Recent Nieuws zaterdag 15 februari, 2025 11:31
Goederentrein botst tegen ProRail-busje in de Botlek
Een goederentrein is in het Botlekgebied in botsing gekomen met een busje van de ProRail-incidentenbestrijding. Het busje liep flinke schade op, terwijl de trein er relatief goed vanaf kwam. Het ongeluk gebeurde rond 21.40 uur bij een onbewaakte spoorwegovergang op de Merseyweg. Volgens de regionale omroep Rijnmond reed de trein op dat moment achteruit. Hoe het busje precies in de weg van de trein terechtkwam, is nog onduidelijk. Gelukkig bleek na controle door ambulancepersoneel dat niemand gewond was. De brandweer heeft de trein, die ontvlambare stoffen vervoerde, gecontroleerd, maar er was geen sprake van lekkage.
Alles kapot voor dat ene snuifje: Linda’s strijd tegen cocaïneverslaving
Linda (35) kijkt naar het paaltje vlak voor de rotonde in Raamsdonkveer. Tranen springen in haar ogen. Dit is de plek die haar herinnert aan het moment dat haar leven een drastische wending nam. In maart vorig jaar reed ze, onder invloed van cocaïne, met volle vaart tegen die paal aan. Toen ze achterom keek, zag ze dat het kinderstoeltje van haar zoontje volledig verwoest was. “Als hij daarin had gezeten, was hij er niet meer geweest,” vertelt ze met een brok in haar keel.
Na het ongeluk werd Linda wakker in het ziekenhuis. Ze belde haar vriend, maar die kwam niet opdagen. “Drugs waren voor hem belangrijker. En wat misschien nog gekker was, is dat ik hoopte dat hij drugs mee zou nemen naar het ziekenhuis,” zegt ze. Dit was het moment waarop Linda besefte dat ze haar leven moest veranderen. “Het was niet meer de vraag of het fout zou gaan, maar wanneer.”
De weg naar verslaving
Linda’s verslaving begon onschuldig, tijdens een avondje met vrienden. “Het begon met een snuifje, maar al snel werd het een gewoonte. Eerst alleen in het weekend, maar al snel gebruikte ik het elke dag,” vertelt ze. Haar drugsgebruik liep volledig uit de hand. “Ik gebruikte zelfs terwijl mijn zoontje op bed lag. Ik dacht: hij merkt er toch niets van? Maar natuurlijk merkte hij het wel.”
Door haar verslaving veranderde Linda in iemand die ze zelf niet meer herkende. “Ik loog, bedroog en manipuleerde mijn familie. Ik sloot mezelf op omdat ik bang was dat mensen zouden zien dat ik verslaafd was,” zegt ze. Ondanks dat ze wist dat ze verslaafd was, gaf ze het niet toe. “Ik wilde de drugs niet kwijt.”
Het keerpunt
Na het auto-ongeluk besloot Linda zich voor de tweede keer te laten opnemen in een afkickkliniek. “Nu wilde ik echt stoppen. In de kliniek zit je in een veilige bubbel, maar als je thuiskomt, moet je het zelf doen. De eerste dagen wil je bijna rennen om het te halen. Daar moet je doorheen,” vertelt ze. En dat lukte haar. Een half jaar later is Linda nog steeds clean en vastberaden om dat zo te houden.
Het leven na de verslaving
Sinds Linda clean is, worstelt ze nog dagelijks met haar verslaving. “Ik heb mijn verjaardag bijvoorbeeld bewust niet gevierd. Bij een feestje kan ik alleen maar denken aan gebruiken, dat zit nog zo in mijn systeem,” zegt ze. Ook nieuwe vriendschappen zijn ingewikkeld. “Als vrienden me vragen of ik mee uit ga, zeg ik altijd nee. Soms schaam ik me er ook wel voor als ik moet uitleggen waarom.”
Ondanks de uitdagingen kijkt Linda positief vooruit. “Ik ben blij met hoe ik hier nu sta. Gewoon clean, met mijn kindje, hoe het hoort. Zo kan het ook, en zo ga ik door!”
