ajax en PSV is niet alleen een kwestie van techniek en tactiek, maar ook van mentale kracht. Terwijl Ajax vertrouwen en eenheid uitstraalt, lijkt PSV te worstelen met twijfel en onrust. Volgens de sportpsychologen is het mentale aspect een belangrijk onderdeel in de strijd om het kampioenschap. Maar uiteindelijk zal de titelstrijd niet alleen op het mentale vlak beslist worden, maar ook op het fysieke, tactische, technische en fysiologische aspect.