Belgische moeder en zoon roeien in ruim 64 dagen de Atlantische Oceaan over
Suzanne Krekelberg (53) en haar zoon Bas (23) uit Bilzen hebben iets ongelooflijks gepresteerd: ze hebben in iets meer dan 64 dagen de Atlantische Oceaan overgeroeid! Deze stoere moeder en zoon deden mee aan de zwaarste roeiwedstrijd ter wereld, een uitputtende tocht van ongeveer 4800 kilometer. Op 11 december vertrokken ze vanaf het Canarische eiland La Gomera en kwamen uiteindelijk aan in de Caraïben.
Een kleine boot, grote uitdagingen
De boot waarop ze de reis maakten, was maar 7 meter lang en 1,5 meter breed. Suzanne vertelde aan VRT NWS: “We hadden elk onze eigen slaapcabine, maar slapen was er niet echt bij. We moesten bijna dag en nacht doorroeien.” De reis was niet alleen fysiek zwaar, maar ook mentaal een enorme uitdaging. Suzanne verloor zelfs 10 kilo tijdens de tocht!
Droogvoeding en emmers
Het tweetal leefde voornamelijk op droogvoeding, die ze klaarmaakten met een waterkoker aan boord. En ja, hun behoeftes deden ze in een emmer tussen het roeien door. Suzanne gaf toe dat er best wat moeilijke momenten waren, vooral tijdens de feestdagen. “We hebben onze familie en vrienden enorm gemist. Maar we zijn er sterker uitgekomen en hebben veel levenslessen geleerd. Je leert de kleine dingen te waarderen en geduld te hebben.”
Een emotionele aankomst
Toen ze eindelijk aankwamen in Antigua, werden ze groots onthaald. “Alle grote schepen begonnen te toeteren, en er waren mensen die juichten en klapten. Mijn mama was er ook, wat heel speciaal was, want de reis was voor haar erg duur. Ik heb echt tranen gelaten. Wat een avontuur!” vertelde Suzanne.
Terug naar het normale leven
Nu ze weer thuis zijn, heeft Suzanne één ding op haar planning staan: haar kat knuffelen! “Ik heb haar zo gemist. En natuurlijk ga ik weer aan de slag in onze frituur in Bilzen. Het normale leven oppakken, dat is nu het plan.”
Drie Israëlische gijzelaars vrijgelaten door Hamas na bijna 500 dagen gevangenschap
De Palestijnse beweging Hamas heeft drie Israëlische gijzelaars overgedragen aan het Rode Kruis, zoals eerder afgesproken. In ruil hiervoor moet Israël 369 Palestijnen vrijlaten uit gevangenissen. De drie Israëliërs, Alexander Trufanov, Sagui Dekel-Chen en Yair Horn, zaten bijna vijfhonderd dagen vast in de Gazastrook en zijn nu weer terug in Israël, zo meldt het Israëlische leger.
Deze week was het nog onduidelijk of de gevangenenruil wel door zou gaan. Hamas had namelijk de vrijlating van de gijzelaars tijdelijk opgeschort. Israëlische premier Benjamin Netanyahu reageerde hierop met een dreigement: als er geen gijzelaars zouden worden vrijgelaten, zou het staakt-het-vuren worden beëindigd. Donderdag kwam er dan toch goed nieuws: Hamas kondigde aan dat de vrijlating alsnog zou doorgaan.
De spanning rond het staakt-het-vuren werd de afgelopen dagen flink opgevoerd, mede door de betrokkenheid van de Amerikaanse president Donald Trump. Onze Midden-Oostencorrespondent Pepijn Nagtzaam legde gisteren uit hoe dit proces verliep.
Wie zijn de vrijgelaten gijzelaars?
- Alexander Trufanov (29): Volgens internationale media is Alexander een Russische Israëliër wiens familie in de jaren 90 naar Israël emigreerde. Zijn vader kwam om tijdens de Hamas-aanval op 7 oktober. Zijn moeder en oma werden al in november 2023 vrijgelaten.
- Sagui Dekel-Chen (36): Sagui is een Amerikaanse Israëliër en vader van drie kinderen. Tijdens zijn gevangenschap werd zijn jongste kind geboren.
- Yair Horn (46): Yair is volgens Israëlische media afkomstig uit een familie die jaren geleden uit Argentinië emigreerde. Hij werd tijdens de Hamas-aanval uit zijn huis meegenomen.
Wat weten we over de vrijgelaten Palestijnen?
Over de 369 Palestijnen die vandaag vrij moeten komen, is nog niet veel bekend. Wel melden Palestijnse bronnen dat het gaat om 36 mensen die tot levenslang waren veroordeeld en 333 anderen die na de aanslag van 7 oktober 2023 in Gaza zijn opgepakt. Uit eerdere gevangenenruilen blijkt dat veel Palestijnen in zogeheten administratieve detentie zaten, waarbij ze vaak niet wisten waarvan ze beschuldigd werden en zich niet konden verdedigen.
Moordverdachte Mangione bedankt voor alle steun: ‘Overwhelmd’
Luigi Mangione heeft voor het eerst gereageerd op de enorme hoeveelheid steun die hij heeft ontvangen sinds zijn arrestatie. De 26-jarige man werd in december opgepakt in verband met de moord op Brian Thompson, een topman van een zorgverzekeraar. Via een speciale webpagina, opgezet door zijn advocaten, liet Mangione weten: “Ik ben overweldigd en dankbaar voor iedereen die me heeft geschreven om hun verhaal te delen en steun te betuigen.” Hij voegde eraan toe: “Ik kan niet iedereen beantwoorden, maar weet dat ik elke brief lees die ik krijg.”
De moord op Brian Thompson
Brian Thompson, een 50-jarige topman van UnitedHealth, werd begin december op straat in New York doodgeschoten. Hij was op weg naar een congres van zijn bedrijf. Bewakingsbeelden tonen hoe de dader bewust op Thompson afloopt en hem van dichtbij in de borst schiet. Na een klopjacht van vijf dagen werd Mangione gearresteerd in een restaurant in Pennsylvania. Het personeel herkende hem van opsporingsfoto’s. Bij zijn arrestatie had hij een vuurwapen bij zich van hetzelfde type als het moordwapen, evenals een manifest waarin hij het winstbejag van de verzekeringssector bekritiseerde.
Reacties en steun
Tijdens zijn voorgeleiding bleef Mangione volhouden dat hij onschuldig was. Ondanks de ernst van de beschuldigingen kreeg hij veel steun, vooral van jongeren. Uit een peiling bleek dat 41% van de ondervraagden tussen de 18 en 29 jaar de moord min of meer acceptabel vond. De moord op Thompson zette het verdienmodel van verzekeraars in de schijnwerpers, waarbij UnitedHealth eruit sprong omdat het twee keer zoveel claims afwees als het sectorgemiddelde.
Dankbaarheid en verdeeldheid
Mangione gaf aan brieven te hebben ontvangen uit het hele land en zelfs van over de hele wereld. “Wat zo prachtig is, is dat het verdeeldheid door politiek, ras en zelfs klasse overstijgt,” schreef hij. Hij keek ernaar uit om in de toekomst meer te horen van zijn supporters. Opvallend genoeg sprak hij niet over de zaak zelf of de discussie die de moord op gang had gebracht. Ondertussen heeft een inzamelingsactie voor zijn verdediging al bijna 400.000 dollar opgebracht.
Auto knalt in volle vaart op veerpont en drijft 25 meter van de kant
Vrijdagnacht rond halfeen ging het flink mis bij de veerpont tussen Veen en het Gelderse Aalst. Een automobilist, die niet bekend was met de omgeving, reed in volle vaart op de veerpont in. Waarschijnlijk had hij niet door dat er een rivier en een pont lagen. De auto ramde de arm van de pont zo hard dat de vergrendeling naar de wal afbrak. Hierdoor dreef de pont, met de auto er nog op, zo’n 25 meter van de kant af.
Inzittenden zwemmen naar de kant
De inzittenden van de auto kwamen door de klap in het water terecht. Gelukkig wisten ze op eigen kracht naar de oever te zwemmen. Ze zijn daarna voor de zekerheid naar het ziekenhuis gebracht, maar liepen geen ernstige verwondingen op.
Berging van de auto
Een berger, samen met de brandweer, slaagde erin om de auto van de veerpont te trekken. Dit was geen makkelijke klus, want de pont had flinke schade opgelopen. Met name de arm waaraan de oprijklep is bevestigd, was behoorlijk beschadigd. Opvallend detail: de veerpont was op het moment van het ongeluk al uit de vaart.
